Όταν το παιδί χάνεται από τα μάτια των γονιών -Ποιος δεν το έχει ζήσει;

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος -είτε είναι γονιός είτε όχι- που δεν συγκλονίστηκε στην εικόνα της 5χρονης που έπλεε μεσοπέλαγα πάνω σε έναν λευκό μονόκερο.

Με πόσο θάρρος στα πέντε της χρόνια αντιστάθηκε στον πανικό και για ώρα κρατούσε σφιχτά με τα χεράκια της το φουσκωτό παιχνίδι ενώ το ρεύμα την πήγαινε όλο και πιο μακριά από τους γονείς της. Πόση γενναιότητα υπάρχει μέσα σε τόσο λίγα χρόνια ύπαρξης, ούτε ένα δάκρυ δεν κύλησε από τα μάτια της, ούτε μια κραυγή φόβου δεν ακούστηκε, τίποτα.

Λίγο νωρίτερα η μικρούλα έπαιζε με τον μπαμπά της στα ρηχά. Όμως ο αέρας άλλαξε και τα ρεύματα άρχισαν να παρασύρουν το παιδί στη θάλασσα. Φαντάζομαι τον αγώνα που έκαναν όσοι βρίσκονταν εκεί, προκειμένου να πιάσουν το φουσκωτό παιχνίδι. Να νομίζουν ότι πλησιάζουν κι αυτό να απομακρύνεται όλο και πιο πολύ. Ακόμα κι ένα βαρκάκι προσπάθησε να προσεγγίσει το παιδί αλλά δεν τα κατάφερε. Οι γονείς ειδοποίησαν έντρομοι το Λιμενικό και τα υπόλοιπα καταγράφηκαν σε κάμερα.

1 λεπτό και 46 δευτερόλεπτα μετά, ξεκίνησε η δίκη των γονιών της 5χρονης -που έγινε πλέον η ηρωίδα μου. Η διαπόμπευση, ο χλευασμός, η στοχοποίηση, η ανάγκη των υπόλοιπων γονιών να επιβεβαιώσουν τις δικές τους άριστες ικανότητές στο μεγάλωμα παιδιών και προς θεού, αυτό δεν θα το άφηναν ποτέ να συμβεί.
Ξεχνάνε τότε που χάθηκε για λίγο το παιδί από τα μάτια τους κι ένιωσαν τον κρύο ιδρώτα να τους λούζει από πάνω ως κάτω. Τότε που κρύφτηκε στο πάρκο και έχασαν 10 ίσως και 20 χρόνια από τη ζωή τους. Ξεχνάνε πως δεν μπορούν να τα προβλέψουν όλα. Ξεχνάνε πόσο τρομακτικά δύσκολο είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί.

Ούτε για ένα δευτερόλεπτο δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του πατέρα. Στοιχηματίζω ότι τη στιγμή που ένιωσε πως δεν μπορεί να φτάσει το φουσκωτό παιχνίδι, τα πάντα σιώπησαν γύρω του και άκουγε μόνο την καρδιά του να πάλλεται. Έπρεπε να σκεφτεί πώς θα σώσει το παιδί του. Γιατί του πήρε μονόκερο; Δεν έπρεπε. Κι αν συνέβαινε κάτι μέχρι να πάει βοήθεια; Κι αν έπεφτε το παιδί; Κι αν πανικοβαλλόταν; Κι αν κι αν κι αν.

Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να μάθει τι θα γινόταν αν.

Είμαι βέβαιη πως λίγο ίδρωσε το αυτί του πατέρα από τις ανοησίες που γράφτηκαν στα Social Media, και έτσι πρέπει. Είναι στο σπίτι μαζί με το παιδί του και τίποτα άλλο δεν έχει σημασία.