Οι αφίσες κατά των αμβλώσεων στο Μετρό αποδεικνύουν πόσο WTF κοινωνία είμαστε
Παρατηρώντας για λίγα δευτερόλεπτα την αφίσα με το σπαρακτικό σλόγκαν «Αφήστε με να ζήσω» στο Μετρό της Πανόρμου, νομίζεις ότι η Στέγη του ιδρύματος Ωνάση διαφημίζει κάποια προβοκατόρικη παράσταση.
Όταν όμως αντιλαμβάνεσαι ότι το έμβρυο που βρίσκεται σε έναν αμνιακό σάκο δεν είναι προϊόν μιας καλλιτεχνικής σύλληψης αλλά μια απλοϊκή προσπάθεια να εκβιαστεί το μητρικό (και όχι μόνο) συναίσθημα, αναρωτιέσαι: Τι χρονιά έχουμε; Πού ζούμε;
Λίγες μέρες μετά το εμετικό πρωτοσέλιδο αθλητικής εφημερίδας με την ίδια καμπάνια, έρχεται να προστεθεί αυτή στο Μετρό της Αθήνας με τους εκατομμύρια επισκέπτες για να ξεκινήσει σήμερα (ξανά) η συζήτηση για το πώς θα διαχειρίζεται μια γυναίκα το σώμα της, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι η γέννηση ενός παιδιού είναι επιλογή. Επιλογή της γυναίκας η οποία μπορεί να κυοφορεί. Όχι απόφαση των Χριστιανικών οργανώσεων της Αθήνας. Η πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι επίσης αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη σε αυτή τη χώρα. Οπότε γιατί κάτι τόσο σκοταδιστικό κατάφερε να βρει θέση σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα σημεία της Αθήνας;
Οι υπεύθυνοι θεωρούν ότι η καμπάνια δεν προκαλεί το δημόσιο αίσθημα (;). Βέβαια, μάλλον το δημόσιο αίσθημα έπεσε και τους πλάκωσε καθώς τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο κάποιοι τεχνίτες ξεβιδώνουν τις μεγάλες γυάλινες υποδοχές και ξεκρεμάνε τις σκοταδιστικές αφίσες.
Σε μια εποχή που κουνάει το δάχτυλο στη γυναίκα να θηλάζει το μωρό, να ταΐζει περισσότερο το παιδί ή να μην το ταΐζει τόσο πολύ, να κοιμάται μαζί με το μωρό ή να μην κοιμάται μαζί του, να το κάνει ανεξάρτητο αλλά να μην το κάνει επαναστάτη, να κάνει δίαιτα ή να πάρει κανένα κιλό, να παντρευτεί επιτέλους, να κάνει και δεύτερο, μήπως κάποιος να την ρωτήσει τη γυναίκα τι θέλει;
Και σε μια κοινωνία με κακοποιημένα παιδιά, παιδιά που ζουν υπό καθεστώς φτώχειας, παιδιά με αναπηρία, παιδιά που εγκαταλήφθηκαν, παιδιά με τοξικομανείς γονείς, παιδιά θύματα εκμετάλλευσης, παιδιά θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, παιδιά που μεγαλώνουν σε σκηνές, παιδιά που εκδιώκονται από τη χώρα τους, παιδιά θαλασσοπνιγμένα, παιδιά που δεν τους επιτρέπεται να βλέπουν τον πατέρα ή τη μητέρα τους, παιδιά δυστυχισμένα, μήπως να ασχοληθούμε μαζί τους και να αφήσουμε στην ηρεμία τους τις γυναίκες;
Το 95% των γυναικών που έκανε άμβλωση θεωρεί ότι έπραξε σωστά
Η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών που κάνουν άμβλωση δεν μετανιώνουν για την απόφαση να υποβληθούν στη διαδικασία, σύμφωνα με νέα αμερικανική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Social Science & Medicine την Κυριακή.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 667 γυναίκες σε 21 πολιτείες στις ΗΠΑ σε διάρκεια πέντε ετών, μελετώντας τα συναισθήματα κάθε γυναίκας αναφορικά με την απόφασή τους να κάνουν άμβλωση. Περίπου το 95% των γυναικών δήλωσαν ότι η άμβλωση ήταν η σωστή απόφαση.
Κατά τη μελέτη ρωτήθηκαν οι συμμετέχουσες εάν ένιωσαν συναισθήματα θλίψης, ενοχής, ανακούφισης, λύπης, θυμού ή ευτυχίας μετά την απόφασή τους. Η ανακούφιση ήταν το πιο κοινό συναίσθημα των γυναικών καθ 'όλη τη διάρκεια των πέντε ετών που κράτησε η έρευνα.