Μια τραπεζικός, μια σερβιτόρα και άλλες τρεις Ελληνίδες αποκαλύπτουν τι σημαίνει να δουλεύεις (ή και όχι) στην εποχή του κορωνοϊού
Ο κορωνοϊός Covid 19 έφτασε πριν από μερικές εβδομάδες και στη χώρα μας. Έκτοτε τίποτα η ζωή όλων έχει αλλάξει δραματικά. Τόσο σε ψυχολογικό και κοινωνικό, όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.
Όλοι παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα το σαρωτικό πέρασμα του ιού από τον πλανήτη. Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες αισθάνονται αβέβαιοι για το μέλλον. Κάποιοι βλέπουν τις δουλειές τους να κλείνουν η μία μετά την άλλη ενώ άλλοι αναγκάζονται ακόμη και τώρα να έρχονται σε επαφή με αρκετό κόσμο, ακόμη και ευπαθείς ομάδες που αρνούνται να προστατέψουν τον εαυτό τους. Πάντα βέβαια, υπάρχουν και οι πιο τυχεροί που μπορούν να εργαστούν από το σπίτι και βλέπουν αυτή τη συνθήκη ως μια ευκαιρία να ξαναβρεθούν με την οικογένειά τους και να περάσουν περισσότερες ώρες μακριά από τους φρενήρεις ρυθμούς της καθημερινότητας των μεγαλουπόλεων. Σε κάθε περίπτωση, το μήνυμα είναι σαφές. Περιορίζουμε τις μετακινήσεις, μένουμε στο σπίτι ώσπου να ληφθούν νεότερες εντολές.
Η Αναστασία, τραπεζική υπάλληλος, η Ελένη ιδιοκτήτρια κέντρου αισθητικής, η Κατερίνα σερβιτόρα, η Λιάνα Executive secretary και η Έρη Media Relations Coordinator μάς μιλούν για τις νέες συνθήκες εργασίας και τους φόβους για ένα μέλλον χωρίς δουλειά.
Αναστασία, τραπεζική υπάλληλος
Τα νέα μέτρα έχουν επηρεάσει αισθητά την δουλειά μου. Εξακολουθώ και δουλεύω στον χώρο εργασίας μου μιας και είμαι τραπεζοϋπάλληλος που δουλεύει σε κατάστημα αλλά η καθημερινότητα τώρα είναι εντελώς διαφορετική. Πλέον η πόρτα είναι κλειστή και υποδεχόμαστε έναν έναν τους πελάτες. Δυστυχώς οι περισσότεροι είναι ηλικιωμένοι που ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΝ σπίτι.Έρχονται στην Τράπεζα για ανούσια πράγματα όπως να ενημερώσουν το βιβλιάριό τους. Και στην δική μας αγανακτισμένη προτροπή να μείνουν σπίτι αντιδρούν με εκνευρισμό και χλευασμό!
Όλες οι εποικοδομητικές εργασίες της Τράπεζας όπως δάνεια, επενδυτικά και καταθετικά προϊόντα έχουν ανασταλεί και πλέον περιοριζόμαστε στο να ανοιγοκλείνουμε την πόρτα και να εκδίδουμε κάρτες και κωδικούς ηλεκτρονικής πληρωμής.
Βιώνω καθημερινά τον φόβο του να κολλήσω τον ιό, δεδομένου ότι ακόμη και με την ελεγχόμενη ροή τα άτομα που εισέρχονται στον χώρο μου είναι 50 με 60! Προσπαθώ να μην πανικοβάλλομαι και να τηρώ τους κανόνες υγιεινής αλλά παρόλα αυτά όταν σε έναν χώρο μπαίνουν τόσοι άνθρωποι ο κίνδυνος είναι τεράστιος.
Εκείνο που με θυμώνει είναι ότι εγώ προσωπικά Μένω Σπίτι κάθε απόγευμα και κάθε ΣΚ και είμαι υποχρεωμένη να βγαίνω κάθε πρωί για την δουλειά μου και να υποδέχομαι όλους αυτούς που δεν τηρούν το ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ.
Αναφορικά με το αν αισθάνομαι ανασφάλεια για την δουλειά μου η απάντηση είναι ότι φυσικά και αισθάνομαι ανασφάλεια.Οι Τράπεζες πέρασαν capital control και κράτησαν τους υπαλλήλους τους αλλά σε μία χρονική στιγμή που είχε επέλθει ηρεμία και δείγματα ανάπτυξης ξαφνικά μπαίνουμε σε μεγαλύτερη ύφεση.Οπότε φυσικά και αισθάνομαι ανασφάλεια για το αν θα καταφέρει ο εργοδότης μου να διαφυλάξει για ακόμη μία φορά όλες τις θέσεις εργασίας.
Ελένη, ιδιοκτήτρια κέντρου αισθητικής
Πριν ανακοινωθούν τα έκτακτα μέτρα της κυβέρνησης αποφάσισα να κλείσω το κέντρο αισθητικής που έχω στο κέντρο της Αθήνας, την Τετάρτη 11 Μαρτίου, καθώς περίμενα να μου έρθουν δύο πελάτισσες που τα παιδιά τους πηγαίνουν στο Κολλέγιο Αθηνών. Από τη στιγμή που υπήρχε θετικό κρούσμα στο Κολλέγιο, αναγκαστικά έπρεπε να ακυρώσω τα ραντεβού μου. Επίσης την επόμενη ημέρα περίμενα μια κυρία από το Λονδίνο, οπότε και εκεί έκρινα ότι όφειλα να ακυρώσω το ραντεβού. Αισθάνομαι φόβο, ανασφάλεια (κυρίως οικονομική), προσμονή και κυρίως ότι πρέπει να είμαι προσεκτική για την υγεία μου.
Το κέντρο αισθητικής θα παραμείνει κλειστό για όσο χρειαστεί παρόλο που ήδη έχω «μπει μέσα» οικονομικά λόγω του ξαφνικού λουκέτου. Ανησυχώ πολύ γιατί γνωρίζω πολύ καλά πώς θα περάσει αρκετός καιρός μέχρι να ισορροπήσουμε ξανά. Ειδικά το δικό μου επάγγελμα δεν είναι πρώτης ανάγκης και θα περάσουν μήνες μέχρι να μπορέσουμε να επανέλθουμε. Ευτυχώς νιώθω καλά στην υγεία μου και δεν θα ανοίξω το κέντρο αισθητικής μέχρι να νιώσω ασφαλής παρόλο που έχω ανάγκη τα χρήματα. Όλες οι πελάτισσες μου νιώθουν την ίδια ανησυχία με εμένα, με εξαίρεση δύο κυρίες που με παρακάλεσαν να ανοίξω για εκείνες λέγοντας πώς νιώθουν υγιείς. Αρνήθηκα φυσικά και περιμένω ώσπου να ηρεμήσουν τα πράγματα στη χώρα.
Κατερίνα, σερβιτόρα
«Για κάποιους μήνες τουλάχιστον, ξεχνάς την εστίαση». Οι γονείς μου, οι συγγενείς μου, οι φίλοι μου, όλοι καταλήγουν εκεί. Στην αρχή αραίωσε ο κόσμος. Μετά αραίωσε η ομάδα μας. Μετά αραίωσαν τα μεροκάματα. Μέσα σε μία εβδομάδα το εστιατόριο όπου εργαζόμουν έκλεισε και η παράνοια ξεκίνησε. «Σεζόν; Σε νησί; Ξέχνα το! Είναι θέμα υγείας. Πού θα βρεις; Δε θα βρεις. Όλοι κλείνουν».
Σερβιτόροι και μάγειρες –ένα γενναίο ποσοστό του δυναμικού της χώρας– μετράμε στο ένα χέρι τα ημερομίσθια του Μαρτίου, στο άλλο χέρι τα έξοδά μας μέχρι το Πάσχα, μέχρι το καλοκαίρι, μέχρι όσο πάει με έσοδα μηδέν.
Θα προσληφθώ ξανά; Μήπως η ίδια να ζητήσω απόλυση; Να μπω στο ταμείο ανεργίας; Να περιμένω νέα μέτρα, από αύριο; Να περιμένω τη νέα σεζόν, από του χρόνου; Πώς θα ζήσω ως τότε; Ας υποθέσουμε πως ξεχνάμε την εστίαση για κάποιους μήνες. Η εστίαση θα μας «θυμηθεί» μετά από τέτοιο πλήγμα; Ίσως όχι όλους. Και σίγουρα όχι άμεσα.
Λιάνα, Executive secretary
Ως γνωστή υποχονδρια από την αρχή με είχε τρομοκρατήσει η όλη κατάσταση. Εννοείται πως εξοπλίστηκα από νωρίς με dettol, αντισηπτικά, μαντηλάκια, βιταμίνες. Το καλό με τη δουλειά μου είναι ότι μπορώ να δουλεύω από το σπίτι. Είμαστε λίγα άτομα και πηγαίνει οποίος και όταν χρειάζεται. Η επιχείρηση βέβαια είναι ξενοδοχείο σε νησί και σίγουρα θα επηρεαστεί πολύ από όλο αυτό. Ο άντρας μου δουλεύει σε εστιατόριο και έχει ήδη κλείσει. Αβέβαιο το πως θα εξελιχθεί η οικονομική μας κατάσταση. Προσπαθώ ωστόσο, να βλέπω τα θετικά. Είμαστε όλοι μαζί σπίτι. Έχω χρόνο με τον γιο μου, να παίξουμε, να διαβάσουμε, να χουζουρεψουμε. Μένοντας σπίτι μπορούμε να κάνουμε πολλά. Βρήκα ευκαιρία να διαβάσω βιβλία, γυμναστική από YouTube γιατί σίγουρα όλοι τρώμε λίγο παραπάνω αυτές τις μέρες, λίγο το άγχος, λίγο η κλεισούρα, εγώ όμως είπα πως θα γίνω φέτες αντί να γίνω φούσκα.
Ευκαιρία να φτιάξω ντουλάπες, να ξεκαθαρίσω διάφορα στο σπίτι, να κοιμηθώ λίγο παραπάνω. Μόνο ρίζα δεν πρόλαβα να βάψω και με τόση βιντεοκλήση μάλλον θα αρχίσω να κυκλοφορώ με σκούφο μέσα στο σπίτι.
Όσο μένω σπίτι νιώθω ασφαλής. Ας μείνουμε όλοι όσο χρειαστεί για το δικό μας καλό και των ανθρώπων γύρω μας.
Έρη, Media Relations Coordinator
Ανήκω σε αυτούς που δεν είναι fan του «work from home», γι’ αυτό και αυτές οι πρώτες ημέρες της δουλειάς από το σπίτι είναι δύσκολες από ψυχολογικής άποψης. Βοηθάει πολύ η πληθώρα εργαλείων επικοινωνίας και συνεργασίας που χρησιμοποιούμε στην εταιρεία (Slack, Hangouts, Skype, Asana κ.α.)- όχι μόνο για να είμαστε όλη η ομάδα στο ίδιο μήκος κύματος, αλλά και για να ανταλλάσσουμε memes, gifs και μουσικές λίστες! Γενικά ακολουθώ και διάφορες συμβουλές για remote workers που διαβάζω, όπως το να δουλεύω με σταθερό ωράριο, πάντα στο ίδιο μέρος του σπιτιού και να ακολουθώ μια καθημερινή ρουτίνα. Επίσης η καθημερινή γυμναστική (και όχι το Netflix!), από την Παρασκευή που ξεκίνησα το work from home, βοηθάει πάρα πολύ στο να κρατάω ψηλά την ενέργεια και τη διάθεσή μου. Μάλιστα έχουμε λάβει από την εταιρεία αναλυτικό πρόγραμμα για γυμναστική στο σπίτι, ενώ έχουμε προγραμματίσει και webinar με διατροφολόγο, ώστε να μας δώσει συμβουλές για το πώς να τρώμε σε συνθήκες… εγκλεισμού.