Μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι όταν κάτι τόσο απροσδόκητο και επικίνδυνο μας χτυπά την πόρτα; Ο Κωνσταντίνος Καρυπίδης εξηγεί
Σήμερα είναι Τετάρτη 18 Μαρτίου και όπως συνήθως δεν συμβαίνει τέτοιες μέρες, οι καφετέριες, τα θέατρα και τα σύνορα της Ευρώπης είναι κλειστά, οι εκκλησίες δε λειτουργούν, ο Dow Jones πρόλαβε να κάνει τη μεγαλύτερη ποσοστιαία πτώση από όταν ήμουν πέντε ετών και οι πολίτες που βγαίνουν χωρίς σοβαρό λόγο εκτός σπιτιού είναι - δικαίως - παραβάτες. Σήμερα είναι η ενδέκατη Τετάρτη του 2020 και τίποτα δε θυμίζει τις Τετάρτες που είχαμε μάθει να έχουμε τέτοια εποχή του χρόνου.
Το 2010 διάβασα για πρώτη φορά απνευστί τον “Μαύρο Κύκνο” του Nicholas Nassim Taleb. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο μέσα στο οποίο ο συγγραφέας εξηγεί και δείχνει με πλήθος παραδειγμάτων πώς τα γεγονότα που σημαδεύουν και αλλάζουν τον ρου της ιστορίας είναι τα απρόβλεπτα (τα ονομάζει Μαύρους Κύκνους), οπότε αντί να προσπαθούμε να τα προβλέψουμε (κάτι στο οποίο γενικά έχουμε αποτύχει παταγωδώς), θα ήταν προτιμότερο να δημιουργούμε μηχανισμούς που θα είναι σε θέση να αντέξουν τους κλυδωνισμούς του αναπόφευκτου και συνάμα μη προβλέψιμου τυχαίου. Λογικό δεν ακούγεται; Αν δεν είστε οικονομολόγος είναι σίγουρο ότι θα συμφωνήσετε.
Σήμερα λοιπόν, είναι Τετάρτη και ένας Μαύρος Κύκνος που ονομάσαμε κορωνοϊός, συνεχίζει να χτυπά τις ακούραστες φτερούγες του πάνω από τα κεφάλια ολόκληρης της ανθρωπότητας και εμείς μέσα στην ησυχία και την προσωρινή απομόνωση που μας επιβάλλει η νέα συνθήκη, καλούμαστε να συνεχίσουμε κατά το δυνατόν τις ζωές μας και γιατί όχι να είμαστε χαρούμενοι. Μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι όταν κάτι τόσο απροσδόκητο και επικίνδυνο μας χτυπά την πόρτα;
Η απάντηση είναι φυσικά και μπορούμε. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις, τα θύματα του κορωνοϊού είναι 7,157 συνάνθρωποί μας. Αν διαβάζετε αυτές τις γραμμές προφανώς δεν ανήκετε σε αυτούς και υποθέτω πως κατά πάσα πιθανότητα δεν ανήκετε ούτε και σε εκείνους που γνώριζαν κάποιον από αυτούς. Υποθέτω επίσης πως για να σερφάρετε στο διαδίκτυο μάλλον δεν έχετε πυρετό, ενώ την ίδια στιγμή έχετε κινητό τηλέφωνο ή υπολογιστή, ελεύθερο χρόνο (ή αφεντικό που λείπει άρα έχετε και δουλειά), σύνδεση στο internet, μάτια και επιπλέον γνωρίζετε ανάγνωση και γραφή. Αν όλα αυτά δεν αρκούν για να νιώσετε ρίγη χαράς, οφείλω να σας θυμίσω ότι το ίδιο κάνατε με την τελευταία κούπα καφέ που ήπιατε άφοβα και ήσυχα στο αγαπημένο σας μαγαζί πριν δύο εβδομάδες και τώρα κοντεύετε να βουρκώσετε και μόνο που το θυμάστε. Χωρίς, λοιπόν, να ξεχνάμε ότι το φαινομενικά αυτονόητο δεν θα είναι πάντα δεδομένο, ακολουθεί μία σύντομη λίστα για το πως μπορεί κάποιος να βιώνει περισσότερη χαρά.
1. Συνειδητοποίηστε Πως Η Χαρά Είναι Επιλογή
Τα γεγονότα είναι αντικειμενικά, η ερμηνεία τους είναι υποκειμενική. Ο Viktor Frankl, που φυλακίστηκε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και έχασε ολόκληρη την οικογένεια του στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έλεγε πως η τελευταία ελευθερία που έχουμε και την οποία κανείς δεν μπορεί να μας αφαιρέσει, είναι η ελευθερία του πώς θα ανταποκριθούμε σε κάθε γεγονός της ζωής μας. Όπου και αν είστε, ό,τι και αν κάνετε, θυμηθείτε πως έχετε πάντα την επιλογή να ανταποκριθείτε με την ποιότητα και τον τρόπο που εσείς επιθυμείτε. Η χαρά είναι πάντα μία διαθέσιμη επιλογή.
2. Σταματήστε Τις Συγκρίσεις
Στο παιχνίδι της σύγκρισης πάντα θα χάνουμε. Γιατί; Γιατί είναι στημένο να δημιουργεί αυτο-αμφιβολίες. Κάνουμε σύγκριση με όσους μας ξεπερνούν, με όσους τα πηγαίνουν καλύτερα από εμάς, με όσους βρίσκονται σε υψηλότερο επίπεδο. Οποιαδήποτε στιγμή και να κοιτάξουμε γύρω μας θα βρούμε κάποιον άνθρωπο που είναι εξυπνότερος, ομορφότερος και πιο επιτυχημένος από εμάς. Και αν αυτά δεν είναι αρκετά, σας παραπέμπω στην κορυφαία ερευνήτρια ψυχολόγο από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια Sonja Lyubomirsky, η οποία στο βιβλίο της “The How of Happiness” το θέτει πολύ απλά: “Όσο πιο χαρούμενος είναι κάποιος, τόσο λιγότερη προσοχή δείχνει για το τι κάνουν οι άλλοι γύρω του.”
3. Δώστε Εκείνο Που Επιθυμείτε Να Λάβετε
Ολόκληρος ο πλανήτης απειλείται από τους ανθρώπους που αναζητούν τη χαρά με παροιμιώδη λαχτάρα και μανία. Εισηγούμαι κάτι λίγο διαφορετικό… Αντί να αναζητάμε τη χαρά ας γίνουμε εμείς ένας πομπός χαράς. Το να μοιραζόμαστε το συναίσθημα που επιθυμούμε να λάβουμε, είναι ο γρηγορότερος τρόπος για να το νοιώσουμε. Θέλετε να νοιώσετε χαρά; Μοιραστείτε χαρά. Παρεπιμπτόντως, αν γυρίσετε πίσω στο χρόνο θα παρατηρήσετε πως οι πιο όμορφες στιγμές στη ζωή σας, είναι εκείνες που μοιραστήκατε τη χαρά και όχι εκείνες που την αναζητήσατε και τη βρήκατε. Εκείνο που κρατάμε δεν είναι δικό μας. Μας ανήκει μόνο εκείνο που χαρίζουμε.
4. Η “Εργοστασιακή” Μας Ρύθμιση Είναι Η Χαρά
Το default mode των ανθρώπων είναι η χαρά. Αν δεν το πιστεύετε, πηγαίνετε στα καινούρια μοντέλα που μόλις έχουν βγει από το εργοστάσιο και παρατηρήστε τα. Αν δεν πεινούν, δε φοβούνται και δεν πονάνε, η ρύθμιση των παιδιών είναι παιχνίδι και χαρά. Σας πέρασε ποτέ από το μυαλό πως όταν ήμασταν παιδιά χρειαζόμασταν κάτι για να μας στεναχωρήσει ενώ μεγαλώνοντας χρειαζόμαστε κάτι για να μας κάνει χαρούμενους; Από που προέκυψε αυτή η αλλαγή; Τι άλλαξε την αρχική μας ρύθμιση; Δεν είναι της παρούσης, αλλά η συνειδητοποίηση ότι η χαρά είναι η φυσική μας κατάσταση, είναι το πρώτο βήμα για την επαναφορά των “εργοστασιακών” ρυθμίσεων.
5. Χαμογελάστε
Είναι απλό. Χαμογελάστε διότι το χαμόγελο είναι ένα μία από τις καλύτερες και αποτελεσματικότερες στρατηγικές για να νιώσετε χαρά. Κάθε πρωί την ώρα που ξυπνάτε χαμογελάστε γιατί ξυπνήσατε. Το ότι ξυπνήσατε δεν είναι μικρό πράγμα ξέρετε… Υπάρχουν περίπου 150.000 άνθρωποι στον κόσμο σήμερα, που χθες έπεσαν για ύπνο και σήμερα δεν ξύπνησαν. Δεν είστε ένας από αυτούς και αυτό είναι το πρώτο καλό νέο της ημέρας. Τώρα κοιτάξτε γύρω σας και δείτε αν οι άνθρωποι που μένουν μαζί σας είναι εκεί. Αν ναι, ρίξτε άλλο ένα χαμόγελο. Κάθε ένας από τους 150.000 ανθρώπους που ανέφερα προηγουμένως, είχε τουλάχιστον άλλους δυο-τρεις που νοιάζονταν για αυτούς και τους αγαπούσαν. Αυτό μας κάνει 450.000 άτομα που σήμερα έχασαν κάποιον δικό τους αγαπημένο. Εσείς πάλι δεν ανήκετε σε αυτούς και τούτο είναι το δεύτερο καλό νέο της ημέρας πριν καν πλύνετε το πρόσωπό σας. Μπορεί όλο αυτό να μοιάζει ανόητο αλλά δεν είναι. Δεν χρειάζεται να έρθει η στιγμή που κάποιος αγαπημένος σας άνθρωπος δε θα ξυπνήσει για να καταλάβετε την αξία του ότι σήμερα ξύπνησε. Είστε εδώ, είναι εδώ και αυτό είναι υπέροχο. Μην το παίρνετε σαν δεδομένο γιατί το ίδιο κάνατε και με τον καφέ στο αγαπημένο σας στέκι.
Εις το επανιδείν,
Κωνσταντίνος
Ο Κωνσταντίνος Καρυπίδης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων, life coach και επαγγελματίας Optimizer.
Για περισσότερα επισκεφθείτε το www.theoptimizer.gr