Ποια είναι τελικά η Florence Welch -Το φαινόμενο της μουσικής, που κάνει απανωτά sold out
Μόλις έγινε γνωστό ότι το διάσημο indie pop συγκρότημα «Florence and the Machine» θα έφτανε στο Ηρώδειο για μια συναυλία, ενθουσιασμός κατέλαβε τους Αθηναίους -κι όχι μόνο.
Το αποτέλεσμα ήταν τα εισιτήρια να πουληθούν από την πρώτη ώρα και να προστεθεί και δεύτερη μέρα ώστε να ικανοποιηθεί το κοινό της αέρινης Florence Welch. Ακόμα και τότε όμως οι φαν που δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν το πολυπόθητο χαρτάκι, άρχισαν να διαμαρτύρονται στα social media, πείθοντας τελικά τους παραγωγούς να προσθέσουν ακόμα μία μέρα, κλείνοντας αυτή τη φορά στο γήπεδο του Γαλατσίου.
Βέβαια ανάλογα φαινόμενα για την Florence έχουν σημειωθεί σε πολλά σημεία του πλανήτη, κάνοντας πολλούς να λένε ότι η Βρετανίδα νεράιδα της μουσικής έχει κάνει σκόνη την Lady Gaga. Τι είναι όμως αυτό που κάνει την Florence τόσο ξεχωριστή; Σίγουρη πρόκειται για μια εξαιρετική τραγουδίστρια και ιδιοσυγκρασιακή perfomer που ξέρει να ξεσηκώνει το κοινό και να κάνει εντύπωση, χωρίς να καταφύγει σε κιτς υπερβολές, που πολλές ομότεχνοι της υιοθετούν για να προκαλούν.
Το boho στυλ της, τα κόκκινα μαλλιά της που την κάνουν να μοιάζει με ξωτικό και η εξωπραγματική της γοητεία σίγουρα μαγνητίζουν το βλέμμα, όμως η βασική της διαφορά από όλες τις άλλες τραγουδίστριες είναι ο προσωπικός χαρακτήρας των τραγουδιών της. Η ίδια άλλωστε μεγαλωμένη σε ένα περιβάλλον ακαδημαϊκών ήθελε πάντα να μιλάει μέσα από τη μουσική της για οικουμενικά θέματα, όπως ο θάνατος και ο έρωτας. Ακολουθώντας μάλιστα την συμβουλή της Taylor Swift, κολλητή της φίλη, που της είπε ότι πρέπει να γράφει τραγούδια για τη ζωή της, η Florence αποφάσισε να γίνει τολμηρή και να μεταγράψει σε στίχους όσα την πονάνε, όπως έκανε παλιότερα και η Amy Winehouse.
Indie pop χαρακτηρίστηκε στην αρχή η μουσική της, όμως επειδή τα shows της έχουν μυσταγωγική αρτιστίκ ατμόσφαιρα, όπου όλες οι τέχνες συναντιούνται προκαλώντας στο έπακρο τις αισθήσεις του θεατή, ο όρος «Art pop», θεωρήθηκε καταλληλότερος για να περιγράψει ακριβώς το υβριδικό είδος που αντιπροσωπεύει.
Χαρίζοντας τη φωνή της στην τελευταία σεζόν του «Game of Thrones», η δημοτικότητά της εκτοξεύτηκε στα ύψη, αφού την γνώρισαν ακόμα κι όσοι δεν είχαν ξανακούσει ποτέ το όνομα της. Άλλη μεγάλη στιγμή στην καριέρα της ήταν όταν ανέβηκε στη σκηνή των Όσκαρ το 2011 στο πλευρό του A.R. Rahman για να ερμηνεύσει το «If I Rise», που ήταν υποψήφιο από την ταινία «127 hours», αντικαθιστώντας την εγκυμονούσα τότε Dido.
«Machine» είναι το όνομα της ομάδας μουσικών που συνοδεύει την Welch. Αρχικά, το όνομα ξεκίνησε από τη συνεργασία της με την Isabella "Machine" Summers. Η Welch και η Summers έκαναν εμφανίσεις μαζί για ένα χρονικό διάστημα με το ψευδώνυμο «Florence Robot/Isa Machine». Αργότερα, χάριν συντομίας υιοθέτησαν το «Florence and the Machine». Για ένα διάστημα η Summers εγκατέλειψε την μπάντα, όμως στη συνέχεια επέστρεψε και πλέον είναι η βασική της keyboard player και καλή της φίλη.
Αν και κόσμος μέσα από τα τραγούδια της Florence έμαθε πολλά για την ιστορία της, εκείνη φαίνεται να τηρεί σιγή ιχθύος γύρω από τα ερωτικά της. Σίγουρα όμως έφτασε κοντά στον γάμο με τον Stuart Hammond, ενώ ο χωρισμός της από τον μετέπειτα σύντροφο της και παρουσιαστή James Νesbitt έγινε πηγή έμπνευσης για μερικά από τα ωραιότερα κομμάτια της. Έτερος άντρας που τη σημάδεψε ο Felix White με τον οποίο γνωρίζεται από μικρή. Η ιστορία τους καταγράφτηκε μέσα στο άλμπουμ «High ashope», γιατί οι ποιήτριες πάντα μιλάνε μέσα από το έργο τους για τις πληγές τους και η Florence είναι ίσως μια από τις μεγαλύτερες ποιήτριες της σύγχρονης εποχής. Φήμες όμως τη θέλουν να διατηρεί και ρομαντικό δεσμό με την ΙsabelleSummers πράγμα που ποτέ καμία από τις δυο δεν επιβεβαίωσε ούτε όμως και διέψευσε. Το σίγουρο είναι πως η Florence είναι σπιτόγατα, αφού όπως έχει δηλώσει της αρέσει να χαλαρώνει ανάβοντας πολλά κεριά, που την κάνουν να αισθάνεται ασφαλής.
Η εύθραυστη φύση της την ακολουθεί από τα παιδικά της χρόνια. Επειδή υπέφερε από δυσλεξία και δυσμετρία αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα στο σχολείο που την έκαναν να κλειστεί στον εαυτό της. Αργότερα στην εφηβεία έπασχε από διατροφικές διαταραχές και κατάθλιψη, θέματα για τα οποία μιλάει ανοιχτά και μέσα από τους στίχους, επειδή θέλει να αφυπνίσει τους γονείς για τη σημασία που έχει η διάγνωση όπως η ίδια έχει πει, αλλά και γιατί έτσι αισθάνεται πως έτσι επικοινωνεί με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα.
Σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή της ήταν η αυτοκτονία της γιαγιάς της εξαιτίας διπολικής διαταραχής, αλλά και ο θάνατος των παππούδων της. Πολλά μάλιστα κομμάτια από τον δίσκο «Lungs» είναι αφιερωμένα σε αυτές τις απώλειες που την συγκλόνισαν. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του τρίτου της δίσκου κατέρρευσε ψυχολογικά, ενώ έχει ομολογήσει δημόσια πως είχε καταφύγει και στον αλκοολισμό όταν άρχισε να αποκτάει φήμη. «Σκέφτομαι εκείνη την εποχή με ανάμεικτα συναισθήματα νοσταλγίας και τρόμου. Ένα κομμάτι μου νιώθει δέος μπροστά σε αυτό το κορίτσι, που χωρίς να σκέφτεται την επιβίωσή της έτρεχε στον κόσμο, ρίχνοντας το κεφάλι μπροστά, με τα μάτια κλειστά, χωρίς να νοιάζεται για τις συνέπειες. Αλλά από την άλλη θέλω να την αγκαλιάσω και να της πω: «Είναι εντάξει, είσαι καλά, μπορείς να κατέβεις. Ουρλιάζεις από την κορυφή αυτού του δέντρου για υπερβολικά πολύ καιρό», είπε σε μια συνέντευξή της για εκείνες τις δύσκολες μέρες, που πλέον έχει αφήσει πίσω της.
Εξαιρετικά αγχώδης και πάντα μόνη όπως δηλώνει το ένα από δεκατρία της τατουάζ της, η Florence βρίσκει τελικά μόνο μέσα τη μουσική τη δίοδο να επικοινωνεί και να εξαγνίζεται, κι ίσως αυτή η γενναιότητα και η αλήθεια είναι που την καθιστούν μοναδική.
Ενδυματολογικά τώρα έχει υιοθετήσει ένα δικό της στυλ, εμπνευσμένο από την δεκαετία των 70’s -η αλήθεια είναι πως κανείς δεν φοράει το boho σαν κι αυτή- ενώ πολλοί σχεδιαστές σφάζονται στα πόδια της, θεωρώντας ύψιστη τιμή να φορεέσει κάποια τις δημιουργίες τους. Ο οίκος Gucci την επέλεξε μάλιστα για τη διαφημιστική καμπάνια των κοσμημάτων του, ενώ σύμφωνα με δηλώσεις της έχει επηρεαστεί πολύ από τη Stevie Nicks και τις αβανγκάρντ drag queens Cockettes των '70s, μια δήλωση που έκανε την LGΒΤ κοινότητα να την λατρέψει.
Σε κάθε περίπτωση πάντως η Florence συνδυάζει το σοφιστικέ με την ανεξαρτησία, το ρετρό με το ποπ, το σκοτάδι με το φως, κι ίσως τελικά όλες αυτές οι αντιθέσεις είναι αυτές που την κάνουν αναντικατάστατη.