Aγαπητέ Ερρίκο: Εκανα σεξ με τον πατέρα της συντρόφου μου

Αγαπητέ Ερρίκο. Είμαι σε σχέση 1,5 χρόνο περίπου και με την κοπέλα μου πρόσφατα ανακαλύψαμε πως περιμένουμε παιδί. Η σχέση μας είναι άριστη και μετά από κοινή μας θέληση αλλά και λίγη πίεση των γονιών μου αποφάσισα να της κάνω πρόταση να γίνουμε οικογένεια. Πρέπει κάπου εδώ να σου πω πως πριν από τρία χρόνια, πέρασα μια ελευθεριάζουσα φάση στη ζωή μου όπου και κοιμόμουν με σχεδόν όλους όσους γνώριζα, συμπεριλαμβανομένων και άλλων ανδρών. Αυτό άλλαξε όταν ερωτεύτηκα την κοπέλα μου, η οποία είναι τα πάντα για μένα. Γνώρισα τους γονείς της πρώτη φορά την προηγουμένη εβδομάδα όντας καλεσμένος για δείπνο σπίτι της με σκοπό να της κάνω πρόταση. Κατά τη διάρκεια του δείπνου συνειδητοποίησα ότι είχα κοιμηθεί με τον πατέρα της. Τη στιγμή που η σύντροφός μου και η μητέρα της πήγαν για λίγο στη κουζίνα, μου είπε να το τελειώσω με την κόρη του. Οι γονείς της δεν ξέρουν ότι είναι έγκυος, ενώ οι δικοί μου το γνωρίζουν. Είμαι προφανώς ερωτευμένος και θέλω το παιδί – πρέπει απλά να τον αγνοήσω ή να τα πω όλα στη σύντροφό μου;

Οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς είναι πραγματικό. Τουλάχιστον έτσι είπε κάποτε ο σπουδαίος Πάμπλο Πικάσο. Θα ομολογήσω εντούτοις πως το σενάριο που μου περιγράφεις στην ερώτησή σου ξεπερνά ενδεχομένως και την φαντασία. Είναι τέτοιες οι συμπτώσεις, η χρονικότητα των γεγονότων αλλά και η ένταση των συναισθημάτων σου (μου αναφέρεις χαρακτηριστικά πως η κοπέλα σου είναι τα πάντα για σένα) που ειλικρινά, για να το εκφράσω απλά και λιτά, ζεις μια ταινία. Το είδος της μόνο εσύ μπορείς να το επιλέξεις. Θα μπορoύσε, κάλλιστα, να είναι μελόδραμα, κωμωδία καταστάσεων ή ακόμα ακόμα και θρίλερ. Θα πρέπει να σου ομολογήσω και κάτι άλλο όμως. Ίσως η ερώτηση σου να είναι και η ερώτηση που με έχει δυσκολέψει περισσότερο, υπό την έννοια πως η λύση στο πρόβλημά σου δεν μου μοιάζει τόσο ξεκάθαρη, όπως πολλές φορές συμβαίνει με άλλες ερωτήσεις που λαμβάνω, όσο κι αν έχω το προνόμιο της απόστασης και του “ψυχρού” παρατηρητή και αυτή την φορά. Και ο λόγος, πέραν του προφανούς σουρεαλισμού του πράγματος, είναι η σύγκρουση πολλών ηθικών ζητημάτων που μου γεννά η ιστορία σου. Πραγματικά δεν σε κρίνω, ούτε λέω πως έχεις κάνει κάτι ανήθικο ή κακό. Απλά αναρωτιέμαι αν έχει κάποιο νόημα στ' αλήθεια το να μιλήσεις στη σύντροφό σου και να της πεις τα πάντα.

Ως υπέρμαχος της αλήθειας, ομολογώ ότι ακόμα και αυτή η αμφιταλάντευσή μου για το αν πρέπει να της μιλήσεις ή όχι μου προκαλεί αναστάτωση. Θα σου πω το εξής λοιπόν. Και είναι πιθανότατα και η πρώτη φορά που θα πω κάτι τέτοιο είτε από εδώ είτε και στη ζώη μου εν γένει. Νομίζω πως δεν πρέπει να της μιλήσεις. Θα είναι τρομερά δύσκολο πιθανολογώ να αποδεχτεί κάτι τέτοιο, θα είναι μεγάλο πλήγμα στην εικόνα που έχει για τον μπαμπά της και πραγματικά θεωρώ πως θα προκαλέσει μόνο πόνο η αποκάλυψη της αλήθειας. Άλλωστε εσύ δεν έχεις προδώσει με κάποια ενέργειά σου την εμπιστοσύνη της, η συνεύρεσή σου με τον πατέρα της έλαβε χώρα πολύ καιρό πριν γνωριστείτε, όταν ήσουν ακόμα single.

Αν, κάποιος, θα όφειλε να απολογηθεί θα ήταν ο πατέρας της αφού μόνο αυτός είναι υπόλογος για μια μορφή (και μάλιστα αρκετά σοβαρή) υποκρισίας. Θέλω να πω είναι ακόμα με τη μητέρα της, το «παίζει» καλός οικογενειάρχης και μάλιστα έχει και το θράσος να σου ζητά να απομακρυνθείς από τη ζωή της κόρης του. Δεν θέλω να λέω τα ίδια και τα ίδια αλλά πραγματικά τέτοιου τύπου άνθρωποι είναι μέρος του προβλήματος και ένας από τους κύριους λόγους που ο κόσμος μας είναι γεμάτος μίσος, δυσανεξία απέναντι στο διαφορετικό, συμπλέγματα, ρατσισμό.

Συνεπώς για να κλείνουμε ένα ένα τα μέτωπα. Στον πατέρα της μπορείς να πεις με σθένος και παρρησία πως δεν ντρέπεσαι για κάτι, πως ήσουν μόνος όταν έτυχε να τον γνωρίσεις και να κάνετε σεξ, και πως καλό θα ήταν να σταματήσει να σε «απειλεί» γιατί το δικό του μυστικό είναι πιο καυτό από τα δικά σου. Φαντάζομαι πως δεν θα ήθελε να αποκαλυφθεί η αλήθεια, και να του αμαυρώσει την εικόνα του καλού και ηθικού οικογενειάρχη – πατριάρχη. Θα σε συμβούλευα παράλληλα, όμως, να πεις στην κοπέλα σου πως πριν την γνωρίσεις είχες σεξουαλικές σχέσεις και με άνδρες. Αυτό της το οφείλεις και στο κάτω κάτω ο σκόπος σου δεν είναι να κάνεις μαθήματα ηθικής στον μπαμπά της (ούτε και να δεχτείς βέβαια) αλλά να είσαι δίκαιος. Γιατί, αν κατ'ανάγκη, δεν μπορείς να πεις όλη την αλήθεια, τουλάχιστον πρέπει να υπερασπιστείς τη δικαιοσύνη. Και για να είσαι δίκαιος αυτό το κομμάτι της ζωής σου οφείλεις να της το μοιραστείς. Για να κλείσω την πιο μακροσκελή απάντηση στη σύντομη ιστορία αυτής της στήλης, θέλω να σου πω το παρακάτω.

Ό,τι κι αν επιλέξεις να κάνεις, να έχεις ως αποκλειστική προτεραιότητα την αγάπη σου για αυτή τη γυναίκα και για το παιδί που ετοιμάζεστε να φέρετε στον κόσμο. Και πως σε κάθε περίπτωση οι ισορροπίες θα είναι πάντα λίγο περίεργες μεταξύ εσού και του πατέρα. Δεν είναι και μικρή σύμπτωση όλο αυτό, ούτε συμβαίνει κάθε μέρα.

Ερρίκο, γεια σου. Πριν από λίγο καιρό, πήρα προαγωγή και αύξηση στη δουλειά μου και είμαι πολύ χαρούμενη γι’αυτό. Μοιράστηκα το νέο με τους πολύ κοντινούς μου ανθρώπους. Μόλις πριν από μια εβδομάδα, η καλύτερή μου φίλη έχασε την δουλειά της. Μου το έγραψε σε μήνυμα και μου είπε ότι δεν έχει διάθεση να μιλήσουμε γι’αυτό: επειδή είναι σε κακή κατάσταση θα έρθει εκείνη σε επικοινωνία μαζί μου, όταν θα είναι «οκ», -όπως μου έγραψε χαρακτηριστικά. Θελω να μου πεις πώς να χειριστώ αυτή την κατάσταση. Οταν βρεθούμε απο κοντά, να αναφερθώ σε αυτό το γεγονός; Κι αν είναι, μπορείς να μου πεις μερικές κουβέντες που μπορεί να λειτουργούσαν θετικά στην κατάσταση που βιώνει; Θενκ γιου!

Αυτό που δεν κατάλαβα από την ερώτησή σου είναι αν της το είπες ή θέλεις να της το πεις και το σκέφτεσαι εξαιτίας του μηνύματός της και της κατάστασης στην οποία βρίσκεται. Όπως και να 'χει, θεωρώ πως δεν πρέπει να συγχέονται τα δύο γεγονότα στο μυαλό σου. Η δική σου προαγωγή και άυξηση εννοώ με την απόλυση της φίλης σου. Τα πράγματα θα μπορούσε εύκολα να είναι τελείως διαφορετικά και να βρίσκεστε η μία στην θέση της άλλης.

Η συνθήκη που βιώνουμε είναι δύσκολη, η επαγγελματική ανασφάλεια μεγάλη και οι συχνές ανατροπές της ζωής μας στον εργασιακό τομέα μια πραγματικότητα, δυστυχώς. Αυτό, νομίζω, πρέπει να έχεις στο μυαλό σου και αυτό να υπενθυμίσεις και στην φίλη σου. Θεωρώ πως πρέπει με τρόπο να της μιλήσεις για τα θετικά νέα από τη δουλειά σου αλλά να δείξεις και το αντίστοιχο ενδιαφέρον για τη δική της φάση.

Το να μην χαρεί πάντως για την επιτυχία σου, ακόμα κι αν τώρα είναι στην αντίθετη φάση από εσένα, δεν είναι καλό δείγμα. Οι φίλοι, κατά την ταπεινή μου άποψη, και σε αντίθεση με όσα ακούμε από παιδιά, στη χαρά μας φαίνονται. Όταν είμαστε κάτω υπάρχουν αρκετοί καλοθελητές που θα προστρέξουν να μας παρηγορήσουν, μόνο και μόνο γιατί είμαστε μια υπενθύμιση πως υπάρχουν και χειρότερα, άρα αυτοί καλά είναι... Μίλα της, λοιπόν, ελεύθερα.

Με διακριτικότητα και σεβασμό στο πρόβλημά της αλλά ελεύθερα. Αν είναι πραγματική φίλη, θα χαρεί, επιμένω. Και έπειτα θα κάνει και σένα να θες ακόμα περισσότερο να τη βοηθήσεις.

Εχω μία σχέση εδώ και ένα χρόνο. Ο φίλος προτιμά να βλεπόμαστε σπίτι του και κάποια βράδια να κοιμάμαι εκεί. Εκείνος όμως έρχεται πολύ σπάνια στο δικό μου σπίτι (μένω μόνη μου) και δεν έχει κοιμηθεί ποτέ σε μένα. Οταν τον ρωτάω γιατί δεν κοιμόμαστε στο δικό μου, μου απαντά ότι προτιμά το δικό του γιατί νιώθει πιο άνετα. Ακόμη κι αν του πω να περάσει ένα απόγευμα από μένα, μου λέει ότι δεν θέλει να κάθεται στα σπίτια των άλλων γιατί δεν νιώθει άνετα. Και προτιμά αν βγει έξω, να πάει μια βόλτα αντί να έρθει σπίτι μου. Δεν μπορώ να τον πιέσω, ούτε να το συζητήσω άλλο. Με ενοχλεί όμως αυτή η κατάσταση. Τι μπορώ να κάνω ώστε να μην είμαι συνέχεια με μια τσάντα στο χέρι;

Μπορείς να σταματήσεις να πηγαίνεις κι εσύ στο δικό του. Βγείτε, περάστε καλά και μετά ο καθένας σπίτι του. Problem solved!

Καλησπέρα, έχω μια απορία σχετικά με το πόσο έλκονται τα αντίθετα. Εδώ και λίγο καιρό βγαίνω με έναν white collar άνδρα. Με εξαιρετικές σπουδές από καλή οικογένεια με πολύ καλή οικονομική κατάσταση. Εγώ είμαι 32 ετών, με ένα πτυχίο, καταγωγή από μια μικρή πόλη και γονείς βιοπαλαιστές και η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι λίγο μειονεκτικά, αν και ο ίδιος δεν έχει πει ποτέ τίποτα. Μου ζήτησε το Πάσχα μεταξύ σοβαρού και αστείου να πάμε στο πατρικό μου. Το θέμα είναι ότι ντρέπομαι να του γνωρίσω τους γονείς μου. Και η κατάσταση αυτή με έχει τσακίσει. Τι θα κάνω;

Δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι συγκεκριμένο για ένα πρόβλημα που δεν είναι και τόσο συγκεκριμένο όσο φαντάζεσαι. Με συγχωρείς αλλά μου ακούγεται αρκετά πιο γενικό και αρκετά πιο βαθύ από όσο νομίζεις. Αφού εκείνος δεν έχει αναφέρει τίποτα ή δεν έχει δείξει κάποια σχετική δυσαρέσκεια, είναι στο δικό σου μυαλό το όλο ζήτημα. Και ξέρεις όταν νιώθουμε μειονεκτικά για την καταγωγή ή την οικογένειά μας, τότε είναι σαφές πως δεν αποδεχόμαστε το ποιοι είμαστε. Κι αυτό είναι πρόβλημα. Δεν έχεις κανένα λόγο να νιώθεις έτσι. Είσαι αυτή που είσαι και αν ο σύντροφός σου σε θέλει δεν πρόκειται να ασχοληθεί με κάτι τόσο επουσίωδες, θα σε δεχτεί όπως είσαι. Δεν είναι ότι μπορείς να κάνεις πολλά για την καταγωγή της οικογένειάς σου ή την κοινωνική σου τάξη. Ούτε τη διάλεξες, ούτε είναι ντροπή, για όνομα του θεού. Σταμάτα να σκέφτεσαι με τόσο συμπλεγματικό τρόπο και να βασανίζεις το μυαλό σου με χαζομάρες. Κι αντί να τσακίζει εσένα το ζήτημα της ταξικής διαφοράς σας, πηγαινέ τον να τσακίσει αυτός κοψίδια, γλυκάδια και λοιπά. Πήγαινε τον white collar στο πατρικό σου να φάει ξεροκαμμένη πετσούλα και κοκορέτσι και πίστεψέ με όλα θα πάνε μια χαρά.

Διαβάστε επίσης: Αγαπητέ Ερρίκο: Εχεις νιώσει ποτέ να ντρέπεσαι για τη σχέση σου;

Αγαπητέ Ερρίκο: «Τον σκέφτομαι επειδή δεν έχω βρει κάποιον άλλον ή δεν βρίσκω επειδή τον σκέφτομαι;»

Αγαπητέ Ερρίκο: Είμαι 26 ετών και δεν έχω κάνει ακόμη σεξ

Στείλτε τις ερωτήσεις σας στο info@bovary.gr

Οι ερωτήσεις θα δημοσιεύονται με χρονολογική σειρά