Αγαπητέ Ερρίκο: «Τον σκέφτομαι επειδή δεν έχω βρει κάποιον άλλον ή δεν βρίσκω επειδή τον σκέφτομαι;»

Είμαι σε σχέση εδώ και έξι μήνες. Δεν το λες και πολύ. Υποτίθεται ότι είμαστε στη φάση του πάθους και της αρχής. Ο φίλος μου ωστόσο, ετών 42, είναι πολύ χαλαρός και αν δεν του προτείνω να βγούμε, εκείνος δεν θα προτείνει συνάντηση. Μιλάμε στο τηλέφωνο και όλα καλά. Με εκνευρίζει αυτή η χαλαρή στάση γιατί δεν δείχνει να έχει την ανυπομονησία να με δει, όπως νιώθω εγώ για εκείνον. Οταν βρισκόμαστε είναι χαρούμενος και εκδηλωτικός, αλλά γενικώς είναι cool. Αυτός cool και εγώ εκνευρίζομαι. Τι να κάνω;

Πρωτίστως να μην εκνευρίζεσαι. Μου φαίνεται πως δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος. Κοίτα. Οι άνθρωποι κάνουμε συχνά το λάθος να αξιολογούμε εμπειρίες, καταστάσεις ή συμπεριφορές βάσει μιας στερεοτυπικής ανάλυσης, που μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη γενίκευση. Ξέρω καμιά φορά είναι χρήσιμη η γενίκευση αλλά δεν είναι σωστή και απέχει παρασάγγας από την αλήθεια. Κρίνεις την ποιότητα της σχέσης σου βάσει αυτής της αρχής, όπως φυσικά και επόμενα και το σύντροφό σου. Οι σχέσεις πρέπει στην αρχή να είναι μέσα στο πάθος και τον ενθουσιασμό, ο σύντροφος όχι τόσο cool γιατί αυτό σημαίνει πως δεν ενδιαφέρεται όσο εσύ και τα λοιπά. Χαζομάρες. Ο καθένας από εμάς είναι διαφορετικός, όπως και η κάθε ανθρώπινη σχέση επίσης. Να μείνεις στην χαρά και την εκδηλωτικότητα του φίλου σου όταν βρίσκεστε και να πάψεις να σπαταλάς ενέργεια σε επουσιώδεις αναλύσεις και ανησυχίες. Θα μπορούσα να σου αραδιάσω χίλιους λόγους για τους οποίους ο φίλος σου δεν είναι τόσο εκδηλωτικός και ενθουσιώδης όταν μιλάτε στο τηλέφωνο, αλλά δεν θα το κάνω. Όσο για το γεγονός του ότι δεν προτείνει ποτέ συνάντηση.. ε αν πάψεις να τον προλαβαίνεις πάντα εσύ προτείνοντάς το μπορεί και να το κάνει.

Όπως έχει γράψει και ο σπουδαιότερος Άγγλος δραματουργός Γούιλιαμ Σαίξπηρ ό,τι είναι παρελθόν είναι πρόλογος..

Eρρίκο γεια σου. Έχει επιστρέψει από το παρελθόν μια παλιά μου αγάπη -σημειωτέον, χωρίσαμε πάρα πολύ φιλικά. Μου στέλνει μήνυμα σχεδόν καθημερινά και θέλει συνάντηση. Εγώ είμαι σε άλλη σχέση πια. Θέλω να τον ξαναδώ για να τα πούμε, αλλά δεν θέλω τίποτα παραπάνω. Πιστεύεις ότι αν του πω ναι, θα εκληφθεί αυτό ως πρόθεση επανασύνδεσης; Επίσης, δεν ξέρω τι να πω στο σύντροφό μου. Πώς να του πω ότι υπάρχει περίπτωση να ξαναβρεθώ με τον πρώην; Μπέρδεμα..

Κανένα μπέρδεμα. Αφού μου γράφεις πως δεν θέλεις τίποτα παραπάνω και πως θέλεις να βρεθείς με τον πρώην σου αποκλειστικά με φιλικές (ανθρώπινες) προθέσεις κατά νου. Άρα να πεις ναι στην πρότασή του να βρεθείτε και φυσικά να πεις στον τωρινό σου σύντροφο πως θα συναντήσεις τον πρώην. Αν ο πρώην εκλάβει την καταφατική σου απάντηση ως άνοιγμα για κάτι περισσότερο, είναι δικό του πρόβλημα. Μπορείς άλλωστε να του το ξεκαθαρίσεις δια ζώσης. Αν ο νυν εκνευριστεί ή ζηλέψει, είναι επίσης δικό του πρόβλημα. Αν είσαι ξεκάθαρη και με τους δύο αλλά κυρίως με τον εαυτό σου όλα θα πάνε καλά. Έχω εντούτοις την αίσθηση ότι μια πιθανή συνάντηση σε “φοβίζει” περισσότερο από όσο τολμάς να παραδεχτείς. Μήπως τελικά δεν είναι τόσο ξεκάθαρο μέσα σου πως αυτή η ιστορία έχει τελειώσει οριστικά και ανεπίστρεπτα; Απλά σου σημειώνω εδώ πως έχεις ήδη βγάλει το συμπέρασμα ότι ο πρώην σου θέλει κάτι περισσότερο από εσένα. Και αναπόφευκτα αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι. Μήπως τελικά θα ήθελες να θέλει κάτι περισσότερο;

Αγαπητέ Ερρίκο

Πριν από 3 χρόνια χώρισα με το τότε αγόρι μου. Ήταν σχέση δύο χρόνων αλλά για μένα η σημαντικότερη της ζωής μου. Από τότε, δεν έχω καταφέρει να έχω μια σχέση που να κρατήσει πάνω από λίγους μήνες. Όλες κατέληγαν σε κάτι casual και όχι σοβαρό. Αν και θέλω πολύ να είμαι με κάποιον και να έχω μια σχέση, δεν τα έχω καταφέρει. Πολλές φορές που απογοητεύομαι, σκέφτομαι πόσο ευτυχισμένη ήμουν με τον πρώην μου και φοβάμαι πώς δεν θα το ξαναβρω αυτό. Νιώθω σαν να μην έχω προχωρήσει ουσιαστικά στη ζωή μου από τότε, καθώς ο χωρισμός ήταν πολύ επώδυνος για εμένα. Τον σκέφτομαι επειδή δεν έχω βρει κάποιον άλλον ή δεν βρίσκω επειδή τον σκέφτομαι, άραγε;

Το ερώτημα που θέτεις στο τέλος μοιάζει αρκετά με φιλοσοφικό παράδοξο. Θέλω να πω πως και οι δύο θέσεις που διατυπώνεις ισχύουν εξίσου. Όντως η απουσία μιας ουσιαστικής σχέσης στη ζωή σου, μετά από εκείνη με τον πρώην σου, σε κάνει να επιστρέφεις εκεί, αναζητώντας εύλογα όλα εκείνα τα στοιχεία που σου λείπουν τώρα. Την οικειότητα, την αγάπη, τη συντροφικότητα. Αντίστοιχα το να σκέφτεσαι συνέχεια τον πρώην σου και το πόσο υπέροχη ήταν η σχέση σας δεν σου επιτρέπει να προχωρήσεις ουσιαστικά και να ανοίξεις τον εαυτό σου στην πιθανότητα μιας νέας συνθήκης με κοινά ή και καλύτερα χαρακτηριστικά. Δυστυχώς έχεις δημιουργήσει για τον εαυτό σου έναν φαύλο κύκλο ο οποίος σε έχει παγιδεύσει. Η πραγματικότητα όμως είναι μια και αναντίρρητη. Η προηγούμενη σχέση σου τελείωσε 3 χρόνια πριν και πίστεψε με όσο επώδυνος κι αν ήταν ο χωρισμός, για κάποιο λόγο τελείωσε. Εκεί πρέπει να εντοπίσεις την σκέψη σου. Επίσης οφείλεις κάποια στιγμή να βάλεις μια τελεία στο πένθος που προέκυψε από το τέλος αυτής. Το ξέρω πως κάθε χωρισμός (ιδίως με κάποιον που αγαπήσαμε πολύ) είναι ένας μικρός θάνατος και το έχω βιώσει κιόλας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η ζωή σταματά. Η ζωή (ευτυχώς) συνεχίζεται και είναι και πολύ μικρή. Από την ερώτησή σου μου δίνεις την εντύπωση ενός συναισθηματικού ανθρώπου που θέλει να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Και ο μόνος τρόπος για να το πετύχεις είναι να αφήσεις το παρελθόν εκεί όπου ανήκει. Πίσω. Όπως έχει γράψει και ο σπουδαιότερος Άγγλος δραματουργός Γούιλιαμ Σαίξπηρ ό,τι είναι παρελθόν είναι πρόλογος..

Διαβάστε επίσης: Αγαπητέ Ερρίκο: Είμαι 26 ετών και δεν έχω κάνει ακόμη σεξ

Αγαπητέ Ερρίκο: Πώς αντιμετωπίζεις έναν ανορθόγραφο άνθρωπο;

*Στείλτε τις ερωτήσεις σας στο info@bovary.gr

Οι ερωτήσεις θα δημοσιεύονται με χρονολογική σειρά