«Οι άνδρες απομακρύνονται όταν τους λέω ότι έχω παιδί»

Γεννημένος στην Ελλάδα, ο Ερρίκος Μπους μεγάλωσε σε ένα φωτεινό σπίτι στον Λυκαβηττο με δύο γυναίκες. Τη μητέρα και την αδελφή του. Μετά από ένα πέρασμα από το ιστορικό-αρχαιολογικό, μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία, πολύ διάβασμα αλλά και αρκετή… dolce vita, σήμερα εργάζεται σε corporate περιβάλλον. Αυτό όμως που τον κάνει χαρούμενο είναι να γράφει. Αυτό θα κάνει από σήμερα για τη BOVARY.

Π.Ε. Καλησπέρα. Είμαι με έναν άνθρωπο εδώ και 5 χρόνια και τα πράγματα εξελίσσονται, όπως φαίνεται, σοβαρά. Ωστόσο, την τελευταία περίοδο διακρίνω μια περίεργη συμπεριφορά εκ μέρους του. Μοιάζει τελείως απορροφημένος στη δουλειά του και δυσφορεί έντονα κάθε φορά που του επισημαίνω ότι η ζωή περιλαμβάνει και άλλα πράγματα εκτός από την εργασία. Όταν, μάλιστα, κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί σε εμένα πριν από μερικά χρόνια μου είχε κάνει μεγάλο θέμα, κάτι που με οδήγησε να κάνω υποχωρήσεις στις εργασιακές μου φιλοδοξίες. Πώς να αντιμετωπίσω το θέμα;

Το πρώτο πράγμα που οφείλεις να διαπιστώσεις είναι αν αυτή του η αντίδραση ή η εν γένει στάση του επί του ζητήματος, έχει ως αφετηρία κάποιου είδους συμπλεγματικό ή σεξιστικό παράγοντα. Δηλαδή να κομπλεξάρεται για να το πω με άλλα λόγια με την πιθανότητα να έχει δίπλα του μια επιτυχημένη, δυναμική, φιλόδοξη και δραστήρια γυναίκα. Εύχομαι κάτι τέτοιο να μην ισχύει, αλλά δυστυχώς τέτοιου είδους συμπεριφορές ή πεποιθήσεις είναι βαθιά ριζωμένες στην ελληνική κοινωνία ως κατάλοιπα άλλων εποχών. Αν ισχύει όμως φύγε τρέχοντας. Σε όποιο άλλο ενδεχόμενο πέραν αυτού, νομίζω ισχύει ό,τι ισχύει ως οικουμενικός κανόνας σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις. Ο κανόνας των δύο μέτρων και δύο σταθμών. Όλοι μας δυστυχώς, όταν κάτι μας αφορά και στρέφεται εναντίον μας έχουμε άλλη αντίληψη και οπτική από όταν εμείς κάνουμε το αντίστοιχο σε κάποιον άλλο. Εκείνος φερειπείν τώρα μπορεί να δουλεύει με τις ώρες, να μην του μένει χρόνος για εσάς χωρίς να σκέφτεται τι αντίκτυπο έχει αυτή του η επιλογή σε σένα. Είναι βλέπεις πια ο “θύτης” κι όχι το “θύμα”. Όταν το έκανες εσύ σε εκείνον όμως, αντιδρούσε, παραπονιόταν, τον ενοχλούσε. Κοίτα. Μια ειλικρινής, ευθεία και ήρεμη κουβέντα από μέρους σου στην οποία θα του παρουσιάσεις όλα τα δεδομένα (παροντικά και παρελθοντικά) νομίζω θα βοηθήσει. Και μην σκεφτείς την δική του αντίδραση στο παρελθόν, εσύ είσαι και πρέπει να φανείς πιο ώριμη. Σκοπός άλλωστε είναι να επικοινωνήσετε κι αν το καταφέρεις εσύ θα νιώσεις μεγάλη ικανοποίηση. Το μόνο που θα σε συμβούλευα να προσέξεις, είναι να μην ακουστούν όσα έχεις να πεις σαν μουρμούρα ή παρατήρηση, να μην τον προσβάλεις με τον τόνο σου. Θυμήσου ότι και σένα σε ενόχλησε κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν άσχετα με το γεγονός του ότι υποχώρησες εν τέλει. Επίσης μια τέτοια χροιά στη συζήτηση μπορεί να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που θέλεις. Γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη τον κατάλληλο τρόπο για να ακούσουμε και να αφουγκραστούμε πραγματικά τις ανάγκες των γύρω μας. Είστε 5 χρόνια μαζί όπως μου λες άρα φαντάζομαι θα γνωρίζεις τον κατάλληλο τρόπο για την περίπτωσή του. Όχι; Κι αν όχι, μήπως αυτό δηλώνει κάποιο βαθύτερο ζήτημα επικοινωνίας για την σχέση σας;

E.Π. Καλησπέρα. Είμαι 37 ετών διαζευγμένη με ένα παιδί και κάθε φορά που με πλησιάζει ένας άνδρας και του λέω για το παιδί, φοβάται και απομακρύνεται. Οι περισσότεροι με το που ακούν παιδί, εξαφανίζονται. Πότε πρέπει να πω σε έναν άντρα που με φλερτάρει ότι έχω παιδί; Δεν θέλω ούτε να το κρύψω, αλλά ούτε να χάσω έναν άνδρα που μου αρέσει.

Καλησπέρα. Πρέπει να το λες από το πρώτο ραντεβού. Όπως ακριβώς κάνεις μέχρι τώρα. Αυτός που δεν θα φύγει τρέχοντας αξίζει μια ευκαιρία.

Α.Θ. Έχω μόνιμη σχέση περίπου πέντε χρόνια και σε γενικές γραμμές είμαστε καλά με τον σύντροφό μου. Εγώ έχω κλείσει τα 35 και τα έχω βρει με τον εαυτό μου. Το θέμα είναι ότι πολύ συνειδητά, κάποιες φορές προχωράω πέρα από το απλό φλερτ (μου αρέσει πάρα πολύ το φλερτ). Μου αρέσει να με κυνηγούν, να δείχνουν ενδιαφέρον για μένα οι άνδρες και πολλές φορές δίνω το τηλέφωνό μου απλά για να δω στο κινητό μου κάτι άλλο πέρα από τον φίλο μου.. Όταν νιώθω ότι αυτό προχωράει περισσότερο από όσο πρέπει, το κόβω. Κάνω κάτι κακό; Κι αν ναι, γιατί δεν έχω καμία τύψη; Ευχαριστώ

Δεν μπορώ να απαντήσω με απόλυτη σιγουριά αν κάνεις κάτι κακό. Σκέφτομαι όμως, πως ενδεχομένως το κακό στην όλη υπόθεση είναι πως ο σύντροφός σου δεν το γνωρίζει. Υπό αυτή την έννοια αυτό που κάνεις είναι μια μορφή προδοσίας, προδοσία άκακη και επουσιώδης αλλά πάντα προδοσία. Αν το μοιραστείς με το σύντροφό σου θεωρείς πως θα το δεχτεί ; κι αν ναι πως θα σε κάνει να νιώσεις αυτό; Μηπως ότι δεν ενδιαφέρεται αρκετά για σένα; επίσης αν μάθαινες οτι το κάνει κι εκείνος γιατί κι ο ίδιος απολαμβάνει τρομερά το φλερτ και θέλει να βλέπει στο κινητό του και κάτι άλλο εκτός από τα μηνύματά σου πώς θα αντιδρούσες; θα σε πείραζε ή θα κατανοούσες την ανάγκη του μετά από 5 χρόνια μονογαμικής σχέσης;

Θεωρώ πως οφείλεις να σκεφτείς σοβαρά τα παραπάνω ερωτήματα όπως εξίσου σοβαρά και το γεγονός πως αυτή η σχέση μπορεί να έχει κάνει τον κύκλο της. Είναι άλλο πράγμα το τυχαίο φλερτ που και που, αφού αυτό είναι εώς και απαραίτητο. Αναθερμαίνει την σχέση, προσθέτει κατά κάποιον τρόπο το αλατοπίπερο που αυτή χρειάζεται. Αυτό που μου περιγράφεις εσύ όμως μοιάζει λιγααακι διαφορετικό. Περιγράφεις ενα συγκροτημένο, δομημένο σύστημα συμπεριφοράς, μια διαρκή ανάγκη επιβεβαίωσης, ενα είδος φλερτ που δεν αφήνεται στην τυχαιότητα αλλά ίσα ίσα επιδιώκεται με συνέπεια και επιμονή. Καταλαβαίνω πως σου μοιάζει άκακο προς το σύντροφό σου και πιθανότατα είναι αφού όπως λες το κόβεις όταν τα πράγματα πάνε να ξεφύγουν. Δεν είναι εντούτοις σε καμία περίπτωση άκακο για σένα. Γιατί αυτή η συμπεριφορά δηλώνει κάτι για σένα και σε εσένα κάνει κακό. Μόνο δύο ενδεχόμενα υπάρχουν λοιπόν. Ή ότι αυτή η σχέση έχει κάνει καιρό τώρα τον κύκλο της (ακόμα και το δικό σου “σε γενικές γραμμές είμαστε καλά” ενδεχομένως υπονοεί κάτι τέτοιο) ή ότι αυτή σου η συμπεριφορά, αν εκτείνεται έξω απο τα χρονικά όρια αυτής της σχέσης, ίσως δηλώνει ενα βαθύτερο πρόβλημα για σένα. Θα κλείσω λέγοντας σου απλά αυτό. Την επιβεβαίωση που τόσο έντονα φαίνεται να αναζητάς θα στην προσφέρει μονάχα ο εαυτός σου. Ούτε ο σύντροφος σου ούτε οι υπόλοιποι άντρες. Άλλωστε όπως έχει γράψει και ο Πωλ Κλωντέλ «Υπάρχουν δυο τρόποι για να λάμπεις: είτε να αντανακλάς το φως είτε να το δημιουργείς.» Δεν είναι προτιμότερο το δεύτερο;

Στείλτε τις ερωτήσεις σας στο info@bovary.gr