Η σκοτεινή πλευρά του Μαρκ Τουέιν: Συνήθιζε να συλλέγει νεαρά κορίτσια ως «κατοικίδια»

Σαν σήμερα, γεννήθηκε ο Μαρκ Τουέιν, μια από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες της αμερικανικής λογοτεχνίας.

Μαρκ Τουέιν ήταν το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Σάμιουελ Λάνγκχομ Κλίμενς, Αμερικανού συγγραφέα που γεννήθηκε στο Μισούρι στις 30 Νεοεμβρίου 1835.

Εκανε τα πάντα στη ζωή του: Από καπετάνιος ποταμόπλοιου στο Μισισιπή μέχρι και χρυσοθήρας στη Νεβάδα, στρατιώτης των Νότιων, γραμματέας του αναπληρωτή κυβερνήτη της Νεβάδα, ανταποκριτής στα νησιά Σάντουιτς. Μάλιστα η ενασχόλησή του επιχειρηματικά με την τυπογραφία τον οδήγησε στην οικονομική καταστροφή. Αλλά ήταν με τον Τομ Σόγιερ που κατέκτησε τη δόξα.

Ανάμεσα στα πιο γνωστά βιβλία του είναι τα κλασικά μυθιστορήματα οι «Περιπέτειες του Τομ Σόγιερ» (1876) και οι «Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν» (1884) που συχνά χαρακτηρίζεται ως «το µεγάλο αµερικανικό µυθιστόρηµα».

Ωστόσο, έχει στο ενεργητικό του πολλά ακόμα βιβλία όπως το «Πρίγκηψ και φτωχός» και «Ενας Γιάνκης του Κονέκτικατ στην αυλή του βασιλιά Αρθούρου», καθώς και συλλογές διηγημάτων και ταξιδιωτικές εντυπώσεις.

Παντρεύτηκε την Ολίβια (Λίβυ) Λάγκντον στις 2 Φεβρουαρίου του 1870 όπου απέκτησαν έναν γιο και τρεις κόρες.

Χαρακτηρίστηκε ο «µεγαλύτερος χιουµορίστας της εποχής του», ενώ ο Γουίλιαµ Φόκνερ τον αποκάλεσε «πατέρα της αµερικανικής λογοτεχνίας».

Γνώρισε µεγάλη επιτυχία ως συγγραφέας και δηµόσιος οµιλητής, το πνεύµα και το χιούµορ του κέρδισαν την εύνοια των κριτικών, ενώ συνδεόταν φιλικά με σημαντικές προσωπικότητες της εποχής του.

Το 1905, ο τότε 70χρονος Μαρκ Τουέιν άρχισε να έχει γύρω του νεαρά κορίτσια, τα οποία μάλιστα αποκαλούσε «angelfish» (αγγελόψαρα) και υπερασπιζόμενος την προτίμησή του αυτή έλεγε πως επιθυμούσε εγγόνια.

Οι κόρες του είχαν μεγαλώσει και εκείνος ένιωθε πολύ μόνος καθώς η γυναίκα του είχε αρρωστήσει βαριά και είχε πεθάνει. Νοσταλγούσε με έναν τρόπο τα χρόνια που ήταν τα παιδιά του μικρά.

«Οσο για μένα» έγραψε ο Μαρκ Τουέιν σε ηλικία 73 ετών, «συλλέγω κατοικίδια ζώα: νεαρά κορίτσια από δέκα έως δεκαέξι χρονών. Κορίτσια που είναι όμορφα και γλυκά, αφελή και αθώα. Αυτά τα νέα πλάσματα, όπου η ζωή τους είναι τέλεια και χαρούμενη και δεν τους έχει φέρει τραύματα, πικρία και πολλά δάκρυα».

Οπως αναφέρει το δημοσιεύμα του The Paris Review τα κορίτσια αυτά ήταν αθώα, αλλά όχι τόσο αφελή όσο νόμιζε ο Μαρκ Τουέιν. Σίγουρα είχαν επίγνωση της μεγάλης αναγνωρισιμότητάς του.

Ο Αμερικανός συγγραφέας άλλωστε ήταν αμέσως αναγνωρίσιμος, ακόμα και πριν αποφασίσει να φοράει μόνο λευκά ρούχα.

Του ήταν πολύ εύκολο να βρει νεαρές θαυμάστριες στα πολυάριθμα ταξίδια που έκανε. Για να κερδίσει χρήματα έκανε περιοδείες σε όλο τον κόσμο, οργανώνοντας διαλέξεις όπου ο κόσμος συνέρρεε και γέμιζε ασφυκτικά τις αίθουσες για να τον απολαύσει και να γελάσει με τα μοναδικά ρητά και αποφθέγματά του που έγραψαν ιστορία.

Μέχρι το 1908 είχε συγκεντρώσει δέκα μαθήτριες τις οποίες έκανε μέλη στον πριβέ σύλλογό του. Μάλιστα, τους είχε δώσει να φορούν μια ιδιαίτερη καρφίτσα στην αριστερή μεριά του στήθους τους πάνω από την καρδιά.

Την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1908, ένας βιογράφος σημειώνει ότι οι επιστολές του Μαρκ Τουέιν στο «αγγελόψαρά του» περιλάμβαναν περισσότερο από το ήμισυ της αλληλογραφίας του. Κάθε μέρα λάμβανε ή έστελνε μια επιστολή.

Μέσα σε αυτή την αλληλογραφία υπήρχαν πολλές προσκλησεις σε νεαρά κορίτσια για να τον επισκεφτούν στο σπίτι του στο Ρέντινγκ του Κονέκτικατ, το οποίο ονόμασε «σπίτι της αθωότητας».

«Εχω φτιάξει αυτό το σπίτι σε μεγάλο βαθμό για την άνεση και τη φιλοξενία των αγγελόψαρών μου», ανέφερε ο συγγραφεας σε ένα έγγραφο που έστειλε σε μια νεαρή κοπέλα, που περιείχε τους κανόνες και κανονισμούς του πριβέ συλλόγου του.

Η συλλογή των κοριτσιών του Tουέιν ήταν γνωστή, εμπνέοντας πολλές ενήλικες γυναίκες να θέλουν να γίνουν μέλη.

Κατά τη διάρκεια των χρόνων που ο Αμερικανός συγγραφέας συνέλεγε τα νεαρά κορίτσια του, απέρριψε τη συντροφιά της πραγματικής του κόρης, Ζαν, που ζούσε σε ιατρικά ιδρύματα καθώς μόνο σε αυτά μπορούσε η επιληψία της να παρακολουθηθεί.

Το 1909, η κόρη του Ζαν επέστρεψε στο σπίτι του πατέρα της, όπου βρέθηκε νεκρή στην μπανιέρα της, έχοντας υποστεί μια κρίση.

Η εμμονή του Μαρκ Τουέιν με εφηβικά κορίτσια μπορεί να εξηγηθεί εν μέρει από την αναγέννηση των δικών του εφηβικών ετών - χρόνια τόλμης και περιπέτειας. Η σύζυγός του, άλλωστε, του είχε δώσει το ψευδώνυμο νιότη, και οι πιο αξιομνημόνευτοι φανταστικοί χαρακτήρες του, βέβαια, είναι οι έφηβοι Χάκλμπερι Φιν και Τομ Σόγιερ.

Ο Μαρκ Τουέιν πέθανε στις 21 Απριλίου 1910.