«Πώς κατάφερα να ξεφύγω από τον βίαιο σύντροφό μου»

Η Κέι Σκούμπαχ είναι η πρέσβειρα του Οργανισμού κατά της Ενδοοικογενειακής Βίας (NSW) στην Αυστραλία και συγγραφέας του βιβλίου «Ο Τέλειος Ξένος» στο οποίο αφηγείται την εμπειρία της μέσα σε μία βίαιη σχέση.

Χρειάστηκαν μόλις 8 εβδομάδες για τον πρώην σύντροφό της -ο οποίος πλέον βρίσκεται στη φυλακή- για να αποκαλύψει το αληθινό του πρόσωπο, προσπαθώντας να τη σκοτώσει. Η Κέι είπε πως μόλις δημιουργήθηκε μία απόσταση ανάμεσα σε εκείνη και τον πρώην σύντροφό της, ήταν η πρώτη φορά που κατάφερε να συνειδητοποιήσει ποιος ήταν στην πραγματικότητα και αποφάσισε να ξαναπάρει τη ζωή στα χέρια της.

«Πριν από 10 χρόνια, γνώρισα έναν πολύ, πολύ γοητευτικό, βαθυστόχαστο και σέξι άντρα τον οποίο ερωτεύτηκα βαθιά. Ένας από τους λόγους για τους οποίους τον ερωτεύτηκα τόσο πολύ και τόσο γρήγορα, ήταν επειδή πλησίαζα τα 40 και ήθελα πάρα πολύ να αποκτήσω ένα παιδί. Όταν το συζητήσαμε για πρώτη φορά, μου υποσχέθηκε πως θα δημιουργούσαμε μαζί οικογένεια και πως θα φτιάχναμε το δικό μας παραμύθι. Ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό και αυτό αποδείχθηκε στη συνέχεια.

Μπήκε στη ζωή μου σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και ξαφνικά, σαν ανεμοστρόβιλος, από υπέροχος και συναρπαστικός άρχισε να εμφανίζει ρωγμές στην τέλεια εμφάνισή του, μέχρι που εξελίχθηκε σε έναν βίαιο λεκτικά άνθρωπο με πολύ σκοτεινές πτυχές. Στο τέλος -μέσα σε δύο μήνες στην πραγματικότητα- ήξερα πως ένιωθα τη ζωή μου να απειλείται. Ζήτησα βοήθεια από την αστυνομία και όλα τα υπόλοιπα έγιναν πολύ γρήγορα.

«Ακούγεται πολύ δραματικό, όμως όταν απειλείσαι μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, νιώθεις πως παίζεις στην πιο τρομακτική ταινία. Δεν μπορείς να πας πουθενά, δεν υπάρχει καμία διέξοδος. Είναι πολύ δύσκολο να το εξηγήσω.»

Είναι το κλασικό σενάριο που φυσικά εκείνη τη στιγμή δεν το συνειδητοποιείς. Είσαι ερωτευμένη, βρίσκεσαι σε μία νέα σχέση και οι φερομόνες σου κάνουν πάρτι. Περνούσαμε υπέροχα και εκείνος ήταν τόσο γλυκός όμως όπως αποδείχθηκε είχε μία πολύ μεγάλη διαταραχή προσωπικότητας και ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό ναρκισσιστής. Είχε αυτή την απίστευτη δύναμη να μπαίνει σε έναν χώρο και να μαγνητίζει τους πάντες, πράγμα το οποίο ξεγέλασε και όλους τους δικούς μου ανθρώπους. Ένιωθα πως βρισκόμουν στο επίκεντρο αλλά με την κακή έννοια. Από τη μία στιγμή στην άλλη μπορεί να έπεφτα από την κορυφή του κόσμου στο απόλυτο κενό. Μέσα σε ένα λεπτό, μπορούσε να βρει κάτι για να με κρίνει αρνητικά και να με κάνει να νιώσω πως έχω κάνει κάτι λάθος.

Άρχισα να αισθάνομαι μεγάλη ανασφάλεια και αστάθεια και πάντα κατηγορούσα τον εαυτό μου. Έγινε πολύ ζηλιάρης και εμμονικός και κατηγορούσε τους πάντες και τα πάντα. Εκνευριζόταν όταν με έπαιρναν τηλέφωνο, κατέκρινε τους φίλους και την οικογένειά μου και στο τέλος μου απαγόρεψε να βλέπω τις παρέες μου, με αποτέλεσμα σιγά σιγά να αρχίσω να απομονώνομαι. Μου δημιουργούσε προβλήματα στη δουλειά, με έπαιρνε περίπου 70 φορές την ημέρα τηλέφωνο και στο τέλος με απέλυσαν. Δεν ήξερα τι μου συνέβαινε, ένιωθα πως τρελαινόμουν.

Περνούσαν κακές σκέψεις από το μυαλό μου, μέχρι που έφτασε η στιγμή που πραγματικά προσπάθησε να με πνίξει μέσα στο διαμέρισμά μου. Είχα αρχίσει να φοβάμαι με όλη την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί, όμως ντρεπόμουν να μιλήσω στους δικούς μου ανθρώπους. Είχα διαλύσει μία σχέση για να είμαι μαζί του. Είχα αποξενώσει πολλούς ανθρώπους, είχα αφήσει πίσω πολλές από τις προτεραιότητές μου και πραγματικά ντρεπόμουν να παραδεχτώ πως όλο αυτό είχε εξελιχθεί τόσο άσχημα. Οι γονείς μου και η οικογένειά μου ζούσαν μακριά οπότε δεν μπορούσα να τους έχω στο πλευρό μου.

Τελικά, αποφάσισα να ταξιδέψω στη Μελβούρνη γιατί είχα πολύ καιρό να δω τις φίλες μου και εκείνος έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να με σταματήσει. Ήξερε πως θα τον εγκατέλειπα αν μιλούσα με κόσμο που θα μου άνοιγε τα μάτια και θα μου ασκούσε κάποια επιρροή. Έριξε ζάχαρη στο ντεπόζιτο του αυτοκινήτου μου, απείλησε πως θα κάψει το σπίτι μου, απείλησε πως αν έφευγα θα πετούσε όλα μου τα πράγματα από το παράθυρο. Όμως πράγματι έφυγα.

Όταν έφτασα, συνάντησα τη γυναίκα του αδερφού μου και κατάφερα να της εκμυστηρευτώ όλα όσα συνέβαιναν τον τελευταίο καιρό. Της είπα ότι φοβόμουν μέσα στη σχέση μου και ότι μάλλον θα έχανα τη δουλειά μου. Εκείνη την περίοδο ήμουν έγκυος στο παιδί του και παρόλο που τελικά το έχασα, δεν ένιωθα καθόλου καλά. Η γυναίκα του αδερφού μου με έπιασε από τους ώμους και με ταρακούνησε. Μου είπε: «Μπορείς να το κάνεις. Λήξ’ το όπως θα έληγες και ένα πρόβλημα στη δουλειά σου. Βγάλε τα πράγματά του από το σπίτι, άλλαξε τις κλειδαριές, κάλεσε την αστυνομία και ζήτα τους βοήθεια. Απλά κάν’ το!» Τα λόγια της μου έδωσαν δύναμη και αμέσως σκέφτηκα πως είτε θα το κάνω, είτε θα πεθάνω. Ακούγεται πολύ δραματικό, όμως όταν απειλείσαι μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, νιώθεις πως παίζεις στην πιο τρομακτική ταινία. Δεν μπορείς να πας πουθενά, δεν υπάρχει καμία διέξοδος. Είναι πολύ δύσκολο να το εξηγήσω.

Ήταν πάντα δίπλα μου όταν μιλούσα στο τηλέφωνο, μου τηλεφωνούσε εκατό φορές την ημέρα όταν δεν ήμασταν μαζί. Πάντα παρερμήνευε τις σκέψεις μου λέγοντας μου πως έκανα λάθος και η αυτοπεποίθησή μου είχε φτάσει στον πάτο. Μένοντας έστω και για δύο μέρες μακριά του, κατάφερα να πάρω αέρα και να σκεφτώ καθαρά. Η ήρεμη φωνή ενός δικού μου ανθρώπου ήταν αυτό που χρειαζόμουν περισσότερο από το οτιδήποτε.

Φτάνοντας στο αεροδρόμιο κάλεσα αμέσως τον ιδιοκτήτη του σπιτιού και του είπα πως πρέπει να σπάσουμε το συμβόλαιο. Μετά επικοινώνησα με την αστυνομία και τους είπα πως θα μετακομίσω και πως θα χρειαζόμουν βοήθεια. Ήθελα να βρίσκονται δίπλα μου σε μία τόσο επικίνδυνη στιγμή. Συνεννοήθηκα με τη μεταφορική και έκλεισα μία αποθήκη για να έβαζα προς το παρόν τα πράγματά μου. Δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο, όμως ήξερα πως ήμουν αποφασισμένη να φύγω από εκεί.

Η περίοδος που αρχίζεις να ξεφεύγεις από τον έλεγχο ενός χειριστικού και βίαιου ανθρώπου, είναι μία πολύ δύσκολη και πολύ επικίνδυνη στιγμή. Η βία έχει να κάνει με την ισχύ και τον έλεγχο και όταν αλλάζεις αυτή τη δυναμική, μπορείς να προξενήσεις πολλά περισσότερα προβλήματα απ’ ό,τι πριν. Πρέπει να κάνεις πολύ προσεκτικές κινήσεις. Πρέπει να έχεις πάντα κάποιον δίπλα σου και όταν βρίσκεσαι κοντά στον άνθρωπο που σε έχει βλάψει, πρέπει να είσαι σίγουρη πως η αστυνομία γνωρίζει την ακριβή σου τοποθεσία και το τι ακριβώς κάνεις. Κυρίως όμως πρέπει να έχεις ένα εναλλακτικό σχέδιο: να έχεις ένα επιπλέον ζευγάρι κλειδιά, μία τσάντα με τα απαραίτητα, χρήματα που εκείνος δεν θα μπορέσει να βρει, ένα δεύτερο κινητό, να θυμάσαι απέξω ακόμη και το τηλέφωνο ενός ταξί για να μπορέσεις να φύγεις ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Όσες αντιμετωπίζετε μία παρόμοια κατάσταση πρέπει να βγείτε και να μιλήσετε για τους φόβους σας, ακόμη και στις φίλες σας. Πείτε απλώς πως τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. Ακόμη κι αν δεν μπορείτε να μιλήσετε, τηλεφωνήστε τους, πείτε μία κουβέντα και κλείστε το αμέσως. Το πιο πιθανό είναι πως θα καταλάβουν ότι έχετε κάποιο πρόβλημα και θα προσπαθήσουν να σας βοηθήσουν. Μην αφήνετε το φόβο και τη ντροπή να μπαίνουν εμπόδιο στη ζωή σας.

Εγώ μετακόμισα στο σπίτι μίας φίλης μου μακριά από το δικό μου και δημιούργησα μία πραγματικά μεγάλη απόσταση ανάμεσά μας. Προσπαθούσε συνεχώς να μάθει πού βρισκόμουν και με πολιορκούσε στο τηλέφωνο. Και η αλήθεια είναι πως είναι πολύ δύσκολο να αντισταθείς στις κλήσεις του. Είναι πολύ δύσκολο να αφήσεις πίσω κάτι στο οποίο είχες επενδύσει. Δεν μπορείς να ξεφύγεις εύκολα. Χρειάζεται αποφασιστικότητα.

Κατά μέσο όρο, μία γυναίκα που βρίσκεται σε μία τέτοια κατάσταση, θα βρεθεί αντιμέτωπη με περίπου 37 περιστατικά σωματικής βίας πριν αποφασίσει να φύγει ή απλώς συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει. Και ο κόσμος δεν είναι πραγματικά υποστηρικτικός στις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας. Δεν καταλαβαίνει τη δυναμική της κατάστασης και χρειάζεται ενημέρωση για να μπορέσει η κοινωνία να συνειδητοποιήσει γιατί είναι τόσο δύσκολο να σπάσει αυτός ο δεσμός.

Οι σχέσεις μας είναι κατά κάποιον τρόπο ιερές και πολλές φορές κάνουμε θυσίες με κάθε κόστος. Επενδύουμε πολλά σε αυτές ακόμη κι αν είναι δυσλειτουργικές. Έχεις βιώσει πράγματα με τον άλλον άνθρωπο, τον έχεις αγαπήσει, τον έχεις εμπιστευτεί. Μπορεί να έχεις παιδιά μαζί του, να έχεις μοιραστεί όλη σου τη ζωή. Μπορεί να είναι μόνο για 2 μήνες στην περίπτωσή μου, όμως σε άλλες περιπτώσεις είναι για 20 χρόνια ή και περισσότερα. Είναι πολύ δύσκολο να βρεις τη δύναμη να απομακρυνθείς.

Κάτι άλλο που συμβαίνει στις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, είναι πως διαλύεται η αυτοπεποίθηση και ο αυτοσεβασμός σου. Στην περίπτωσή μου αυτό έγινε πολύ γρήγορα, όμως πολλές φορές αυτό γίνεται αργά και σταθερά. Έχω δει πραγματικά όμορφες και δυνατές γυναίκες να γίνονται από τη μία στιγμή στην άλλη αδύναμες. Βρίσκονται σε κατάσταση αποσύνθεσης. Δεν ξέρουν ποιες είναι. Έχουν πρόβλημα να βγουν από το σπίτι, έχουν πρόβλημα να φτιαχτούν, να ντυθούν. Δεν μπορούν να ασχοληθούν με τον εαυτό τους. Χάνουν κάθε αίσθηση του ποιες είναι.

Όταν κάποιος σας λέει πως φαίνεστε περίεργα μην προσπαθήσετε να το κρύψετε. Πρέπει να καταλάβετε πως κάποιοι άνθρωποι ενδιαφέρονται πραγματικά για εσάς. Υπάρχει μία πραγματική αίσθηση στίγματος και ντροπής όταν προσπαθείς να μιλήσεις για αυτό που ζεις και αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αφυπνίσουμε τον κόσμο για αυτό το πρόβλημα. Ο κόσμος πρέπει να ξέρει πως αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σε πολλές γυναίκες, ανεξάρτητα από το κύρος τους, ανεξάρτητα από την ηλικία τους, την καταγωγή τους και τον χαρακτήρα τους.

Στην περίπτωσή μου η αστυνομία με βοήθησε πολύ. Κατάλαβαν αμέσως την σοβαρότητα της κατάστασης και δεν με άφησαν μέχρι να βεβαιωθούν πως ήμουν απόλυτα ασφαλής. Πλέον κάθε φορά που μιλάω για αυτό, νιώθω ακόμη πιο δυνατή. Με βοηθάει να εξηγήσω στον εαυτό μου τι ακριβώς πήγε λάθος με τη σκέψη και τον εαυτό μου. Ξέρω πως κάνω κάτι καλό για τις άλλες γυναίκες και ελπίζω να καταφέρω να δημιουργήσω μία αλλαγή στην κοινωνία, ώστε να εξαλείψουμε αυτό το φαινόμενο. Είναι καταθλιπτικό αλλά ταυτόχρονα τόσο ενδυναμωτικό. Βρίσκομαι σε μία πολύ καλή θέση και η δουλειά που κάνω με γεμίζει. Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να προσφέρεις,

Πιστεύω πως πρέπει να βοηθήσουμε όχι μόνο τις γυναίκες που βιώνουν κάτι τόσο δύσκολο, αλλά και αυτές που προσπαθούν να ανακάμψουν ύστερα από την ενδοοικογενειακή βία που έχουν υποστεί. Οι γυναίκες έχουν να προσφέρουν πολλά και το μόνο που χρειάζεται για να βοηθήσουν είναι η παρακίνηση. Όλες μπορούμε να το κάνουμε, αρκεί να μην αφήνουμε τον φόβο να μας καταβάλει.»