Στο εργοστάσιο γαρίδας όπου οι γυναίκες απαγορεύεται να μιλάνε -Η συγκλονιστική φωτογραφία της Yto Barrada
Η Yto Barrada είναι Μαροκινή καλλιτέχνιδα οπτικοακουστικών μέσων που ζει και εργάζεται ανάμεσα στην Ταγγέρη, τη Νέα Υόρκη και το Μαρόκο.
Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, ιστορία και φωτογραφία. Το 1998, σπούδαζε ανθρωπολογία στο Παρίσι. Όταν γύρισε για το καλοκαίρι στην Ταγγέρη, αποφάσισε να επισκεφθεί ένα εργοστάσιο επεξεργασίας γαρίδας και να βγάλει φωτογραφίες, καθώς της είχε ανατεθεί εργασία με θέμα το φαγητό.
Ήταν ένα Ολλανδικό εργοστάσιο σε μαροκινό έδαφος, χαρακτηριστικό παράδειγμα της παγκοσμιοποίησης. Οι γαρίδες ψαρεύονταν από τη Βόρεια Θάλασσα και έρχονταν στην Ταγγέρη για να αποφλοιωθούν.
Είπαν στην Barrada ότι προτιμούσαν γυναίκες σαν εργάτριες γιατί είχαν λιγότερη εκπροσώπηση στην Ένωση και προφανώς λιγότερα δικαιώματα.
Τράβηξε ασπρόμαυρες φωτογραφίες και λίγες έγχρωμες. Η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε μέσα από τα αποδυτήρια, στον πάνω όροφο, πίσω από ένα γυάλινο τζάμι. Οι γυναίκες φορούσαν μπλε σκουφάκια στο κεφάλι και είχαν νούμερα στις μπλούζες τους. Το μπλε φως στο ταβάνι ήταν για να σκοτώνει τα κουνούπια και ο μεγάλος σωλήνας στο κέντρο έβγαζε κρύο αέρα, ενώ ο θόρυβος ήταν εκκωφαντικός.
Υπήρχαν κομμάτια από γαρίδες παντού. Οι γυναίκες ξεφλούδιζαν όλη μέρα, πέταγαν τα κομμάτια και έτρεχαν να ζυγίσουν τα καλάθια τους πριν πάνε πίσω στη θέση τους. Καθώς πληρώνονταν με το βάρος, δούλευαν πολύ γρήγορα. Έπιαναν κουβεντούλα ενδιάμεσα αλλά η floor manager πήγαινε πέρα-δώθε και τους έλεγε να κάνουν ησυχία και να γυρίσουν πίσω στη δουλειά τους.
Η Barrada συγκλονίστηκε από τις σχεδόν μεσαιωνικές εργασιακές συνθήκες. Το εργοστάσιο δούλευε non-stop. Οι γυναίκες έμπαιναν μέσα και κλειδώνονταν όλη μέρα, με μικρά διαλείμματα κατά τη διάρκεια. Δεν υπήρχαν δωμάτια για φροντίδα ή μέρος για να κάτσουν και να φάνε όλες μαζί.
Μετά από 10 χρόνια, μια φίλη της, η Leïla Kilani, έκανε μια ταινία με τον τίτλο «Sur la Planche», για αυτού του είδους τα εργοστάσια επεξεργασίας. Η κατάσταση που επικρατούσε ήταν ακριβώς η ίδια.
Το εργοστάσιο με τις γαρίδες ήταν στην πρώτη ζώνη ελεύθερου εμπορίου της Ταγγέρης. Σήμερα υπάρχουν πολλά περισσότερα όμως οι συνθήκες εργασίας δεν έχουν αλλάξει στο ελάχιστο.