Μικρό Χωριό -Το «στολίδι» της Ευρυτανίας που μοιάζει να βγήκε από παραμύθι
Τα πλάνα από το Μικρό Χωριό στην Ευρυτανία θυμίζουν κινηματογραφική ταινία. Ο πανέμορφος φυσικός του τοπίο, με τα επιβλητικά βουνά και τα καταπράσινα δάση, δημιουργεί την αίσθηση ότι βρισκόμαστε σε ένα παραμυθένιο σκηνικό.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η λίμνη του χωριού, η οποία μοιάζει να έχει βγει από έναν πίνακα ζωγραφικής. Με τα ήρεμα νερά της που καθρεφτίζουν τα γύρω βουνά και το καταπράσινο τοπίο, η λίμνη δημιουργεί μια ατμόσφαιρα γαλήνης και ομορφιάς. Είτε την επισκέπτεται κανείς για να απολαύσει τη θέα, είτε για να περιπλανηθεί στις γύρω περιοχές, το Μικρό Χωριό και η λίμνη του σίγουρα αφήνουν μια αίσθηση μαγείας και μοναδικότητας, σαν να βρισκόμαστε μέσα σε μια ταινία που ζωντανεύει τη φυσική ομορφιά της Ελλάδας.
Μικρό Χωριό -Το «στολίδι» της Ευρυτανίας που μοιάζει να βγήκε από παραμύθι
Το Μικρό Χωριό είναι ορεινό χωριό του νομού Ευρυτανίας. Είναι χτισμένο μέσα σε πυκνό ελατοδάσος σε υψόμετρο 950 μέτρων στις πλαγιές του όρους Χελιδώνα, στην πλαγιά απέναντι από το Μεγάλο Χωριό. Υπάγεται στον καλλικρατικό Δήμο Καρπενησίου (τέως καποδιστριακός Δήμος Ποταμιάς) και ο πληθυσμός του, σύμφωνα με την απογραφή του 2021, ανέρχεται σε 65 κατοίκους. Απέχει 17 χλμ. από το Καρπενήσι.
Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, αρκετοί κάτοικοι της περιοχής μετανάστευσαν στο εξωτερικό. Από το χωριό μεταξύ 1920-1924 μετανάστευσαν στις ΗΠΑ 10 κάτοικοι.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, στις 18 Δεκεμβρίου 1942, διεξήχθη στην περιοχή μάχη μεταξύ δύναμης του ΕΛΑΣ και ιταλικού συντάγματος. Στη μάχη που είναι γνωστή ως «Μάχη του Μικρού Χωριού» οι αντάρτες του ΕΛΑΣ χτύπησαν σε ενέδρα την εμπροσθοφυλακή του ιταλικού συντάγματος, προκαλώντας μεγάλες απώλειες στους Ιταλούς. Οι Ιταλοί προχώρησαν σε πράξεις αντιποίνων καίγοντας πολλά σπίτια του χωριού και εκτελώντας ομήρους που είχαν συλλάβει από τα γύρω χωριά.
Το Μικρό Χωριό εγκαταλείφθηκε από το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, ύστερα από μεγάλες κατολισθήσεις που σημειώθηκαν στις 13 Ιανουαρίου 1963 στην πλαγιά βορειοδυτικά του χωριού, προκαλώντας το θάνατο 13 κατοίκων. Οι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν κοντά στον Καρπενησιώτη ποταμό και δημιούργησαν το Νέο Μικρό Χωριό.
Παράλληλα, το Μικρό Χωριό στην Ευρυτανία σημαδεύτηκε από μια μεγάλη τραγωδία την 13η Ιανουαρίου του 1963, όταν, μετά από 13 συνεχόμενα 24ωρα βροχοπτώσεων, ένα τεράστιο κομμάτι του βουνού «Κρι» αποκολλήθηκε και καταπλάκωσε τα περισσότερα σπίτια του χωριού. Εκείνο το πρωινό της Κυριακής, 13 Μικροχωρίτες έχασαν τη ζωή τους, γεγονός που καθόρισε για πάντα την ιστορία του χωριού. Η καταστροφή, που συνδέθηκε με τον γρουσούζικο αριθμό 13, έφερε θλίψη, αλλά και αποφασιστικότητα στους κατοίκους του Μικρού Χωριού.
Αν και η καταστροφή ήταν σοβαρή, οι κάτοικοι δεν έμειναν αδρανείς. Πείσμωσαν και αποφάσισαν να ανοικοδομήσουν το χωριό τους. Έτσι, τον Απρίλιο του 1963 ξεκίνησε έρανος για την ανοικοδόμηση του Νέου Μικρού Χωριού, με τα θεμέλια του νέου οικισμού να τοποθετούνται το Φεβρουάριο του 1964. Η ανοικοδόμηση του Νέου Μικρού Χωριού, που σχεδιάστηκε από το Τεχνικό Γραφείο Δοξιάδη, ολοκληρώθηκε το 1968, δίνοντας νέα ζωή στην περιοχή και επιβεβαιώνοντας την ανθεκτικότητα και την αποφασιστικότητα των Μικροχωριτών.
Η Λίμνη του Μικρού Χωριού τροφοδοτείται από το μικρό ποταμάκι που περνάει έξω από το Παλιό Μικρό Χωριό σε απόσταση μόλις 0.6 χλμ. από αυτό. Η καλύτερη εποχή για να την επισκεφτεί κανείς είναι από την άνοιξη μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού. Τα νερά του ποταμού που την τροφοδοτούν πέφτουν το καλοκαίρι σιγά σιγά και η μικρή λίμνη εξαφανίζεται. Σχηματίστηκε το 1963 από την κατολίσθηση που συνέβη στο χωριό της 13 Ιανουαρίου του ίδιου έτους. Η τοποθεσία είναι πραγματικά μαγευτική και όπως λένε οι κάτοικοι, η ηρεμία που επικρατεί εκεί επιφέρει απόλυτη χαλάρωση στον επισκέπτη.
