Εδώ και δεκαετίες, το ζαχαροπλαστείο «Desiré» στην οδό Δημοκρίτου σερβίρει ρετρό γλυκά σε ένα περιβάλλον, που έχει άρωμα παλιάς αστικής Αθήνας.
Οι πρώτοι ιδιοκτήτες και εμπνευστές του ήταν οι αδερφοί Λαζαρίδη, Έλληνες της Αιγύπτου, που έφυγαν την εποχή του Νάσερ και ήρθαν στην Ελλάδα. Είχαν στην Αλεξάνδρεια ένα παρόμοιο ζαχαροπλαστείο ευρωπαϊκής λογικής με γλυκά γαλλικής επιρροής, οπότε στη νέα τους πατρίδα συνέχισαν τη δουλειά, που ήξεραν να κάνουν. Το 1962 έγιναν τα εγκαίνιατου «Desiré», που συγκέντρωσαν την κοσμική Αθήνα. Μάλιστα, μία φωτογραφία από εκείνη την ημέρα θα δείτε στο εσωτερικό του καταστήματος.
Από τον πρώτο καιρό, το «Desiré» μετις αμαρτωλές τους γεύσεις έγινε διάσημο σε όλη την πόλη, μία φήμη που διατήρησε μέσα στα χρόνια. Το 1995, όταν οι Λαζαρίδη πλέον αποφάσισαν να αποσυρθούν, αρνήθηκαν να υποκύψουν στον πειρασμό της εποχής και να δώσουν το κατάστημά τους σε κάποια από τις μεγάλες εταιρείες, που φλέρταραν τότε με το Κολωνάκι. Έτσι, προτίμησαν τον Γιάννη καιτον Αντώνη Σταθόπουλο-αδέρφια και αυτοί- που τους διαβεβαίωσαν ότι θα συνέχιζαν την παράδοση, που εκείνοι δημιούργησαν.
Οι σταθεροί θαμώνες του καταστήματος, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται καλλιτέχνες, πολιτικοί, συγγραφείς, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών- μέχρι και ο Γιώργος Λάνθιμος έχει γυρίσει εδώ μία σκηνή από την ταινία του «Άλπεις» -τους εμπιστεύτηκαν γρήγορα. Μια από τους αγαπημένους πελάτες του «Desiré» ήταν η Μαλβίνα Κάραλη, που περνούσε τακτικά για το γλυκό της ημέρας.
Το «Desiré» είναι από τα ελάχιστα ζαχαροπλαστεία, όπου το κατάστημα και το εργαστήριο συστεγάζονται. Στο εσωτερικό του μαγαζιού πάντως η ατμόσφαιρα θυμίζει παρισινά γλυκοπωλεία, που θα συναντούσε κανείς σε κεντρικούς δρόμους, όπως τη Champs Élysées, γι' αυτό και οι πρώτοι ιδιοκτήτες τού έδωσαν όνομα γαλλικό και λαχταριστό («desiré» άλλωστε σημαίνει λαχτάρα, επιθυμία).