Πώς μπορεί ο γονιός να βοηθήσει το παιδί να αγαπήσει το σχολείο; -Παιδαγωγός εξηγεί
Δεν ξέρω αν έχετε παρατηρήσει και εσείς το ίδιο, όμως τις περισσότερες φορές θεωρώ ότι τα παιδιά μου γκρινιάζουν περισσότερο όταν δεν τα απασχολώ δημιουργικά.
Όταν για παράδειγμα τους λέω, παίξτε με τα παιχνίδια σας, απλά βγάζουν πολλά παιχνίδια έξω, παίζουν για δέκα λεπτά, κάνουν το δωμάτιο τους ακατάστατο και ύστερα γκρινιάζουν και ζητάνε άλλα πράγματα.
Αντιθέτως, όταν ασχολούμαι, βάζοντάς τα να λύσουν κάποιο παζλ ή δίνοντάς τους βιβλία για την ηλικία τους, που έχουν δραστηριότητες που μπορούν να ανταπεξέλθουν, η ώρα περνάει πολύ ευχάριστα και δημιουργικά για εκείνα και για εμένα φυσικά πιο ήρεμα και χωρίς ακαταστασία.
Επιπλέον, είναι απίστευτο πόσο δένομαι με τα παιδιά μου και πώς και εκείνα αισθάνονται ικανοποίηση που έχουν την προσοχή μου, όταν τους δίνω να κάνουν χειροτεχνίες ή τους ζητάω να ενώσουν τις τελίτσες σε βιβλίο για την ηλικίας τους, για να εμφανιστεί το ζωάκι.
Πρόκειται αναμφισβήτητα για μία από τις πιο όμορφες στιγμές της ημέρας και πλέον τα απογεύματά μας τα περνάμε όμορφα και δημιουργικά.
Την ιδέα για δημιουργική απασχόληση στο σπίτι μού την έδωσε φυσικά η ειδική παιδαγωγός Γεωργία Σιδερίδου και θυμάμαι από την πρώτη στιγμή να της στέλνω μήνυμα, να της αναφέρω πόσο όμορφα πέρασα με τα παιδιά μου, πόσο ευχάριστα ένιωσαν εκείνα αλλά και πόσο δεθήκαμε μεταξύ μας.
Της ζήτησα μάλιστα να μου μιλήσει για αυτή τη σύνδεση που υπάρχει όταν μία μαμά, ένας γονέας, βοηθάει το παιδί του στη μελέτη και η ίδια μου το ανέλυσε υπέροχα.
Η ειδική παιδαγωγός Γεωργία Σιδερίδου εξηγεί:
Όταν ένα παιδί μπαίνει στην σχολική ηλικία και ξεκινάει μία καθημερινότητα με διαφορετικές υποχρεώσεις ξεκινάει κ ένα καινούργιο κεφάλαιο.
Πως μπορεί ο γονιός όμως να μπει μέσα σε αυτό το κεφάλαιο του παιδιού και να «γράψουν μαζί τις σελίδες»;
Όταν ένα παιδί πηγαίνει νηπιαγωγείο, ο γονέας του μπορεί να κάνει μαζί του χειροτεχνίες. Θα μάθουν μαζί πώς να φτιάχνουν γράμματα από πλαστελίνη, πώς να κόβουν σωστά με ψαλίδι και να ζωγραφίζουν τον κόσμο. Για ένα παιδί αυτά είναι πολύ σημαντικά καθώς ανοίγουν την πόρτα της φαντασίας και της δημιουργίας.
Τι καλύτερος τρόπος από το να δημιουργείς μαζί με τον άνθρωπο ή τους ανθρώπους που αγαπάς περισσότερο, όπως είναι οι γονείς φυσικά.
Μετά θα αρχίσουν κάποιες προ γραφικές ασκήσεις, όπως για παράδειγμα να τραβάω γραμμούλες και να φτιάχνω κύκλους. Σε αυτό το στάδιο, ο γονέας θα βοηθήσει το παιδί να κρατάει το μολύβι και να δημιουργεί γραμμούλες και κύκλους. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι ο γονέας είναι βοηθός του και τον συμβουλεύει, δεν του κάνει παρατηρήσεις σε αυστηρό τόνο.
Παράδειγμα: Θέλεις να δούμε αν μπορούμε να φτιάξουμε μια πιο ωραία γραμμούλα;
Έτσι, το παιδί δεν θα καταλάβει ότι αυτό που έκανε είναι λάθος -όπως εάν το σβήναμε και του λέγαμε αυτό είναι λάθος ξανακάντο. Σε αυτή την ηλικία είναι πολύ σημαντικό να νιώσει αποδοχή από τους γονείς στην προσπάθειά του για το σχολείο και όχι φόβο μη τυχόν και δεν είναι καλός/ή.
Ακόμα και αν μια μέρα δεν είναι τόσο συνεργάσιμο όσο τις υπόλοιπες, πρέπει να δώσουμε χρόνο στο παιδί να μπορέσει να ξεκουραστεί και να συνεχίσει. Πολλές φορές καταλήγει στην μαθησιακή ηλικία του δημοτικού, ο γονέας να γίνεται ένας πάρα πολύ αυστηρός δάσκαλος όπου με την αυστηρότητα δημιουργεί φοβίες στο παιδί ανάλογα με την απόδοση του στο σχολείο. Αυτό έχει ως συνέπεια την αποκοπή της σύνδεσης της οικογενειακής καθημερινότητας με το σχολείο.
Η σύνδεση των γονιών με το σχολείο στον τομέα της μελέτης για την επόμενη μέρα ή για την κατάκτηση μιας καινούργιας δεξιότητας θα πρέπει να συμβαίνει με αποδοχή και προσπάθεια. Ο γονιός είναι εκεί για να βοηθήσει αλλά και να μάθει την καινούργια πραγματικότητα του παιδιού όχι για να λειτουργήσει με φόβο και επικριτικότητα. Το παιδί που μαθαίνει στο σπίτι του ότι είμαστε μια ομάδα που προσπαθούμε μαζί, είναι ένα παιδί που ξοδεύει λιγότερο χρόνο στην μελέτη για την επόμενη μέρα και είναι ένα παιδί που προσπαθεί να κατακτά όσο το δυνατόν περισσότερα κάθε μέρα. Εάν μία μέρα δεν έκανε καλά κύκλους και γραμμές και το αφήσουμε για την επόμενη μέρα, είναι δεδομένο ότι θα κάνει περισσότερους και καλύτερους.
Τα παιδιά πρέπει να βλέπουν το σχολείο και την μελέτη για την επόμενη μέρα σαν μια ευκαιρία να μάθουμε κάτι καινούργιο όχι σαν κάτι που αν δεν το κάνω φοβάμαι ότι η μαμά και ο μπαμπάς θα μου βάλουν τις φωνές. Αυτό μετέπειτα μεταφράζεται και σε μεγαλύτερες ηλικίες στους βαθμούς των ελέγχων.
Χτίζουμε τις πιο γερές βάσεις στα παιδιά μας, τα νιώθουμε να αισθάνονται ασφάλεια, σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Με αυτό τον τρόπο τα βοηθάμε να γίνουν πιο δυνατά, ικανά να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες της ζωής.
H Σιδερίδου Γεωργία, είναι ειδική παιδαγωγός και έχει σπουδάσει στο University of East London με μεταπτυχιακό στο τμήμα special education and teaching. Δουλεύει στον τομέα της ειδικής αγωγής από το 2015 μέχρι σήμερα. Έχει δουλέψει σε δομές σχολείων, ιδιωτικά κέντρα ειδικής αγωγής και κατ οίκον υπηρεσίες ειδικής διαπαιδαγώγησης. Ασχολείται με την άτυπη και τυπική αξιολόγηση παιδιών καθώς και με το πρόγραμμα παρέμβασης τους.
Email επικοινωνίας: tzosid77@hotmail.com
