Ο έρωτας στα χρόνια του lockdown: Τα «χαίρω πολύ» πλέον πρώτα γράφονται και μετά λέγονται
«Χαίρω πολύ». Δυο απλές λέξεις που τις λέγαμε οι περισσότεροι από εμάς αρκετές φορές μέσα στην εβδομάδα μας.
Σφίγγαμε χέρια, χαμογελούσαμε βιαστικά, κάποιες φορές ανταλλάσσαμε social media και τηλέφωνα. Κοινώς, γνωρίζαμε κόσμο. Κοινωνικοποιούμασταν. Και μέσα σε αυτά τα βιαστικά «χαίρω πολύ» υπήρχαν και οι χειραψίες και τα χαμόγελα που κρατούσαν ένα κλικ παραπάνω, και που στην συνέχεια μετατρέπονταν σε chat, σε ποτά στο μπαρ, σε σεξ. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία νομίζω ακολουθούσαν ακριβώς αυτήν τη σειρά. Πλέον, σε περίοδο lockdown καλούμαστε να μετρήσουμε πόσοι κρίκοι αυτής της αλυσίδας απουσιάζουν. Ή μήπως, δεν υπάρχει καν αλυσίδα; Φυσικά και υπάρχει αλυσίδα. Είναι αυτή που κρατάει εμάς και το κινητό μας σφιχτά δεμένους, γιατί μέσα από αυτό υλοποιείται κάθε μορφή κοινωνικότητας και κοινωνικοποίησης. [Για του λόγου το αληθές γράφω αυτό το κείμενο και μέσα σε 30΄έχω κοιτάξει το κινητό μου γύρω στις 18 φορές.]
Τα «χαίρω πολύ» λοιπόν πλέον πρώτα γράφονται και μετά λέγονται. Γράφονται στο Instagram και στα dating apps, και μετά λέγονται πίσω από μια μάσκα στα πάρκα και τις πλατείες. Σιγά το νέο, θα έλεγε κάποιος. Αν εξαιρέσουμε το τρίπτυχο μάσκα / πάρκο / πλατεία, και πριν το lockdown αυτή δεν ήταν η νόρμα; Οι γνωριμίες δεν γινότανε μέσω social και dating apps; Και ναι και όχι. Για αρχή, στην Ελλάδα η συντριπτική πλειοψηφία του straight πληθυσμού δεν κατάφερε ποτέ να εντάξει τα dating apps στην κουλτούρα της. Το μονοπώλιο το διατηρούσε πάντα το Tinder και κάθε σχετικός σχολιασμός που άκουγες τόσο από άντρες όσο και από γυναίκες χρήστες ξεκινούσε συνήθως με το «μπα». Όσο για τις γυναίκες που δεν είχαν κάνει ποτέ λογαριασμό η ιδέα και μόνο να ανοίξουν προφίλ δεν τις έκανε να αναφωνήσουν απλά «μπα», αλλά ένα έντονο «α πα πα» (που πιθανότατα ακολουθούταν από το «εγώ δεν κάνω τέτοια πράγματα»).
Οι μεταλλάξεις όμως της πανδημίας φαίνεται πως δεν αφορούν αποκλειστικά και μόνο το ιατρικό κομμάτι, αλλά φέρνουν και ένα σωρό κοινωνικές αλλαγές. Κοινώς το «α πα πα» το είδα με τα μάτια μου να μετατρέπεται πολλές φορές σε «λες ε;» και το «λες ε;» να καταλήγει στην ανακοίνωση «θα βγω με έναν από το Tinder». Περιέργως, δεν είναι αυτή η κυρίαρχη πρόταση που περιέχει τη λέξη Tinder, καθώς η δημοφιλέστερη είναι η «μιλάω με έναν από το Tinder». Και αν αρχίσεις τις διευκρινιστικές ερωτήσεις ανακαλύπτεις πως αυτό το «μιλάω» μπορεί να τραβήξει για ημέρες – εβδομάδες, ακόμα και μήνες.
«Μένει μακριά»-«Δεν έχει άδεια μετακίνησης», είναι ορισμένες από τις φράσεις που έχουν ενταχθεί στο λεξιλόγιο μας και μας κάνουν να κουνάμε το κεφάλι μας καταφατικά με κατανόηση. Είμαστε και λίγο αφηρημένοι άλλωστε, γιατί παράλληλα κοιτάμε και το κινητό μας.
Νομίζω πως αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας θα παραδεχτούμε πως αυτή η καθημερινότητα μάς πέφτει κάπως βαριά και πως οτιδήποτε μπορεί να την ελαφρύνει είναι καλοδεχούμενο. Κάποιες φορές είναι το σεξ, άλλες η βόλτα στο πάρκο, και ορισμένες απλά το chat. Αυτό τουλάχιστον μοιάζει να είναι το αρχικό σχέδιο όταν κάνουμε sign up. Αλλά πότε άραγε πήγαν όλα βάσει σχεδίου; Σίγουρα όχι τον τελευταίο χρόνο.
Το chatting θέλει χαλαρότητα και το κλασικό «λάθος» των πρωτάρηδων είναι πως πέφτουν με τα μούτρα. Μετά ξεκινάνε τα παράπονα («δεν μου λέει να βρεθούμε» / «μου είπε κατευθείαν να βρεθούμε» / «δεν ξέρω αν θέλω να βρεθούμε»). Και σειρά φυσικά έχουν οι αναλύσεις. Σε βιντεοκλήσεις, σε ταράτσες, σε πάρκα, στα δικά μας τα chat, μαζευόμαστε και συζητάμε το κατά πόσο είναι παρεμβατικό το να στέλνει ο άλλος ηχητικά μηνύματα. Καταλήγουμε στο ότι τουλάχιστον έτσι ξέρουμε αν έχει ωραία φωνή. Αναρωτιέμαι αν είναι υπερβολικό το να ρωτάω τους συνομιλητές μου ποια η γνώμη τους για τον φεμινισμό και την πατριαρχία. Έχω κουραστεί να απαντάω στην ερώτηση «πώς τα περνάς στην καραντίνα» -μάλλον είναι το νέο «ti kaneis?». Ζητάω από τις φίλες μου όταν κανονίζουν ραντεβού να μου στέλνουν μήνυμα για να ξέρω πως είναι ασφαλείς. Και κάπως έτσι περνάνε οι μήνες και αναρωτιόμαστε αν θα θυμόμαστε πώς να αλληλοεπιδρούμε με ανθρώπους που μόλις γνωρίσαμε και δεν θα έχουμε προλάβει να σκανάρουμε το προφίλ τους στο Instagram.
Η συμπαθέστατη Θεοπούλα της δημοφιλούς σειράς «Παρά 5» μεταξύ άλλων είχε αναρωτηθεί κάποτε αν «κόβεται το σεξ;». Η ατάκα της είχε γίνει σλόγκαν για δύο πολύ βασικούς λόγους: ειπώθηκε από γυναίκα και μάλιστα μεγάλης ηλικίας, η επιθυμία της δηλαδή ηχούσε στα αυτιά μας ως κάτι το παράδοξο. Όταν, λοιπόν, κάποτε όλο αυτό θα τελειώσει και θα βιαζόμαστε να στείλουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας μάσκες, πάρκα, αντισηπτικά και dating apps ας κρατήσουμε μαζί μας το εξής: στην προ πανδημίας εποχή για την πλειονότητα των γυναικών το να δηλώσουν ευθέως (έστω, μέσω της εγγραφής τους σε ένα dating app) την σεξουαλική επιθυμία και την διαθεσιμότητα τους ήταν ένα τεράστιο ταμπού. Αυτό το ταμπού σαν κάπως να αφέθηκε στην άκρη και να σκονίζεται. Ας μην το ξανακαλέσουμε στην παρέα μας, ας το παρατήσουμε εκεί ακριβώς που ανήκει –στο παρελθόν του. Ή όπως θα λέγαμε στην γλώσσα του Tinder, ας του κάνουμε ένα ωραιότατο swipe left.
