«Θέλω το δέρμα μου πίσω»: Γιατί όλο και περισσότεροι αφαιρούν τα τατουάζ τους
Όταν ο Zach Gilyard, γραφίστας από το Μπρούκλιν, έκανε το πρώτο του τατουάζ στο λύκειο, κράτησε το γεγονός κρυφό από την οικογένειά του. Όχι επειδή θα εξοργίζονταν – το αντίθετο. Ο πατέρας και τα μεγαλύτερα αδέλφια του ήταν φανατικοί των τατουάζ. Αλλά ο ίδιος –όπως και η μητέρα του– δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα ακολουθούσε το παράδειγμά τους.
Κι όμως, το 2006, σχεδόν παρορμητικά, «χτύπησε» ένα φτερωτό πόδι στον αστράγαλό του. Ήταν το σύμβολο του τρεξίματος. Κι όμως, ένιωσε ότι κάτι δεν ταίριαζε. «Δεν ήμουν και τόσο ο εαυτός μου. Μου άρεσε κάπως που ήταν λίγο συναρπαστικό για μένα, επειδή ήταν μια στιγμή που δεν μπορούσα να ελέγξω την κατάσταση. Έκανα κάτι μόνιμο», είπε στο CNN.
Δώδεκα χρόνια αργότερα, με αρκετά ακόμη σχέδια στο σώμα του, ο Gilyard ξεκίνησε να «χτίζει ένα παραδοσιακό μανίκι με μαύρη μελάνη – ξεκινώντας από ένα εντυπωσιακό κεφάλι πάνθηρα στον ώμο του. Όμως, αντί να νιώσει ενθουσιασμό, ένιωσε αποστροφή.
Σύμφωνα με έρευνα του Pew Research το 2023, περίπου 1 στους 4 ανθρώπους με τατουάζ- τα οποία θέλουν και ιδιαίτερη φροντίδα- μετανιώνει για τουλάχιστον ένα από αυτά. Όμως, η αφαίρεση μέχρι πρόσφατα δεν ήταν ούτε εύκολη ούτε οικονομική υπόθεση.
Γιατί όλο και περισσότεροι αφαιρούν τα τατουάζ τους
«Πάντα είχα τύψεις κάθε φορά που έκανα τατουάζ. Αυτό διαρκούσε μια-δυο εβδομάδες και μετά το ξεπερνούσα», εξηγεί. «Αλλά αυτή τη φορά δεν το ξεπέρασα ποτέ. Για έναν ολόκληρο μήνα φρίκαρα εντελώς. Δεν ήξερα γιατί. Απλώς ήξερα πως δεν το ήθελα».
Ο Gilyard δεν είχε εκατοντάδες σχέδια να αφαιρέσει – αλλά και η αφαίρεση λίγων κομματιών, μεταξύ αυτών και του επίμονου πάνθηρα, του πήρε πάνω από έξι χρόνια και κόστισε αρκετές χιλιάδες δολάρια. Πλέον, έχουν απομείνει μόνο αχνά ίχνη μελανιού πάνω στο δέρμα του.
«Τα αποτελέσματα ποικίλλουν, από άτομο σε άτομο, από τατουάζ σε τατουάζ», λέει ο Tim Goergen, τεχνικός λέιζερ και καλλιτέχνης τατουάζ στο Gotham Tattoo Removal στο Μπρούκλιν, ο οποίος παρακολουθεί την πρόοδό του.
Το μελάνι βρίσκεται στο δεύτερο στρώμα του δέρματος και αποτελείται από μόρια πολύ μεγάλα για να διασπαστούν φυσικά. Τα λέιζερ τα «σπάνε» σε μικρότερα κομμάτια ώστε να αποβληθούν μέσω του λεμφικού συστήματος. Όμως, η διαδικασία δεν είναι ίδια για όλους – ούτε ως προς την αντοχή, ούτε ως προς το αποτέλεσμα.
Η Sasha Goldbas-Nazarian από το Λος Άντζελες ξεκίνησε την αφαίρεση τατουάζ όταν γνώρισε τον νυν σύζυγό της, ο οποίος κατάγεται από συντηρητική ιρανική οικογένεια και μοιράζεται μαζί της την εβραϊκή πίστη. Παρόλο που οι αντιλήψεις του Ιουδαϊσμού έχουν εξελιχθεί, τα τατουάζ εξακολουθούν να είναι ταμπού για κάποιες οικογένειες.
«Όταν πρωτογνωριστήκαμε, δεν πίστευε ότι ήμουν Εβραία επειδή είχα τατουάζ», λέει γελώντας. «Έλεγε: ‘Δεν έχω γνωρίσει ποτέ Εβραίους που να έχουν τατουάζ’».
Αποφάσισε λοιπόν να αφαιρέσει κάποια παλιά τατουάζ – ανάμεσά τους ένα αστέρι στον αστράγαλό της και τα αρχικά «UWS» (Upper West Side). Όμως, δεν είχε υπολογίσει πόσο χρόνο και πόνο θα απαιτούσε η διαδικασία.«Παρόλο που οι συνεδρίες είναι γρήγορες, εξακολουθεί να είναι πολύ επώδυνο. Και μπορείς να μυρίσεις το δέρμα σου να καίγεται λίγο, πράγμα που με αηδίασε».
Τα καλλυντικά τατουάζ – όπως ημιμόνιμες φακίδες ή φρύδια – γίνονται όλο και πιο δημοφιλή, όμως δεν πάνε πάντα όπως τα φαντάζεσαι.
Η Z, κάτοικος Ηνωμένου Βασιλείου, έκανε καλλυντικά τατουάζ για να αντικαταστήσει τις φυσικές της φακίδες που έχασε λόγω ασθένειας. Το αποτέλεσμα, όμως, δεν ήταν αυτό που περίμενε.
«Μεγάλωσα με φακίδες παντού – το παρατσούκλι μου ήταν κυριολεκτικά ‘Φακίδα’», λέει. «Όταν έγινα καλά, το πρόσωπό μου ένιωθε ξένο χωρίς αυτές. Αλλά το τατουάζ... φαινόταν ψεύτικο».
Κατάφερε να τις αφαιρέσει με τη βοήθεια του ειδικού Jordan Butler, αν και χρειάστηκαν αρκετές συνεδρίες και σωστή προετοιμασία για το δέρμα της, που έχει πιο σκουρόχρωμη απόχρωση και είναι πιο επιρρεπές σε αλλοιώσεις χρωστικής κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.
Αφαίρεση σε κοινή θέα
Η Jayne Foo, οικονομική σύμβουλος από τη Σιγκαπούρη, αποφάσισε να αφαιρέσει περίπου το 70% των τατουάζ της και να καταγράψει τη διαδικασία στα social media – με όλους τους πόνους, τις πληγές και τις φουσκάλες που τη συνοδεύουν.
«Πάντα ήξερα ότι ήθελα τατουάζ, αλλά μικρή δεν είχα τα χρήματα να κάνω ωραία σχέδια. Οπότε απλώς έκανα ό,τι ήθελα, χωρίς να σκέφτομαι το αύριο».
Πλέον, αισθάνεται πως ήρθε η ώρα για μια νέα αρχή. Τα βίντεο της αποτυπώνουν όλη τη σκληρή πραγματικότητα της επούλωσης – την οποία τα εφέ στα social media συνήθως αποκρύπτουν.
Ο Gilyard κράτησε τη διαδικασία του μακριά από τα φώτα. Οι γονείς του κάποια στιγμή παρατήρησαν την αλλαγή.
«Ο μπαμπάς μου κοίταξε τα τατουάζ και είπε ότι μοιάζουν με του παππού», λέει γελώντας.«Η μητέρα μου απλώς ρώτησε πόσο κόστισαν όλα. Τα τατουάζ και η αφαίρεση. Και σημείωσε ότι όλα αυτά ήταν πεταμένα λεφτά».
Όμως, όπως παραδέχεται, μάλλον χάρηκε τελικά που κάποια από αυτά φεύγουν.
Είτε πρόκειται για αλλαγή ζωής, νέες σχέσεις, πίστη ή απλώς αισθητικές αποφάσεις, η αφαίρεση τατουάζ είναι ένα προσωπικό ταξίδι. Και όπως και με το τατουάζ το ίδιο – δεν υπάρχει μία μόνο ιστορία. Υπάρχουν χιλιάδες.
