Σαββατοκύριακο στα φθινοπωρινά Ιωάννινα

Μίνι οδοιπορικό σε μια από τις πιο ατμοσφαιρικές ελληνικές πόλεις, που πλέον απέχει από την Αθήνα σχεδόν 4 ώρες.

Πριν από λίγα μόλις χρόνια ένα ενδεχόμενο ταξίδι από και προς τα Ιωάννινα ήταν συνδυασμένο στο μυαλό των περισσοτέρων από εμάς με ατελείωτες ώρες οδήγησης. Πλέον η πρωτεύουσα της Ηπείρου απέχει γύρω στις 2,5 ώρες από τη Θεσσαλονίκη και περίπου 4 ώρες από την Αθήνα, καθιστώντας την ως τον ιδανικό προορισμό για ένα long weekend.

Με το που θα φτάσετε στην πόλη, αφήστε τα πράγματά σας και κινηθείτε περιφερειακά τις λίμνης, στην περιοχή δηλαδή που πολύ περιγραφικά οι ντόπιοι αποκαλούν ως Παραλίμνιο. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν ημικύκλιο περίπατο που θα σας συστήσει με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο την ατμόσφαιρα της πόλης. Από τη μια πλευρά η λίμνη, από την άλλη τα πλατάνια που δημιουργούν μια φυσική και επιβλητική «καμάρα», εύκολα το τοπίο παραπέμπει σε κινηματογραφικό σκηνικό –και πράγματι, τα Γιάννενα ήταν μια από τις αγαπημένες επιλογές του Θόδωρου Αγγελόπουλου, όπως αποτυπώθηκαν στην ταινία «Θίασος» (1975), και όχι μόνο.

Αν στην βόλτα σας είστε μαζί με κάποιον γνώστη της περιοχής ζητήστε του να σας υποδείξει ποιο είναι το περίφημο σημείο «Δώδεκα». Ο αστικός μύθος λέει πως εκεί η λίμνη έχει 12 μέτρα βάθος –αλλά, όπως είπαμε, πρόκειται για μύθο, καθώς το βάθος της λίμνης δεν ξεπερνάει τα 9 μέτρα. Αν θέλετε να περπατήσετε λίγο παραπάνω συνεχίστε μέχρι και τα «Ταμπάκικα», εκεί δηλαδή που μέχρι τη δεκαετία του ’70 ήταν τα εργαστήρια βυρσοδεψίας. Στη συνέχεια επιλέξτε ένα από τα δεκάδες καφέ -ή ακόμα καλύτερα ένα τσιπουράδικο. Εδώ το τσίπουρο είναι χωρίς γλυκάνισο και κατά κανόνα συνοδεύεται από μεζέδες. Αξίζει μια δοκιμή και θα το βρείτε κυριολεκτικά παντού –ακόμα και στις καφετέριες.

Η επόμενη στάση σας είναι το Κάστρο -το οποίο απέχει μόνο λίγα μέτρα μακριά. Εύκολα θα εντοπίσετε την τοξωτή του πύλη που βρίσκεται σε έναν από τους πιο πολύβουους δρόμους της πόλης. Σύμφωνα με μαρτυρίες, η κεντρική πύλη είχε αρχικά τη μορφή κινητής γέφυρας πάνω από ένυδρη τάφρο, ενώ, μπαίνοντας στο Κάστρο μπορεί κανείς να χαζέψει και τη μόνιμη φωτογραφική έκθεση με τίτλο «Ιωάννινα: Από τη βυζαντινή καστροπολιτεία στην οθωμανική μεγαλούπολη». Αυτό που εντυπωσιάζει τους περισσότερους επισκέπτες είναι πως το εσωτερικό του Κάστρου δεν έχει μόνο σοκάκια και πετρόχτιστα σπίτια, αλλά και πολύ κόσμο, καθώς πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα κάστρα της χώρας που μέχρι και σήμερα κατοικείται.

Περπατήστε μέχρι την ακρόπολη του Ιτς Καλέ (σημαίνει «εσωτερικό κάστρο»). Εδώ θα βρείτε το Βυζαντινό Μουσείο, το Φετιχέ Τζαμί, αλλά και τον τάφο του Αλή Πασά. Σε πολύ μικρή απόσταση είναι και το Δημοτικό Εθνογραφικό Μουσείο, αλλά και το Μουσείο Αργυροτεχνίας. Αν όμως δεν έχετε τον χρόνο για τίποτα από όλα αυτά, αξίζει απλά μια επίσκεψη στο Ιτς Καλέ μόνο και μόνο για την θέα της πόλης από ψηλά.

Ανάλογα από τον χρόνο σας θα εξαρτηθεί το αν θα κάνετε ή όχι τη βόλτα στο Νησάκι της Παμβώτιδας. Μια από τις πιο κλασικές ερωτήσεις που κάνουν στους κατοίκους των Ιωαννίνων οι επισκέπτες είναι «πώς ονομάζεται αυτό το νησάκι;». Δεν υπάρχει όμως κάποιο άλλο όνομα, παρά μόνο αυτό: Νησάκι. Απέχει μόλις 10΄ από το Παραλίμνιο, τα καραβάκια που κάνουν το δρομολόγιο είναι πάντα στη θέση τους και το εισιτήριο είναι ελάχιστο. Οι κάτοικοι του μικρού αυτού νησιού πρέπει να είναι γύρω στους 200 και μέσα σε λίγη ώρα έχεις την αίσθηση πως το έχεις περπατήσει ολόκληρο. Στενά καλντερίμια, καταστήματα λαϊκής τέχνης, κάθε γωνιά του μικρού αυτού τόπου υπογραμμίζει πόσο κοντινές έννοιες είναι η ομορφιά με τη γνησιότητα.

Σε πιο πεζές συζητήσεις, δεν γίνεται να πεις σε κάποιον πως έχεις πάει στο Νησάκι και να μην σε ρωτήσουν αν έχεις φάει βατραχοπόδαρα. Λένε πως θυμίζει μπουτάκια κοτόπουλου, δηλώνω όμως πλήρη άγνοια για το αν αυτή η πληροφορία ισχύει.

Επίσης, τα Ιωάννινα έχουν τεράστια παράδοση στην ασημουργία. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως θεωρείται «η πόλη των ασημουργών».

Για φαγητό οι επιλογές σας είναι δεκάδες. Μπορείτε να κινηθείτε στη Λεωφόρο Δωδώνης και να επιλέξετε ένα από τα παραδοσιακά τσιπουράδικα και μεζεδοπωλεία, να χαζέψετε τα μαγαζάκια πίσω από την Πλατεία Πάργης ή να κατηφορίσετε προς την Ανεξαρτησίας. Ιδιαίτερη μνεία στο μεζεδοπωλείο Γυαλί Καφενέ με την πολύ όμορφη αυλή, όπου σε κανονικές συνθήκες έχει και πολύ ωραία live. Αν θέλετε να απολαύσετε μαζί με το φαγητό σας και την θέα της πόλης τότε κατευθυνθείτε προς το εστιατόριο Φρόντζου Πολιτεία. Μια ιδιαίτερη πρόταση για τους φίλους της μπίρας είναι η Πρεσβεία, από τα πιο εμβληματικά μαγαζιά της πόλης που στεγάζονται σε μια μονοκατοικία, απέναντι από το Κάστρο. Και φυσικά, σταθερή επιλογή είναι τα εστιατόρια του παραλιμνίου.

Μένοντας στον ευρύτερο χώρο της γευσιγνωσίας, και έχοντας πλέον επιστρέψει στο κέντρο της πόλης, δεν γίνεται να φύγετε από την πόλη χωρίς να δοκιμάσετε σιροπιαστά. Δεν νομίζω πως χρειάζεται να επεκταθούμε παραπάνω, καθώς λίγα περιθώρια λάθους υπάρχουν σε έναν γιαννιώτικο μπακλαβά.

Από τα πιο παλιά και γνωστά ζαχαροπλαστεία της πόλης είναι το Διεθνές και ο Νούσιας, ενώ αξίζει να κάνετε μια στάση στο Motley, αλλά και τον Μάντζιο. Μην ξεχάσετε να πάρετε ένα κουτί μπακλαβαδάκια και για το σπίτι.

Επίσης, λίγα είναι τα λάθη που μπορούν να γίνουν στην βραδινή σας έξοδο. Αν αποφασίσετε να παρεκκλίνετε από τα διαχρονικά και δοκιμασμένα μεζεδοπωλεία/τσιπουράδικα τότε σας προτείνουμε να ανακαλύψετε τα εναλλακτικά bars στις στοές της πόλης. Εντοπίστε την οδό Ανεξαρτησίας και αφήστε τα βήματα και το ένστικτό σας να σας οδηγήσουν.

Αν θέλετε να συνδυάσετε την επιστροφή και το κλείσιμο της εκδρομής σας με μια επιπλέον στάση τότε σας προτείνουμε να κάνετε μια επίσκεψη στα Ζαγοροχώρια. Η σταθερά αξία δεν είναι άλλη από το Μονοδένδρι στο Κεντρικό Ζαγόρι. Έχει εύκολη πρόσβαση, έχει τη φήμη της πιο ωραίας ζυμαρόπιτας (ή αλλιώς αλευρόπιτας) από τα χέρια της Κικίτσας (θα την εντοπίσετε με ευκολία στην πλατεία). Επίσης προσφέρει μια ιδιαίτερα όμορφη βόλτα σε ένα γραφικό καλντερίμι που μέσα σε λίγα λεπτά θα σας οδηγήσει στη Μονή της Αγίας Παρασκευής, ή αλλιώς στο χείλος της χαράδρας του Βίκου.

Αν ο χρόνος δε σας επιτρέπει να οδηγήσετε μέχρι το Ζαγόρι, τότε σκεφτείτε το ενδεχόμενο μιας σύντομης στάσης στο Σπήλαιο Περάματος που βρίσκεται μόλις πέντε χιλιόμετρα από το κέντρο των Ιωαννίνων. Άλλωστε, ας μείνει κάτι και για την επόμενη φορά, έτσι δεν ανανεώνονται τα ραντεβού;

Tip: Το πρώτο που σχολιάζει κανείς όταν φτάνει στα Ιωάννινα, πριν καν επισημάνει την γραφικότητα του τοπίου, είναι η ελαφρώς πιο πεσμένη θερμοκρασία. Για αυτό ας έχετε προνοήσει και ας έχετε μαζί σας το κάτι επιπλέον που θα σε κρατήσει ζεστούς στις εξορμήσεις σας. Υπάρχει και η φήμη πως είναι μια από τις πιο βροχερές πόλεις –και κάποιες φορές οι φήμες κρύβουν μέσα τους μια αλήθεια, για αυτό ας έχεις και μια ομπρέλα μαζί σου.