Huaca Nikkei Resto Bar: Στο νέο εστιατόριο του Μετς η κουζίνα των Ιαπώνων μεταναστών παντρεύεται με την περουβιανή κουλτούρα

Toν 19ο αιώνα, ένα μεγάλο ρεύμα Ιαπώνων έφτασε στη γη του Περού με σκοπό να εργαστεί στις φυτείες ζαχαροκάλαμου. Αυτό είχαν αποφασίσει άλλωστε οι κυβερνήσεις των δυο κρατών.

Oμως οι άνθρωποι που άφησαν πίσω την πατρίδα τους, αναζητούσαν μια σύνδεση με τις ρίζες τους και το φαγητό ήταν πάντα ένας συντηρητής της μνήμης και της παράδοσης. Κάπως έτσι, λοιπόν, οι Ιάπωνες μετανάστες πάντρεψαν την δική τους γαστρονομική κουλτούρα με τις λατινοαμερικάνικες γεύσεις και το αποτέλεσμα ήταν μια κουζίνα ιδιαίτερη, που ονομάστηκε Nikkei.

Ο όρος αυτός, βέβαια, δόθηκε αργότερα, το 1980 από έναν Περουβιανό δημοσιογράφο και γευσιγνώστη, τον Rodolfo Hinostroza, όμως επικράτησε παγκοσμίως.

Αυτή την κουζίνα αποφάσισαν να τιμήσουν η Ειρήνη Μπέκα κι ο Παναγιώτης Λογοθέτης, που μετά από χρόνια εμπειρίας σε μεγάλα εστιατόρια της Αθήνας και της Μυκόνου, ένωσαν τις δυνάμεις τους και άνοιξαν πρόσφατα το «Huaca Nikkei Resto Bar» στην αρτιστίκ γειτονιά του Μετς.

Η Ειρήνη λατρεύει άλλωστε τις περουβιανές συνταγές, ο Παναγιώτης το sushi και το πάντρεμά τους δεν θα μπορούσε να μην καταλήξει στη Nikkei, μια τάση που έχει συνεπάρει τελευταία τη διεθνή γαστρονομική σκηνή.

«Huaca» στην περουβιανή quechua διάλεκτο είναι τα πράγματα ή τα μνημεία που αποτελούν αντικείμενα λατρείας και σεβασμού, όπως ακριβώς και τα πιάτα δηλαδή που βγαίνουν από την κουζίνα του νέου εστιατορίου.

Ο εσωτερικός του χώρος -που τον έχει επιμεληθεί η Στέλλα Ανδρικοπούλου- κινείται σε minimal αισθητική, συνδυάζοντας στοιχεία και από τις δυο χώρες. Από τη μία, οι τοιχογραφίες με τις ανθισμένες αμυγδαλιές, μας ταξιδεύουν στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, από την άλλη τα πολύχρωμα παγώνια δίνουν ένα πιο oriental χρώμα. Η ανοιχτή κουζίνα και το μεγάλο μπαρ σε ξανθές ξύλινες αποχρώσεις φωτίζονται από προσεκτικά μελετημένους φωτισμούς, συμπληρώνοντας την καλόγουστη ατμόσφαιρα.

Το μενού επιμελείται ο Δημήτρης Κότσαλης, στενός συνεργάτης του Χρόνη Δαμαλά, που προσεγγίζει την παράδοση του Περού με μια μοντέρνα ματιά, ενώ την εκτέλεσή του έχει αναλάβει ο Κώστας Χατζηϊωαννίδης.

Στο μενού, που σερβίρεται από την ανοιχτή κουζίνα, βρίσκουμε απολαυστικά tiradito -ένα παραδοσιακό περουβιανό πιάτο με ωμό ψάρι που τρώγεται με πικάντικη σάλτσα- ceviche, δροσερά ταρτάρ, nigiri, και dumplings, που ερεθίζουν τον ουρανίσκο μας. Η περουβιανή κουζίνα έχει τη βάση της στο ψάρι, καθώς στη χώρα η αλιευτική παράδοση μετράει αιώνες, όμως, εδώ δεν λείπουν και συνταγές για κρεατοφάγους ή χορτοφάγους. Δοκιμάστε το tirando από μαγιάτικο με αβοκάντο, αχλάδι και καψαλισμένη κινόα, το ceviche λαβράκι με κρεμμύδι, λάιμ και πικάντικες νότες από πιπεριά aji Amarillo, ή τις causas με guacamole και μυρωδικά.

Αξίζει να ξέρετε ότι το causa (που σημαίνει αιτία) ήταν ένα πιάτο που εμπνεύστηκαν οι γυναίκες των στρατιωτών, μετά από τον πόλεμο στη μεθόριο Περού και Χιλής όταν το μόνο που τους είχε απομείνει για το καθημερινό τραπέζι ήταν οι πατάτες.

Αν αγαπάτε το κρέας δοκιμάστε τα γιαπωνέζικα σουβλάκια από μοσχάρι Black Angus με φρέσκο κρεμμυδάκι και σουσάμι, ενώ το δυνατό χαρτί του μαγαζιού είναι το sushi του. Εντυπωσιακό είναι το ρολό από τηγανητό σολομό με guacamole και σουσάμι, το πικάντικο ταρτάρ τόνου, με αβοκάντο, φρέσκο κρεμμυδάκι και σχοινόπρασο και το πιο ελαφρύ με τεμπούρα λευκού ψαριού, shiso, αβοκάντο και pico de gallo φράουλας.

Στο τέλος, για επιδόρπιο σας περιμένει ένα fondant από πράσινο τσάι που σερβίρεται ζεστό και συνοδεύεται από παγωτό καρύδα με σος από καραμέλα και yuzu, αλλά και μια Namelaka (σοκολατένια κρέμα) με σος ανανά, crumble από μπαχαρικά και παγωτό βανίλια.

Στην μπάρα, τώρα, θα βρείτε μια λίστα από signature cocktails που έχει εμπνευστεί ο ταλαντουχος Άρης Χατζηαντωνίου (από το «MoMix)» και περιλαμβάνει reinvented Old Fashioned και φοβερές Margaritas και ενδιαφέρουσες επιλογές για να συνοδεύσετε το δείπνο σας.

Τιμή ανά άτομο: περίπου 30-35 ευρώ με ποτό.

Τιμολέοντος 1, Μετς, Αθήνα, 2114138347