Dress code: Γιατί τα γυναικεία ρούχα έχουν λιγότερες τσέπες από τα ανδρικά
Το να βρεις ένα ρούχο με τσέπες -ειδικά αν μιλάμε για φόρεμα- είναι σχεδόν σαν να πέφτεις πάνω σε μικρό θησαυρό. Δεν είναι λίγες οι φορές που μια απλή κουβέντα μεταξύ δύο γυναικών παίρνει ξαφνικά πιο ενθουσιώδη τροπή: «Τέλειο το φόρεμά σου!».
«Ευχαριστώ, έχει και τσέπες!». Και κάπου εκεί, το βλέμμα λάμπει λίγο περισσότερο.
Οι τσέπες είναι μικρές… αλλά κάνουν μεγάλη διαφορά. Είναι άνετες, πρακτικές και κάθε φορά που «κρύβονται» σε ένα ρούχο, οι γυναίκες ενθουσιάζονται - και όχι άδικα! Το ότι λατρεύονται δεν είναι μυστικό. Κάθε φορά που ένα φόρεμα έχει τσέπες, είναι σαν να λέει «είμαι όμορφο και έξυπνο».
Το πόσο αγαπημένες είναι φαίνεται και από τις εμφανίσεις διασήμων που έγιναν viral. Στο Met Gala του 2023, η Dua Lipa εντυπωσίασε φορώντας ένα vintage Chanel φόρεμα με τσέπες - κι αυτές τράβηξαν σχεδόν όσο βλέμματα όσο και το ίδιο το look. Αντίστοιχα, η Emma Stone στην 50ή επέτειο του Saturday Night Live φόρεσε ένα κόκκινο Louis Vuitton φόρεμα με τεράστιες τσέπες… τις οποίες γέμισε με ποπ κορν. Γιατί όχι;
Γιατί τα γυναικεία ρούχα δεν έχουν τσέπες
Αλλά δεν είναι μόνο οι celebrities που εκτιμούν τη μαγεία της τσέπης. Η ζήτηση για ρούχα με τσέπες είναι στα ύψη και όχι μόνο για πρακτικούς λόγους. Από τις τάσεις που βασίζονται σε ανακυκλωμένα υλικά μέχρι τα πιο παιχνιδιάρικα και ανατρεπτικά σχέδια, η τσέπη έχει γίνει σύμβολο στιλ και... ανεμελιάς.
Κι όμως, αυτή η φαινομενικά απλή επιθυμία για τσέπες δεν ικανοποιείται εύκολα. Για κάποιον λόγο, πολλά φορέματα και φούστες εξακολουθούν να κυκλοφορούν… άτσεπες. Και όταν τελικά βρίσκουμε τσέπες σε σακάκια ή παντελόνια, είναι συχνά τόσο μικρές που χωράνε ίσα-ίσα ένα κραγιόν - ή χειρότερα, είναι εντελώς διακοσμητικές. Ψεύτικες! Μόνο για το θεαθήναι.
Το αποτέλεσμα; Οι γυναίκες κουβαλάνε τσάντες-θησαυροφυλάκια, ενώ πολλοί άντρες κυκλοφορούν με άδεια χέρια και γεμάτες τσέπες.
Σύμφωνα με τη σχεδιάστρια μόδας και ερευνήτρια Hannah Carlson, που έχει ασχοληθεί σε βάθος με το θέμα, η απουσία τσεπών από τα γυναικεία ρούχα δεν είναι τυχαία. Όπως εξηγεί, σχετίζεται με βαθύτερες κοινωνικές αντιλήψεις γύρω από τον ρόλο των γυναικών. Για πολλά χρόνια, το στιλ τους σχεδιαζόταν με βάση την εμφάνιση, όχι τη λειτουργικότητα - και κάπως έτσι, οι τσέπες θεωρήθηκαν περιττές.
Με λίγα λόγια: οι γυναίκες «δεν χρειάζονταν» τσέπες, γιατί… δεν είχαν κάτι «σημαντικό» να κουβαλήσουν.
Η ιστορία της τσέπης αποκαλύπτει την ανισότητα των φύλων
Η ιστορία της τσέπης έχει περισσότερη ίντριγκα απ’ ό,τι θα φανταζόταν κανείς. Κάποτε, οι τσέπες ήταν αποκλειστικά ανδρική υπόθεση. Συνδέονταν με την πρακτικότητα, την αυτονομία και κυρίως την ελευθερία κίνησης. Οι άνδρες μπορούσαν να έχουν μαζί τους ό,τι χρειαζόταν, από χρήματα μέχρι σημειώματα και προσωπικά αντικείμενα, χωρίς να εξαρτώνται από καμία τσάντα.
Οι γυναίκες, από την άλλη, έπρεπε να κρύβουν τα απαραίτητα σε μικρά πουγκιά κάτω από τα φουστάνια ή να κουβαλούν τσάντες. Οι τσέπες θεωρήθηκαν... ανεπιθύμητες. Ίσως επειδή αντιπροσώπευαν μια ανεξαρτησία που δεν ταίριαζε με την εποχή.
Από τον 16ο αιώνα, οι άνδρες άρχισαν να ενσωματώνουν τσέπες στα ρούχα τους, με τη μορφή υφασμάτινων σακουλιών με κορδόνι, ενώ οι γυναίκες παρέμειναν με παραδοσιακούς τρόπους μεταφοράς αντικειμένων, όπως οι ζώνες με πορτοφόλια.
Στην πραγματικότητα, οι πρώτες «τσέπες» για γυναίκες εμφανίστηκαν με τη μορφή αδέξιων θηκών που συχνά προκαλούσαν γέλιο ή ακόμη και σκανδαλισμό.
Αλλά δεν ήταν μόνο η λειτουργικότητα των τσεπών που δημιουργούσε αντιδράσεις. Οι τσέπες θεωρούνταν από πολλούς ως «ανδρικό χαρακτηριστικό», ενισχύοντας την εικόνα των ανδρών ως ενεργητικών, επιχειρηματικών και περιπετειωδών. Αντιθέτως, οι γυναίκες συνδέθηκαν με την «ευαισθησία» και την «ευπρέπεια», κάτι που εξηγεί την περιορισμένη παρουσία τους στα γυναικεία ρούχα κατά τη διάρκεια των προηγούμενων αιώνων.
Η κατάσταση αυτή επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες. Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, όταν οι γυναίκες άρχισαν να αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους, οι τσέπες απέκτησαν συμβολική αξία.
Η Elizabeth Cady Stanton, ακτιβίστρια, παραπονέθηκε ότι οι γυναίκες ήταν περιορισμένες από την έλλειψη τσεπών, ενώ οι άνδρες ήταν «ελεύθεροι σαν πουλιά». Η κατασκευή πρακτικών ρούχων, όπως το παντελόνι, κατά τη διάρκεια του πολέμου, βοήθησε να ενισχυθεί η ανάγκη για τσέπες, αν και η έλλειψη αυτών εξακολουθούσε να αποτελεί ένα κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα.
Η σύγχρονη μόδα συνεχίζει να αντιμετωπίζει την ίδια πρόκληση. Παρά την επιστροφή των cargo παντελονιών και τη χρήση τσεπών σε πολλές συλλογές, η ανισότητα παραμένει. Ορισμένα ρούχα εξακολουθούν να περιλαμβάνουν «ψεύτικες» τσέπες, αποδεικνύοντας ότι η λειτουργικότητα συχνά θυσιάζεται στον βωμό της αισθητικής και της εφαρμογής.
Η βιομηχανία της μόδας συχνά υποθέτει ότι οι γυναίκες θα κουβαλούν τσάντες αντί να ενσωματώνουν πρακτικά χαρακτηριστικά, όπως οι τσέπες, στα ρούχα τους.
Αν και η μόδα προσπαθεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες, οι τσέπες παραμένουν ένα μικρό, αλλά ισχυρό, σύμβολο της ανισότητας των φύλων. Μέσα από την ιστορία τους, οι τσέπες καταφέρνουν να μας θυμίζουν ότι ακόμα και τα πιο καθημερινά και πρακτικά στοιχεία της ένδυσης μπορεί να έχουν βαθύτερους κοινωνικούς και πολιτικούς συμβολισμούς.
