Η ιστορία του εμβληματικού μπαούλου Louis Vuitton -Η δημιουργία που έθεσε τα θεμέλια του εμβληματικού οίκου

Ο Louis Vuitton αποτελεί έναν από τους πιο ιστορικούς οίκους πολυτελείας στον χώρο της μόδας εδώ και δεκαετίες, ωστόσο λίγοι γνωρίζουν ποιος είναι πραγματικά ο ακρογωνιαίος λίθος του διάσημου brand.

Περισσότερο από τις διάσημες τσάντες, τα φουλάρια, τα πορτοφόλια, τις ζώνες και όλα τα πολυπόθητα αξεσουάρ που φέρουν το ευρέως αναγνωρίσιμο λογότυπο LV, υπάρχει ένα item το οποίο αποτελεί το σημαντικότερο και πιο διαχρονικό σύμβολο της μάρκας.

Ο λόγος για το περίφημο μπαούλο της Louis Vuitton, το οποίο δεν είναι απλά ένα περίτεχνο κομμάτι αποσκευών, αλλά ένα αντικείμενο τέχνης, ένας θησαυρός ιστοριών και το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίστηκε ο εμβληματικός οίκος υψηλής ραπτικής.

Ο αείμνηστος Louis Vuitton πέρασε 17 χρόνια μαθαίνοντας την τέχνη της κατασκευής μπαούλων, προτού ιδρύσει την ομώνυμη εταιρεία του το 1854. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως έξω από το πρώτο του κατάστημα στην rue Neuve des Capucines του Παρισιού, η πινακίδα έγραφε: «Συσκευάζει με ασφάλεια τα πιο εύθραυστα αντικείμενα. Ειδικεύεται στη συσκευασία μόδας».

Μέχρι να εγκατασταθεί σε εκείνο το μαγαζάκι, ο Vuitton είχε ήδη καθιερώσει τη φήμη του καταρτισμένου δεξιοτέχνη, προσελκύοντας μάλιστα το ενδιαφέρον της αυτοκράτειρας της Γαλλίας, Eugénie de Montijo η οποία τον διόρισε προσωπικό κατασκευαστή και συσκευαστή των κιβωτίων της.

Καθώς, με την εξέλιξη της τεχνολογίας οι πελάτες του άρχιζαν να ταξιδεύουν μακρύτερα, ταχύτερα και συχνότερα, ο Vuitton άδραξε την ευκαιρία να δημιουργήσει πιο ανθεκτικές, πιο εύκολα μεταφερόμενες αποσκευές. Ξεκίνησε λοιπόν να πειραματίζεται με την κατασκευή ενός επίπεδου, ορθογώνιου μπαούλου που θα μπορούσε να στοιβάζεται εύκολα σε ένα αμπάρι πλοίου ή σε ένα βαγόνι αποσκευών σιδηροδρόμου, προσφέροντας μία πιο πρακτική εναλλακτική από τα θολωτά designs της εποχής.

Για την επικάλυψη του μπαούλου επέλεξε καμβά Trianon, ένα υλικό που δεν πρόσθετε επιπλέον βάρος αλλά αντιστεκόταν στις φθορές, σε μοντέρνο γκρι χρώμα - το ίδιο χρώμα με τα σαλόνια της αυτοκράτειρας Ευγενίας. H επιλογή του καλαίσθητου καμβά έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημοφιλία των δημιουργιών του Louis Vuitton, ωθώντας τον οίκο να επεκτείνει την παραγωγή καλυμμάτων μπαούλων του, εισάγοντας νέα σχέδια με την πάροδο των δεκαετιών: ριγέ καμβάς (1872), καρό καμβάς Damier (1888) και τέλος, το 1896, τον θρυλικό πλέον καμβά Monogram.

Το νέο σχέδιο επινοήθηκε από τον Georges Vuitton - γιο του Louis - ως φόρος τιμής στον πατέρα του, ο οποίος είχε πεθάνει τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Χρησιμοποιώντας την ίδια μπεζ και καφέ παλέτα του καμβά Damier, ο George τύπωσε τα αρχικά LV μαζί με ένα περίτεχνο μοτίβο, η πολυπλοκότητα του οποίου στόχευε στην αποτροπή της λογοκλοπής. Αν και η εισαγωγή του νέου λογότυπου είχε μεικτή υποδοχή από τους πελάτες αρχικά μέχρι τη δεκαετία του 1910, τα μπαούλα με το λογότυπο LV ήταν η κατεξοχήν αποσκευή που επέλεγε η αφρόκρεμα της Γαλλίας.

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό γνώρισμα του διάσημου μπαούλου Louis Vuitton που αποδείκνυε την καινοτομία του οίκου και τον άρτιο σχεδιασμό των κατασκευών του, είναι πως ήταν εξοπλισμένο με μια κλειδαριά που δεν μπορούσε να παραβιαστεί - γεγονός που αποδείχτηκε όταν ο διάσημος ταχυδακτυλουργός Harry Houdini προσπάθησε αποτυχημένα να δραπετεύσει από ένα κουτί κλειστό με κλειδαριά Louis Vuitton

Από τις αρχές του 1900, το ατελιέ Asnières της Louis Vuitton παράγει ειδικές παραγγελίες «σύμφωνα με τις ιδιαίτερες επιθυμίες και ανάγκες των πελατών». Ανάμεσα στα πιο σημαντικά και εκκεντρικά μπαούλα που σχεδίασε ποτέ ο οίκος ήταν αυτό το μπαούλο-κρεβάτι του Γάλλου εξερευνητή Pierre Savorgnan de Brazza για την αποστολή του το 1905, και το μπαούλο της βιβλιοθήκης του Ernest Hemingway, το οποίο, μετά το θάνατο του συγγραφέα, βρέθηκε στο υπόγειο του Ritz Paris, μαζί με το χειρόγραφο του μεταθανάτιου αριστουργήματός του «A Moveable Feast».

Το 1924, ο οίκος δημιούργησε ένα μπαούλο για τον Γάλλο γκαλερίστα René Gimpel, ώστε να μπορεί να μεταφέρει σημαντικούς πίνακες σε πελάτες σε όλο τον κόσμο. Το 2018, η Vuitton επανάφερε αυτή την ιστορική παράδοση, όταν σχεδίασε ένα μπαούλο για να μεταφέρει το πολύτιμο έργο τέχνης του Johannes Vermeer, «Η γαλακτοφόρος», από το Rijksmuseum του Άμστερνταμ σε μια έκθεση στο Βασιλικό Μουσείο Ueno στο Τόκιο. Στο εσωτερικό του, μία κίτρινη επένδυση αντικατοπτρίζει τα κύρια χρώματα που εμφανίζονται στο αριστούργημα.

Σήμερα, η παράδοση των διάσημων personalized LV trunks και των εντυπωσιακών τους σχεδίων εξελίσσεται διαρκώς, με τον οίκο να επιδιώκει συχνά συνεργασίες με προεξέχουσες φιγούρες του καλλιτεχνικού χώρου όπως Takashi Murakami, Yayoi Kusama, Marc Newson, Benji B κ.ο.κ. «Κανένα όνειρο δεν είναι υπερβολικά μεγάλο ή κανένα αντικείμενο υπερβολικά περίπλοκο», λέει η διάσημη μάρκα που συνεχίζει κατασκευάζει μπαούλα κατά παραγγελία για ό,τι μπορείτε να φανταστείτε -από στέκες μπιλιάρδου και συλλογές δίσκων, μέχρι πούρα και... παιδικά δόντια.

Η φαντασία, η πρωτοπορία και η εκκεντρικότητα πρωταγωνιστούν μέχρι και σήμερα στα σχέδια των εμβληματικών Louis Vuitton μπαούλων, τα οποία πλέον δεν εξυπηρετούν μόνο αποθηκευτικούς σκοπούς άλλα μεταμορφώνονται σε ό,τι μπορείτε να φανταστείτε -τουαλέτα κρεβατοκάμαρας, μπαρ, ντουλάπα ή ακόμη και... καζίνο.