Τζούλια Τοφάνα: Η ιστορία της γυναίκας που δηλητηρίασε πάνω από 600 άντρες
Υπάρχουν σχεδόν τόσες εγκληματικές ιστορίες όσες και τα podcasts, οι τηλεοπτικές σειρές και τα ντοκιμαντέρ που τα καλύπτουν: είναι πραγματικά αμέτρητες.
Και μπορεί η μόδα, η τεχνολογία, ακόμα και ο τρόπος διασκέδασης να έχει αλλάξει μέσα στα χρόνια, η γοητεία όμως που μας ασκεί μια ιστορία αληθινού εγκλήματος δεν έχει μειωθεί στο ελάχιστο. Ωστόσο, καμία αφήγηση δεν τραβάει την προσοχή μας όσο οι ιστορίες των κατά συρροή δολοφόνων, ειδικά στις σπάνιες περιπτώσεις που πίσω από τα πολλαπλά εγκλήματα βρίσκεται μια γυναίκα.
Μέχρι σήμερα, γνωρίζουμε για ελάχιστες γυναίκες κατά συρροή δολοφόνους, όπως την κόμισσα Elizabeth Báthory, που φέρεται να δολοφόνησε εκατοντάδες νεαρές γυναίκες και λούστηκε στο αίμα τους για να διατηρήσει τη νεανική της εμφάνιση –αν και πλέον η εγκυρότητα αυτής της ιστορίας αμφισβητείται, καθώς θεωρείται πως ήταν μια εκστρατεία συκοφαντικής δυσφήμισης που διεξήγαγαν οι άνδρες στην πόλη της προκειμένου να διεκδικήσουν τη γη και τα περιουσιακά της στοιχεία. Γνωρίζουμε επίσης τη Belle Gunness, μια Νορβηγοαμερικανίδα που προσκάλεσε περισσότερους από 40 πιθανούς μνηστήρες στη φάρμα της, αλλά και τη Juana Barraza, μια Μεξικανή πρώην επαγγελματίας παλαιστής που δολοφόνησε δεκάδες ηλικιωμένες γυναίκες για να μπορέσει να τους κλέψει τα υπάρχοντά τους. Ως η «πρώτη γυναίκα κατά συρροή δολοφόνος της Αμερικής» αναφέρεται η Τζέιν Τόπαν, μια νοσοκόμα της Μασαχουσέτης που ομολόγησε ότι δηλητηρίασε 31 ασθενείς και γνωστούς της. Καμίας όμως η ιστορία δεν θεωρείται πιο συναρπαστική από αυτή της διαβόητης δολοφόνου του 17ου αιώνα της Ιταλίας, της Τζούλια Τοφάνα. Στην πραγματικότητα δεν είναι γνωστά πολλά για την Τοφάνα, αλλά οι λίγες πληροφορίες που έχουμε είναι τόσο συναρπαστικές που εμφανίζεται σε όλα τα σημαντικά βιβλία εγκληματολογίας.
Γεννήθηκε το 1620 στο Παλέρμο και όταν η ίδια ήταν ακόμα παιδί η μητέρα της εκτελέστηκε με την κατηγορία ότι δηλητηρίασε τον πατέρα της. Η Τοφάνα περνούσε πολύ από τον ελεύθερο χρόνο της με φαρμακοποιούς. Από αυτούς έμαθε τα πάντα για διάφορα είδη φαρμάκων, φίλτρων και δηλητηρίων. Μερικοί ιστορικοί λένε ότι εκείνη την εποχή η Τοφάνα ανέπτυξε το δικό της δηλητήριο. Άλλοι λένε ότι έμαθε πώς να το παρασκευάζει από μια συνταγή που άφησε πίσω της η μητέρα της. Σε κάθε περίπτωση, ήδη από την πρώιμη εφηβεία της, είχε στην κατοχή της το Aqua Tofana.
Το Aqua Tofana μπορεί να μας ακούγεται σήμερα σαν μάρκα ενός εμφιαλωμένου νερού που θα αγοράζαμε σε ένα σπα, στην πραγματικότητα όμως είναι ένα αργής δράσης δηλητήριο χωρίς χρώμα ή ευδιάκριτη γεύση. Τα αποτελέσματα της κατανάλωσης του μοιάζουν πολύ με αυτά του αρσενικού. Η ίδια η Τοφάνα, αν και έχει περάσει στην ιστορία ως κατά συρροή δολοφόνος, στην πραγματικότητα δεν δηλητηρίασε ποτέ κανέναν –είχε δηλαδή τις σφαίρες για το όπλο, αλλά δεν πάτησε η ίδια τη σκανδάλη. Όπως λέγεται το προμήθευε αποκλειστικά σε γυναίκες που ήταν παγιδευμένες σε βίαιους γάμους. Εάν το Aqua Tofana χορηγούνταν σωστά και σε μικρές δόσεις, οι σύζυγοί τους θα φαινόταν στην αρχή ότι δεν είχαν τίποτα περισσότερο από ένα κρύωμα, που στη συνέχεια έμοιαζε με μια πιο σοβαρή ασθένεια που τελικά τους οδηγούσε στον θάνατο. Τα νέα του Aqua Tofana διαδόθηκαν γρήγορα και σύντομα η Τοφάνα έκανε τόσες πολλές δουλειές που μετέφερε την επιχείρησή της στη Ρώμη και προσέλαβε την κόρη της και τρεις βοηθούς για να τη βοηθήσουν.
Εκεί συνέχισε να παράγει το δηλητήριό της για πάνω από μια δεκαετία προτού μια μετανιωμένη χήρα την αναφέρει στις τοπικές αρχές. Αλλά ήταν τόσοι πολλοί οι άνθρωποι στην Ιταλία που πίστευαν ότι αυτό που έκανε η Τοφάνα ήταν στην πραγματικότητα φιλανθρωπία που τη βοήθησαν να αποφύγει τη σύλληψη. Της παραχωρήθηκε μέχρι και καταφύγιο σε μια εκκλησία, προτού τελικά την εντοπίσει η αστυνομία που την απομάκρυνε με τη βία και την έβαλε στη φυλακή.
Τελικά, η ζωή της είχε το ίδιο τέλος με της μητέρας της. Η Τοφάνα, η κόρη της και οι τρεις βοηθοί της εκτελέστηκαν όλοι το 1659, αφού ομολόγησαν -υπό βασανιστήρια- ότι βοήθησαν να δηλητηριαστούν περισσότεροι από 600 άνδρες. Αλλά ο θρύλος της Τοφάνα επιβιώνει μέχρι και σήμερα, εμπλουτισμένος φυσικά με πολλά και αβάσιμα παρακλάδια. Κυκλοφορεί μέχρι και ισχυρισμός ότι και ο Μότσαρτ πέθανε από δηλητήριο Aqua Tofana, και παρόλο που αυτό μπορεί να μην είναι αλήθεια, εξακολουθεί να γράφεται στις σελίδες των βιβλίων αληθινών εγκλημάτων, κάτω από τον τίτλο για τους πιο ξακουστούς κατά συρροή δολοφόνους της ιστορίας.
