Ο πατέρας που σκότωσε τον βιαστή του γιου του και αθωώθηκε
Τα κίνητρα μιας εγκληματικής πράξης μπορεί να ποικίλουν, όμως σύμφωνα με τον Ντοστογιέφσκι η τιμωρία είναι αναπόφευκτη συνέπεια του εγκλήματος.
Δεκάδες ιστορίες αφηγούνται πως οι άνθρωποι πήραν τον νόμο στα χέρια τους, έγιναν τιμωροί και εγκλημάτησαν για χάρη κάποιου αγαπημένου τους προσώπου. Αυτή είναι η ιστορία του Γκάρι Πλασέ, που σκότωσε τον βιαστή του γιού του, το 1984 στη Λουϊζιάνα και αθωώθηκε.
Ο Τζόντι Πλασέ γεννήθηκε το 1972 και ήταν 10 χρονών όταν οι γονείς του τον έγραψαν στην σχολή καράτε Hapkido, που διατηρούσε ο πρώην πεζοναύτης Τζεφ Ντουσέτ. Ο Τζόντι λάτρευε τον δάσκαλό του και έβλεπε σε αυτόν έναν αγαπημένο φίλο. Τον πρώτο καιρό όλα κυλούσαν ομαλά, μάλιστα ο Τζεφ είχε άριστες σχέσεις με την οικογένεια του μαθητή του.
Ο Τζεφ άρχισε να πηγαίνει τον Τζόντι για μαθήματα οδήγησης σε έρημες περιοχές και κατά τη διάρκεια αυτών των μαθημάτων άρχισε η παρενόχλησή του. Πρώτα του χάιδευε τα γόνατα και πολύ σύντομα έγινε ακόμη πιο παραβιαστικός, μέχρι που τον κακοποίησε. Όσο αυτό γινόταν, ο Τζόντι δεν μίλησε ποτέ στους γονείς του, ούτε άλλαξε η συμπεριφορά του, φοβούμενος μήπως χάσει τον φίλο του ή μήπως ανησυχήσει τους γονείς του.
Παράλληλα, η κατάσταση στο σπίτι ήταν τεταμένη, οι γονείς του Τζόντι είχαν αρχίσει να έχουν προβλήματα στον γάμο τους, χωρίς αυτό να επηρεάζει τη σχέση τους με τα παιδιά. Ο Γκάρι, αν και έφυγε για κάποιο διάστημα από το σπίτι, δεν σταμάτησε να περνάει χρόνο με τον γιό του. Τότε ήταν που ο Τζεφ άρχισε να προσεγγίζει την μητέρα του Τζόντι. Έχοντας, πλέον στενή σχέση με τη μητέρα, ο Τζεφ της είπε ότι θα πάει ένα ταξίδι με τον μαθητή του στην Καλιφόρνια. Αυτό το ταξίδι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια πρόφαση. Ο Τζεφ πήγε τον Τζόντι σε ένα μοτέλ, όπου τον βίαζε επανειλημμένα.
Εκεί ο Τζεφ έκοψε και έβαψε τα μαλλιά του για να μην τον αναγνωρίσουν ενώ πίσω στο σπίτι της οικογένειας, οι γονείς ανησυχούν γιατί ο Τζόντι δεν έχει επιστρέψει την προγραμματισμένη ώρα. Η αστυνομία ξεκινάει αμέσως έρευνα για τον μικρό, χωρίς κάποιο αποτέλεσμα. Δέκα μέρες κράτησε η αγωνία της οικογένειας και την ενδέκατη χτυπάει το τηλέφωνο. Ο Τζεφ καλεί την οικογένεια για να τους πει ότι ο γιός τους είναι μαζί του και δίνει το τηλέφωνο στον Τζόντι για να επιβεβαιώσει ότι είναι εκεί και είναι καλά. Η αστυνομία προλαβαίνει να εντοπίσει την κλήση και ο Τζεφ οδηγείται στις Αρχές και ο Τζόντι επιστρέφει στην οικογένεια του, σε κακή κατάσταση. Οι εξετάσεις του επιβεβαιώνουν τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη. Ο μικρός Τζόντι πολλές φορές θα δηλώσει ότι ένιωθε κάτι να μην πηγαίνει καλά, αλλά δεν μπορούσε να δεχθεί ότι ο φίλος του ήθελε το κακό του.
Σύντομα ο Τζεφ μεταφέρεται πίσω στη Λουϊζιάνα με αεροπλάνο, για να δικαστεί. Την είδηση ακούει στην τηλεόραση ο Γκάρι την ώρα που πίνει το ποτό του σε ένα τοπικό μπαρ. Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο το αεροπλάνο θα προσγειωνόταν στις 21.08 στο αεροδρόμιο και ο πατέρας είχε ήδη πάρει την απόφαση του.
Λίγο πριν φτάσει στο δικαστήριο ο κατηγορούμενος, ο Γκάρι πήγε και στήθηκε από την πλευρά των δημοσιογράφων, προσπαθώντας να αναμειχθεί με το πλήθος που ολοένα και αυξανόταν. Αργότερα, ένας καλός του φίλος θα καταθέσει ότι ο Γκάρι τον πήρε τηλέφωνο λέγοντας του ότι απόψε θα πεθάνει αυτός ή ο βιαστής του παιδιού του και να περιμένει να ακούσει τον πυροβολισμό. Ο Τζεφ καταφτάνει, ο Γκάρι βγάζει ένα 38αρι όπλο από την τσέπη του παλτό του και τον πυροβολεί σχεδόν εξ’ επαφής στο κεφάλι. Ο 25χρονος βιαστής πέφτει νεκρός. Οι αστυνομικοί που τον συνόδευαν μετά το αρχικό σοκ, όρμησαν στον Γκάρι και τον αφόπλισαν. Οι κάμερες κατέγραψαν καρέ καρέ όλη την επίθεση.
Μετά το πρώτο σοκ, ένας βοηθός σερίφη ρώτησε τον πατέρα «Γιατί Γκάρι, γιατί το έκανες αυτό;». Αυτός θα είναι και ο τίτλος του βιβλίου που θα εκδώσει ο Τζόντι 35 χρόνια από την εκτέλεση του βιαστή του. Ο Γκάρι θα απαντήσει στον σερίφη «Αν κάποιος το έκανε στο παιδί σου θα έκανες και συ το ίδιο».
O πατέρας που πήρε τον ρόλο της δικαιοσύνης, προφυλακίζεται μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεσή του. Η κοινωνία της Λουϊζιάνα τον υποστηρίζει και δικαιολογεί την πράξη του. Όλοι είναι με το μέρος του, εκτός από τον γιό του, Τζόντι, που δεν μπορεί να του συγχωρήσει ότι του στέρησε τον καλύτερο του φίλο. Όπως λέει ο ίδιος, θα ήταν ευχαριστημένος με τη φυλάκιση του Τζεφ, αντίθετα ο θάνατος του φίλου του δεν απάλυνε τον πόνο του.
Το δικαστήριο αθωώνει τον Γκάρι, με τον δικαστή να δηλώνει ότι η φυλάκιση ενός τέτοιου ατόμου δεν θα ωφελούσε καθώς δεν αποτελεί βλαπτικό στοιχείο για την κοινωνία. Καταδικάστηκε σε 300 ώρες κοινωφελούς εργασίας. Στην τελευταία του συνέντευξη δήλωσε και πάλι ότι δεν μετανιώνει για την δολοφονία του Τζεφ. Η φυλάκισή του, δεν θα ήταν αρκετή τιμωρία για το έγκλημα του σύμφωνα με τον πληγωμένο πατέρα. Το 2011 υπέστη εγκεφαλικό και το 2014 πέθανε σε οίκο ευγηρίας. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, οι σχέσεις με τον γιό του ήταν καλύτερες, αφού ο Τζόντι τον συγχώρεσε.
Ο Τζόντι Πλασιέ από το 1995 δουλεύει σε οργανισμούς για την αντιμετώπιση της βίας και είναι βραβευμένος ακτιβιστής. Η σχέση του με τον πατέρα του αποκαταστάθηκε, μέχρι που ο δεύτερος έφυγε από την ζωή. Ο Τζόντι έχει ακόμη την μπλούζα που φορούσε ο πατέρας του όταν δολοφόνησε τον Τζεφ.
