Εβελίνα Παπούλια και Γιώργος Λιάντος ξανασυναντιούνται στο «Buzzheart» και αποκαλύπτουν: «Η σχέση μας τελείωσε χωρίς πυρηνικά απόβλητα»

Η Εβελίνα Παπούλια και ο Γιώργος Λιάντος, στην πρώτη τους κοινή συνέντευξη, μιλούν στο Bovary, με αφορμή την ταινία «Buzzheart» που βγαίνει στις αίθουσες στις 19 Σεπτεμβρίου.

Η Εβελίνα Παπούλια και ο Γιώργος Λιάντος πρωταγωνιστούν στο ψυχολογικό θρίλερ «Buzzheart» του Ντένη Ηλιάδη και η ταινία ήταν η αφορμή για τη συζήτηση μας. Γιατί επέλεξαν να παίξουν μαζί, η σχέση με την κόρη τους, την ηθοποιό Αφροδίτη Λιάντου, η παρέμβαση των γονιών στη ζωή των παιδιών, η μεταξύ τους σχέση που αν και έχουν χωρίσει έχουν καταφέρει να παραμείνουν φίλοι και το πώς διαχειρίστηκαν τη δημοσιότητα την περίοδο που ήταν παντρεμένοι ήταν μόνο μερικά από τα θέματα της συζήτησης.

Η υπόθεση της ταινίας «Buzzheart», του Ντένη Ηλιάδη, που βγαίνει στους κινηματογράφους στις 19 Σεπτεμβρίου, εξιστορεί την ιστορία του Αργύρη, ενός ντροπαλού 19χρονου, ο οποίος γνωρίζει τη Μαίρη, μία κοπέλα τελείως έξω από τα κυβικά του. Όταν της ζητά να βγουν, εκείνη τον προσκαλεί για ένα τριήμερο στο εξοχικό των γονιών της.

Οι γονείς της όμως, σύντομα του εκμυστηρεύονται πως η Μαίρη αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα και προκειμένου να βεβαιωθούν πως εκείνος είναι ο κατάλληλος, θα πρέπει να τον υποβάλλουν σε κάποια τεστ συμπεριφοράς.

Τα τεστ ξεκινούν, σταδιακά γίνονται όλο και πιο επικίνδυνα, ενώ αρχίζει να αποκαλύπτεται μία οικογενειακή δομή με εντελώς αντίθετες ισορροπίες...

Η Εβελίνα Παπούλια και ο Γιώργος Λιάντος στο Bovary

Πώς αποφασίσατε να παίξετε μαζί στην ταινία «Buzzheart», σε σκηνοθεσία Ντένη Ηλιάδη; Τί σας κέντρισε στους ρόλους σας;

Γιώργος Λιάντος: Δεν το αποφασίσαμε εμείς, ο σκηνοθέτης το αποφάσισε. Με κέντρισε η σχεδόν αβλεπί εμπιστοσύνη του Ντένη Ηλιάδη και η γυναίκα μου που βαρέθηκε να με βλέπει να κάθομαι «ανυπόκριτος».

Εβελίνα Παπούλια: Ήταν μια ιδέα του Ντένη. Με τον Γιώργο είμαστε φίλοι οπότε φαντάζομαι ήθελε το οικογενειακό πλαίσιο, την οικειότητα αλλά και την φθορά. Εμείς έχουμε περάσει από αυτά τα στάδια οπότε μπορούσαμε να τα αναγνωρίσουμε και μέσα στο κείμενο. Το ενδιαφέρον στον ρόλο μου είναι πως πέρα από το διατροφικό μυαλό της είναι ένα βαθιά πληγωμένο άτομο τόσο στην προσωπική της ζωή όσο και στην καριέρα της. Έχει έναν σύντροφο που δεν επιθυμεί μετά από ένα κομβικό συμβάν στη ζωή τους. Εκείνος πάει με άλλες γυναίκες και στην καριέρα της από λαμπρή επιστήμων κατέληξε να είναι interior designer.

Κύριε Λιάντο είχατε μια αποχή από την υποκριτική οπότε πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε ξανά; Έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι θα παίζατε μαζί με την κυρία Παπούλια;

Μειώθηκε σταδιακά η δουλειά που έκανα τα τελευταία 30 χρόνια στα διαφημιστικά, οπότε έχω πλέον χρόνο.

Την Εβελίνα την εκτιμώ απεριόριστα και ως άνθρωπο και ως ηθοποιό, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση λειτούργησε στην αρχή ανασταλτικά. Γιατί δεν ήθελα, όπως φαντάζομαι και εκείνη, να επικεντρωθούν τα δημοσιεύματα στο υποτιθέμενο «ξανασμίξιμο». Ήμουν σίγουρος βέβαια πως θα ήταν υπέροχη συνεργάτης. Όπως και ήταν.

Τι ήταν αυτό που σας δυσκόλεψε περισσότερο στα γυρίσματα;

Ε.Π: Η αφαιρετικότητα… Δεν έπρεπε να δείχνω τίποτα μόνο να νιώθω. Η κλασική ατάκα των Αμερικάνων «less is more». Η αρρώστια έβγαινε από την αφαίρεση.

Γ.Λ: Ένα άσχημο κρύωμα τις μέρες που έπρεπε να κάνω μια σκηνή με κασκαντεριλίκι. 

Υποδύεστε δύο γονείς που περνάνε από τεστ τον σύντροφο της κόρης τους, η οποία αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα. Πιστεύετε οι γονείς πρέπει να επεμβαίνουν στη ζωή των παιδιών τους και μέχρι ποιο σημείο;

Ε.Π: Θεωρώ πως όσο το παιδί αναπτύσσεται είναι αναπόφευκτο. Όταν όμως το παιδί έχει αρχίσει να γίνεται αυτόνομο, θεωρώ πως μπορείς να το συμβουλεύεις μόνο όταν στο ζητάει. Είμαι κατά της παρεμβατικότητας.

Γ.Λ: Όχι, δεν πρέπει να επεμβαίνουν επουδενί χειριστικά. Οι τρόποι επέμβασης των γονιών είναι ασκήσεις ισορροπίας. Ο γονιός στέκει δίπλα στο παιδί με διάφορους τρόπους. Δεν δίνεις στο παιδί εγχειρίδιο οδηγιών ζωής. Του λες απλώς ιστορίες. Για την ακρίβεια, το συμπεριλαμβάνεις μέσα σε μια αφήγηση και του δίνεις τα κλειδιά της για να μπορεί να φύγει όποτε θέλει.

Πώς αντιδρούσατε εσείς ως νέοι όταν οι γονείς σας μπορεί να παρενέβαιναν στην προσωπική σας ζωή και αν είχατε διαφορετική συμπεριφορά απέναντι στην κόρη σας;

Γ.Λ: Οι γονείς μου δεν μπλέχτηκαν ποτέ στην ζωή μου. Ήμουν τυχερός. Την κόρη μας δε, την μεγαλώσαμε ως ελεύθερο άνθρωπο. Όχι ασύδοτα, αλλά καμία χειραγώγηση πουθενά.

Ε.Π: Εμένα η μητέρα μου ήταν πληθωρική και άθελα της παρέμβαινε πάρα πολύ - ακόμη και σε μεγάλη ηλικία. Τα τελευταία χρόνια έχουν ρυθμιστεί κάπως τα πράγματα και υπάρχει ισορροπία. Οπότε εγώ είχα άλλη προσεγγίσει σε σχέση με την Αφροδίτη.

Ασυναίσθητα ή όχι, ως γονείς έχετε περάσει τεστ τον σύντροφο της κόρης σας για να καταλάβετε αν της ταιριάζει; Το έχετε μοιραστεί μεταξύ σας;

Γ.Λ: Εγώ μόνο ως πλάκα, έλεγα στην κόρη μου πως θα εξετάσω τον «γαμπρό» στην ιστορία και την γεωγραφία. Α! Και να μου φέρει εξετάσεις αίματος και ούρων. Ως πλάκα για να γελάμε.

Ε.Π: Τεστ όχι. Αλλά σε κάποιον που δεν μου ήταν συμπαθής δεν ήμουν  και πολύ οικία.

Γενικότερα, οι γονείς θέλουν να παρεμβαίνουν στα παιδιά τους ή πλέον θεωρείτε ότι οι νεότερες γενιές αφήνουν τα παιδιά να χαράξουν μόνα το δρόμο τους;

Ε.Π: Εξαρτάται. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει συνταγή σε αυτά τα πράγματα. Σίγουρα όμως οι  νέοι άνθρωποι έχουν κάνει περισσότερη δουλειά με τον εαυτό τους απ ότι εμείς ή οι παλαιότεροι.

Γ.Λ: Απ' ότι ακούω και βλέπω, πολλοί γονείς προσπαθούν να παρέμβουν στις ζωές των παιδιών τους ακόμα και σήμερα. Να τα χειραγωγήσουν θα έλεγα καλύτερα. Πάντως έχουν γίνει σαφή βήματα προόδου από παλιά. Μερικές φορές το παρακάνουμε και στην πρόοδο.

Παντρευτήκατε, γίνατε γονείς, χωρίσατε. Ωστόσο, όλα αυτά τα χρόνια διατηρείτε μια εξαιρετική σχέση μεταξύ σας. Αυτό το σκανδιναβικό μοντέλο οικογένειας πιστεύετε ότι είναι το καλύτερο δώρο που έχετε κάνει στην κόρη σας;

Ε.Π: Δεν θα έλεγα πως είναι δώρο. Ούτε ότι είναι σκανδιναβικό. Σίγουρα δεν είχαμε και πολλά να χωρίσουμε με τον Γιώργο. Ήταν μια φυσική εξέλιξη για εμάς ο χωρισμός μας. Όσον αφορά εμένα, το μόνο που με απασχολούσε ήταν να έχω καλή σχέση και ανθρώπινη με τον Γιώργο για χάρη του παιδιού. Για μένα, όταν κάποιος χωρίζει οφείλει να κρατά ισορροπίες. Αυτό πιστεύω κάναμε και οι δυο.

Γ.Λ: Δεν μπλεκόμαστε ο ένας στην ζωή του άλλου. Είμαστε φιλικά διακείμενοι ο ένας προς τον άλλον, αλλά όχι φιλαράκια. Η σχέση μας κάποτε έληξε απαλά σαν αλλαγή εποχής, χωρίς να αφήσει πυρηνικά απόβλητα. Δεν μίλησα ποτέ άσχημα στο παιδί για την μητέρα του. Το αντίθετο. Δεν ξέρω τι επίπτωση είχαν αυτά στην Αφροδίτη. Θα το πει η ίδια. Αυτό που ξέρω είναι πως η Αφροδίτη είναι σαφώς πιο σοβαρό άτομο κι από τους δυο μας. Και πιο αυστηρή.

Πώς νιώθετε που η Αφροδίτη ακολουθεί τα επαγγελματικά βήματα των γονιών της; Έχετε άγχος, καθώς γνωρίζετε πολύ καλά τις δυσκολίες του επαγγέλματος;

Γ.Λ: Ναι πάντα υπάρχει το άγχος αν θα στηρίζεται οικονομικά στα πόδια της ώστε να έχει την ελευθερία της. Δεν θα ήθελα ποτέ οι κόρες μου να εκπέσουν στην ανάγκη κάποιου.

Ε.Π: Έχω άγχος μόνο όταν αγχώνεται. Διαφορετικά όχι. Την πιστεύω την θαυμάζω και θεωρώ πως έχει πολλές δυνατότητες. Δεν την φοβάμαι σε τίποτα.

Μεγαλώσατε την κόρη σας ως γονείς της ή σαν φίλοι;

Ε.Π.: Ήθελα να είμαι μαμά και αυτόν τον ρόλο τον στήριξα μέχρι τη στιγμή που έπρεπε να αλλάξω τον ρόλο μου όσον αφορά την συμπεριφορά μου απέναντι στο παιδί. Τώρα την κοιτάζω ως μια γυναίκα που είναι ναι μεν παιδί μου, αλλά εκείνη με έχει ανάγκη περισσότερο σα φίλη της.

Γ.Λ: Εμείς θέλουμε να γίνουμε φίλοι με τα παιδιά. Τα παιδιά όμως μας θέλουν γονείς. Αυτό κατά βάθος θέλαμε και εμείς, παρότι ζήσαμε σε πιο καταπιεστικές εποχές. Τα παιδιά θέλουν να είμαστε αερόσακοι απόσβεσης τραυμάτων, ευμενείς κριτές, η ανάσα στην άλλη άκρη του τηλεφώνου όταν κάτι στραβώσει.

Ποια προτερήματα και ποια ελαττώματα των δυο σας έχει πάρει η κόρη σας;

Γ.Λ: Δεν ξέρω αν έχει πάρει καλά πράγματα από μας. Είναι σίγουρο πάντως πως έχει πάρει την λογική από την μια γιαγιά της και το εκρηκτικό γέλιο από την άλλη. Εμείς είμαστε σούργελα μπροστά της.

Ε.Π: Τα ελαττώματα πολλές φορές γίνονται προτερήματα ανάλογα πως τα χρησιμοποιεί κάποιος. Για παράδειγμα αν πεις κάποιον πεισματάρη μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι καλό και σε άλλες όχι. Οπότε θα πω πως ότι και αν έχει πάρει από εμάς, έχει καταλήξει να τα διαχειρίζεται με τον δικό της τρόπο και ότι δεν της αρέσει σε εμάς και το διακρίνει έχει προσπαθεί να το αλλάξει.

Ποια είναι η μεταξύ σας σχέση; Η Εβελίνα είναι πάντα εκεί για τον Γιώργο και το αντίστροφο;

Ε.Π.: Πιστεύω πως ναι. Ο Γιώργος είναι μπαμπάς της Αφροδιτης και φίλος. Ότι και αν χρειαστεί εννοείται πως είμαι εκεί για εκείνον, δεν θέλει ερώτημα.

Γ.Λ: Δεν είμαστε κολλητάρια. Οι ζωές μας είναι παράλληλες, δεν τέμνονται ώστε να δημιουργούν τέτοιες ανάγκες. Έχουμε συντρόφους που μας στέκονται. Αλλά δυνητικά ναι, πάντα θα είμαστε, με την καλή έννοια, σκιώδεις φίλοι.



Δύο άνθρωποι για να καταφέρουν να έχουν μια ισορροπημένη σχέση μετά το διαζύγιο σημαίνει ότι τα έχουν βρει ξεχωριστά ο καθένας με τον εαυτό του;

Ε.Π: Εξαρτάται τι στόχο έχεις. Το εγώ σου ή το παιδί σου; Εμείς βάλαμε το παιδί μας. Η ψυχική ισορροπία διαταράσσετε σε αυτές τις καταστάσεις οπότε πρέπει να σκεφτεί κάποιος τον στόχο και να χαράξει ανάλογα την διαδρομή.

Γ.Λ: Όχι, δεν τα βρίσκεις ποτέ ολοκληρωτικά με τον εαυτό σου γιατί είναι ο πιο σκληρός κριτής. Απλώς ποτέ δεν σου γράφει δεύτερη φορά κριτική για το ίδιο έργο. Οπότε ηρεμείς.

Την περίοδο που η Εβελίνα Παπούλια πρωταγωνιστούσε στους «Δύο Ξένους», μια σειρά με μεγάλη απήχηση, πώς τη βίωσε ο καθένα σας, καθώς τότε που ήταν τόσο αναγνωρίσιμη ήσασταν ζευγάρι.

Γ.Λ: Άβολα! Χωρίς να φταίει η Εβελίνα, βρισκόμουν συνεχώς υπό αξιολόγηση. «Ποιος είναι αυτός που είναι μ αυτήν;». Ο άγνωστος κόσμος, οι δημοσιογράφοι, οι φωτογράφοι, οι γκοσιπάδες, λειτουργούν σαν να βρίσκονται σε ένα χρηματιστήριο τηλεοπτικής αναγνωρισιμότητας. Αν η μετοχή σου σ αυτό το χρηματιστήριο δεν είναι ίδιας αξίας με την μετοχή του συντρόφου σου, βιώνεις καταστάσεις άβολες. Ειδικά αν έχεις ρωγμές αυτοπεποίθησης. Τον πρώτο καιρό αδιαφορείς, αλλά πολλές φορές βρίσκεσαι μπροστά σε εκρήξεις αγένειας που σε πικραίνουν.

Ε.Β: Για εμένα ήταν δύσκολη περίοδος. Δεν κατάφερα να χαρώ ούτε την επιτυχία, ούτε την εγκυμοσύνη, ούτε την μητρότητα. Όλα τα έκανα με την ψυχή στο στόμα και προσπαθούσα, σε όλα, να είμαι σωστή και καλή.

Κυρία Παπούλια φέτος παίζεται στην κωμική σειρά «Αρχελάου 5», συνεχίζεται στην πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή, στον «Ελληνικό» και πρωταγωνιστείτε στο σινεμά. Πώς κυλά το 24ωρο σας; Νομίζω είχατε καιρό να τα συνδυάσετε όλα μαζί.

Ναι, έδωσα στον εαυτό μου την πολυτέλεια μετά τον Covid να δω τι θέλω να κάνω χωρίς να πιέζομαι. Να με ξανά βρω και να ξανά συστηθώ στον εαυτό μου γιατί είχα χάσει την χαρά του παιχνιδιού που δίνει το επάγγελμα αυτό. Διάλεξα δουλειές διαφορετικές που με κάνουν χαρούμενη και ευτυχισμένη με υπέροχους συνεργάτες και έτσι επέστρεψα με δουλειές που με κάνουν χαρούμενη.

Κύριε Λιάντο μετά το ρόλο σας στην ταινία σκέφτεστε να ασχοληθείτε ξανά με την υποκριτική;

Γ.Λ: Μια φορά ηθοποιός, για πάντα ηθοποιός! Δεν σταμάτησα ποτέ να νιώθω έτσι. Με τα υποκριτικά μου εφόδια άλλωστε έκανα και την δουλειά μου στην διαφήμιση. (Σπικάζ σε διαφημιστικά σποτ).

Τύχη, καλές γνωριμίες, ταλέντο: Τι από τα τρία είναι πιο σημαντικό για να μπορέσει ένας ηθοποιός να έχει διάρκεια στο χώρο;

Ε.Π: Οι γνωριμίες εμένα προσωπικά ποτέ δεν μου έδωσαν δουλειά. Απλά η μια δουλειά μου έφερνε την άλλη και γι' αυτό έχω δουλέψει με τόσους σκηνοθέτες. Η τύχη, η προσπάθεια, η αφοσίωση και η εξέλιξη μου μέσα από τις σπουδές μου, αυτά θεωρώ πως μου έφεραν τις ευκαιρίες. Το ταλέντο είναι μόνο για την αρχή αν δεν το εξελίξεις μένεις στάσιμος. Πολλά ταλέντα εξαφανίστηκαν. Το ταλέντο είναι δίκοπο μαχαίρι. Θεωρείς πως το έχεις και επαναπαύεσαι. Ενώ πρέπει να το σκεφτείς αντίστροφα. Το ταλέντο είναι το δώρο που σου δίνει ο θεός για να ξεκινήσεις άρα πρέπει να το τιμήσεις και όχι να το παρατήσεις.

Γ.Λ: Δεν μπορείς να απομονώσεις ένα απ αυτά. Η επιτυχία σ αυτήν την δουλειά είναι μια δύσκολη εξίσωση. Εκτός από αυτά τα τρία, θα πρέπει να έχεις μυαλό και ωριμότητα για να κάνεις ή να μην κάνεις κάποια πράγματα. Συνήθως αυτοί που ξεχωρίζουν έχουν μια έμφυτη ωριμότητα από νεαρή ηλικία. Να μην είσαι τεμπέλης, να μην σε κυνηγούν δαίμονες αυτοκαταστροφής, να έχεις γνώση του χώρου και να μην ζεις στα σύννεφα, να μην είσαι αλαζόνας και ψωνάρα και πολλά αλλά.

Γιατί αξίζει να δούμε την ταινία Buzzheart;

Ε. Π.: Γιατί είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που σπάνια βλέπουμε από Έλληνες σκηνοθέτες και έχει ένα θέμα που πιστεύω θα πιάσει τον θεατή σε διαφορετικά σημεία.