Νταϊάνα Ρος: Η μεγάλη κυρία της αμερικανικής μουσικής

«Thank You» θα λέγεται το νέο σόλο άλμπουμ της Νταϊάνα Ρος, που σηματοδοτεί και την επάνοδό της στα μουσικά δρώμενα μετά από είκοσι δύο χρόνια.

«Αυτή η συλλογή τραγουδιών είναι το δώρο μου για εσάς με εκτίμηση και αγάπη. Είμαι αιώνια ευγνώμων, που είχα την ευκαιρία να ηχογραφήσω αυτήν την υπέροχη μουσική αυτή την περίοδο» δήλωσε η ίδια, εξηγώντας και τον λόγο που επέλεξε αυτό τον τίτλο για το νέο της εγχείρημα. «Αφιερώνω αυτήν την ανθολογία τραγουδιών αγάπης σε όλους εσάς, τους ακροατές. Καθώς ακούτε τη φωνή μου, ακούτε την καρδιά μου» πρόσθεσε.

Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο σπίτι της κατά τη διάρκεια του lockdown σε συνεργασία με τους Τζακ Άντονοφ –που είναι γνωστός από τη δουλειά του με τις Τέιλορ Σουίφτ, Λάνα Ντελ Ρέι και Λορντ- Τζίμι Νέιπς, Τέιλα Παρξ και Σπάικ Στεντ και θα κυκλοφορήσει στις 10 Σεπτεμβρίου μέσω της Decca.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας αποτελεί ένα «ισχυρό, ανοιχτό σε όλους, μουσικό μήνυμα αγάπης και συντροφικότητας» και «με τα τραγούδια ευτυχίας, εκτίμησης και χαράς, αναγνωρίζει ολόψυχα ότι είμαστε όλοι μαζί σε αυτό».

Η Ρος, άλλωστε, από την εποχή που μαζί με τις Supremes έκανε το κοινό να παραληρεί τραγουδώντας μεγάλες επιτυχίες, όπως το «Baby Love», το «Stop! In the Name of Love» και το «Someday we’ll Be Together», μέχρι τη σόλο καριέρα της, που σφραγίστηκε με κομμάτια πλέον κλασικά -ποιος άραγε δεν έχει σιγοψιθυρίσει το «Ain't No Mountain High Enough»;- παραμένει ένας ζωντανός θρύλος του πενταγράμμου.

Γεννημένη στις 26 Μαρτίου 1944 στο Ντιτρόιτ, την πρωτεύουσα της αυτοκινητοβιομηχανίας των ΗΠΑ, από μικρή έδειξε την κλίση της στη μουσική, συμμετέχοντας στις χορωδίες του σχολείου. Το 1959 μαζί με δύο φίλες της – τη Μαίρη Γουίλσον και τη Φλόρενς Μπάλαρντ- σχημάτισε το ποπ-σόουλ συγκρότημα των Primettes, οι οποίες αργότερα, όταν οι υπέγραψαν συμβόλαιο με την Motown, μετονομάστηκαν σε Supremes. 

Η Ρος την εποχή εκείνη έκανε τα φωνητικά, όμως ο υπεύθυνος της εταιρείας, ο Mπέρι Γκόρντι, επέμενε πως εκείνη έπρεπε να γίνει η  βασική τραγουδίστρια -κι είχε δίκιο. Η τρομερή  έκταση της φωνής της, η σκηνική της παρουσία, ακόμα και τα εξαιρετικά της φορέματα, απογείωσαν το συγκρότημα, που έγινε τόσο δημοφιλές όσο και οι Beatles. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως οι Supremes έκαναν την African American R & B και soul μουσική mainstream, συστήνοντάς την σε ένα ευρύ κοινό.

Το 1967 το συγκρότημα μετονομάζεται σε Diana Ross and the Supremes, προαναγγέλλοντας τη σόλο καριέρα της Ρος, η οποία τελικά ξεκίνησε το 1970. Οι φήμες βέβαια οργίαζαν και πολλοί έλεγαν πως ο Γκόρντι είχε κάτι παραπάνω από επαγγελματικές σχέσεις με την προστατευόμενή του. Το σίγουρο πάντως είναι ότι εκείνος ανακοίνωσε το  1969 πως η Νταϊάνα θα εγκατέλειπε τις Supremes.

Αμέσως μετά, μπήκε στο στούντιο κι έτσι το 1970 κυκλοφόρησε το πρώτο της σόλο άλμπουμ, με τίτλο «Diana Ross», σημειώνοντας τρελή επιτυχία.

Έναν χρόνο αργότερα, παντρεύεται με τον επιχειρηματία Ρόμπερτ Σιλμπερστάιν, όμως μετά από πέντε χρόνια παίρνουν διαζύγιο. Και πάλι  =είχαν αρχίσει να φουντώνουν οι φήμες για τη σχέση της με τον Γκόρντι.

Πάντως το 1986, ξαναπαντρεύτηκε -αυτή τη φορά τον νεότερό της Νορβηγό μεγιστάνα Άρνε Νέις, για να χωρίσει για δεύτερη φορά το 1999.  Από τους δυο γάμους της όμως έχει αποκτήσει πέντε παιδιά: την Ρόντα Σουζάν Σιλμπερστάιν, την Τρέισι Τζόι Σιλμπερστάιν, την Τσάντνι Λέιν Σιλμπερστάιν και τους Ρος Άρνς Νέις και Εβάν Όλαφ Νέις.

Για μια δεκαετία, η καριέρα της Ρος βρισκόταν μόνο σε άνοδο, πράγμα πολύ σπάνιο για έναν καλλιτέχνη τέτοιου βεληνεκούς. Το «Love Hangover» (1976),το «Upside Down» (1980) ή το ντουέτο της με τον Λάιονελ Ρίτσι των Commodores στο τραγούδι «Endless Love» (1981), που κατέκτησε την κορυφή σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες στον πίνακα επιτυχιών του περιοδικού Billboard, είναι μόνο μερικά από τα κομμάτια εκείνης της εποχής που δεν θα ξεπεραστούν ποτέ.

Το 1988 εντάχθηκε στο «Πάνθεον του Ροκ εν Ρολ» («Rock and Roll Hall of Fame») μαζί με τις Supremes. Το 1993 το Guinness Book of World Records την ανακήρυξε την πιο επιτυχημένη καλλιτέχνιδα στην ιστορία της μουσικής λόγω του πλήθους των επιτυχιών που σημείωσε στα charts των Ηνωμένων Πολιτειών και της Βρετανίας. Συνολικά, κρατάει το ρεκόρ των 70 hit singles και στις δυο περιόδους της καριέρας της, ενώ έχει πουλήσει πάνω από 100 εκατομμύρια δίσκους σε όλο τον κόσμο!

Τη δεκαετία του ’70 εμφανίστηκε και ως ηθοποιός σε τρεις ταινίες, αποκαλύπτοντας ακόμα ένα ταλέντο της. Υποδύθηκε την Μπίλι Χόλιντεϊ στη βιογραφική ταινία του Σίντνεϊ Φιούρι «Η κυρία τραγουδά τα μπλουζ» («Lady Sings the Blues», 1972), κερδίζοντας και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, συνέχισε με τη δραματική ταινία των Γκόρντι/Ρίτσαρντσον «Το ίνδαλμα Μαχογκάνι» («Mahogany», 1975), για την οποίο ηχογράφησε το τραγούδι «Do You Know Where You’re Going To» και ολοκλήρωσε τη σύντομη καριέρα της στη μεγάλη οθόνη με το μιούζικαλ του Σίντνεϊ Λούμετ «Ο μάγος του Οζ» («The Wiz», 1978) δίπλα στον Μάικλ Τζάκσον.

Με τον Τζάκσον τους συνέδεε βαθιά φιλία -κάποιοι μάλιστα λένε ότι εκείνος ήταν πάντα κρυφά ερωτευμένος μαζί της- και ήταν εκείνη που μετά από τον θάνατό του ζήτησε να σταματήσουν οι κατηγορίες εναντίον του, υποστηρίζοντας ότι ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος.

Σίγουρα πάντως, το ερμηνευτικό της στιλ επηρέασε τόσο τον Τζάκσον, όπως και πολλούς ακόμα καλλιτέχνες, όπως τη Μπιγιονσέ, την Τζάνετ Τζάκσον, τη Γουίτνι Χιούστον, τη Μαράια Κάρεϊ, την Κέλι Ρόουλαντ, την Τζένιφερ Λόπεζ, τη Φέργκι, τη Λιόνα Λιούις, τη Ριάνα και τη Νικόλ Σρένζιγκερ.

Από τα μέσα της δεκαετίας του '80 η καριέρα της άρχισε να φθίνει. Στιλιστικά μετατοπίστηκε από την pop και το R&B προς τη ντίσκο και το μεγαλύτερο μέρος των άλμπουμ της ήταν επανεκδόσεις ή επαναηχογραφήσεις παλιότερου υλικού. Το 2006, ωστόσο, κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Ι Love You», μία συλλογή με ερωτικά τραγούδια άλλων καλλιτεχνών, το οποίο υποστηρίχτηκε από μία επιτυχημένη και αρκετά μεγάλη περιοδεία τον επόμενο χρόνο. Το 2012 βραβεύτηκε με Γκράμι για την προσφορά της στη μουσική, ενώ το 2016 ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομάμα την τίμησε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, το ανώτατο παράσημο για Αμερικανό πολίτη.

Παρά την απουσία της από τους πίνακες επιτυχιών, η Ρος συνέχισε να γεμίζει τους χώρους όπου έδινε συναυλίες, αποδεικνύοντας ότι οι ντίβες δεν ξεχνιούνται ποτέ. Και τώρα πια επιστρέφει με το καινούργιο της άλμπουμ για να πει ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στο κοινό που πάντα τη στήριζε.