Ζέτα Δούκα: H πρώτη ανάρτηση μετά την καταγγελία για τον Γιώργο Κιμούλη
Ένα κύμα καταγγελιών, αποκαλύψεων και συμπαράστασης σήκωσε η δημόσια εξομολόγηση της Ζέτας Δούκα στον αέρα της εκπομπής «Πάμε Δανάη» για την λεκτική και ψυχολογική βία που υπέστη από τον Γιώργο Κιμούλη κατά τη διάρκεια της θεατρικής τους συνεργασίας στην παράσταση «Closer».
Λίγες ώρες μετά την αποκάλυψη της Ζέτας Δούκα για την συμπεριφορά του Γιώργου Κιμούλη προς το πρόσωπό της, συνάδελφοί της ηθοποιοί μίλησαν κι εκείνοι για την δύσκολη συνεργασία που είχαν με τον σκηνοθέτη και ηθοποιό.
Το μεσημέρι της Πέμπτης 28 Ιανουαρίου, η ηθοποιός μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, αναρτώντας μία φωτογραφία της από την παράσταση «Γράμμα σ'ένα παιδί» στο θέατρο Αλκμήνη, θέλησε να εκφράσει δημόσια την ευγνωμοσύνη της για την συμπαράσταση του κοινού.
«Είμαι ευγνώμων για την συμπαράσταση και την αγάπη σας! Τι δύναμη μου δίνετε, να ξέρατε! Είμαι συγκινημένη από την υποστήριξη και την αλληλεγγύη των συναδέλφων μου! Τι δύναμη και πίστη σ'αυτό που έκανα μου δώσατε, να ξέρατε! Είμαι επιτέλους αισιόδοξη ότι οι συνθήκες σε όλους τους εργασιακούς χώρους στο εξής, θα είναι πιο καθαρές, αληθινές και αξιοκρατικές! Ίσως η αλλαγή που περιμέναμε χρόνια να συμβεί, έχει αρχίσει και χαίρομαι πολύ που συνέβαλα σε αυτό! Αναμένω κι εγώ μαζί με όλους, με ανυπομονησία τις εξελίξεις! Βαθιά υπόκλιση»
Τι δήλωσε Ζέτα Δούκα στον αέρα της πρωινής εκπομπής του Mega:
«Θα σας πω κι εγώ ένα περιστατικό το οποίο είχα σαν ηθοποιός στα 23 χρόνια που είμαι. Δεν αφορά σεξουαλική παρενόχληση, δεν είναι σεξουαλικής φύσεως και θέλω να το τονίσω, είναι ψυχολογικής και λεκτικής βίας. Ήταν μια ολόκληρη θεατρική σεζόν, πριν από 13-14 χρόνια, σε ένα κεντρικό θέατρο της Αθήνας, με ένα πάρα πολύ ωραίο έργο. Με ένα σπουδαίο καστ. Εκ των οποίων ήταν και αυτός ο σκηνοθέτης-ηθοποιός, επικεφαλής του θιάσου, ο οποίος είναι κατά τα άλλα, ένας σπουδαίος, μεγάλος ηθοποιός.
Oι σπουδαίοι, μεγάλοι ηθοποιοί, δεν σημαίνει ότι στις προσωπικές τους σχέσεις, είναι έτσι όπως φαίνονται. Εγώ πήγα εκεί με μεγάλη ανυπομονησία να συνεργαστώ και αυτό που βρήκα και συνάντησα όλη την χρονιά, ήταν μιας απίστευτης έντασης ψυχολογική και λεκτική βία, εντός και εκτός σκηνής, με εξάρσεις και περιστατικά θυμού, απαξίωσης, ειρωνείας, καθ'όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Πάνω στη σκηνή έκανε ό,τι μπορούσε… Να αλλάξει την σκηνοθεσία, τα λόγια, να προκαλέσει ένα υποκριτικό βραχυκύκλωμα στον άλλον προκειμένου να τα χάσει, και να μην μπορεί να είναι εκεί που πρέπει να είναι, συγκεντρωμένος και εκτεθειμένος επί σκηνής, το οποίο ήταν πιο έντονο όταν οι κριτικές που άρχισαν να βγαίνουν για μένα ήταν καλές. Αυτό τον θύμωσε ακόμα περισσότερο, και εκτός σκηνής υπήρχαν περιστατικά λεκτικής βίας, «φύγε από εδώ κοριτσάκι του πρώτου έτους της δραματικής σχολής».. Χειρονομίες.. Και υπήρχε και ένα περιστατικό, στο οποίο ήταν η χρονιά που έγιναν τα γεγονότα με τον Γρηγορόπουλο, που καιγόταν η Αθήνα. Ηταν κεντρικό το θέατρο. Είχε πολύ λίγο κόσμο στην βραδινή παράσταση.
Στέλνει τον συνάδελφό μου ηθοποιό φίλο μου να βγω στη σκηνή να πω στον κόσμο ότι δεν θα γίνει η παράσταση, και είπα οκ να το πω εγώ αλλά γιατί δεν βγαίνεις εσύ; Ως θιασάρχης και επικεφαλής; Με έβρισε. Με κλώτσησε. Και είπε «οκ, πάμε τρίτο κουδούνι». Ηταν αρχές Δεκεμβρίου. Τα Χριστούγεννα είχα αρρωστήσει πάρα πολύ και ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που είχα πάνω από 41, είχαμε συνεχώς διπλές παραστάσεις, έπαιζα με βήχα και κλειστή φωνή. Το μόνο που είχα παρακαλέσει στις σκηνές που δεν μπαίνω εγώ, να έχω ένα ποτήρι με νερό, προκειμένου να καθαρίζει η φωνή μου, όταν με έπιανε αυτός ο ατελειώτος βήχας.
Το οποίο απομακρυνόταν κατ΄εντολή αυτού του ανθρώπου. Εκεί εξερράγην και του είπα κλείνω το θέατρο και επενέβη ο θεατρώνης, και μου είπε σε παρακαλώ θα του μιλήσω, μην κλείσεις το θέατρο. Έβαλα την αξιοπρέπειά μου κάτω από το θέατρο, έβαλα τον φόβο μου πάνω, για να μην πουν ότι έκλεισε το θέατρο αυτή, με σκοπό να παραμείνει το έργο. Έπαθα δύο φορές collapsus επί σκηνής και τα άλλα δύο μέλη του θιάσου με πήγαν στο σπίτι μου. Υπήρχε ένα περιστατικό που ανέβασα πολλή πίεση και ακυρώσαμε μια παράσταση και όταν τελείωσε αυτή η διαδικασία τον Απρίλιο, γέμισα σπυριά, τα οποία τα παντρεύτηκα για ενάμιση χρόνο στη ζωή μου.
Γιατί τώρα; Τώρα είναι η εποχή. Γιατί τώρα αυτή η ιστορία της ψυχολογικής και λεκτικής βίας, η οποία δεν είναι καθόλου λιγότερης σημασίας, από την σεξουαλική και την σωματική, Εχει αποδειχθεί ότι τα παιδιά που βιάζονται ψυχολογικά και λεκτικά από τους γονείς τους, φέρουν μεγαλύτερα και σοβαρότερα τραύματα. Καταθέτω λοιπον κι εγώ μια ιστορία και δεν με νοιάζει τι θα πουν. Η παράσταση για την οποία μιλάω ήταν το Closer, στο θέατρο Αθηνών το 2008-2009, με έναν θίασο ο οποίος απαρτιζόταν, από τον Νίκο Ψαρρά, την Δώρα Χρυσικού, και τον Γιώργο Κιμούλη. Και αυτό που είπα τώρα το υπέστην από τον Γιώργο Κιμούλη.
