Στην πρεμιέρα της παράστασης «Αλιγάτορες» βρέθηκε η Μαρίνα Σπανού.
Η ταλαντούχα ερμηνεύτρια παρακολούθησε την παράσταση με τους γονείς της, Χρήστο Σπανό και Μελίνα Παιονίδου, στην οποία πρωταγωνιστούν ο Γεράσιμος Γεννατάς και η Φαίη Ξυλά μαζί με τους Αθηνά Χατζηαθανασίου, Σάντυ Χατζηϊωάννου και Παναγιώτα Χαϊδεμένου.
Η Μαρίνα Σπανού με τους γονείς της ήταν ευδιάθετοι και έβγαλαν φωτογραφίες με τους πρωταγωνιστές της παράστασης.
Η αγαπημένη οικογένεια δεν πραγματοποιεί συχνά εξόδους και φροντίζει να κρατά χαμηλό προφίλ, ωστόσο η Μαρίνα Σπανού έχει ξεχωρίσει με την υπέροχη φωνή της και το ταλέντο της στη μουσική και μάλιστα το τελευταίο διάστημα τα νέα της τραγούδια έχουν γίνει viral από τους χρήστες των social media.
Η νεαρή τραγουδίστρια όπως έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις της γνώριζε πάντα ότι θέλει να ασχοληθεί με την τέχνη και κατά τη διάρκεια της καραντίνας άλλαξε το μουσικό της στιλ με αποτέλεσμα να μας χαρίσει τα υπέροχα τραγούδια της και να γίνει ευρύτερα γνωστή.
Σχετικά με την σχέση της με τους γονείς της η Μαρίνα Σπανού μιλώντας στο Bovary.gr έχει δηλώσει πως είναι οι άνθρωποι που την καταλαβαίνουν περισσότεροι και αυτοί που βρίσκονται δίπλα της σε κάθε της βήμα.
«Με τους γονείς μου ήμασταν πάντοτε πολύ αγαπημένοι. Με καταλαβαίνουν, τους καταλαβαίνω… Δεν έχω γνωρίσει ανθρώπους με περισσότερη κατανόηση, με περισσότερη αγάπη και είναι δίπλα μου σε όλα τα βήματά μου, είτε αυτά αφορούν την προσωπική ζωή είτε την επαγγελματική, γι’ αυτό και συνεργαζόμαστε κιόλας. Ξεκίνησα να συνεργάζομαι με τον πατέρα μου από επιλογή και όχι επειδή έτυχε να είμαστε και οι δύο στον ίδιο κλάδο, της τέχνης. Έχω πολλή στήριξη από το σπίτι και αυτό με έχει κάνει πολύ δυνατή μέσα στα χρόνια».
Ο Χρήστος Σπανός και η σύζυγός του, Μελίνα Παιονίδου είναι ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια της εγχώριας showbiz. Μετρούν 21 ολόκληρα χρόνια γάμου αφού ενώθηκαν με τα ιερά δεσμά του γάμου το 2002, σε ένα μικρό εκκλησάκι στα Βάτσα Κεφαλονιάς.
Σημειώνουμε πως η παράσταση «Αλιγάτορες» παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και πρόκειται για ένα ψυχολογικό δράμα του Keatley, σε μετάφραση και σκηνοθεσία Γιάννη Λασπιά.
