Η Μιμή Ντενίση αγκαλιά με την αδελφή της, Σοφία, στο εξοχικό της στον Θεολόγο
Η Μιμή Ντενίση αυτή την περίοδο κάνει διάλειμμα από τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις και ξεκουράζεται στο προσωπικό της ησυχαστήριο που βρίσκεται στον Θεολόγο.
Πρόκειται για τον προσωπικό της παράδεισο και ένα μέρος που απολαμβάνει τα περισσότερα καλοκαίρια, μαζί με τους φίλους της, την οικογένειά της και αγαπημένα πρόσωπα.
Η Μιμή Ντενίση δημοσίευσε στο Instagram μία φωτογραφία με την αδελφή της, Σοφία, να είναι αγκαλιασμένες και αγαπημένες στον κήπο του εξοχικού της σπιτιού.
«Οι πιο ωραίες στιγμές είναι πάντα με την οικογένειά μας!! Τ' αγαπημένα αδέρφια είναι ευλογία Θεού!! Κι εγώ ευτύχησα να έχω μια υπέροχη αδερφή! Την Σοφία μας!» σημείωσε η Μιμή Ντενίση στη λεζάντα της τρυφερής φωτογραφίας τους.
Η Μιμή Ντενίση αγκαλιά με την αδελφή της, Σοφία, στο εξοχικό της στον Θεολόγο
Η Σοφία Ντενίση είναι η αδελφή της Μιμής Ντενίση και παρά το γεγονός ότι βρίσκεται πάντα στο πλευρό της διάσημης αδελφή της, κρατάει ένα χαμηλό προφίλ και δεν εκτίθεται πολύ στα φώτα της δημοσιότητας.
Η Μιμή Ντενίση σε κάθε ευκαιρία εκφράζει την αδυναμία που έχει στην οικογένειά της και τονίζει πόσο σημαντικό είναι κάποιος να έχει στη ζωή του ανθρώπους στους οποίους μπορεί να βασιστεί.
Η Μιμή Ντενίση έχει σημειώσει στη συνέντευξή της στη BOVARY για τα παιδικά της χρόνια: «Από μικρή, το δικό μου εγώ, ήταν ότι θα κάνω κάτι, χωρίς να ξέρω τι. Ενώ δεν είμαι ανταγωνιστική ούτε ζηλιάρα, είχα πάντα μέσα μου την αίσθηση ότι πρέπει να είμαι κάτι στο σχολείο, να ξεχωρίζω, να είμαι καλή στη δουλειά μου.
Νομίζω ότι σε όλα αυτά έπαιξε ρόλο ότι στο σπίτι μου ήταν όλοι πολύ μορφωμένοι, γονείς και παππούδες. Παλιά όταν λέγαμε ότι μια οικογένεια είναι αστική, εννοούσαμε με μόρφωση και αγωγή, εύπορη μεν αλλά όχι νεόπλουτη. Σήμερα, ο καθένας που βγάζει λεφτά δεν σημαίνει ότι είναι και αστός. Αλλωστε η αστική τάξη πάει να διαλυθεί τελείως στην Ελλάδα.
Ζούσα σ’ αυτό το περιβάλλον, με τρόπους, αγωγή, διαβάσματα. Ο παππούς μου δεν μου έλεγε παραμύθια, αλλά διηγήσεις από τη Σμύρνη. Ημουν κι ένα παιδί με φαντασία που από τότε έλεγε ιστορίες... Οι γονείς μου δεν ήταν της νοοτροπίας να επιβραβεύουν τον καλό βαθμό -τον θεωρούσαν αυτονόητο. Αλλά δεν με δυσκόλεψε όλο αυτό, ούτε την αδελφή μου. Εκείνη, ακολούθησε με επιτυχία τον δικό της δρόμο στο Πανεπιστήμιο. Κανείς δεν μας πίεσε πολύ. Ημουν και πολύ άτακτο παιδί, και στο Δημοτικό, στο σχολείο της Αντιγόνης Μεταξά, της Θείας Λένας και στο Γυμνάσιο, στο Pierce.
