Όταν ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ ενσάρκωσε τον θεό Απόλλωνα σε ηλικία 25 ετών
Μια σπάνια φωτογραφία του Δημήτρη Παπαμιχαήλ μοιράστηκε στο Instagram ο δημοσιογράφος Άρης Λουπάσης.
Πρόκειται για μια ασπρόμαυρη φωτογραφία από το μακρινό 1959, πριν γίνει ακόμη γνωστός ηθοποιός.
Στη ρετρό φωτογραφία, βλέπουμε τον νεαρό τότε Παπαμιχαήλ στα «Επιδαύρια 1959», ντυμένος θεό Απόλλωνα φορώντας ένα λευκό κοντό ένδυμα, σανδάλια και στέμμα στο κεφάλι.
Δίπλα του η Γκέλυ Μαυροπούλου (χωρίς την στολή της θεάς Αθηνάς), η Δέσπω Διαμαντίδου ως Προφήτισσα Πυθία και ο Βασίλης Κανάκης ως Αίγισθος.
Οι ηθοποιοί πρωταγωνίστησαν με επιτυχία στην τριλογία του Αισχύλου "Ορέστεια" που παρουσιάστηκε τον Ιούνιο στα «Επιδαύρια 1959» από την σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
«Η ίδια επιτυχία συνεχίζεται και δύο μήνες αργότερα στο Ηρώδειο με αποθέωση του κοινού και πολύ καλές κριτικές στο πρόσωπο του νεαρού τότε πρωταγωνιστή Δημήτρη Παπαμιχαήλ για την έξοχη ερμηνεία του. Η συγκεκριμένη χρονιά αποτελεί "σταθμό" για την καριέρα του καθώς τον Φεβρουάριο η πρεμιέρα της ταινίας "Αστέρω" της Φίνος Φιλμ τον καθιερώνει ουσιαστικά στον κιν/φο και τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς το άστρο του εκτοξεύεται στην κορυφή με τον θρυλικό ρόλο του καθηγητή Φλωρά στο "Ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο". Η τότε σύντροφος της ζωής του Δέσπω Διαμαντίδου είναι και ο άνθρωπος που θα τον γοητεύσει απίστευτα με την προσωπικότητα και την πνευματικότητά της και ο μέντορας που θα τον στηρίξει για να οδηγηθεί στην μεγάλη καταξίωση. Στην τεράστια και επιτυχημένη θεατρική του διαδρομή η παρουσία του στον χώρο του αρχαίου δράματος υπήρξε ιδιαίτερα αξιόλογη καταδεικνύοντας σημαντικά και το εύρος των υποκριτικών του δυνατοτήτων», αναφέρει ο δημοσιογράφος στη λεζάντα.
«Πριν ακόμη αποφοιτήσει από το Εθνικό, ως δευτεροετής φοιτητής της σχολής θα εμφανισθεί για πρώτη φορά στην Επίδαυρο τον Ιούλιο του 1954 στον "Ιππόλυτο" του Ευριπίδη με τον Αλέκο Αλεξανδράκη στον ομώνυμο ρόλο. Ακολουθούν στην συνέχεια μια σειρά επιτυχημένων εμφανίσεων σε "Ευμενίδες", "Εκάβη", "Ιφιγένεια εν Ταύροις", "Ιφιγένεια εν Αυλίδι", "Αντιγόνη", "Οιδίπους Τύρρανος", "Μήδεια" και συγκλονίζει κυριολεκτικά με την επιβλητική του παρουσία ως "Προμηθέας Δεσμώτης", "Αγαμέμνων" και "Οιδίπους επί Κολωνώ" στα ομώνυμα έργα το 1983, 1988 και 1998 αντίστοιχα. Από τις εμβληματικότερες μορφές της γενιάς του που κατάφερε να βιώσει την απόλυτη κιν/φική καταξίωση και να διακριθεί παράλληλα με μνημειώδεις ερμηνείες σε όλα τα είδη θεάτρου από κωμωδία και επιθεώρηση μέχρι το αρχαίο δράμα».
