Η Άννα Μενενάκου με τους γονείς του Σωτήρη Τσαφούλια -Πήγαν να τη δουν στην γενική πρόβα της
Η Άννα Μενενάκου θα παίξει σε ένα έργο που μοιάζει οικείο, διαχρονικό, γεμάτο χιούμορ και φοβερά αληθινό.
Πρόκειται για την παράσταση «Lemons Lemons Lemons Lemons Lemons» του Sam Steiner που θα ανέβει στις 6 Μαρτίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης σε σκηνοθεσία της Ζαφειρίας Δημητροπούλου DelAngel. Μαζί με την Άννα Μενενάκου πρωταγωνιστεί ο Παναγιώτης Γαβρέλας.
Στην γενική πρόβα της παράστασης ήταν ο σύντροφος της Άννας Μενενάκου, Σωτήρης Τσαφούλιας και οι γονείς του. «Πιστεύω ότι ο πατέρας και η μητέρα μου, το ταλέντο τους σε αυτή τη ζωή ήταν να είναι ζευγάρι και γονείς» έχει δηλώσει ο Σωτήρης Τσαφούλιας σε συνέντευξή του.
Η Άννα Μενενάκου με τους γονείς του Σωτήρη Τσαφούλια
Η Άννα Μενενάκου έκανε γενική πρόβα για την παράσταση «Lemons Lemons Lemons Lemons Lemons» του Sam Steiner που θα ανέβει Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης στις 6 Μαρτίου.
Η Άννα Μενενάκου έχει μιλήσει στο Bovary.gr για την παράσταση: «Από το καλοκαίρι που βρέθηκε το έργο και μπήκα στη διαδικασία να συνεργαστώ με συγκεκριμένους ανθρώπους για τη θεατρική παράσταση που θα ανεβάσουμε στις 6 Μαρτίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, το «Lemons, lemons, lemons, lemons, lemons» νιώθω ότι είμαι τόσο πολύ μέσα στα νερά μου, έχω δουλέψει τόσες πολλές ώρες και έχω αποκομίσει τόσα πολλά που είμαι πανευτυχής. Είμαι στο στόχο μου, στο κέντρο μου και για μένα είναι πολύ δημιουργικό. Πρόκειται για μια δική μου δουλειά, την κάνει η εταιρεία παραγωγής που έχουμε με τον Σωτήρη, και μπορώ να την ορίσω όπως θέλω- είναι ότι καλύτερο θα μπορούσα να διαλέξω τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Η παράσταση που ανεβάζουμε στην Εναλλακτική Σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης μιλάει για σχέσεις, για τη λογοκρισία, την επικοινωνία και τι είναι τελικά η δημοκρατία. Δεν ξέρω αν θα πάρουμε απάντηση! Στην αναζήτηση μου για να εκφραστώ, μου πρότεινε το έργο «Lemons, lemons, lemons, lemons, lemons» ο Αντώνης Γαλέος, έχει κάνει τη μετάφραση, το διάβασα και το έστειλα στη Ζαφειρία Δημητροπούλου, κάνει τη σκηνοθεσία, που ήταν στην Νέα Υόρκη για να του ρίξει μια ματιά. Την επόμενη κιόλας ημέρα το συζητήσαμε αναλυτικά και ξεκινήσαμε όλη τη διαδικασία για να ανέβει η παράσταση.
Η αποστολή μας ήταν να φέρουμε ένα νέο έργο και να δοκιμαστούμε, δεν υπάρχει γραμμική αφήγηση, ταξιδεύει μπρος- πίσω το χρόνο. Βλέπουμε ένα ζευγάρι να γνωρίζετε, να ερωτεύεται, να περνάει όλα τα στάδια της ρουτίνας, υπάρχουν διαφωνίες προς το νομοσχέδιο που πάει να ψηφιστεί. Πρόκειται για ένα έργο με σοβαρά μηνύματα, αλλά γραμμένο ως ρομαντική κομεντί, δεν «κουνάει» το δάχτυλο στο θεατή και οι σκηνές εναλλάσσονται πολύ γρήγορα μέσα σε ένα μινιμαλιστικό σκηνικό».
