Ονειρικό: Εμβληματικά κτίρια του κόσμου «ντύθηκαν» με χνουδωτά ροζ υφάσματα και φανταχτερές κουρτίνες

Ο ψηφιακός καλλιτέχνης Andrés Reisinger εμπνέεται από το ροζ και ντύνει κτίρια με ιστορική και αρχιτεκτονική αξία με μοναδικά, απτά χνουδωτά υφάσματα.

Ο Andrés Reisinger λατρεύει το ροζ. Ο φόρος τιμής του στις ιδιόρρυθμες αποχρώσεις του ροζ εκδηλώνεται σε μια σειρά ψηφιακών έργων τέχνης που επαναπροσδιορίζουν μεγάλες πόλεις με μοναδικά, απτά, χνουδωτά υφάσματα που απλώνονται πάνω από κτίρια που έχουν ιστορική και αρχιτεκτονική αξία.

Συγκεκριμένα, ο ψηφιακός καλλιτέχνης παρουσιάζει το "Take Over", μια σειρά από ψηφιακές εγκαταστάσεις τέχνης που θέτουν υπό αμφισβήτηση το τι είναι πραγματικό, προσθέτοντας υπερρεαλιστικά στοιχεία σχεδιασμού σε υπάρχοντα κτίρια. Μάλιστα, ο ταλαντούχος καλλιτέχνης αποκάλυψε το «Take Over» στη σελίδα του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συνδυάζοντας τη φυσική και ψηφιακή σφαίρα για να προτείνει μια φρέσκια και ελεύθερη ερμηνεία των πιθανών αλληλεπιδράσεών τους.

To νέο project, το οποίο ξεπερνά τα γεωγραφικά όρια στο εικονικό επίπεδο, λαμβάνει χώρα σε μεγάλες διεθνείς πρωτεύουσες σε όλο τον κόσμο, όπως το Λονδίνο, τη Ρώμη, το Παρίσι, το Τόκιο και τη Νέα Υόρκη, ενώ συμπληρώνεται με κουρτίνες που ανεμίζουν, ροζ χαλιά και πλουμιστά υφάσματα. Το αποτέλεσμα; Ενα σκηνικό παραμυθένιο, θεία υφάσματα, στήσιμο αριστοτεχνικό.

Η ενσωμάτωση της ψηφιακής φαντασίας σε φυσικούς χώρους

Οπως αναφέρει το designboom, όταν ο Andrés Reisinger δημοσίευσε τα πολυάριθμα ψηφιακά έργα τέχνης στο Instagram, τα εισερχόμενα μηνύματά του κατακλύστηκαν από ερωτήματα σχετικά με διευθύνσεις και ώρες λειτουργίας της έκθεσης από followers που ήθελαν να τα επισκεφτούν. Σύμφωνα με τον ίδιο, το ενδιαφέρον του κοινού για την τέχνη και την τεχνολογική της εξερεύνηση υποδηλώνει ενδεχομένως ότι οι θεατές μπορεί να είναι έτοιμοι να βιώσουν μια νέα μορφή τέχνης με ψηφιακά μέσα.

Αλλωστε χρόνια τώρα ο Reisinger διαπερνά το έργο του με μια δελεαστική σύγχυση μεταξύ σωματικότητας και αφαίρεσης, που προέρχεται από την καλλιτεχνική του αμφισβήτηση σχετικά με το τι συνιστά ένα «πραγματικό» έργο τέχνης. Ο ψηφιακός καλλιτέχνης πιστεύει ότι οτιδήποτε διαμορφώνει μια εμπειρία είναι πραγματικό, ενώ αν βρίσκεται στην ψηφιακή σφαίρα είναι δευτερεύον.

Ο Reisinger επέλεξε σκόπιμα τις σελίδες του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως πλατφόρμα για να παρουσιάσει τη νέα του σειρά για τον ακριβή λόγο του εκδημοκρατισμού της τέχνης. Πιστεύει ότι ανεβάζοντας τις ροζ κουρτίνες και τα καλύμματα πάνω από τα κτίρια σε όλες τις μεγάλες πόλεις, κάνει τα έργα τέχνης του προσιτά σε ένα ευρύ κοινό.

Προσδιορίζοντας τις προσωπικότητες των πόλεων

Η ψηφιακή εγκατάσταση του Reisinger είναι μελετημένη και απόλυτα εναρμονισμένη με τα κτίρια. Για παράδειγμα το Παρίσι εκλεπτυσμένο και μινιμαλιστικό, η Νέα Υόρκη με επιτελεστικές καλύψεις, το Λονδίνο με διαφορετικές υφές, το Τόκιο με μια «έκρηξη» μεγαλοπρεπών και διασκεδαστικών σκηνογραφιών.

Ο Reisinger χρησιμοποιεί το ψηφιακό για να δημιουργήσει μια «θεατρική παράσταση» όπου οι ίδιοι οι δρόμοι γίνονται πρωταγωνιστές ενός νέου έργου. Από το παστέλ ροζ και τις κυματιστές κουρτίνες μέχρι το σουρεαλιστικό περιβάλλον, το "Take Over" παραπέμπει στην αγάπη του Reisinger για τις ονειρικές εικόνες. Τις εικόνες μπορείτε να ξεφυλλίζετε στα social media του καλλιτέχνη.