Έτσι χώρισαν Αμπράμοβιτς - Ουλάι: Περπάτησαν 2.500 χλμ. αντίθετα στο Σινικό Τείχος, συναντήθηκαν στη μέση και είπαν το αντίο
Η δημοφιλής εικαστικός Μαρίνα Αμπράμοβιτς και ο Γερμανός καλλιτέχνης Ουλάι -του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Φρανκ Λέισπιεν- έζησαν έναν δυνατό έρωτα, τον οποίο ήθελαν να σφραγίσουν με τον γάμο τους στο κέντρο του Σινικού Τείχους της Κίνας.
Ωστόσο κάτι τέτοιο δε συνέβη ποτέ. Παρόλο που οι δύο καλλιτέχνες ένιωθαν τόσο δεμένοι -όπως είχαν αναφέρει χαρακτηριστικά «σαν ένα σώμα με δύο κεφάλια», η σχέση τους είχε άδοξο τέλος.
Η ιστορία της Μαρίνα Αμπράμοβιτς και του Ουλάι
Το ρομαντικό πλάνο των δύο καλλιτεχνών ήταν να ταξιδέψει ο καθένας μόνος του από την μία άκρη στην άλλη του Σινικού Τείχους της Κίνας και να βρεθούν στη μέση. Πράγματι διέσχισαν ξεχωριστά το Σινικό Τείχος και συναντήθηκαν στη μέση του, όμως το love story τους δεν είχε happy end.
Σύμφωνα με το cnn, το Σινικό Τείχος της Κίνας έχει εμπνεύσει αμέτρητα έργα τέχνης στην 2.000 και πλέον χρόνια ιστορία του. Μεταξύ των πιο διάσημων είναι το «The Great Wall Walk», της Αμπράμοβιτς και του Ουλάι.
Τα εμπόδια που συνάντησαν
Το 1983, οι δυο τους ανακοίνωσαν μια ιστορική συνεργασία: Το «The Great Wall Walk». Οι καλλιτέχνες φαντάζονταν ότι θα περιπλανηθούν στο Σινικό Τείχος, θα κοιμηθούν κάτω από τα αστέρια και στο τέλος θα ενωθούν με τα ιερά δεσμά του γάμου, ωστόσο δεν είχαν σκεφτεί ότι όλο αυτό το εγχείρημα θα χρειαζόταν περίπου 5 έως 8 χρόνια για να αποκτήσουν άδεια από τις κινεζικές αρχές, παρά το γεγονός ότι είχαν αποκτήσει φήμη και επιτυχία ως ένα από τα πιο διάσημα ντουέτα της τέχνης. Αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν προκειμένου να λάβουν την απαραίτητη άδεια η σχέση τους είχε περάσει από χίλια κύματα και είχε πια καταρρεύσει από σκηνές ζήλιας και απιστίες.
Ωστόσο κανένας από τους δύο δεν ήθελε να παρατήσει το έργο που είχαν στα σκαριά, έτσι τον Μάρτιο του 1988 ξεκίνησαν κανονικά ο καθένας το ταξίδι του στο Σινικό Τείχος.
«Αποφασίσαμε και οι δύο ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε νέες συνθήκες, όπως δηλαδή τον χωρισμό μας... θα λέγαμε αντίο», είπε η Αμπράμοβιτς πρόσφατα στο CNN σε βιντεοκλήση από το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (MAM) της Σαγκάης, όπου εγκαινιάζει την πρώτη της μουσειακή έκθεση στην Κίνα στις αρχές Οκτώβρη. «Η μεγάλη αγάπη», πρόσθεσε, «περιλαμβάνει τα πάντα: αγάπη, μίσος, απογοήτευση και συγχώρεση. Τα εξερευνούμε όλα».
Το νέο σόου της 77χρονης καλλιτέχνη, «Marina Abramović: Transforming Energy», περιλαμβάνει διαδραστικά έργα τέχνης εμπνευσμένα από το ταξίδι του Σινικού Τείχους, καθώς και περισσότερες από 1.200 εικόνες που δεν έχουν δημοσιευθεί.
Οι φωτογραφίες, που θα προβληθούν στους τοίχους του μουσείου, χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες που ο επιμελητής και καλλιτεχνικός διευθυντής του MAM Shai Baitel τις ομαδοποίησε ως «η προετοιμασία και ο αρχικός περίπατος, συναντήσεις με ντόπιους, περπάτημα στο Τείχος και συνάντηση με τον Ουλάι, σκηνοθετημένα πειράματα και τοπία».
Το ταξίδι της Αμπράμοβιτς στο Σινικό Τείχος
Οι αρχές του Πεκίνου προσπάθησαν να κατανοήσουν τα κίνητρα του ζευγαριού για το ταξίδι. Κανείς μέχρι τότε δεν είχε κατασκηνώσει στο Σινικό Τείχος, στο πλαίσιο ενός «έργου τέχνης» και κανείς δεν ήθελε να παντρευτεί σε αυτό.
Τα μονοπάτια ήταν περίπλοκα. Στο ζευγάρι είπαν ότι θα ήταν πολύ επικίνδυνο να κάνουν κάτι τέτοιο μόνοι τους και ότι θα έπρεπε να έχουν συνοδεία μαζί τους.Καθώς τα τηλεφωνήματα, οι επιστολές και τα έγγραφα στέλνονταν χωρίς σταματημό μεταξύ της Κίνας και των καλλιτεχνών, πέρασαν 5 χρόνια.
Αφού συμφώνησαν να συμμετάσχουν σε μια ταινία «μελέτης» για το Σινικό Τείχος για την Κινεζική Κεντρική Τηλεόραση, τους δόθηκε η απαιτούμενη άδεια.
Η Αμπράμοβιτς παρουσιάζεται να διασχίζει μερικά από τα πιο εντυπωσιακά, άγρια μέρη του τείχους με φόντο βουνά, ερειπωμένα ερείπια και ποικίλο έδαφος. Υπάρχει μια ξεκάθαρη αίσθηση απομόνωσης - αλλά αυτή η μοναξιά παρείχε χώρο για περισυλλογή και προβληματισμό, είπε η καλλιτέχνης, παραδεχόμενη ότι πρέπει να ήταν ένα «πολύ παράξενο» θέαμα για όλους όσους συνάντησε.
«Ήμουν γυναίκα, περπατούσα μόνη... χωρίς σύζυγο, χωρίς παιδιά, δεν μιλούσα τη γλώσσα», θυμάται. «Σκέφτηκα: ''τι κάνω εδώ;''».
Από τότε που σχεδίασε την έκθεση και περιηγήθηκε στο φωτογραφικό της αρχείο, η καλλιτέχνης έχει πλημμυρίσει με αναμνήσεις από την υποστήριξη και τη φιλοξενία που βίωσε στην πορεία.
«Οι ντόπιοι μου έδιναν πάντα περισσότερο φαγητό… Αλλά δεν μπορούσα να το κουβαλήσω όλο. Μου έδωσαν αυγά χήνας, αλλά ήταν τόσο μεγάλα, που έβαζα ένα στην αριστερή μου τσέπη και ένα στη δεξιά, για να κρατήσω την ισορροπία μου».
Σύμφωνα με το cnn, απαγορεύτηκε στην Αμπράμοβιτς να κατασκηνώσει στον Τείχος και έτσι έμεινε σε μικρά χωριά κατά μήκος της διαδρομής. Σε καθεμία από αυτές, προσπαθούσε να συναντήσει τον γηραιότερο κάτοικο —μερικούς γύρω στα 100 τους— και μέσω ενός μεταφραστή που τη συνόδευε, τους ζητούσε να μοιραστούν τις ιστορίες τους για το Σινικό Τείχος.
Το ταξίδι του Ουλάι
Πέντε χιλιάδες χιλιόμετρα δυτικά της Αμπράμοβιτς, ο Ουλάι είχε ξεκινήσει τη διαδρομή του στην ουρά του δράκου στην έρημο Γκόμπι.
Το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού του το περνούσε πεζοπορώντας στις ερήμους της Κίνας. Διέσχισε τον μεγάλο Κίτρινο Ποταμό πάνω σε μια σχεδία καλυμμένη με προβιές και, όπως και η Αμπράμοβιτς, είδε οικογένειες να ζουν σε σπηλιές μέσα στο Τείχος.
Το Σινικό Τείχος
Σύμφωνα με το cnn, το Σινικό Τείχος, που εκτείνεται σε όλη τη βόρεια Κίνα, χτίστηκε για να κρατά μακριά τους εισβολείς, αλλά για τους ντόπιους που μίλησε η Αμπράμοβιτς, το σχήμα του με τις στροφές αφορούσε λιγότερο τη στρατιωτική ιστορία και περισσότερο την αναπαράσταση δράκων και του Γαλαξία. Η αναζήτηση έγινε τόσο πνευματική όσο και φυσική.
«Συνειδητοποίησα ότι οι ιστορίες των ντόπιων σχετίζονται άμεσα με τα ορυκτά πάνω στα οποία περπατούσα. Αν περπατούσα πάνω σε έναν ''μαύρο δράκο'' που θα ήταν πάνω σε πλούσιο σε σίδηρο αιματίτη ή σε έναν ''κόκκινο δράκο'' που θα ήταν άργιλος, ήταν εντελώς διαφορετικό έδαφος». Η ίδια πρόσθεσε ότι καθώς περπατούσε πάνω σε διάφορα ορυκτά και κρύσταλλα, ήταν σε θέση να αισθάνεται διαφορετικές «ενέργειες».
Σχετικά με την έκθεσή της στη Σαγκάι η Αμπραμοβιτς αναφέρει στο cnn, πως «Τα έργα είναι όλα στοχαστικά και προορίζονται να σε φέρουν σε μια άλλη κατάσταση του νου και να ανυψώσουν το πνεύμα σου με έναν συγκεκριμένο τρόπο». Μάλιστα πρόσθεσε πως αμφισβητεί τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι βιώνουν την τέχνη στην ψηφιακή εποχή. «Είναι τόσα πολλά αυτά για την τεχνολογική αποτοξίνωση. Ποτέ δεν περνάμε χρόνο με τον εαυτό μας. Θα τραβήξουμε αμέσως μια φωτογραφία ή ένα βίντεο πριν καν ζήσουμε τη στιγμή και μετά θα πάμε σπίτι και θα το δούμε».
Πού συναντήθηκε το ζευγάρι
Τρεις μήνες μετά την αναχώρησή τους, οι δρόμοι του ζευγαριού τελικά διασταυρώθηκαν στο Shenmu στην επαρχία Shaanxi. Σύμφωνα με την Αμπράμοβιτς, ο Ουλάι είχε σκοντάψει σε ένα «απίστευτο» σημείο που βρισκόταν ανάμεσα σε δύο ναούς και την περίμενε εκεί. Η Αμπράμοβιτς θα χρειαζόταν άλλες τρεις ημέρες για να τον φτάσει.
«Ήθελα να τον σκοτώσω», αστειεύτηκε. «Αφοσιώθηκα απόλυτα σε αυτό το concept... έπρεπε να συναντηθούμε ακριβώς στη μέση, ανεξάρτητα αν ήταν το καλύτερο σημείο για να βγάλεις φωτογραφία ή όχι».
Αφού αγκαλιάστηκαν, το ζευγάρι χώρισε -όχι πριν η Αμπράμοβιτς μάθει ότι ο Ουλάι είχε αφήσει έγκυο την Κινέζα μεταφράστριά του κατά τη διάρκεια του ταξιδιού- και δεν είδαν ο ένας τον άλλον για τα επόμενα 22 χρόνια.
Η «επανένωσή» τους
Το 2010, ο Ουλάι εξέπληξε την Αμπράμοβιτς με την παρουσία του στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης κατά τη διάρκεια της παράστασής της «The Artist is Present», όπου βρέθηκε να κάθεται στις πρώτες θέσεις.
«Δεν ήξερα ότι θα τον έβλεπα εκεί. Όλη μου η ζωή πέρασε μπροστά από τα μάτια μου και άρχισα να κλαίω. Ήταν μία πολύ δυνατή στιγμή», είπε στο cnn.
Η ιστορία του ζευγαριού δυστυχώς δεν τελείωσε εκεί — έξι χρόνια αργότερα, ο Ουλάι τη μήνυσε για έργα που δημιούργησαν μαζί. Όμως, παρόλο που πέθανε το 2020, η σχέση τους είχε τελειώσει ειρηνικά: Σε μια ανατροπή της μοίρας, οι πρώην εραστές κατέληξαν στο ίδιο ashram στην Ινδία.
«Βλέπετε, το σύμπαν έχει τους δικούς του τρόπους», είπε η Αμπράμοβιτς, προσθέτοντας ότι εκεί βρήκαν τον χώρο για να συχωρήσουν πραγματικά ο ένας τον άλλον.
«Δεν είναι πια εδώ. Μου λείπει τρομερά, γιατί θα ήταν απίστευτο αν ήταν επίσης εδώ για να γιορτάσει αυτό το σόου και αυτή την υπενθύμιση αυτού του επικού έργου», είπε η Μαρίνα Αμπράμοβιτς στο cnn.
