Ο θυελλώδης έρωτας του Λέοναρντ Κόεν και της Μαριάν στην Ύδρα

Το 1960, ο Λέοναρντ Κόεν επισκέφτηκε στην Ύδρα, ένα υπέροχο ελληνικό γραφικό νησάκι το οποίο έμελλε να σηματοδοτήσει έναν μεγάλο έρωτα, έναν έρωτα που θα αποτυπωθεί στις παρτιτούρες και θα του χαρίσει μουσικές επιτυχίες που θα χαραχθούν αιώνια.

Ο λόγος για τον κεραυνοβόλο έρωτα του Λέονταρντ Κόεν με τη Μαριάν, τη Νορβηγίδα μούσα του. Όταν γνωρίστηκαν, η Μαριάν Ιχλέν ήταν παντρεμένη με τον μυθιστοριογράφο Άξελ Τζένσεν με τον οποίο μάλιστα είχε αποκτήσει ένα παιδί, ωστόσο δεν της ήταν πιστός και την εγκατέλειψε για μια άλλη γυναίκα.

Ο Κόεν βρήκε το καταφύγιό του εκείνη την εποχή στην Υδρα αφού το νησί προσέλκυε χίπηδες, διανοούμενους και ανθρώπους της ποίησης και της κουλτούρας. Μεταξύ άλλων, στην Ύδρα παραθέριζαν κάποια χρόνια αργότερα και ο Τζον Λένον με τη Γιόκο Ονο. Ο Κόεν είχε εγκαταλείψει τη νομική σχολή και το Λονδίνο για να αφοσιωθεί στην ποίηση, σε έναν υπαρκτό και ανύπαρκτο «παράδεισο» που έμελλε να τον σμίξει με τη μεγαλύτερή του αγάπη.

«Δεν είχα ιδέα ότι θα περνούσα την επόμενη δεκαετία με τη γυναίκα αυτού του άνδρα.»

Όπως θα γράψει μετέπειτα ο Κόεν, είχε παρατηρήσει στα στενά της Υδρας ένα ζευγάρι να περπατά χέρι-χέρι, φαινομενικά τρελά ερωτευμένο και στοργικό -φυσικά δεν ήξερε πως το ζευγάρι αυτό ήταν η Μαριάν με τον Άξελ. «Δεν είχα ιδέα ότι θα περνούσα την επόμενη δεκαετία με τη γυναίκα αυτού του άνδρα.»

Το ειδύλλιό τους ήταν έντονο και ο έρωτάς τους έγινε αγάπη, παντοτινή, η οποία εκφράστηκε μέσα από την ταινία «Το Παιδί και το Δελφίνι», αλλά και από τον Κοέν, ρομαντικά και βαθιά, μέσα από τα τραγούδια του. Τρανό παράδειγμα το Bird on a Wire αλλά και το So Long, Marianne.

H μοίρα τους έφερε μαζί, όπου θα περνούσαν υπέροχα τις ημέρες τους, μάλιστα, όπως αναφέρεται στο the vintage news, ο Κόεν βρήκε τη Μάριαν στην αγορά όπου ψώνιζε και της πρότεινε να βγουν μαζί με φίλους. Εκείνος τότε 26 ετών, τη φλερτάρει από το πρώτο λεπτό, ενώ η Μάριαν θα τον ερωτευτεί κεραυνοβόλα. «Αν και τον αγάπησα από τη στιγμή που γνωριστήκαμε το ειδύλλιο μας έμοιαζε σαν μια όμορφη, αργή ταινία» θυμάται η Μαριάν.

Στην Ύδρα, τη δεκαετία του ‘60, έζησαν τις πιο ρομαντικές στιγμές τους. Κι ας μην είχαν λεφτά απολάμβαναν τις ημέρες διαβάζοντας ποίηση, παίζοντας με τον γιο της Μάριαν στην παραλία και τραγουδώντας σε ταβέρνες τα βράδια.

«Γνωριστήκαμε όταν ήμασταν σχεδόν νέοι», θα γράψει ο Κόεν στη διάσημη μπαλάντα του, έναν ύμνο προς την αγαπημένη του και τον έρωτά τους. Το τραγούδι του ‘67 με τίτλο «So Long, Marianne» ήταν εμπνευσμένο από τη ξανθιά του μούσα και κάθε στίχος είχε κάτι από εκείνη την εποχή της νεανικής ανέμελης αγάπης τους.

«Βαθιά στο καταπράσινο πάρκο πασχαλιάς, με κρατούσες σαν να ήμουν εσταυρωμένος, καθώς γονατίζαμε μέσα στο σκοτάδι»

Αφού μαζί πήγαν στο Όσλο για να μπορέσει να υποβάλει αίτηση διαζυγίου από τον πρώην σύζυγό της, Μαριάν και Κόεν χωρίστηκαν, με εκείνον να επιστρέφει στη γενέτειρά του, το Μόντρεαλ, για την έκδοση ενός βιβλίου ποίησης που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές, το The Spice-Box of the Earth. Μόνος του και με ένα βαθύ κενό μέσα του έστειλε στην αγαπημένη του ένα τηλεγράφημα γράφοντάς της πως τη χρειάζεται δίπλα του. «Το μόνο που χρειάζομαι είναι η γυναίκα μου και το παιδί της» της έγραψε και εκείνη έτρεξε κοντά του.

Αν και ο έρωτας τους ήταν θυελλώδης κανένας από τους δύο δεν ήταν πιστός στην πορεία της σχέσης ενώ παράλληλα και οι δύο ζήλευαν αρκετά. Η πραγματικότητα στο Μόντρεαλ απείχε κατά πολύ από την ουτοπία της Ύδρας και αυτός ήταν ίσως ακόμη ένας λόγος που οδηγήθηκε στο τέλος αυτή η σχέση. Ιδανικά, η ζωή τους θα έμοιαζε ρόδινη αν ζούσαν για πάντα στην Υδρα και έμεναν στην ίδια φάση ζωής, ο Κόεν όμως είχε στρέψει το ενδιαφέρον του στη μουσική του καριέρα, με τη Μαριάν να μην αντέχει την προσοχή που τραβούσε πάνω του. Κατά τη διάρκεια των 7 κοινών χρόνων τους ο Κόεν, στράφηκε στη μουσική, ξεκίνησε τη μετάβαση από ποιητής σε τραγουδιστής/τραγουδοποιός, με το πρώτο του άλμπουμ «Songs of Leonard Cohen» να κυκλοφορεί το 1967. Μέσα σε αυτό περιλαμβάνει και το αγαπημένο «So Long, Marianne».

Αξίζει σε αυτό το σημείο να σου θυμίσω πως, το «Songs from a Room», το δεύτερο άλμπουμ του, το οποίο κυκλοφόρησε το 1969, είχε φωτογραφία οπισθόφυλλου τη Μαριάν στο γραφείο τους στην Ύδρα.

Ρομαντικό και αισθηματικό, βαθύ και με αναπαραστάσεις του έρωτά του με τη μούσα του, ίσως και να προμήνυε τον χωρισμό τους τελικά.

Το ζευγάρι τελικά χώρισε το 1972, όταν η φίλη του Κόεν, Suzanne Eldrod, γέννησε τον γιο του. Εκείνος προσπάθησε να πείσει τη Μαριάν να αποδεχτεί την αντισυμβατική εξέλιξη της σχέσης τους αλλά εκείνη αρνήθηκε και απομακρύνθηκε οριστικά από δίπλα του. Η Μαριάν ξαναπαντρεύτηκε το 1979.

Όταν ο καλλιτέχνης άκουσε ότι η μούσα του πέθαινε από λευχαιμία το 2016, της έγραψε ένα γλυκόπικρο γράμμα, το οποίο σύμφωνα με το CBC έγραφε: «Λοιπόν, Marianne, ήρθε αυτή η στιγμή που είμαστε πραγματικά τόσο μεγάλοι και τα σώματά μας καταρρέουν. Νομίζω ότι θα σε ακολουθήσω πολύ σύντομα. Να ξέρεις ότι είμαι τόσο κοντά σου που αν απλώσεις το χέρι σου, νομίζω ότι μπορείς να φτάσεις το δικό μου. Ξέρεις ότι πάντα σε αγαπούσα για την ομορφιά σου και για τη σοφία σου αλλά τώρα, θέλω απλώς να σου ευχηθώ ένα πολύ καλό ταξίδι. Αντίο ατελείωτη αγάπη, τα λέμε στο δρόμο».

Ο Λέοναρντ Κόεν έφυγε από τη ζωή στις 7 Νοεμβρίου 2016, τρεις μήνες μετά το θάνατο της Μαριάν και το αξιόλογο είναι πως, οι στίχοι του στο τραγούδι So Long, Marianne, με τα λόγια στο τελευταίο του γράμμα μοιάζουν να ενώνουν τη ζωή και το θάνατο, τη σχέση αγάπης και πάθους μιας ζωής με την αιωνιότητα.

[Verse 1]
Come over to the window, my little darling
I'd like to try to read your palm
I used to think I was some kind of Gypsy boy
Before I let you take me home

[Chorus]
Now so long, Marianne, it's time that we began
To laugh and cry and cry and laugh about it all again

[Verse 2]
Well you know that I love to live with you
But you make me forget so very much
I forget to pray for the angels
And then the angels forget to pray for us