Όλες οι ελληνικές συμμετοχές στην Eurovision, από το 1974 έως το 2021
H Ελληνο-ολλανδέζα Stefania θα εκπροσωπήσει φέτος την Ελλάδα στηνEurovision, τον μακροβιότερο μουσικό θεσμό που έχει ξεκινήσει από το 1956 και παραμένει πάντα το απόλυτο μουσικό πάρτι.
Ταυτισμένη με το θέαμα, ενίοτε και με το κιτς, η Eurovision είναι πολλά περισσότερα από ένας διαγωνισμός τραγουδιών, αφού μέσα στη μεγάλη της ιστορία συχνά έχουν αντικατοπτριστεί μείζονες πολιτικές αντιπαραθέσεις, αλλά και κοινωνικά κινήματα. Ας θυμηθούμε τις ελληνικές συμμετοχές, που μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια είχαν τις καλές αλλά και τις πολύ κακές τους στιγμές.
Η χώρα μπαίνει για πρώτη φορά στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό μουσικής το 1974 κι εκπροσωπείται από την Μαρινέλλα, που τραγουδάει το «Κρασί, θάλασσα και το αγόρι μου», κατακτώντας την 11η θέση. Ένα καθαρά ελληνικό κι ολίγον τουριστικό κομμάτι, με την υπέροχη φωνή της Μαρινέλλας, που όμως εμφανισιακά δεν έχει το γκλαμ των υπόλοιπων διαγωνιζομένων, οπότε δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά. Την επόμενη χρονιά απέχουμε ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την εισβολή στην Κύπρο.
Το 1976, η Μαρίζα Κωχ μας εκπροσωπεί στην Ολλανδία, κατακτώντας την 13η θέση με το «Παναγιά μου, Παναγιά μου». Οι στίχοι θεωρούνται ανατρεπτικοί, αφού μιλούν ευθέως για την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις στην αντίπερα όχθη. Κυκλοφορούν φήμες ότι ένας Τούρκος σκοπευτής θα εκτελούσε την Κωχ κατά τη διάρκεια της ερμηνείας και η EBU της ζητάει να αποχωρήσει, κάτι που η ίδια δεν δέχτηκε. Αντίθετα, εμφανίστηκε στη σκηνή με αλεξίσφαιρο γιλέκο.
Οι δύο παραπάνω συμμετοχές δεν μοιάζουν όμως και τόσο «ευρωπαϊκές», μέχρι που το 1977 η θρυλική τετράδα με τους Πασχάλη, Μπέσυ Αργυράκη, Robert Williams και Μαριάννα Τόλη κάνουν ένα ποπ «Μάθημα Σολφέζ», γραμμένο στη παγκόσμια γλώσσα της μουσικής, κερδίζοντας πανηγυρικά την 5η θέση στην Αγγλία.
Το 1978, στη Γαλλία, η υπέροχη ερμηνεία της Τάνιας Τσανακλίδου με το «Τσάρλι Τσάπλιν» σε στίχους του συγγραφέα Γιάννη Ξανθούλη μας έφερε στην 8η θέση. Το γεγονός ότι επιλέξαμε να τιμήσουμε με ένα τραγούδι-καμπαρέ έναν μεγάλο καλλιτέχνη, δεν φάνηκε να συγκίνησε ιδιαιτέρως τους ψηφοφόρους, που πιθανόν αναρωτιούνταν ποια η σχέση του Τσάπλιν με την Ελλάδα, όμως σίγουρα το ανδρόγυνο look της υπέροχης Τσανακλίδου κλέβει την παράσταση.
Το 1979, ο διαγωνισμός διεξάγεται στο Ισραήλ κι η Ελλάδα εκπροσωπείται από την Ελπίδα και το θρυλικό πλέον «Σωκράτη εσύ Σούπερ Σταρ», που θυμίζει αρκετά το στυλ του «Jesus Christ Superstar».Συνδυάζοντας ποπ αισθητική κι ελληνική Ιστορία, κερδίζει την 8η θέση.
Το 1980, η Άννα Βίσση πηγαίνει στην Ολλανδία, κάνοντας «Ώτοστοπ». Το τραγούδι γίνεται χιτάκι μεν, αλλά δεν τα καταφέρνει και πολύ καλά στο διαγωνισμό, κατακτώντας την 13η θέση.
Το 1981, ο Γιάννη Δημητράς και το «Φεγγάρι Καλοκαιρινό» κατάφεραν να κερδίσουν τις εντυπώσεις και την 8η θέση στην Ιρλανδία. Το 1982 η Ελλάδα δεν εκπροσωπήθηκε στον διαγωνισμό στην Eurovision. Ο λόγος ήταν το τραγούδι που θα ερμήνευε ο Θέμης Αδαμαντίδης, με τίτλο«45 Κοπελιές» θύμιζε παραδοσιακό κι έτσι πολλοί το κατήγγειλαν με τη δικαιολογία ότι αντιβαίνει τους όρους του διαγωνισμού.
Το 1983, όμως, στην Γερμανία, η Κρίστη Στασινοπούλου, μια ερμηνεύτρια της World Music, μας εκπροσωπεί με το «Μου λες» και αποσπάει τη 14η θέση.
Το 1984, η Ελλάδα αποφάσισε να μη συμμετέχει στον διαγωνισμό, δηλώνοντας ότι τα υποψήφια κομμάτια ήταν κακής ποιότητας. Το 1985, προσπαθούμε να κάνουμε δυναμικό come back με το ξεχασμένο, αλλά καθόλου κακό «Μοιάζουμε», ερμηνευμένο από τον Τάκη Μπινιάρη, που εντυπωσιάζει τόσο με τις ερμηνευτικές του ικανότητες όσο και με την εμφάνισή του, αλλά και πάλι η κατάταξη της χώρας μας δεν ήταν και τόσο καλή, αφού παίρνουμε την 16η θέση.
Το 1986, θα συμμετείχαμε στο διαγωνισμό που έγινε στη Νορβηγία με την Πωλίνα και το τραγούδι «Wagon Li», αλλά η Ελλάδα απέσυρε τη συμμετοχή της γιατί ο διαγωνισμός έπεφτε Μεγάλο Σάββατο. Το 1987, το συγκρότημα Bang –Θάνος Καλλίρης και Βασίλης Δερτιλής-, με απίστευτο μαλλί και το τραγούδι «Stop» πήραν την 10η θέση στο Βέλγιο.
Το 1988 η Ελλάδα αποσπάει τη χειρότερη κατάταξη στη σχεδόν δεκαετή συμμετοχή της στον διαγωνισμό, κατακτώντας την 17η θέση (ανάμεσα σε 21 συμμετοχές) με το «Κλόουν» και την Αφροδίτη Φρυδά.
Το 1989, στην Ελβετία, ξαναμπήκαμε στη δεκάδα κατακτώντας, με το «Δικό σου αστέρι» και τη Μαριάννα Ευστρατίου, την 9η θέση.
Κάπως έτσι μπήκαμε στη δεκαετία, του ‘90, όπου θα έλεγε κανείς ότι δεν κάναμε πολύ καλή εντύπωση, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Ακόμα και το 1991, όταν η Σοφία Βόσσου τραγουδάει σε στίχους και μουσική του Ανδρέα Μικρούτσικου τη διάσημη πλέον «Άνοιξη», δεν τα πήγαμε και πολύ καλά. Βέβαια, η ελληνική συμμετοχή τότε είχε επικριθεί από ορισμένους λόγω υπεροπτικής συμπεριφοράς, αλλά, όπως και να 'χει, η εμφάνιση της Βόσσου ήταν καλή. Παρ’ όλα αυτά κατάφερε να κερδίσει μόλις την 13η θέση.
Καλύτερα τα πήγε το 1992 η Κλεοπάτρα και «Όλου του κόσμου η Ελπίδα», που βρέθηκε στη 5η θέση, ενώ το 1993 η εμφάνιση της Καίτης Γαρμπή – κυρίως λόγω του γαλάζιου φορέματος διά χειρός Σήλιας Κριθαριώτη με τα αποκαλυπτικά ανοίγματα- μένει στην Ιστορία. Η Καίτη τραγουδάει το «Ελλάδα χώρα του φωτός» στην Ιρλανδία, ένα τραγούδι που παντρεύει ελληνικά ακούσματα με ποπ στοιχεία, κερδίζοντας την 9η θέση.
Την επόμενη χρονιά και πάλι στην Ιρλανδία, θα βρεθεί ο Κώστας Μπίγαλης με το «Τρεχαντήρι», φτάνοντας στην 14η θέση, ενώ την επόμενη χρονιά με την Ελίνα Κωνσταντόπουλου ανεβαίνουμε κλίμακα και κατακτούμε την 12η θέση, με το «Ποια προσευχή», ένα τραγούδι που έχει και μια έμμεση αναφορά στο Μακεδονικό Ζήτημα. Το 1996 στη Νορβηγία η Μαριάννα Ευστρατίου τραγουδάει το «Εμείς φοράμε τον χειμώνα ανοιξιάτικα», αλλά δεν τα πάει και τόσο καλά, αφού ανάμεσα σε 23 διαγωνιζόμενους, φτάνει στην 14η θέση.
Την 12η θέση κατακτήσαμε το 1997 στην Ιρλανδία, ανάμεσα σε 25 χώρες, με το «Χόρεψε» και τη Μαριάννα Ζορμπά -ένα τραγούδι που δεν κατάφερε να μας εντυπωθεί.
Το 1998 η Ελλάδα έσπασε το μέχρι τότε χαμηλό της ρεκόρ, κερδίζοντας την 20η θέση ανάμεσα σε 25 διαγωνιζόμενους με το τραγούδι «Μια κρυφή ευαισθησία» των Θάλασσα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η χώρα μας αποκλείστηκε για την επόμενη χρονιά, λόγω των συνεχόμενων κακών βαθμολογιών.
Η νέα χιλιετία μας βρίσκει σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, που ήταν και ο λόγος σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, για τον οποίο απείχαμε από τον διαγωνισμό. Μετά από δύο χρόνια όμως, επιστρέψαμε δυναμικά το 2001 στη Δανία, με τους Antique. Η Έλενα Παπαρίζου τραγουδάει το «I would die for you», που μας χάρισε την υψηλότερη μέχρι τότε κατάταξη στον διαγωνισμό, την 3η θέση. Οι καλές όμως εντυπώσεις διαλύονται αμέσως τον επόμενο χρόνο με το φουτουριστικό αλλά και κατά βάση κακόγουστο, «S.A.G.A.P.O.» του Μιχάλη Ρακιντζή, που κατέκτησε την 17η θέση, αλλά έμεινε χαραγμένο στη μνήμη όλων μας ως το απόλυτο cult.
Το 2003, η Μαντώ κινείται σε πιο ευρωπαϊκά πρότυπα με το «I’ll never let you go» αλλά και με την ροκ εμφάνισή της, από την οποία δεν θα ξεχάσουμε με τίποτα το ντεκολτέ της. Ωστόσο, δεν καταφέρνει κάτι καλύτερο. Εκείνη τη χρονιά η Τουρκία στέφεται νικήτρια με το «Everyway that I can».
Έτσι η επιτροπή το 2004- χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων για τη χώρα μας- αποφασίζει να στείλει τον εκρηκτικό και γοητευτικόΣάκη Ρουβά που με το «Shake it» ξεσηκώνει τον γυναικείο κι όχι μόνο πληθυσμό, αποκαθιστώντας την τιμή μας με την 3η θέση.
Αυτή ίσως η εμφάνιση έστρωσε τον δρόμο για τη μεγάλη νίκη της χώρας το 2005, που προκάλεσε φρενίτιδα ενθουσιασμού. Η Έλενα Παπαρίζου με το προφητικό «My Number One» επιτέλους φτάνει στη κορυφή! Έκτοτε αρχίζουμε να ασχολούμαστε πιο σοβαρά με την Eurovision: οι απεσταλμένοι μας πια έχουν μεγαλύτερη υποστήριξη, οι ομάδες τους σε κάθε επίπεδο είναι καλύτερα προετοιμασμένες, οπότε και οι εμφανίσεις της χώρας βελτιώνονται.
Την επόμενη χρονιά ο διαγωνισμός γίνεται στο Ολυμπιακό Στάδιο με παρουσιαστές την Μαρία Μενούνος και τον Σάκη Ρουβά και μότο «Feel the Rhythm!». Η Άννα Βίσση επιστρέφει μετά από 26 χρόνια στον διαγωνισμό με την μπαλάντα «Everything», διχάζοντας το κοινό, και τελικά κερδίζει την 9η θέση.
Την επόμενη χρονιά, ο Σαρμπέλ πηγαίνει στη Φινλανδία και λέει το «Γεια Σου, Μαρία», ένα περίεργο τραγούδι που περισσότερο θυμίζει χιτάκι των ελληνικών νυχτερινών κέντρων, αλλά παρόλα αυτά κερδίζει την 7η θέση.
Το 2008 στη Σερβία έρχεται η σειρά της sweetheart Καλομοίρας να μας εκπροσωπήσει με το «My secret combination», και με τη θετική της διάθεση κερδίζει την 3η θέση! Το 2009 ο Σάκης Ρουβάς θέλει να πάρει τη ρεβάνς και ξαναπάει αυτή τη φορά στη Ρωσία με το «This is our night», όμως ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος κι έτσι φτάνει τελικά στην 7η θέση.
Το 2010 και πάλι τα οικονομικά προβλήματα της χώρας δημιουργούν τριγμούς στις συμμετοχές μας. Εκείνη τη χρονιά στο Όσλο της Νορβηγίας, ο Γιώργος Αλκαίος και Friends κατακτούν την 8η θέση, τραγουδώντας το ελληνικότατο «Ώπα», ενώ την επόμενη τα πάμε λίγο καλύτερα, κατακτώντας την 7η θέση, με το πιο μοντέρνο «Watch My Dance», που τραγουδούν ο Λούκας Γιώρκας και ο Stereo Mike.
Το 2012 η Ελλάδα, μετά από οχτώ συνεχόμενες χρονιές, βρέθηκε εκτός δεκάδας, με το τραγούδι «Aphrodisiac», που ερμήνευσε η Ελευθερία Ελευθερίου, αλλά το 2013 στη Σουηδία οι Koza Mostra και ο Αγάθωνας με ένα εναλλακτικό κι άκρως διασκεδαστικό ρεμπέτικο, το «Alcohol is free», έκαναν την Ευρώπη να σηκωθεί όρθια, κερδίζοντας την 6η θέση! Το 2014 στη Δανία, όμως κατρακυλήσαμε και πάλι στην 20η θέση με το «Rise Up» από τους Freaky Fortune και RiskyKidd.
Το 2015, ο διαγωνισμός διεξήχθη στην Αυστρία και τη χώρα μας εκπροσώπησε η Μαρία Έλενα Κυριάκου με το «One Last Breath», με μια όχι και τόσο καλή εμφάνιση, που έφτασε τελικά στην 19η θέση, ενώ το 2016, - μία χρονιά που ο διαγωνισμός σημείωσε ρεκόρ τηλεθέασης με 204 εκατομμύρια τηλεθεατές- η Ελλάδα με το «Utopia land» και τους Argo, κατάφερε για πρώτη φορά από τότε που ξεκίνησε ο θεσμός των ημιτελικών να αποκλειστεί!
Tο 2017, στο Κίεβο, η Demmy και το «This is love», παρά τα καλά προγνωστικά βρέθηκε στην 19η θέση, ενώ την επόμενη χρονιά η Γιάννα Τερζή και το «Όνειρό μου» δεν κατάφερε να προκριθεί στην Πορτογαλία.
Το 2019 η ΕΡΤ επέλεξε την Κατερίνα Ντούσκα με το τραγούδι «Better Love» να εκπροσωπήσει στο Τελ Αβίβ, ενώ πέρυσι δεν έγινε ο διαγωνισμός λόγω κορονοϊού.
Φέτος πάντως η δεκαοχτάχρονη Stefania φαίνεται πως συγκεντρώνει θετικές κριτικές τόσο για τις φωνητικές της ικανότητες όσο και το χορευτικό της σόου που έχει επιμεληθεί ο Φωκάς Ευαγγελινός. Ήδη τα προγνωστικά για το «Last Dance» είναι πολύ καλά, οπότε δεν μένει παρά να της ευχηθούμε καλή επιτυχία στο Ρότερνταμ.
