Το ελληνικό φιλότιμο συγκινεί τη Σουηδία: Δύο Έλληνες στη Στοκχόλμη μαγειρεύουν και μεταφέρουν φαγητό σε γιατρούς και νοσηλευτές
Τις τελευταίες εβδομάδες, πολύ συζήτηση γίνεται για την στάση της Σουηδίας απέναντι στην πανδημία λόγω του ιού Corona που πλήττει σχεδόν ολόκληρο τον πλανήτη. Η κυβέρνηση της Σουηδίας προτιμά να ακολουθεί μια συμβουλευτική πολιτική προς τους πολίτες της, παρά να επιβάλλει αυστηρά μέτρα όπως γίνεται στις υπόλοιπες χώρες, όπως για παράδειγμα το κλείσιμο των επιχειρήσεων, των σχολείων και η απαγόρευση της κυκλοφορίας.
Γράφει η Λίλα Ρουμελιώτου Koch
Καθημερινά, αποκαλύψεις που σοκάρουν έρχονται στην δημοσιότητα. Τα προβλήματα στον τομέα της υγείας είναι τεράστια, μετρώντας χιλιάδες ασθενείς ανάμεσα σε νοσηλευτές και γιατρούς, με τις αρμόδιες υπηρεσίες να κάνουν συνεχώς εκκλήσεις για πρόσληψη προσωρινού προσωπικού ώστε να καλυφθούν τα κενά. Σαν αποτέλεσμα, γιατροί και νοσηλευτές, αναγκάζονται να εργάζονται σε αντίξοες συνθήκες, με απάνθρωπα ωράρια.
Πριν από λίγες ημέρες, η κίνηση δυο Ελλήνων επιχειρηματιών της Στοκχόλμης, έγινε η αφορμή για συζήτηση στον σουηδικό τύπο και ήταν η αφετηρία για να γίνουν και άλλες τέτοιου είδους κινήσεις.
Το Bovary.gr και η Λίλα Ρουμελιώτου-Koch συνάντησαν τους δύο πρωταγωνιστές, και έκαναν μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Ο Πολυχρόνης Παπαδόπουλος, ο οποίος διατηρεί ελληνικό παντοπωλείο στην Νότια πλευρά της Στοκχόλμης με την ονομασία Grekisk Livs, και ο Αναστάσιος Κιορπαναγιώτης, ιδιοκτήτης ελληνικού ταχυφαγείου στο εμπορικό κέντρο της ίδιας περιοχής (Skärholmen) με την ονομασία IZI, μας καλοδέχτηκαν στον χώρο των επιχειρήσεών τους και από την πρώτη στιγμή αισθανθήκαμε πως το ελληνικό φιλότιμο θα είναι πάντα κάτι αυτονόητο για τους Ελληνες.
Ο Πολυχρόνης και ο Αναστάσιος, ζουν και δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στην Στοκχόλμη για πάνω από 20 χρόνια. Η σχέση τους είναι πάνω από όλα φιλική όπως λένε και οι δυο, τους ενώνουν όμως και συγγενικοί δεσμοί, μιας και οι σύζυγοί τους είναι αδερφές. Με την πρώτη ματιά, κάποιος μπορεί να πιστέψει πως είναι αδέρφια, μιας και η ομοιότητά τους είναι παροιμιώδης. Όπως υποστηρίζει ο Πολυχρόνης, όταν δυο άνθρωποι χαίρουν μιας τόσο δυνατής φιλίας, με τα ίδια ιδανικά και τις ίδιες αξίες, ίσως τότε στο τέλος γίνονται ίδιοι και μοιάζουν και τα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά.
Ο Πολυχρόνης γεννήθηκε στην Σουηδία, από γονείς μετανάστες, και σε παιδική ηλικία επέστρεψε στην Ελλάδα. Αφού τελείωσε το λύκειο στην Ελλάδα, επέστρεψε στην Σουηδία για σπουδές την δεκαετία του 90. Στο ελληνικό παντοπωλείο που διατηρεί, μπορείς να βρεις τα πάντα. Ακόμα και τον κλασσικό δίσκο καφενείου. Είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά.
Ο Αναστάσιος, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα, μάγειρας στο επάγγελμα, κυρίως σε τουριστικές επιχειρήσεις (ξενοδοχεία κτλ) της Βόρειας Ελλάδας. Είναι και αυτός παντρεμένος και έχει τρία παιδιά. Ο ίδιος χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως ερωτικό μετανάστη, μιας και η απόφασή του να μεταναστεύσει στην Σουηδία, πάρθηκε μετά την γνωριμία του με την σύζυγό του κατά την διάρκεια των διακοπών της στην Χαλκιδική.
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι δυο οικογένειες μοιράζονται κοινές στιγμές μιας και τα σπίτια τους βρίσκονται δίπλα δίπλα. Τις τελευταίες ημέρες που οι εξελίξεις τρέχουν, σε κάποια από τις καθημερινές οικογενειακές συγκεντρώσεις, αναφέρθηκαν στην κατάσταση που επικρατεί στα τοπικά νοσοκομεία. Και οι δυο τους διάβαζαν κάθε μέρα στον τύπο αλλά και στα sites, ότι γιατροί και νοσηλευτές του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου στον Huddinge, λόγω του επιβαρυμένου προγράμματος των τελευταίων εβδομάδων και των εξαντλητικών συνθηκών εργασίας, δεν είχαν την δυνατότητα να σιτίζονται κανονικά μιας και υπήρχε αδυναμία να βγουν από το νοσοκομείο ώστε να αγοράσουν το γεύμα τους. Και η ιδέα δεν άργησε να πέσει στο τραπέζι.
«Το ερώτημα ήταν ένα! Τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε; Μπορούμε να ετοιμάσουμε κάποιες μερίδες φαγητού για να τις προσφέρουμε για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές του νοσοκομείο του Huddinge; Μπορούμε!», μας είπαν, ενώ ο Αναστάσιος συμπλήρωσε: «Το μόνο που σκεφτήκαμε ήταν: Ας κάνουμε μια καλή πράξη σήμερα!»
Η αμέσως επόμενη κίνηση ήταν να επικοινωνήσουν με την υπεύθυνη σίτισης του νοσοκομείου και να της εκθέσουν την πρόθεσή τους, η οποία εκδήλωσε την ευχάριστη έκπληξή της για την πρόθεσή τους αλλά και την συγκίνησή της. Τους δόθηκαν κατευθυντήριες γραμμές για την προετοιμασία των γευμάτων και ποια υλικά επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουν για να μπορέσουν να συντηρηθούν τα γεύματα στα ψυγεία του νοσοκομείου.
Αφού πάρθηκαν όλα τα απαιτούμενα μέτρα σύμφωνα με τις οδηγίες του νοσοκομείου (απολύμανση του χώρου προετοιμασίας, προσωπική υγιεινή και χρήση προστατευτικού υλικού), χρειάστηκαν 12 ώρες σκληρής εργασίας για την προετοιμασία των 300 γευμάτων. Σχολαστικά μπήκαν σε πακέτα μιας χρήσης και μεταφέρθηκαν από τους ίδιους στον χώρο του νοσοκομείου. Εκεί τους περίμενε μια ευχάριστη και συγκινητική συνάμα έκπληξη. Όλο το προσωπικό ήταν ενημερωμένο για την κίνησή τους αυτή, και το ευχαριστώ ήταν ζωγραφισμένο στα κουρασμένα πρόσωπά τους.
Τις επόμενες ημέρες, ευχαριστήρια μηνύματα κατέφθαναν συνεχώς, ακόμα και από απλούς πολίτες που διάβασαν στον Σουηδικό τύπο για την κίνηση των δύο Ελλήνων. Εδώ αξίζει να αναφερθεί, ότι και άλλοι επιχειρηματίες ήρθαν σε επαφή μαζί τους, ακόμα και απλοί συμπολίτες μας, οι οποίοι εξέφρασαν την επιθυμία να βοηθήσουν εθελοντικά σε μια τυχόν επόμενη φορά.
Κατά την διάρκεια της συζήτησής μας, ήταν πασιφανής η θέληση και των δύο για προσφορά προς τον συνάνθρωπο. Δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις. Το συζητούν, το οργανώνουν και το κάνουν πράξη, πάντα μετά από ένα οικογενειακό συμβούλιο. Η ανάδειξή του δεν τους αφορά, το αντίθετο θα έλεγα. Τους φέρνει σε δύσκολη θέση, άβολη. Ο Πολυχρόνης είναι η ήρεμη δύναμη, ο οργανωτικός ενώ ο Αναστάσιος είναι ο αγνά αυθόρμητος. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά άξιο αναφοράς.
Το ελληνικό φιλότιμο, έγινε για άλλη μια φορά, θέμα συζήτησης.
Το ελληνικό φιλότιμο, έγινε για άλλη μια φορά, αφετηρία ενός ντόμινο προσφοράς.