«Εγώ, ο Ένιο Μορικόνε, πέθανα» -Το αποχαιρετιστήριο γράμμα του Ιταλού συνθέτη στους αγαπημένους του

Ο Ενιο Μορικόνε άφησε ένα αποχαιρετιστήριο κείμενο, το οποίο έδωσε στη δημοσιότητα ο δικηγόρος του, λίγες ώρες μετά τον θάνατό του.

Το αποχαιρετιστήριο κείμενο του Ενιο Μορικόνε έδωσε στη δημοσιότητα ο δικηγόρος του και οικογενειακός φίλος Giorgio Assumma. Με την είδηση του θανάτου του, δημοσιογράφοι κατέκλυσαν την είσοδο της κλινικής Campus Biomedico στη Ρώμη, όπου ο σπουδαίος Ιταλός συνθέτης εγχειρίστηκε και νοσηλευόταν τον τελευταίο μήνα, λόγω πτώσης που προκάλεσε κάταγμα στον μηρό. Ο ίδιος έφυγε από τη ζωή λόγω μετεγχειρητικών επιπλοκών.

Σε μια ανάρτησή στην επίσημη σελίδα της στο Facebook, η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera δημοσίευσε ολόκληρο το αποχαιρετιστήριο γράμμα του Ένιο Μορικόνε, όπου χαιρετά καλούς φίλους (μεταξύ των οποίων τον Πεπούτσο, όπως αναφερόταν χαϊδευτικά στον Τζουζέπε Τορνατόρε), τα παιδιά και τα εγγόνια του, αλλά και στον έρωτα της ζωής του, τη σύζυγό του, Μαρία, στην οποία αφήνει το πιο επίπονο αντίο!

«Εγώ, ο Ένιο Μορικόνε, πέθανα.

Το ανακοινώνω έτσι σε όλους τους φίλους, που βρίσκονταν πάντα κοντά μου αλλά και σε αυτούς που βρίσκονται λίγο πιο μακριά, τους οποίους αποχαιρετώ με πολλή αγάπη. Είναι αδύνατον να τους κατονομάσω όλους.

Αλλά μια ειδική αναφορά θα κάνω στους Πεπούτσο και τη Ρομπέρτα, τους αδελφικούς φίλους που ήταν παρόντες στα τελευταία χρόνια της ζωής μας.

Υπάρχει μόνο ένας λόγος που με σπρώχνει να τους χαιρετίσω όλους με αυτόν τον τρόπο και να έχω μια κηδεία σε κλειστό κύκλο: δε θέλω να ενοχλώ.

Αποχαιρετώ με πολλή αγάπη την Ίνες, τη Λάουρα, τη Σάρα, τον Έντζο και τον Νόρμπερτ, με τους οποίους εγώ και η οικογένειά μου μοιραστήκαμε ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας.

Θέλω να εκφράσω την αγάπη μου για τις αδερφές μου, Αντριάνα, Μαρία και Φράνκα, και τους αγαπημένους τους, και να τους θυμίσω πόσο τις αγαπούσα.

Ένα βαθύ και έντονο αντίο στα παιδιά μου, Μάρκο, Αλεσάντρα, Αντρέα και Τζιοβάνι, στη νύφη μου, Μόνικα και στα εγγόνια μου, Φραντσέσκα, Βαλεντίνα, Φραντσέσκο και Λούκα.

Ελπίζω να έχουν καταλάβει πόσο πολύ τους αγάπησα.

Αφήνω τελευταία (αλλά όχι λιγότερο σημαντική) τη Μαρία. Θυμάμαι ξανά την εξαιρετική αγάπη που μας κράτησε μαζί και στεναχωριέμαι που την αφήνω. Σε αυτήν, το πιο επίπονο αντίο».