Ιουλίτα Ηλιοπούλου: Η πανέμορφη σύντροφος του Οδυσσέα Ελύτη έμεινε μαζί του τα τελευταία 13 χρόνια της ζωής του

23 χρόνια κλείνουν σήμερα, 18 Μαρτίου 2019 από τον θάνατο ενός από τους μεγαλύτερους ποιητές στον κόσμο. Του Έλληνα, Οδυσσέα Ελύτη.

Ήταν 18 Μαρτίου του 1996 όταν ο βραβευμένος με Νόμπελ ποιητής, άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του στην Αθήνα.

Ο θάνατός του, όπως θα μαθαίναμε αργότερα επήλθε από ανακοπή καρδιάς. Το έργο του που είναι δημοφιλές σε όλο τον πλανήτη, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων το Άξιον Εστί, το Ήλιος ο πρώτος και τους Προσανατολισμούς. Ο Οδυσσέας Ελύτης (Αλεπουδέλης ήταν το πραγματικό του όνομα) διαμόρφωσε ένα προσωπικό ποιητικό ιδίωμα. Πολλά ποιήματά του μελοποιήθηκαν, ενώ συλλογές του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες.
Υπήρξε μέλος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Έργων Τέχνης και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Κριτικής, αντιπρόσωπος στις Rencontres Internationales της Γενεύης και Incontro Romano della Cultura της Ρώμης.

Αυτό το αναμφισβήτητα σπουδαίο και σπάνιο έργο του, ο Έλληνας ποιητής το εμπιστεύθηκε στην Μούσα του, τη γυναίκα της ζωής του και ποιήτρια, Ιουλίτα Ηλιοπούλου.

H Ιουλίτα Ηλιοπούλου έμεινε με τον Οδυσσέα Ελύτη τα 13 τελευταία χρόνια της ζωής του. Ήταν η σύντροφός του, η γυναίκα της ζωής του. Αυτή η υπέροχη σχέση αποτυπώθηκε σε φωτογραφίες από τον φακό του δημοσιογράφου Νίκου Δήμου, ένα απόγευμα στο σπίτι του Δημήτρη Χορν στο Πόρτο Ράφτη.

Απόσπασμα από συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό του Φιλελεύθερου «ΦιλGood» η Ιουλίτα Ηλιοπούλου:

Τη μαγεία αυτή του Οδυσσέα Ελύτη πώς την ανακαλύψατε εσείς; Ποιο ήταν δηλαδή το σημείο εκείνο που ο Οδυσσέας Ελύτης έγινε ο σημαντικότερος όλων για σας προσωπικά, για την καθημερινότητά σας, για την παρουσία του –ακόμη και εν τη απουσία του σήμερα;

Η πρώτη ουσιαστική συνάντησή μου μαζί του, με το έργο του εννοώ, έγινε όταν ήμουν μαθήτρια και διάβασα τα «Τρία ποιήματα με σημαία ευκαιρίας». Από μία συλλογή ιδιότυπη, μπορεί να πει κανείς, ποιημάτων θεωρίας, προσέγγισα μετά και τον λυρισμό και τον φιλοσοφικό στοχασμό και τη μαγεία της γλώσσας του. Η συνάντηση αυτή συνεχίζεται –η επαφή και μελέτη του έργου του εννοώ.

Ποιες ήταν ωστόσο οι δυσκολίες τού να συμβιώνετε με μία από τις σημαντικότερες μορφές πνευματικότητας της Ελλάδας;

Ο Ελύτης δεν έχανε ποτέ το ανθρώπινο μέτρο. Ζούσε απλά, εφαρμόζοντας στη ζωή του αρχές του έργου του, ζούσε τιμώντας το λίγο και ακριβές, το ουσιαστικό, το ταπεινό που μπορεί να είναι ανεκτίμητο. Είχε μεγάλη ενέργεια, θετική στάση απέναντι στη ζωή, σεβασμό για τον άλλο. Έδινε χώρο σε όσους αγαπούσε, ενδιαφερόταν να βρει ο άλλος τον δικό του δρόμο. Αυτά όλα είναι πολύτιμα σε μία συνύπαρξη.

Επί δεκατρία χρόνια συνεργάστηκε με την Ορχήστρα των Χρωμάτων και το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη στη δημιουργία προγραμμάτων λόγου και μουσικής. Με τον Σπύρο Σακκά και τον Γιώργο Κουρουπό παρουσιάζουν μουσικά προγράμματα βασισμένα στην ποίηση. Ένα από αυτά, αφιερωμένο στην ποίηση του Ελύτη, κυκλοφόρησε σε CD-βιβλίο με τίτλο "Με το λύχνο του άστρου" (εκδ. "ύψιλον/βιβλία").

Σήμερα, η ποιήτρια, εκτός από διαχειρίστρια του έργου του Οδυσσέα Ελύτη εξακολουθεί να γράφει ποίηση, δοκίμια και παραμύθια.

O Μίκης Θεοδωράκης και η Ιουλίτα Ηλιοπούλου απαγγέλουν το «Μονόγραμμα» του Οδυσσέα Ελύτη.

Διαβάστε ακόμα: «Όλο μου το σώμα πονεί από επιθυμία» -Η ερωτική επιστολή του Γεώργιου Σεφέρη στη Μαρώ