Πώς ένα στούντιο ραπτικής στο Παρίσι έγινε ένα μοντέρνο και στιλάτο διαμέρισμα
Γνωστό ως η παγκόσμια πρωτεύουσα της μόδας, με μια βιομηχανία ρούχων που χρονολογείται από τον 13ο αιώνα, το Παρίσι είναι γεμάτο από μικρότερα και μεγαλύτερα εργαστήρια ραπτικής.
Ένα από αυτά, μετατράπηκε πρόσφατα σε ένα μοντέρνο διαμέρισμα που μοιάζει με σοφίτα, από την αρχιτέκτονα Isabelle Heilmann, επικεφαλής του γραφείου Epicène. Αντιμέτωπη με μια στενόχωρη διαμόρφωση και παρηκμασμένες κτιριακές υπηρεσίες, η Heilman αναμόρφωσε πλήρως τον χώρο χρησιμοποιώντας γυάλινα χωρίσματα, εσωτερικά παράθυρα και υπερυψωμένες πλατφόρμες για να δημιουργήσει αλληλοσυνδεόμενους χώρους διαβίωσης και εργασίας, ώστε να δημιουργήσει μια αίσθηση ευρυχωρίας και να ενισχύσει το φυσικό φως.
Το αποτέλεσμα είναι ένα μοντέρνο διαμέρισμα, καθαρό, λειτουργικό που βασίζεται σε μια μονοχρωματική λευκή παλέτα, χωρίς να χάνεται η γοητεία ή ο χαρακτήρας του ακινήτου.
Το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας του ακινήτου το καταλαμβάνει το σαλόνι και μια κουζίνα/τραπεζαρία. Διαχωρισμένα από ένα γυάλινο χώρισμα με χαλύβδινο σκελετό, ένα από τα λίγα στοιχεία του πρώην εργαστηρίου ραπτικής που έχουν διατηρηθεί, τα δύο δωμάτια μπορούν να γίνουν αντιληπτά ως ένα, προσδίδοντας μια αίσθηση ευρυχωρίας στο κατά τα άλλα συμπαγές διαμέρισμα.
Ο μικρός ημιώροφος δίπλα στην είσοδο, που κάποτε χρησιμοποιούνταν για την αποθήκευση ρολών υφάσματος, διατηρήθηκε και λειτουργεί τώρα ως υπνοδωμάτιο επισκεπτών, ενώ μια νέα υπερυψωμένη πλατφόρμα ενσωματώθηκε σκόπιμα στην κουζίνα/τραπεζαρία για να φιλοξενήσει έναν χώρο γραφείου. Αποτελούμενο από δύο θέσεις εργασίας, μια βιβλιοθήκη και αποθηκευτικό χώρο, το γραφείο έχει άπλετο φυσικό φως, όπως και η κύρια κρεβατοκάμαρα, χάρη σε ένα μεγάλο εσωτερικό παράθυρο.
Το μονοχρωματικό λευκό χρώμα μαλακώνεται από το κόντρα πλακέ σημύδας, που χρησιμοποιείται για τα ντουλάπια της κουζίνας και τις ντουλάπες του βεστιάριο, τις πόρτες με πράσινο και κίτρινο χρώμα και άλλες πολύχρωμες πινελιές, όπως χαλιά και αφίσες.
Μια συλλογή από vintage έπιπλα, συμπεριλαμβανομένου ενός τραπεζιού, ενός φωτιστικού, της λάμπας Snoopy του Achille Castiglioni μαζί με μια ξύλινη κούνια που κρέμεται παιχνιδιάρικα από το ταβάνι του καθιστικού, προσθέτουν περαιτέρω στον ιδιοσυγκρασιακό χαρακτήρα του διαμερίσματος.