Η θρυλική «Λαγουδέρα» στην Ύδρα -Το night club που γέμισε το νησί με αξέχαστες ιστορίες
Στο «Κάπρι της Ελλάδας», όπως είναι γνωστή διεθνώς η Ύδρα, υπήρχε κάποτε η θρυλική Λαγουδέρα, ένα night club αλλιώτικο από τα άλλα, που άφησε ιστορία.
Πολιτικοί, εφοπλιστές, συγγραφείς, αστέρες του Χόλιγουντ και της Τσινετσιτά, σταρ του ελληνικού κινηματογράφου, γαλαζοαίματοι, πρόεδροι... Όλοι πέρασαν από εκεί έστω και για ένα βράδυ.
Ανάμεσα στους πολλούς επώνυμους που διασκέδασαν στη Λαγουδέρα ήταν ο Χένρι Φόντα, ο Πίτερ Oυστίνοφ, η Ζαν Μορό, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, ο Ιαν Μπανκς, ο Ντάγκλας Φέρμπανκς, η πριγκίπισσα Σοράγια, ο βασιλιάς της Ισπανίας Χουάν Κάρλος, ο Λέοναρντ Κοέν, η Μαρία Κάλλας, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, η Τζάκι Κένεντι, η Μπριζίτ Μπαρντό, ο Ραφ Βαλόνε, ο Τόνι Πέρκινς, ο Τζον Μιλς, ο Γκίντερ Ζακς φον Όπελ, ο Λάμπρος Κωσταντάρας, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, η Τζένη Καρέζη, η Μελίνα Μερκούρη, ο Σοφοκλής Βενιζέλος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Τζον Λένον, οι Rolling Stones και εκατοντάδες άλλοι.
Ψυχή της Λαγουδέρας και ιδιοκτήτης της ο Μπάμπης Μωρές, άνθρωπος με κέφι και αστείρευτη κοινωνικότητα, που ήταν και ο βασικός λόγος για τον οποίο ο κόσμος πήγαινε στο δικό του μαγαζί.
Βίντεο από την Ύδρα το 1978 (διακρίνεται και η Λαγουδέρα)
Ο Μωρές, φανατικός φωτογράφος, λειτουργούσε ως ρεπόρτερ σχεδόν: φρόντιζε και απαθανάτισε όλες τις μεγάλες προσωπικότητες που πέρασαν από το νησί και φυσικά από την κοσμοπολίτικη Λαγουδέρα του. Μάλιστα, τις φωτογραφίες αυτές τις έστελνε στα σπίτια των celebrities ως ενθύμιο, ενώ με έναν πολύγραφο που είχε σπίτι του τύπωνε και μία μικρή εφημερίδα με τα νέα της Λαγουδέρας.
Βίντεο από την Ύδρα το 1978 (διακρίνεται και η Λαγουδέρα)
Ο Μωρές δεν ήταν Υδραίος, επισκέφτηκε το νησί στα μέσα της δεκαετίας του ‘50 μετά από παρότρυνση του φίλου του Βασίλη Μάρου, οπερατέρ στην ταινία «Το παιδί και το δελφίνι», και μαγεύτηκε από τον τόπο. Έχοντας ήδη ένα μπαρ στο κέντρο της Αθήνας, αποφάσισε να ανοίξει το ιστορικό μαγαζί το 1959.
Ο χώρος που μπορούσε να φιλοξενήσει έως και 100 άτομα, στεγαζόταν σε ένα μέρος, το οποίο παλιότερα χρησιμοποιούσαν οι ψαράδες. Συγκεκριμένα, εκεί κρεμούσαν τις βάρκες από το ταβάνι για να τις επισκευάσουν. Όταν πέρασε στα χέρια του Μωρέ, εκείνος αποφάσισε να διατηρήσει τον παραδοσιακό του χαρακτήρα. Άλλωστε, «λαγουδέρα» είναι ο ναυτικός όρος για τον μοχλό που μετακινεί το πηδάλιο των πλοίων. Έτσι, στο εσωτερικό του μαγαζιού συνέχιζαν να κρέμονται από την οροφή κουπιά και εξαρτήματα από πλοία, ενώ υπήρχαν και ντουζιέρες, που άνοιγαν οπότε το κέφι φούντωνε.
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας στην είσοδο της Λαγουδέρας στις αρχές της δεκαετίας του '60
Ονομαστή για τα πάρτι της, η Λαγουδέρα, συγκέντρωνε όλο τον καλό κόσμο, που ξεφάντωνε μέχρι πρωίας με τις μουσικές που έφερνε ο Μωρές από το Λονδίνο και τις έπαιζε στο πικάπ. Συχνά όμως και οι θαμώνες έπιαναν τις κιθάρες τους και οργάνωναν αυτοσχέδια γλέντια. Το ρεύμα εκείνη την εποχή έκλεινε στη μία μετά τα μεσάνυχτα. Αυτό όμως δεν αποθάρρυνε τους πελάτες, που συνέχιζαν τη διασκέδασή τους υπό το φως των κεριών και με το γραμμόφωνο. Μάλιστα διοργανώνονταν και άτυποι διαγωνισμοί χορού με τον Μωρέ να απονείμει μετάλλια στους καλύτερους.
Στη Λαγουδέρα γυρίστηκαν πολλές από τις ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, όπως η «Φαίδρα» και το «Γοργόνες και Μάγκες», ενώ στο πατάρι της είχε στηθεί και το καμαρίνι της Γεωργίας Βασιλειάδου, όταν βρέθηκε στο νησί για τους «Γαμπρούς της Ευτυχίας». Η Μάρθα Καραγιάννη δε, έλεγε ότι «η Λαγουδέρα ήταν ό,τι και η Κουίντα στη Φωκίωνος Νέγρη. «Μαζευόντουσαν οι πάντες. Όλη η Ελλάδα περνούσε από εκεί».
Κάπως έτσι το μαγαζί του Μωρέ έγινε σημείο συνάντησης. Η φήμη της Λαγουδέρας εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο και σύντομα θεωρήθηκε ένα από τα καλύτερα κλαμπ της Μεσογείου, που συναγωνιζόταν αυτά του Κάπρι και του Σεν Τροπέ. Επειδή τότε ακόμα η Ύδρα δεν είχε πολλές ταβέρνες, η μητέρα του Μωρέ φρόντιζε για το φαγητό των πελατών, που τους το προσέφεραν χωρίς χρέωση. Διάσημο το παστίτσιο της, όπως και η μαγειρίτσα της κάθε Πάσχα.
Φωτογραφία από το βιβλίο του Θόδωρου Ρουμπάνη «Λαγουδέρα: Η χρυσή εποχή της Ύδρας, 1959-1967», Εκδόσεις Μίλητος.
Η σεζόν στη Λαγουδέρα ξεκινούσε με τους ιστιοπλοϊκούς αγώνες στις 25 Μαρτίου. Ο Μωρές μάλιστα στο τέλος του αγώνα, που κατέληγε στο μαγαζί του, διοργάνωνε ένα μεγάλο πάρτι για τα πληρώματα. Ο ίδιος υποδεχόταν όλο τον κόσμο με ένα κανατάκι κρασί και ψωμί.
Το 1964 το μαγαζί μεταφέρθηκε στα παλιά σφαγεία, που αγόρασε ο Ναυτικός Όμιλος Ύδρας επί προεδρίας Παύλου Κουντουριώτη, ο οποίος με τη σειρά του τα υπενοικίασε στον Μωρέ. Ολόκληρη τη δεκαετία του ‘70 η καινούργια Λαγουδέρα μεσουρανούσε, συγκεντρώνοντας λαμπερά ονόματα του τζετ σετ.
Το 1989 η επιχείρηση πέρασε στα χέρια του Θοδωρή Ρουμπάνη, τακτικού θαμώνα του μαγαζιού και φίλου του Μωρέ. Οι ντόπιοι όμως που ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι τη Λαγουδέρα, παρόλο που είχε ευεργετήσει το νησί τους, το 1997 έθεσαν θέμα αιγιαλού, οπότε το μαγαζί έβαλε λουκέτο.
Τη δεκαετία του ‘90 η Λαγουδέρα μεταφέρθηκε στην Αθήνα, συμπληρώνοντας έτσι 40 χρόνια λειτουργίας.
