Είδαμε την Κέιτ Μπλάνσετ στο θέατρο στο Λονδίνο: Σαρωτική και με απροσδόκητη κωμική φλέβα στον «Γλάρο» του Τσέχοφ
Η Κέιτ Μπλάνσετ βγαίνει στη σκηνή και στο κοινό κρατάμε την ανάσα μας: Η σταρ των 2 βραβείων Όσκαρ, των 4 Χρυσών Σφαιρών και των ισάριθμων BAFTA, ένας ανεπανάληπτος χαμαιλέοντας της υποκριτικής, θα μπορέσει να γίνει η Ιρίνα Αρκάντινα, η χειμαρρώδης ηρωίδα του Αντόν Τσέχωφ;
Αρκούν λίγα δευτερόλεπτα, όσα χρειάζονται για να δούμε το βλέμμα της, καθώς βγαίνει από τους ψηλές καλαμιές του σκηνικού και σωριάζεται σε μια σεζλονγκ, για να καταλάβουμε: Η Κέιτ Μπλάνσετ έχει μεταμορφωθεί, αβίαστα θα έλεγε κανείς, στην καταξιωμένη ηθοποιό του θεάτρου που μετά βίας αντέχει- και καταλαβαίνει- τον γιο της, Κονσταντίν, που φιλοδοξεί να γίνει θεατρικός συγγραφέας και έχει μόλις γράψει το πρώτο του έργο.
Λίγο πριν την παράσταση, έξω από το θέaτρο του Barbican Centre- στο ανατολικό Λονδίνο, μακριά από την σκηνή του West End- που επέλεξαν ο σκηνοθέτης της παράστασης Τόμας Οστερμάιερ και η Κέιτ Μπλάνσετ για να στεγάσουν το εγχείρημά τους, η ανυπομονησία των θεατών είναι έκδηλη.
«Την είδα στο "Λεωφορείον ο Πόθος" στην Νέα Υόρκη , πριν 15 χρόνια, την λατρεύω», ακούμε να λέει στην παρέα της μια ηλικιωμένη Αγγλίδα, καθώς δείχνει το εισιτήριό της. Δύο νεαροί πετάγονται να αγοράσουν το πρόγραμμα πριν μπουν στην αίθουσα, μαζί με την διασκευή που έκανε για αυτή την παράσταση ο Οστερμάιερ και ο Ντάνκαν ΜακΜίλαν.
Το one-woman show της Κέιτ Μπλάνσετ στη σκηνή του θεάτρου του Barbican
Η 55χρονη Μπλάνσετ ως Ιρίνα Αρκάντινα είναι αεικίνητη πάνω στη σκηνή, προσφέροντας στους θεατές που κρέμονται από τα χείλη της ένα ανεπανάληπτο one-woman-show. Χορεύει κλακέτες, τραγουδάει, γδύνεται για να σαγηνεύσει τον εραστή της, Αλεξάντερ Τριγκόριν, καταφέρνει έως και σπαγγάτο να κάνει!
Αλλά αυτό, ίσως, που κάνει την ερμηνεία της παραπάνω και από γοητευτική είναι η απροσδόκητη κωμική της φλέβα, που χαρίζει μοναδική φρεσκάδα σε μια παράσταση που κουβαλάει νοήματα βαρυσήμαντα και σε ωθεί σε υπαρξιακούς αναστοχασμούς, και ολοκληρώνεται, άλλωστε, με μια προαναγγελθείσα αυτοκτονία.
Και είναι τα εξωλεκτικά της εκφραστικά μέσα που βγάζουν το αβίαστο γέλιο, όχι τόσο τα λόγια της: Οι εκφράσεις του προσώπου της, το βλέμμα της, ο μαξιμαλισμός στις κινήσεις της όταν δήθεν νιώθει τύψεις πως πλήγωσε τον γιο της, ο τρόπος που φοράει την πλούσια γκαρνταρόμπα της, αλλάζοντας σύνολα 3-4 φορές κατά τη διάρκεια του έργου, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους.
Παρά και την πέρα από κάθε αμφιβολία απογειωτική δύναμη του κειμένου του «Γλάρου», η Κέιτ Μπλάνσετ είναι μια αδιαμφισβήτη ντίβα, αλλά δεν είναι μόνη επί σκηνής.
Το Έμμα Κόριν, 29 ετών- ηθοποιός που αυτοπροδιορίζεται ως non-binary και χρησιμοποιεί αντωνυμίες ουδέτερου φύλου- έδωσε μια διαφορετική Νίνα, εξαιρετικά γειωμένη και μακριά από τις συνήθεις απεικονίσεις της νεαρής, χαριτωμένης και διψασμένης για δόξα, ηθοποιού.
Ο γιατρός του Πολ Μπέιζλι, η Μάσα της Τάνια Ρέινολντς και φυσικά ο Αλεξάντερ Τριγκόριν του Τομ Μπερκ και ο Κονσταντίν του Κόντι Σμιτ ΜακΦι, συνθέτουν ένα σύνολο ερμηνειών που δεν πέφτει σχεδόν σε καμιά στιγμή της παράστασης κάτω από το εξαιρετικό.
Με τον σκηνοθέτη της παράστασης, Τόμας Όστερμάιερ και τη δουλειά του είμαστε ιδιαίτερα εξοικειωμένοι στην Ελλάδα: Οι παραστάσεις που μας έχει χαρίσει με την Σαουμπίνε, την βερολινέζικη πρωτοποριακή ομάδα του, για το Ελληνικό Φεστιβάλ- στην Πειραιώς 260 και στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου- μας έχουν μείνει στην πλειοψηφία τους αξέχαστες.
Η φρέσκια πνοή που έδωσε στο έργο που έγραψε ο κορυφαίος Ρώσος θεατρικός συγγραφέας το 1896 μας επέτρεψε να το χαρούμε στο έπακρο, με μια μεταφορά του στο τώρα που του ταιριάζει πολύ.
Η μουσική παίζει κεντρικό ρόλο στη διασκευή- το τραγούδι «Golden Brown» της αγγλικής μπάντας The Stranglers παίζει δυνατά αρκετές φορές, δίνοντας ροκ χρώμα και τόνο στο έργο.
Πρωταγωνιστεί, επίσης, η αμεσότητα: Οι ήρωες έρχονται συχνά στην άκρη της σκηνής και εκμυστηρεύονται φωναχτά, στα ανοιχτά μικρόφωνα που βρίσκονται εκεί, τις σκέψεις τους.
Κάποιες φορές μπορεί την εξομολόγηση να την κάνει η ίδια η Μπλάνσετ, το Κόριν, ο Μπερκ. Αλήθεια, η Ιρίνα Αρκάντινα απολαμβάνει με πάθος τα παγωμένα πρωινά ντους ή η Κέιτ Μπλάνσετ;
Και αυτή η προέκταση της σκηνής, που σε φέρνει πρόσωπο με πρόσωπο με τους ήρωες, μοιάζει σαν να σου κλείνει το μάτι, σαν να σε προσκαλεί να λάβεις κι εσύ μέρος σ'αυτό τους το παιχνίδι.
Μετά από σχεδόν από τρεις ώρες παράστασης, κανείς δεν ήθελε το έργο αυτό να τελειώσει. Βγαίνοντας, το μάτι μας πέφτει στα λευκά T-shirt, που ξεχωρίζουν στην άκρη του πωλητηρίου.
Είναι σχεδιασμένα από το brand Girls on Tops και το όνομα της κεντρικής ηρωίδας του έργου, Ιρίνα Αρκάντινα, αλλά κι εκείνο της Κέιτ Μπλάνσετ φιγουράρουν πάνω τους- και γίνονται ανάρπαστα. Ο δυναμισμός χαρακτηρίζει τόσο την Αρκάντινα, όσο και την Μπλάνσετ. Ποια δεν θα'θελε να δανειστεί λίγη από την λάμψη τους, έστω και με την μορφή ενός βαμβακερού top;
O «Γλάρος« του Τόμας Οστερμάιερ παίζεται στο θέατρο του Barbican Centre, στο Λονδίνο, έως τις 5 Απριλίου.
