Οι ταινίες της εβδομάδας: Τζέσικα Τσαστέιν και Αν Χάθαγουεϊ σε ένα ψυχολογικό θρίλερ για τη σκοτεινή πλευρά της μητρότητας

Αυτή την εβδομάδα, η Τζέσικα Τσαστέιν και η Αν Χάθαγούεϊ δοκιμάζουν το «Μητρικό ένστικτό» τους, ο Deadpool συναντιέται με τον Wolverine στο μεγάλο στοίχημα της MCU, ενώ ένας «Τίγρης» από τη Ρουμάνια εξερευνά τα όρια της ανθρώπινης φύσης.

Μητρικό Ένστικτο

Σκηνοθεσία: Μπενουά Ντελόμ

Παίζουν: Τζέσικα Τσαστέιν, Αν Χάθαγουεϊ, Τζος Τσαρλς, Άντερς Ντάνιλσεν Λι

Περίληψη: Δυο αγαπημένες φίλες έρχονται σε σύγκρουση, όταν εξαιτίας ενός τραγικού δυστυχήματος πεθαίνει ο γιος της μίας. Κι ενώ παλεύουν να ξαναβρούν τις ισορροπίες τους, σκοτεινά ένστικτα αρχίζουν να τις κατακλύζουν.

Ψυχολογικό θρίλερ με τις οσκαρικές Τζέσικα Τσαστέιν και Αν Χάθαγουεϊ, που αποκαλύπτει τη σκοτεινή πλευρά της μητρότητας.

Η Άλις κι ο Σάιμον ζουν με τον γιος τους Θίο το όνειρο των αμερικανικών προαστίων της δεκαετίας του ‘60. Γείτονες και στενοί τους φίλοι, η Σελίν με τον Ντάμιαν και ο γιος τους Μαξ. Ωστόσο, οι ζωές και των δύο οικογενειών καταρρέουν, όταν ο Μαξ έχει ένα τραγικό ατύχημα. Από τον κήπο της, η Άλις βλέπει τον μικρό έτοιμο να πέσει από το μπαλκόνι και τρέχει προς το σπίτι της φίλης της, αλλά τελικά φτάνει πολύ αργά για να αποτρέψει το μοιραίο. Αισθάνεται τρομερά ένοχη, που δεν έσωσε τον Μαξ και ο πόνος της μεγαλώνει, καθώς ξέρει ότι η Σελίν και ο Ντάμιαν δεν μπορούν να κάνουν άλλα παιδιά.

Με τον καιρό, οι φίλοι φαινομενικά αποκαθιστούν διαλυμένη σχέση τους, αλλά η Άλις αρχίζει σιγά σιγά να βιώνειπαρανοϊκές αυταπάτες, θεωρώντας ότι η Σελίν αναζητά εκδίκηση για την απώλειά της.

Η Τζέσικα Τσαστέιν, που έχει αναλάβει την παραγωγή, προφανώς αντιλαμβανόμενη την έλλειψη πρωτότυπων σεναρίων, αποφάσισε να καταφύγει στη δοκιμασμένη συνταγές ενός remake, που θα της εξασφάλιζε έναν δυνατό γυναικείο ρόλο. Έτσι, κατέληξε στο βέλγικο «Duelles» του Ολιβιέ Μασέ-Ντεπάς,  που είχε κάνει αίσθηση το 2019, κάλεσε την αγαπημένη της φίλη Αν Χάθαγουεϊ να συμπρωταγωνιστήσουν και τον διακεκριμένο διευθυντή φωτογραφίας Μπενουά Ντελόμ, με τον οποίο έχουνε συνεργαστεί και οι δύο σταρ στο παρελθόν, να τις σκηνοθετήσει .

Το σενάριο της βέλγικης ταινίας βασιζόταν στο μυθιστόρημα της Μπαρμπαρά Αμπέλ, που τότε ο Μασέ-Ντεπάς έχει μεταφέρει από τη δεκαετία του ‘60 στο σήμερα. Η Τσαστέιν και ο Νπελόμ όμως κρατούν την εποχή, αλλά μεταφέρουν τη  δράση σε ένα αμερικάνικο αμερικανικό προάστιο, όπου οι άντρες κουστουμαρισμένοι κυνηγούν το δικό τους American dream, ενώ οι γυναίκες, ντυμένες στο στυλ της Τζάκι Κένεντι, προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στον ρόλο της συζύγου και μητέρας και αυτόν της ανεξάρτητης, εργαζόμενης γυναίκας.

Ο Ντελόμ, ακολουθώντας τη χιτσκοκική λογική του βέλγου συναδέλφου του, επιμένει στις σιωπές και τα βλέμματα πίσω από κουρτίνες, διατηρώντας την αμφιβολία σχετικά με τις προθέσεις των δύο ηρωίδων μέχρι τέλους, χωρίς όμως ιδιαίτερες εκπλήξεις, αντίθετα τονιζοντας το μελοδραματικό στοιχείο καιτην υστερία της «ιδανικής» ζωής.

Η  ατμόσφαιρα έχει μία vintage αισθητική με τις Τσατσέιν και Χάθαγουεϊ να επιδίδονται  σε ένα υποκριτικό μπρα ντε φερ, που ανεβάζει την ένταση εκεί που ο Νπελόμ αφήνεταισε ένα εικαστικό στιλιζάρισμα, και το ανατρεπτικό φινάλε εκπλήσσει, αν και η διαδρομή μέχρι εκεί έχει αρκετά σεναριακά κενά και αφήνει αναπάντητα ερωτήματα, σε σημείο που η όλη υπόθεση να μοιάζει έως και αναληθοφανής.

Deadpool & Wolverine

Σκηνοθεσία: Σον Λέβι

Παίζουν: Ράιαν Ρέινολντς, Χιου Τζάκμαν, Έμα Κόριν



Περίληψη: Ο πιο αθυρόστομος υπερήρωας του σινεμά επιστρέφει με το ταίρι που πάντα επιζητούσε παθιασμένα, τον αγωνιστή Wolverine.

Ο αθυρόστομος και πλακατζής Deadpool κι ο ευηπόληπτος αγωνιστής Wolverine γίνονται ομάδα στη νέα περιπέτεια της Marvel.

O Γουέιντ Γουίλσον περιφέρεται ως απλός πολίτης. Έχει αφήσει πλέον πίσω του τις μέρες του ως μισθοφόρος Deadpool κι εργάζεται ως πωλητής, αν και στην πραγματικότητα περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να ξεχωρίσει. Η ευκαιρία έρχεται, όταν ο πλανήτης αντιμετωπίζει μία υπαρξιακή  απειλή, οπότε ο Γουέιντ πρέπει να ταξιδέψει στον χωροχρόνο και σε παράλληλα σύμπαντα, για να βρει τον ιδανικό σύμμαχο, που δεν είναι άλλος από τον στιβαρό Wolverine. Οι δυο τους πρέπει να αντιμετωπίσουν έναν γραφειοκρατικό μηχανισμό, που μπορεί να εξαφανίζει timelines και τους «κακούς», που θέλουν την απόλυτη εξουσία.

Η σύμπραξη δύο εκ διαμέτρου αντίθετων υπερηρώων -του φαφλατά Deadpool με το βέβηλο χιούμορ και του πάντα μετρημένου Wolverine, που αν και έγραψε τον επίλογό του στο «Logan», βρίσκει τρόπο να επιστρέψει- στην ουσία συμβολίζει και τη συγχώνευση δύο  μεγάλων εταιρειών: της Disney και της Fox. H προσπάθεια αυτή που έχει διαφημιστεί ως το μεγάλο στοίχημα,που θα ανανέωνε το σύμπαν της ΜCU, καταλήγει σε έναν διασκεδαστικό φόρο τιμής σε δύο χαρακτήρες, που αν κι έχει την πλάκα του, τελικά λειτουργεί εις βάρος του Wolverine, αφού το παρωδιακό στοιχείο του Deadpool, ακόμα κι όταν επαναλαμβάνει τα ίδια αστεία, υπερισχύει.

Ο Σον Λέβι, ακολουθώντας τη λογική road movies, που παντρεύουν αταίριαστα δίδυμα, ενορχηστρώνει ένα χαβαλετζίδικο οδοιπορικό με καλές σκηνές δράσης και  βλάσφημες ατάκες, αρκετά άνιση όμως και σεναριακά περίπλοκη χωρίς λόγο. Η ιδέα των πολλαπλών συμπάντων κάνει τους δημιουργός να εφευρίσκουν όρους, όπως» ιερό χρονολόγιο», που χρειάζονται μεγάλη  ανάλυση, μόνο και μόνο στην ουσία για να δώσουν το πάτημα σε πολλές υπερήρωες να κάνουν το πέρασμά τους, αφού η όποια πλοκή από μόνη της δεν αρκεί για να γεμίσει τον χρόνο.

Ευτυχώς, ο Χιου Τζάκμαν έχει χιούμορ, οπότε δένει υποκριτικά με το φιλαράκι Ράιαν Ρέινολντς, χαρίζοντας μας μερικές  απολαυστικές στιγμές, αλλά όταν τα πράγματα σοβαρεύουν το πείραμα δείχνειτις αδυναμίες του, οπότε η Μarvel θα πρέπει μάλλον να αναζητήσει άλλες διεξόδους για να ρεφάρει.

Τίγρης  (Tigru)

Σκηνοθεσία: Αντρέι Τανάσε

Παίζουν: Καταλίνα Μόγκα, Πολ Ιπάτι, Άλεξ Βιλέα



Περίληψη: Η Βέρα είναι μια κτηνίατρος, που εργάζεται σε ζωολογικό κήπο σε μια μικρή πόλη της Τρανσυλβανίας, και καλείται να διαχειριστεί μια σειρά από προσωπικές κρίσεις. Από τη μία, την πρόσφατη απώλεια του νεογέννητού της και από την άλλη, την αποξένωση με το σύντροφό της. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί μια νέα πρόκληση, όταν πιθανότατα εξαιτίας της μια τίγρη δραπετεύει από το ζωολογικό κήπο, σπέρνοντας τον πανικό στην πόλη.

Μία ρουμανο-ελληνική συμπαραγωγή, βασισμένη σε πραγματικό γεγονός.

Η Βέρα ζει σε μια μικρή πόλη της Τρανσυλβανίας, όπου εργάζεται ως κτηνίατρος του τοπικού ζωολογικού κήπου και διαθέτει μια μικρή κλινική κατοικίδιων ζώων. Έχει χάσει πρόσφατα το μωρό της λόγω μιας γενετικής παραμόρφωσης λίγες μόνο ημέρες μετά  από τον τοκετό, ενώ παράλληλα απομακρύνεται από τον σύζυγό της, περνώντας περισσότερο χρόνο στη δουλειά της. Μια μέρα μια θηλυκή τίγρη, που κατασχέθηκε από έναν ντόπιο μουσικό εκκεντρικό Ρομά, πηγαίνει στο ζωολογικό κήπο. Παράλληλα, η Βέρα συγκλονισμένη ανακαλύπτει ότι ο σύζυγός της, Τόμα, έχει σεξουαλική σχέση με μια πολύ νεότερη γυναίκα. Αρνούμενη να τον αντιμετωπίσει, αποφασίζει να περάσει τη νύχτα στον ζωολογικό κήπο, όπου προσπαθεί να ηρεμήσει το άγχος της με αλκοόλ, ενώ ταΐζει την τίγρη, παραλείποντας να κλείσει σωστά το κλουβί της. Το πρωί συνειδητοποιεί ότι το ζώο εξαφανίστηκε και αναγκάζεται να ακολουθήσει τις τοπικές αρχές, σε μια προσπάθεια ανεύρεσης και επαναφοράς του ζώου στο κλουβί του.

Περνώντας μέσα στο δάσος συνοδευόμενη από τον σύζυγό της, έρχεται αντιμέτωπη με διάφορους χαρακτήρες, όπως ο ασταθής πρώην ιδιοκτήτης της τίγρης, ο εκφοβιστής αρχηγός της τοπικής αρχής, ή ένας κυνηγός που φαίνεται πρόθυμος να επιστρέψει στο σπίτι με ένα τρόπαιο. Η Βέρα βιώνει μια σειρά από απροσδόκητες περιπέτειες και περνάει κρίσιμες στιγμές, που την ωθούν να πάρει καθοριστικές αποφάσεις για τη ζωή της.

Ο Αντρέι Τανασέ, λάτρης των αιλουροειδών, διάβασε την ιστορία μιας τίγρης που το έσκασε από έναν ζωολογικό κήπο και εμπνεύστηκε στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο μία αλληγορία για την απώλεια και την ανάγκη για ελευθερία. Ταυτίζοντας τη Βέρα με την τίγρη, καθώς και οι δυο ζουν φυλακισμένες σε έναν κόσμο που δεν τους ταιριάζει και θέλοντας μέσα από την αναζήτηση του «θηρίου» να αποτυπώσει τη σύγχρονη πραγματικότητα της χώρας του, ο Ρουμάνος σκηνοθέτης ανοίγει πολλά θέματα ταυτόχρονα: τη μητρότητα, το πένθος, την πίστη και τη θρησκοληψία, την προδοσία, την πατριαρχία, τον ρατσισμό, την επιβολή του ανθρώπου στη φύση, χωρίς ωστόσο να προλαβαίνει μέσα στην μικρή διάρκεια της ταινίας του -μία ώρα μόλις και 15 λεπτά- να εμβαθύνει σε κανένα από αυτά.

Κι ενώ αναμφίβολα διαθέτει αρετές και μια δυναμική πρωταγωνίστρια, την εκφραστικότητα Καταλίνα Μόγκα, δεν καταφέρνει να ξεκαθαρίσει τον άξονα του. Έτσι, όταν έρχεται η ώρα των μεγάλων αποφάσεων για την κεντρική του ηρωίδα, που συγκλονίζεται από την τύχη της τίγρης, η επιλογή της δεν καταγράφεται ως σημαντική  για τον θεατή, αφού πολλά από τα ζητήματα που την απασχολούν μένουν σε εκκρεμότητα.

Επαναπροβολές:

Όλα για την Μητέρα μου (All About my Mother /Todo Sobre mi Madre)

Σκηνοθεσία: Πέδρο Αλμοδόβαρ

Παίζουν: Σεσίλια Ροθ, Μαρίζα Παρέδες, Πενέλοπε Κρουζ, Eλόι Αζορίν, Αντόνια Σαν Χουάν

Περίληψη: Στη Μαδρίτη, μια ανύπαντρη μητέρα, όταν χάνει τον μοναχογιό της, αποφασίζει να εντοπίσει τον πατέρα του, γεγονός που ανοίγει το δρόμο για υπαρξιακή οδύσσεια.

Η πιο συγκινητική ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ, που απέσπασε το βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών, Χρυσή Σφαίρα και το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, κυκλοφορεί σε επανέκδοση με ψηφιακά αποκατεστημένες κόπιες για την επέτειο των 25 χρόνων από την πρεμιέρα της.

Η Μανουέλα χάνει τον δεκαεφτάχρονο γιο της σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, καθώς εκείνος τρέχει να ζητήσει αυτόγραφο από μια ηθοποιό.Έτσι, εκείνη πηγαίνει στη Βαρκελώνη για να βρει τον πατέρα του, μια τρανσέξουαλ ονόματι Λόλα, που δεν γνωρίζει καν ότι έχει παιδί. Πρώτα βρίσκει τον φίλο της, Αγράδο, επίσης τρανσέξουαλ. Μέσω αυτού γνωρίζει τη Ρόζα, μια νεαρή καλόγρια με προορισμό το Ελ Σαλβαδόρ, και τυχαία γίνεται η προσωπική βοηθός της Χούμα Ρόχο, της ηθοποιού που θαύμαζε ο γιος της. Κι ενώ βοηθά τη Χούμα να διαχειριστεί τη Νίνα, τη συμπρωταγωνίστρια και ερωμένη της, φροντίζει τη Ρόζα κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης εγκυμοσύνης, ζώντας μια περιπέτεια με δραματικό τέλος.

Με αναφορές στον Λόρκα, το «Όλα για την Εύα» και το «Λεωφορείο, ο Πόθος», οι μητέρες (και οι πατέρες) του Αλμοδόβαρ θα βιώσουν την θλίψη, την αγάπη και τη φιλία. Ο Ισπανός auteur, ίσως στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του, υπογράφει έναν ύμνο στη γυναίκεια φύση και δημιουργεί ένα στιβαρό μελόδραμα, που σέβεται και ταυτόχρονα ανανεώνει δυναμικά τους κανόνες του είδους, χτυπώντας κατευθείαν στην καρδιά.

Ο Κανόνας του Παιχνιδιού ( La Règle du Je)

Σκηνοθεσία: Ζαν Ρενουάρ

Παίζουν: Μαρσέλ Νταλιό, Νόρα Γκρέγκορ, Πολέτ Ντιμπόστ, Ρολάν Τουτέν, Ζουλιέν Καρέτ, Ζαν Ρενουάρ

Περίληψη: Μια παρέα μεγαλοαστών προσκαλείται στον πύργο ενός αριστοκράτη. Η άρνηση ενός καλεσμένου να ακολουθήσει τους κανόνες του παιχνιδιού των υπολοίπων θα πυροδοτήσει αλυσιδωτά περιστατικά με τραγική κατάληξη.

Το αριστούργημα του Ζαν Ρενουάρ, μία σατιρική καταγραφή μιας πλήρως αμοραλιστικής κοινωνίας, κυκλοφορεί επανέκδοση.

Η αφρόκρεμα της γαλλικής υψηλής κοινωνίας ετοιμάζεται να περάσει ένα κυνηγετικό σαββατοκύριακο σε έναν αριστοκρατικό πύργο. Ίντριγκες, μηχανορραφίες, ερωτικοί παλιμπαιδισμοί, τρυφηλές απολαύσεις, εγωπαθείς συμπεριφορές, ατελείωτες παρεξηγήσεις και μικροπρεπείς ανταγωνισμοί συνθέτουν ένα μωσαϊκό ηθικού ξεπεσμού και μακάριας αλαζονείας. Τα τύμπανα του πολέμου και της φρίκης ήδη ηχούν σε απόσταση αναπνοής το 1939, αλλά τούτος ο μικρόκοσμος αρνείται να βγει από τον λήθαργο και συνεχίζει να αναλώνεται με πάθος στα επουσιώδη και τα ασήμαντα.

Ο Ζαν Ρενουάρ, στο απόγειο της καριέρας του, αναγκάζει τους συμπατριώτες του να κοιταχτούν στον καθρέφτη, κι εκείνοι, τρομαγμένοι από το παραμορφωμένο είδωλο που αντικρίζουν, στρέφουν με αποστροφή το βλέμμα μακριά.

Αφότου απέτυχε παταγωδώς εισπρακτικά και κατακρεουργήθηκε από τους κριτικούς, «Ο κανόνας του παιχνιδιού» απαγορεύτηκε από τη γαλλική κυβέρνηση της εποχής με το πρόσχημα ότι «υποσκάπτει την κοινωνική ηθική και διαφθείρει τη νεολαία». Προφητική, διορατική και γεμάτη αναρίθμητες τεχνικές καινοτομίες, η ταινία του Ζαν Ρενουάρ φαντάζει εξωφρενικά μοντέρνα ακόμη και στις μέρες μας. Ίσως γιατί ανατέμνει, με τρόπο πανανθρώπινο και διαχρονικό, τους κανόνες του παιχνιδιού της ανθρώπινης συνθήκης.

Ουγκέτσου Μονογκατάρι (Ugetsu Monogatari)

Σκηνοθεσία: Κένζι Μιζογκούτσι

Παίζουν: Μασαγιούκι Μόρι, Ματσίκο Κίο, Κινούγιο Τανάκα, Σακάε Οζάουα, Μιτσούκο Μίτο



Περίληψη: Στην Ιαπωνία, τον 16ο αιώνα δύο χωριάτες, μαζί με τις γυναίκες τους, εγκαταλείπουν το χωριό τους για τη μεγάλη πόλη, στη διάρκεια ενός μεγάλου εμφύλιου πολέμου, σ' αναζήτηση δόξας και πλούτου. Οι στρατιώτες θα σκοτώσουν τη γυναίκα του ενός και θα βιάσουν την άλλη (που θα γίνει πόρνη), ενώ οι δύο άντρες θα έρθουν αντιμέτωποι μ' έναν σκληρό κι άκαρδο κόσμο.

Η βασανισμένη, κατά πολλούς, αυτοβιογραφία του Κένζι Μιζογκούτσι και μια από τις σπουδαιότερες  στιγμές του παγκόσμιου σινεμά.

Σ’ ένα χωριό της μεσαιωνικής Ιαπωνίας, που συγκλονίζεται από εμφύλιους πολέμους, δύο αδέρφια διακινδυνεύουν τις οικογένειες και τις ζωές τους, για να ακολουθήσουν τις εμμονές τους. Ο Γκεντζούρο, ένας φτωχός αγγειοπλάστης, ονειρεύεται δόξα και πλούτη, ενώ ο αδερφός του, Τομπέι, θέλει να γίνει ένδοξος σαμουράι. Αποφασίζουν να κατευθυνθούν προς την πόλη, χωρίς τις οικογένειές τους, για να πουλήσουν την πραμάτεια τους. Όταν τελικά φτάσουν εκεί και βρεθούν κοντά στην πραγμάτωση των στόχων τους, ο πρώτος θα πέσει θύμα της γοητείας ενός φαντάσματος κι ο τελευταίος θα ανακαλύψει ότι η γυναίκα του έχει γίνει πόρνη.

«Ουγκέτσου Μονογκατάρι» σημαίνει κατά λέξη «Η ιστορία της υγρής, θολής σελήνης» και αντλεί την έμπνευσή της από τον μύθο της Οδύσσειας. Αναγνωρίζεται ως η επιτομή του έργου του Κένζι Μιζογκούτσι και αποτελεί μια από τις ομορφότερες στιγμές της Ιστορίας του παγκόσμιου σινεμά. Μια ιστορία φαντασμάτων, που όπως όλες τελικά οι δημιουργίες του μεγάλου σκηνοθέτη, δεν είναι παρά μια φανταστική ιστορία βουτηγμένη στην πιο αμείλικτη πραγματικότητα, μια ταινία για τα πάθη, τα όνειρα, τη μοίρα των ανθρώπων - μια «ομηρική» περιπέτεια για την πίστη καιτην αυταπάρνηση σε έναν περίπλοκο κόσμο.