Rue Cambon 19: «Η χώρα των θαυμάτων της Chanel», μια ολοκαίνουργια μπουτίκ

Από το θρυλικό κατάστημα στον αριθμό 31 της οδού Cambon, στον αριθμό 19

Το κτίριο του αριθμού 31 της οδού Cambon κτίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα και στις 7 Φεβρουαρίου του 1918 πέρασε στα χέρια της Gabrielle Chanel. 

Το πρώτο αυτό απόκτημα της Coco, ήταν ουσιαστικά ένα τετραώροφο αρχοντικό με μια μεγάλη βεράντα και μια μεγάλη ανοιχτή πρόσοψη καθώς είχε πέντε μεγάλα παράθυρα. 

Αμέως η Gabrielle Chanel ξεκίνησε τις εργασίες προκειμένου να μετατρέψει το αρχοντικό στο σπίτι που είχε φανταστεί. Ανέθεσε αμέσως την ανακαίνιση στον Louis Faure-Dujarric, known, γνωστού τόσο για την κατασκευή κατοικιών αλλά και αθλητικών εγκαταστάσεων όπως του κεντρικού γηπέδου στο Roland-Garros. 

Η Gabrielle Chanel ήθελε από την αρχή να δώσει στο κτίριο μια πιο μοντέρνα αίσθηση και το  Art Deco στιλ ήταν η πρώτη επιλογή. 

Η avant-garde αίσθηση και αισθητική της σε όλα, έπεσε μέσα και σε αυτό: Το Αrt Deco είχε μόλις αρχίσει να γίνεται τάση και να ακμάζει όταν η Coco αποφάσισε να την υιοθετήσει στο κτίριο που θα γινόταν σπίτι της. Και δικό της και του Οίκου Μόδας της. 

Γκρέμισε τις σοφίτες του 4ου ορόφου, ζήτησε από τον αρχιτέκτονα του Pierre Figarol να χτίσει έναν πέμπτο όροφο και κάπως έτσι χτίστηκε ένα μύθος. 

Από τότε, η μπουτίκ του ισογείου, η περίφημη Art Deco γεμάτη καθρέπτες σκάλα και το σαλόνι  Haute Couture στον πρώτο όροφο, το προσωπικό διαμέρισμα της Mademoiselle Chanel στο δεύτερο όροφο, το στούντιο στον τρίτο και τα ατελιέ της Haute Couture στον τέταρτο και πέμπτο όροφο θα γίνονταν το επίκεντο της Chanel. Και η οδός Cambon το προνομιούχο περιβάλλον της: Το κτίριο στον αριθμό 29 αποκτήθηκε τον Απρίλιο του 1923, το κτίριο στον αριθμό 25 τον Απρίλιο του 1926,  το κτίριο στον αριθμό 27 και το κτίριο στον αριθμό 23 τον Οκτώβριο του 1927. 

Ενας χώρος μόδας που σέβεται απόλυτα τη σημασία που έχει το να προσφέρεις στον πελάτη μια μοναδική εμπειρία: «Οταν οι πελάτες μου έρχονται σε εμένα, τους αρέσει να διασχίζουν το κατώφλι ενός μαγικού τόπου. Αισθάνονται ικανοποίηση (...) τους ικανοποιεί όλο αυτό: Είναι προνομιούχοι χαρακτήρες που ενσωματώνονται στο μύθο μας (...). Ο θρύλος είναι η καθαγιασμός της φήμης», επιβεβαίωσε η Coco το 1935*.

Η διαφήμιση για τη Ready-to-Wear του 1978 και η άφιξη του Karl Lagerfeld το 1983, επιβεβαίωσαν το στάτους της οδού Cambon ως τη βάση της Chanel.  

Μια μυθική τοποθεσία, ένας αριθμός, 31 και ένας δρόμος γνωστός σε όλο τον κόσμο, συνώνυμος με την πολυτέλεια και το γαλλικό savoir-faire. 

Με την ώθηση του σχεδιαστή σήμερα η Chanel επεκτείνει την αύρα της στην οδό Cambon ανοίγοντας αυτή τη δεύτερη μπουτίκ. 

Η νέα μπουτίκ της Chanel στον αριθμό 19 ολοκληρώνει αυτό το οικοδομικό σύνολο με την πλούσια ιστορία και την εκπληκτική αρχιτεκτονική του. 

Το κύριο κτίσμα, ένα διατηρητέο του 18ου αιώνα στην οδό Saint-Honoré ενώθηκε με μια πρώην μονή του 17ου αιώνα. Στην οδό Duphot ένα κτίριο στον αριθμό 19 συνδέθηκε με το διατηρητέο  «Élément pittoresque de la Ville de Paris» μέσω μιας μικρής προσθήκης. Αυτό το νέο κτίριο ολοκληρώθηκε με μια μικρή εσωτερική αυλή. 

Τα διαφορετικά αρχιτεκτονικά στιλ, οι πολυάριθμες δομές και πλαίσια, καθένα αρκετά ιδιαίτερο, τα διαφορετικά ύψη, τα διαφορετικά πατώματα του κάθε κτιρίου έπρεπε να αψηφιστούν για να ενοποιηθούν σε εναν ιδιαίτερο και μοναδικό χώρο. 

Και κάπως έτσι έγινε εν τέλει με την ανακαίνιση να γίνεται μεν, αλλά με τρόπο που να διασφαλίζει την ιστορία αυτής της συστάδας κτιρίων δε. Αλλά και με τρόπο που να αποτίει φόρο τιμής στο  savoir-faire της Chanel. 

Για τον αρχιτέκτονα Peter Marino ήταν ζωτικής σημασίας να διατηρηθεί η παρισινή αρχιτεκτονική. Το κτίριο έπρεπε και πρέπει να διηγείται τη δική του ιστορία και εμμέσως την ιστορία του Παρισιού και της Chanel.

Η μπουτίκ του αριθμού 19

Με το άνοιγμα της μπουτίκ στον αριθμό 19 η οδός Cambon  χτυπά ακόμη περισσότερο στους ρυθμούς της Chanel, με τις δυο μπουτίκ να συμπληρώνουν η μια την άλλη τέλεια. 

Και φυσικά στην νέα μπουτίκ του αριθμού 19 απλώνεται ολόκληρος ο κόσμος της Chanel, από τη μόδα και την ομορφιά μέχρι τα ρολόγια και τα κοσμήματα. 

• Το ισόγειο

Το ισόγειο ανήκει στα παπούτσια, τα δερμάτινα είδη και τις συλλογές αξεσουάρ.

Ως συνέχεια της ιστορικής μαρμάρινης πρόσοψης, τα πατώματα του ισογείου είναι στρωμένα με μάρμαρο, φέρνοντας ουσιαστικά το έξω μέσα. 

Στους τοίχους ακολουθήθηκε μια τεχνοτροπία και χρησιμοποιήθηκε ένα αγαπημένο χρώμα της Gabrielle Chanel σε μεταλλική απόχρωση. 

Η δεύτερη είσοδος απο την οδό  Duphot οδηγεί στο χώρο των καλλυντικών, όπου φιλοξενούνται τα αρώματα του Οίκου σε μια πολύ ιδιαίτερη γωνιά, ενώ τα προϊόντα μέικ απ και φροντίδας του δέρματος απλώνονται σε μια μοναδική σύνθεση λευκών και μαύρων καθρεπτών. 

Μια εκπληκτική μαρμάρινη σκάλα έχει αναπαλαιωθεί πλήρως και στους τοίχους της έχει αναπαρασταθεί με έναν απόλυτα σύγχρονο τρόπο η θρυλική σκάλα της Coco του κτιρίου στον αριθμό 31 της οδού Cambon. 

Τέλος, στον προθάλαμο βρίσκεται ένα μοναδικό ασανσέρ, άλλης εποχής: Σιδερένιο και περίτεχνο. 

Ανεβαίνοντας στους επάνω ορόφους, η ατμόσφαιρα γίνεται πιο οικεία και πιο.... ήσυχη. Πιο ήρεμη, σαν να μην βρίσκεσαι στην καρδιά της φασαριόζας πόλης. 

• Ο πρώτος όροφος

Στον πρώτο όροφο με το παρκέ υπάρχει μια υπέροχη βεράντα με θέα τον κήπο δίνοντας στους πελάτες την αίσθηση της ηρεμίας, κάνοντας τη φασαρία της πόλης να σιωπά. 

Στον όροφο αυτό φιλοξενούνται οι θρυλικές τσάντες της Chanel και τα υπόλοιπα δερμάτινα είδη, τα κοσμήματα και τα άλλα αξεσουάρ. Οι λευκές και οι γκρι πολυθρόνες (όπως όλα τα έπιπλα σε μίνιμαλ γραμμές) αλλά και τα σκαμπό ντυμένα με τουίντ μοιάζουν με πρόκληση: Καλούν τους πελάτες να κάτσουν αναπαυτικά για να δουν από κοντά και να απολαύσουν τα υπέροχα ρολόγια και κοσμήματα ή να δοκιμάσουν ένα φουλάρι και ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου. Και στο κάτω κάτω τους καλούν να κάτσουν και να απολαύσουν το χώρο, πιο χαλαρά. 

Αφιερωμένοι στη μόδα, οι τρεις τελευταίοι όροφοι εστιάζουν στις αντιθέσεις των υλικών: Παραδοσιακά ξύλινα παρκέ, μεταλλικά υφάσματα, λακαρισμένοι τοίχοι στα δοκιμαστήρια. 

Οι κρεμάστρες μετατρέπονται σε μοντέρνα πλαίσια για να τονίσουν τα ενδύματα. 

Το ντεκόρ είναι εμπνευσμένο από το διαμέρισμα της Gabrielle. 

• Ο δεύτερος όροφος

Στο δεύτερο όροφο η διακόσμηση είναι εμπνευσμένη από τον κόσμο της Coco. Στα τρία δωμάτια του ορόφου βρίσκονται οι κύριες συλλογές του γαλλικού Οίκου μόδας: Ready-to-Wear, Cruise, Métiers d’art, αλλά και οι συλλογές COCO NEIGE και CHANEL’s COCO BEACH.

Σε ένα από τα δωμάτια, τοποθετημένο πίσω από έναν μπεζ καναπέ με μεταλλιζέ μαξιλάρια δεσπόζει ένα υπέροχο παραβάν, έργο τέχνης. 

Σε ένα άλλο δωμάτιο ένας μεγάλος καθρέφτης Goossens με κρύσταλλα και μπρούντζο είναι τοποθετημένος πάνω από ένα τζάκι. 

Η θέα στο δρόμο και στους Κήπους του Κεραμεικού και το εκπληκτικό μπρούτζινο τραπεζάκι Ingrid Donat μαζί με ένα  Michael Pohu coffee table κάνουν ακόμη πιο ζεστό το συγκεκριμένο δωμάτιο. 

Ενα σκαλιστό λιοντάρι από μάρμαρο Carrera, ένας καθρέπτης Line Vautrin του 1955, ένας πολυέλαιος Goossens, αντικέ λάμπες και φώτα οροφής όλα δημιουργίες του χρυσοχόου της Gabrielle. 

Ο τρίτος και ο 4ος όροφος, συνολικής επιφάνειας 500 τ.μ. προορίζονται για αίθουσες εκδηλώσεων. 

Από τον αριθμό 31 στον αριθμό 19 της οδού Cambon... 

Με αυτή τη μπουτίκ η Chanel ανοίγει μια νέα πόρτα στον κόσμο της. 

Ετσι, εμπλουτισμένη, η εμπειρία του πελάτη λαμβάνει μια πρωτόγονη έκταση. Μια εμπειρία κυριαρχούμενη από τις αξίες του Οίκου και της άριστης ποιότητας, που δίνει στον πελάτη την εντύπωση ότι ακολουθεί τα βήματα της Coco φθάνοντας ως τις δημιουργικές διαδρομές που καθιέρωσε ο σημερινός καλλιτεχνικός διευθυντής Karl Lagerfeld. 

Μια μπουτίκ γεμάτη έργα τέχνης

Η Gabrielle Chanel ήταν πάντα  ένθερμος προστάτης των τεχνών και των καλλιτεχνών. 

Εκτός του ότι πολλοί από αυτούς ήταν στενοί φίλοι της (Pablo Picasso, Igor Stravinsky, Serge Diaghilev, Luchino Visconti,Jean Cocteau, Pierre Reverdy), η Coco στήριζε και χρηματοδοτούσε το έργο τους. 

Το διαμέρισμά της ήταν ακόμη στέγη για πολλά κομμάτια της σύγχρονης και της ιστορικής τέχνης. Και έτσι, πάντα υπάρχει λόγος που οι μπουτίκ Chanel αντικατοπτρίζουν αυτή την αγάπη της Chanel για τις τέχνες. 

Ανεξαρτήτως το πού βρίσκεται, κάθε Chanel μπουτίκ αποτελεί έναν ιδιαίτερο χώρο για την τέχνη και τους σύγχρονους καλλιτέχνες.

Σε κάθε περίπτωση τα έργα τέχνης είναι πλήρως ενσωματωμένα στο χώρο, τοποθετημένα έτσι ώστε να αποτελούν και μέρος του ντεκόρ, ενώ ταυτόχρονα αποτελούν ένα πολύτιμο αντικείμενο σε μια ανοιχτή και προσβάσιμη βιτρίνα. 

Μια εγγύτητα και μια απλότητα που δίνουν τη δυνατότητα στον καθένα να τα θαυμάσει χωρίς την ίδια ώρα να δίνουν την αίσθηση ότι όλο αυτό γίνεται στο πλαίσιο της επίδειξης. 

Ολο αυτό, στη νέα μπουτίκ της Chanel έγινε εφικτό χάρη στον Peter Marino που κατόρθωσε να αποδώσει τιμές στους καλλιτέχνες και να εντάξει και να αναμείξει σπουδαία έργα με τις δημιουργίες της Chanel.  

Από την είσοδο ως τους χώρους εκδηλώσεων στον τέταρτο και πέμπτο όροφο, η μπουτίκ στον αριθμό 19 της οδού Cambon φιλοξενεί 28 έργα τέχνης 20 διαφορετικών καλλιτεχνών που επιλέχθηκαν από τον αρχιτέκτονα Peter Marino. 

Από το ισόγειο ως τον πέμπτο όροφο παράλληλα με τη σκάλα εκτείνεται σε ύψος 14 μέτρων το έργο Große Treppe (Μεγάλη Σκάλα) του Gregor Hildebrandt: Φτιαγμένο από κομμένους δίσκους βινυλίου, χάλυβα και ύφασμα το έργο αυτό αντιπροσωπεύει την αέναη κίνηση. 

Στον πρώτο όροφο το γλυπτό Odore di Femmina-Torso Plugs του Johan Creten από μπρούντζο, καλυμμένο με φύλλα χρυσού. 

Εκεί υπάρχουν και δύο κολάζ που σχηματίζουν καμέλιες (σήμα κατατεθέν της Chanel) τα οποία κατασκευάστηκαν ειδικά για τη συγκεκριμένη μπουτίκ από τον Peter Dayton.

Στο δεύτερο όροφο, ένα μεγάλο πάνελ ζωγραφισμένο από τον Martin Kline και αυτό ειδική παραγγελία. 

Οι αίθουσες εκδηλώσεων στον τρίτο και τέταρτο όροφο φιλοξενούν επίσης έργα τέχνης της  Paola Pivi. 

Στον τρίτο όροφο ένα ασημένιο τραπέζι της Ingrid Donat. 

Το σκοτεινό έργο Observation Point n°53,  ένα μικρό γλυπτό σε μια γυάλινη βάση του Johan Creten δημιουργεί αντίθεση με το λαμπερό πίνακα Gold Dome VI του Y. Z. Kami με τα φύλλα χρυσού. 

Στον τέταρτο όροφο ένα ζευγάρι γυάλινων βάζων Murano με τίτλο Love and Hate (Αγάπη και Μίσος) του Jerszy Seymour αποτίουν φόρο τιμής στη θρυλική διχρωμία -άσπρο μαύρο- της Chanel.

*Coco Chanel, The Legend and the Life, p1, published by Harper Collins, 2010.