«Downton Abbey» και «Dοctor Strange» στις ταινίες της εβδομάδας

Αυτή την εβδομάδα, η οικογένεια Κρόουλι του Downton Abbey μπαίνει σε μια νέα εποχή, ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς επιστρέφει ως Dr. Strange, η Λορ Καλαμί προσπαθεί να επιβιώσει σε ένα Παρίσι που βράζει, ενώ η Πάολα Ρεβενιώτη παρέα με την Εύα Κουμαριανού και την Μπέτυ Βακαλίδου μάς ξεναγούν στις «πιάτσες» της Αθήνας, εκεί που άλλοτε άνθιζαν οι «Πικροδάφνες».

Ο Πύργος του Downton 2: Μια Νέα Εποχή (Downton Abbey: A New Era)

Σκηνοθεσία: Σάιμον Κέρτις

Παίζουν: Χιου Μπόνβιλ, Ελίζαμπεθ ΜακΓκόβερν, Μάγκι Σμιθ, Μισέλ Ντόκερι, Λόρα Καρμάικλ

Περίληψη: : Βρισκόμαστε στο 1928 και η οικογένεια του Downton μαζί με τους οικιακούς υπηρέτες, είναι παρόντες στο γάμο του Τομ Μπράνσον με την Λούσι Σμίθ. Οι ανακατατάξεις είναι πολλές. Απρόσμενα τηλεφωνήματα με ανέλπιστα μαντάτα και επισκέψεις που ταράζουν την ησυχία λαμβάνουν χώρα, ενώ η Κοντέσα του Γκράντθαμ, Βάιολετ Κρόουλι, αποκτάει μια βίλα στη Νότια Γαλλία,  που αλλάζει τα δεδομένα της διαθήκης της.

Δεύτερη ταινία, που λειτουργεί ως συνέχεια  της τηλεοπτικής  σειράς,  με νέες αποκαλύψεις κι έντονο το κινηματογραφικό στοιχείο.

Ο δημιουργός της σειράς και των δύο πλέον ταινιών Τζούλιαν Φέλοους ενώνει και πάλι την οικογένεια των Κρόουλι, αυτή τη φορά με αφορμή τον γάμο Τομ Μπράνσον με την Λούσι Σμίθ. Ταυτόχρονα, ένα μέρος της οικογένειας μεταβαίνει στη Νότια Γαλλία, μιας και η Λαίδη Βάιολετ για κάποιο περίεργο λόγο πρόκειται να κληρονομήσει μια υπέροχη βίλα, που ανήκε σε έναν παλιό της φίλο.

Κι ενώ οι Κρόουλι προσπαθούν να αποκαλύψουν το μυστικό της Κοντέσας, ένα κινηματογραφικό συνεργείο έχει καταλάβει τον πύργο για τα γυρίσματα μιας ταινίας του βωβού κινηματογράφου με τίτλο «Ο Τζογαδόρος». Τα μέλη του υπηρετικού προσωπικού ετοιμάζονται να υποδεχτούν τους λαμπερούς πρωταγωνιστές, που η καριέρα τους απειλείται από τα νέα ήθη κι έθιμα.

Επηρεασμένος σίγουρα από τη μετά-Βrexit εποχή, ο Φέλοους διαχειρίζεται έξυπνα το πέρασμα από τον βωβό στον ομιλούντα κινηματογράφο και τις αλλαγές που προκάλεσε αυτή η μετάβαση, δημιουργώντας υπαινικτικούς συσχετισμούς για το νέο που παίρνει τη θέση του παλιού: μια κατάσταση που έχει κόστος, όμως το αποτέλεσμα δικαιώνει  όλους τους εμπλεκόμενους.

Με την αποδεδειγμένη αφηγηματική του ικανότητα, το φλεγματικό του πνεύμα και την κομψότητα που διακρίνει και τις προηγούμενες δουλειές του γύρω από τα μέλη της δυναστείας των Κρόουλι, φτιάχνει μια καλοδομημένη ιστορία με ανατροπές, ατμόσφαιρες και χιούμορ, πουεπιβεβαιώνει πως το «Downton Abbey» είναι αναμφισβήτητα μια από τις πιο feelgood περιπέτειες εποχής, που πάντα θα θες να δεις λίγο ακόμα πριν πέσουν οι τίτλοι του τέλους, έστω κι αν θυμίζει επεισόδιο βρετανικής τηλεοπτικής σειράς.

Μέσα σ' αυτό το ευφρόσυνο κλίμα δεν λείπουν κάποιες «τολμηρές» προσθήκες, που αποθεώνουν την αποδοχή της διαφορετικότητας, αλλά και τα βιτριολικά σχόλια που εκτοξεύει η υπέροχη Μάγκι Σμιθ για το σινεμά και την κινηματογραφική βιομηχανία εν γένει, που σήμερα περνάει κι αυτή τη δική της κρίση, στοιχεία δηλαδή που κάνουν το  Downton Abbey του Μεσοπολέμου απροσδόκητα σύγχρονο.

Doctor Strange in the Multiverse of Madness

Σκηνοθεσία: Σαμ Ράιμι

Παίζουν: Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Ελίζαμπεθ Όλσεν, Μπενεντίκτ Γουόνγκ, Ρέιτσελ ΜακΆνταμς, Τσιούετελ Έτζιοφορ, Ζοσίτι Γκόμεζ

Περίληψη: Μετά από τα γεγονότα που ακολούθησαν το «Avengers: Endgame», o Dr. Stephen Strange συνεχίζει να αναζητά την Time Stone. H συνάντηση με έναν φίλο από τα παλιά -που όμως πλέον μετατράπηκε σε εχθρό- θα τον φέρει αντιμέτωπο με το απόλυτο κακό.

Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς φοράει και πάλι τον μανδύα του Dr. Strange και μπαινοβγαίνει σε πολλές παράλληλες διαστάσεις.

Μετά από τον γάμο της Κριστίνα, ο Στίβεν συναντάει την mix- race έφηβη Αμέρικα Τσάβες, μια κοπέλα που έχει την ικανότητα να πηγαινοέρχεται στο Πολυσύμπαν, αν και δεν έχει απόλυτοέλεγχο της δύναμής της. Παράλληλα, η Κόκκινη Μάγισσα, που εξουσιάζει την Σκοτεινή Βίβλο, έχει αποκτήσει μια περίεργη εμμονή: ότι θα ξανασυναντήσει τους γιους της, δηλώνοντας συνεχώς πως δεν είναι «τέρας αλλά μητέρα».

Γνωστοί υπερήρωες από τα παλιά, μέλη του Fantastic Four, και φυσικά ο Μόρντο κινούνται σε αυτό τον χαοτικό κόσμο των παράλληλων συμπάντων, για να αντιμετωπίσουν το απόλυτο κακό. Η Αμέρικα- που από το όνομά της και μόνο καταλαβαίνουμε τον υπαινιγμό μιας δυνατής και ανανεωμένης Αμερικής που μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα, αρκεί να πιστέψει στον εαυτό της- συντροφεύει πάντα τον Στίβεν σε αυτή την παραισθησιογόνα περιπλάνηση, που έχει τη σκηνοθετική υπογραφή του Σαμ Ράιλι («Evil Dead», «Spider-man»).

Αυτή τη φορά η ταινία αργεί να ανεβάσει στροφές, προσπαθώντας να δώσει μια λογική εξήγηση στα ανεξήγητα και έτσι καθυστερεί σημαντικά να περάσει στο κομμάτι της δράσης, που όλοι οι θαυμαστές της Μarvel αναζητούν. Συνδυάζοντας το γνωστό χιούμορ των υπερηρωικών ταινιών και το στοιχείο του body horror- μια σημαντική μεν προσθήκη, αλλά όχι αρκετή για να κάνει τη διάφορα- ο Ράιλι βρίσκει τον εαυτό του στο δεύτερο μισό, οπότε πλέον δεν χρειάζεται και τόσο να καταλάβεις πού και γιατί βρίσκεται κάθε φόρα ο Dr. Strange, αλλά αφήνεσαι στο υπερθέαμα των εφέ.

Τελικά όμως τι κι αν ο Κάμπερμπατς διαθέτει στυλ και η Ελίζαμπεθ Όλσεν προσθέτει στην Γουάντα ένα στοιχείο ψυχασθένειας; ίποτα μέσα σ’ αυτό το παρανοϊκό πολυσύμπαν δεν έχει και τόση σημασία, αν δεν γίνει χαλασμός Κυρίου. Μόνο που η καταστροφή που όλοι περιμένουν αργεί βασανιστικά πολύ, με ένα σενάριο που αδυνατεί να υποστηρίξε ακόμα και ένα ρομάντζο πρώτου επιπέδου, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για το κινηματογραφικό μέλλον το Dr. Strange.

Full Time (À Plein Temps)

Σκηνοθεσία: Ερίκ Γκραβέλ

Παίζουν: Λορ Καλαμί, Αν Σουάρες, Ζενεβιέβ Μινς, Νολάν Αριζμαντί, Συρίλ Γκουέι

Περίληψη: Η Ζουλί, που πασχίζει να μεγαλώσει τα δύο της παιδιά έξω από το Παρίσι, καταφέρνει να κλείσει μια συνέντευξη για τη δουλειά που πάντα ήθελε. Την κρίσιμη μέρα όμως βρίσκεται αντιμέτωπη με μια γενική απεργία, που παραλύει τα μέσα μεταφοράς.

Η σύγχρονη καθημερινότητα μετατρέπεται σε ένα αγωνιώδες θρίλερ με τη Λορ Καλαμί του «Call my Agent», που κέρδισε επάξια το βραβείο ερμηνείας στο τμήμα Ορίζοντες του Φεστιβάλ Βενετίας.

Mια διαζευγμένη γυναίκα  δυο παιδιών, η Ζουλί, εργάζεται σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο ως καμαριέρα, αν και αυτή δεν είναι η κανονική της δουλειά. Τα οικονομικά προβλήματα  όμως την έχουν οδηγήσει σε μια ζωή που δεν της αρέσει και την αγχώνει. Όταν κάποια στιγμή λαμβάνει ένα τηλεφώνημα για μια συνέντευξη, που μπορεί να της εξασφαλίσει τη θέση που ονειρεύεται, θα πρέπει να δώσει μια μάχη με τον χρόνο: να τακτοποιήσει τα  παιδιά της, να φύγει από τη βάρδιά της κρυφά, χωρίς να την πάρουν είδηση, και κυρίως να βρει τρόπο να φτάσει στον προορισμό της, ενώ τα πάντα στο Παρίσι υπολειτουργούν εξαιτίας μιας γενικής  απεργίας.

Στον δρόμο του Κεν Λόουτς και των αδελφών  Νταρντέν, ο Ερίκ Γκραβέλ καταγράφει με μια  γρήγορη και γεμάτη ένταση κινηματογράφηση τον Γολγοθά μιας σύγχρονης γυναίκας να τα βγάλει πέρα  με την καθημερινότητα, αλλά κι ένα σύστημα, που απαιτεί από τους πολίτες να έχουν μόνο υποχρεώσεις και σχεδόν καθόλου δικαιώματα.  

Η πυρετική διαδρομή της κεντρικής ηρωίδας στην Πόλη του Φωτός, που μέσα από τον φακό του Γκραβέλ δεν μοιάζει καθόλου με την καρτποσταλική εικόνα που έχουμε συνηθίσει, σπανίως έχει μικρές στιγμές ανάπαυλας και γαλήνης. Στην πραγματικότητα η κάμερα σταματάει να κινείται νευρικά, μόνο όταν η Ζουλί έχει χάσει σχεδόν τα πάντα, πριν καταλήξει σε ένα υπερβολικά αισιόδοξο φινάλε, που η Λορ Καλαμί ερμηνεύει αμφίσημα, αφήνοντας ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα. Άλλωστε η προσέγγιση της χαρισματικής ηθοποιού και ο τρόπος που επιλέγει να αποδώσει τον εφιάλτη αυτής της γυναίκας, είναι και το μεγάλο πλεονέκτημα μιας ταινίας, που συγκινεί και  προβληματίζει μέσα στην απλότητά της.

Δωμάτιο 108 (L' Ennemi)

Σκηνοθεσία: Στεφάν Στρεκέρ

Παίζουν: Ζερεμί Ρενιέ, Αλμά Χοδορόφσκι, Εμανουέλ Μπερκό

Περίληψη: Ένας διάσημος πολιτικός κατηγορείται ότι σκότωσε τη γυναίκα του, που βρέθηκε νεκρή, ένα βράδυ, στο δωμάτιο 108 του ξενοδοχείου τους. Είναι αθώος ή ένοχος; Κανείς δεν ξέρει. Και ίσως να μην ξέρει και ο ίδιος.

Ψυχολογικό θρίλερ, βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα ταινία με τον Ζερεμί Ρενιέ και την Άλμα Χοδορόφσκι.

Ο Στρεκέρ με αφορμή τη υπόθεση του πολιτικού Bernard Wesphael, που είχε κατηγορηθεί για το θάνατο της συζύγου του, στήνει ένα δικαστικό δράμα χωρίς δίκη, ή μάλλον δικαστήριο, μιας και η δίκη του κεντρικού ήρωα διεξάγεται στην πραγματικότητα μέσα στη φυλακή και στις συναντήσεις του με τους άλλους κρατούμενους. Ο δικός του πρωταγωνιστής, ο Λουί Ντιριέ, ένας ανερχόμενος πολιτικός με κοινωνικές ευαισθησίες  που δεν μιλάει όμως τη γλώσσα των  ψηφοφόρων του, είναι ταυτόχρονα κι ένας άνδρας αθεράπευτα ερωτευμένος έως και εμμονικός με τη σύζυγό του, τη χαρισματική Μαεβά. Αφού ζήσει μαζί της μια εκρηκτική σχέση, τη βρίσκει νεκρή στο δωμάτιο 108 του ξενοδοχείου, που έχουν νοικιάσει σε μια ρομαντική τους απόδραση. Ένα βίντεο που δείχνει να τη χτυπάει τον ενοχοποιεί. Εκείνος όμως δεν θυμάται ακριβώς τι συνέβη τη μοιραία νύχτα. Έτσι ο Λουί βρίσκεται από τα έδρανα της Γαλλικής Βουλής στις φυλακές της Φλαμανδίας, όπου εξαιτίας μια λάθος μετάφρασης θεωρείται πρωθυπουργός,  και παλεύει να βρει τη δική του αλήθεια.

Ο έρωτας ως κινητήρια δύναμη, αλλά και καταστροφική λαίλαπα, ως κατάργηση του εαυτού, της πραγματικότητας ακόμα και της μνήμης, γίνεται ο βασικός άξονας του Στρεκέρ που δεν ενδιαφέρεται για τον ένοχο στην πραγματικότητα, αλλά για τις στιγμές εκείνες που κάνουν τους ανθρώπους να ξεπερνούν τα όρια της κοινωνίας, ή και τα δικά τους, αλλά και στο τι τελικά σημαίνει κάθαρση για κάποιον που έχει αγαπήσει τόσο πολύ. Έτσι υπερβαίνει κατά πολύ τα πλαίσια μιας αστυνομικής υπόθεσης, χωρίς όμως τελικά να καταφέρνει  να ολοκληρώσει τον συλλογισμό του, αφού από ένα σημείο και μετά χάνεται στον λαβύρινθο του μυαλού του Λουί και φλυαρεί, χωρίς να φτάνει ποτέ σε μια κάποια λύτρωση.

Ο Ζερεμί Ρενιέ  όμως και η Άλμα Χοδορόφκσι (εγγονή του μεγάλου Αλεχάντρο Χοδορόφσκι)  σαν ζευγάρι της νουβέλ-βαγκ κουβαλούν την αινιγματική ατμόσφαιρα, τη γοητεία, αλλά και την οδύνη των καταραμένων ερώτων, που η μοίρα τους είναι να καούν στην ίδια τους τη φωτιά.

Οι Πικροδάφνες

Σκηνοθεσία: Πάολα Ρεβενιώτη

Περίληψη: Μια βόλτα στη νυχτερινή Αθήνα μέσα από τα μάτια της Μπέττυς Βακαλίδου, της Εύας Κουμαριανού και της Πάολας Ρεβενιώτη.

Τρία εμβληματικά πρόσωπα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας μάς ξεναγούν στη νυχτερινή Αθήνα.

Η Πάολα Ρεβενιώτη, η Μπέτυ Βακαλίδου και η Εύα Κουμαριανού δεν χρειάζονται συστάσεις: τρεις διαφορετικές,εκρηκτικές προσωπικότητες, η καθεμία με τη δική της ιστορία, συναντιούνται σε αυτό το  ντοκιμαντέρ -οδοιπορικό, που έχει τη σκηνοθετική  σφραγίδα της Ρεβενιώτη, και επιστρέφουν στα παλιά, τότε που οι πιάτσες της Αθήνας έσφυζαν από έρωτα και ερωτισμό.

Με χιούμορ και ειλικρίνεια, μακριά από τον συντηρητισμό της πολιτικής ορθότητας, οι  τρεις κυρίες θυμούνται ιστορίες από το παρελθόν, μιλούν για τη διαφορετικότητα, αναλογίζονται πόσα πράγματα έχουν πραγματικά αλλάξει και ατενίζουν το μέλλον με μια γλυκιά αισιοδοξία.

«Αυτά τα πλάσματα της νύχτας», όπως λέει η Βακαλίδου, πλέον  βγαίνουν στο φως και με τον  μοναδικό τους τρόπο μιλούν για όλα όσα κάποτε θεωρούσαμε ταμπού, αποκαλύπτοντας όχι μόνο μια αθέατη πλευρά της πόλης, αλλά κατά βάση δηλώνοντας πως η πλέον ακτιβιστική πράξη είναι να τολμάς να αποδέχεσαι το να είσαι διαφορετικός και να ζεις όπως επιλέγεις.

Επαναπροβολή:

Νέα Φρουρά (Molodaya Gvardiya / Young Guard)

Σκηνοθεσία: Σεργκέι Γερασίμοφ

Παίζουν: Βλαντ Ιβάνοφ, Ίνα Μακάροβα, Ουλιάνα Γκρόμοβα

Περίληψη: Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής της πόλης Κράσνοντον, το 1942, μια ομάδα εφήβων οργανώνει μυστικά την αντιφαστιστική αντίσταση.

Σοβιετικό δράμα του 1948, βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα.

Το 1941, μόλις οι γερμανοφασίστες κατακτητές είχαν καταλάβει την ουκρανική πόλη Κρασνοντόν, νεαροί πατριώτες συγκρότησαν την παράνομη οργάνωση «Νέα Φρουρά». Ο αγώνας της οργάνωσης αυτής αποτελεί μια από τις πιο ηρωικές και τραγικές σελίδες στα χρόνια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Αφού τους κατέδωσαν οι προδότες, 73 νεαροί Κομσομόλοι «Νεοφρουροί», ύστερα από άγρια βασανιστήρια στην Γκεστάπο, εκτελέστηκαν το 1943.

Ο κλασικός της σοβιετικής λογοτεχνίας, Αλεξάντρ Φαντέγεφ, έγραψε πάνω στα νωπά ίχνη των γεγονότων το μυθιστόρημα «Νέα Φρουρά», και ο Σεργκέι Γκερασίμοφ γύρισε την ομώνυμη ταινία, ακολουθώντας τη λογική του σοσιαλιστικού ρεαλισμού.

Παίζεται ακόμα:

100% Λύκος (100% Wolf)

Σκηνοθεσία: Φιν Έντκουιστ, Άλεξ Στάντερμαν

Με τις φωνές των (στα ελληνικά): Χάρη Αριστείδου, Κούλη Νικολάου, Μαρίας Κάνθερ, Μάρκου Δρουσιώτη, Ιωάννας Παπαμιχαλοπούλου κ.α

Περίληψη: Ο Φρέντι Λούπιν θα ήταν ένας συνηθισμένος έφηβος, εάν δεν ήταν απόγονος μιας οικογένειας λυκανθρώπων. Αντί όμως για λύκο, μεταμορφώνεται σε ένα φουντωτό σκυλί κανίς  Θα καταφέρει να αποδείξει τελικά την αληθινή του φύση;

Μία διασκεδαστική περιπέτεια κινουμένων σχεδίων για τη φιλία, τη διαφορετικότητα και την αποδοχή.

Ο Φρέντι Λούπιν, ένας έφηβος με υπερβολική αυτοπεποίθηση, αμηχανία και αδεξιότητα, σε λίγο πρόκειται να μεταμορφωθεί σε λυκάνθρωπο- έτσι τουλάχιστον πιστεύει. Μετά από τον θάνατο των γονιών του, νιώθει ότι ο θείος του και οι υπόλοιποι αριστοκράτες λύκοι από τους οποίους κατάγεται αμφισβητούν ότι μπορεί να διαδεχθεί τον αξιοσέβαστο πατέρα του στην αρχηγεία της αγέλης. Έτσι, γίνεται όλο και πιο απερίσκεπτος, εγωιστής και γεμάτος φιλοδοξία να αποδείξει πόσο σπουδαίος είναι, δηλαδή ο μεγαλύτερος και πιο κακός λύκος που έχει υπάρξει ποτέ.

Οπότε όταν μεταμορφώνεται σε σκύλο, τον χειρότερο εχθρό του λύκου, και μάλιστα σε κανίς, παθαίνει σοκ και αισθάνεται αποστροφή. Όμως, μέσα από τις δυσκολίες της ζωής και τις περιπέτειές του, αποκτά φίλους και μαθαίνει την αξία του να είσαι αληθινός ήρωας.