Ηοneyland: Στις αίθουσες μια συγκλονιστική μαρτυρία για το πώς ο άνθρωπος διαταράσσει την ισορροπία της φύσης

Αυτή την εβδομάδα, η Φελίσιτι Τζόουνς και ο Έντι Ρεντμέιν ανεβαίνουν στους αιθέρες με ένα αερόστατο, ο Χάρισον Φορντ ακούει το «Κάλεσμα της Φύσης», ενώ, ο «Απόστρατος», μια συγκινητική ταινία του Ζαχαρία Μαυροειδή, που έχει κερδίσει τα Βραβεία Κοινού και Νεότητας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, επαναφέρει με ευαισθησία το θέμα της διατήρησης της μνήμης.

Οι Αεροναύτες (The Aeronauts)

Σκηνοθεσία: Τομ Χάρπερ

Παίζουν: Φελίσιτι Τζόουνς, Έντι Ρεντμέιν, Χιμές Πατέλ, Φίμπι Φοξ, Τομ Κόρτνεϊ, Αν Ριντ, Βενσάν Περέζ

Περίληψη: Λονδίνο, 1862. Ανυπόμονοι θεατές συγκεντρώνονται στον χώρο εκτόξευσης των αερόστατων, ενώ ο μετεωρολόγος Τζέιμς Γκλέισερ περιμένει εναγωνίως την εντυπωσιακή είσοδο της πιλότου Αμέλιας Ρεν. Ο νεαρός επιστήμονας δεν ανέχεται τους θεατρινισμούς της Ρεν, όμως εκείνη είναι σίγουρη ότι ένα καλό σόου θα προσελκύσει την πολυπόθητη χρηματοδότηση. Η πτήση τους έχει διπλό σκοπό: να σπάσει το γαλλικό ρεκόρ υψομέτρου και να βοηθήσει τον Γκλέισερ να συλλέξει δεδομένα για να προωθήσει τις αμφιλεγόμενες θεωρίες του για την πρόβλεψη του καιρού. Όσο το δίδυμο ανεβαίνει ολοένα και ψηλότερα, ο αέρας γίνεται πιο αραιός και ψυχρός και οι αποφάσεις που πρέπει να πάρουν είναι πια ζήτημα ζωής και θανάτου.

Ο Τομ Χάρπερ, σκηνοθέτης γνωστών τηλεοπτικών σειρών όπως το «Peaky Blinders», ανεβάζει στους ουρανούς τον Έντι Ρεντμέιν και την Φελίσιτι Τζόουνς -οι δύο ηθοποιοί ήθελαν να ξαναπαίξουν μαζί μετά από την «Θεωρία των Πάντων»- σε μια περιπέτεια, εμπνευσμένη από τα αληθινά γεγονότα μιας πτήσης με αερόστατο, που κατέρριψε κάθε ρεκόρ και άλλαξε τα δεδομένα της μετεωρολογίας.

Κινούμενος μεταξύ βιογραφίας και μυθοπλασίας, ο Χάρπερ στηρίζεται στη ζωή δύο σημαντικών προσωπικοτήτων: του μετεωρολόγου Τζέιμς Γκλέισερ, που αν και δεν ήταν τόσο νέος όταν έγινε γνωστός, ούτε και πέταξε ποτέ με γυναίκα πιλότο, πάλεψε για να πείσει την ακαδημαϊκή κοινότητα ότι η πρόβλεψη του καιρού είναι επιστήμη, και της Γαλλίδας αεροναύτη Σοφί Μπλανσάρ, που η ζωή της υπήρξε αν μη τι άλλο συναρπαστική.

Οι δύο τους δεν συναντήθηκαν ποτέ, όμως, οι ήρωες του Χάρπερ θα βρεθούν μέσα στο καλάθι ενός αερόστατου: από τη μία, ο Τζέιμς προσπαθεί να αποδείξει την ορθότητα των απόψεών του, από την άλλη, η Αμέλια Ρεν -στην ταινία δεν λέγεται Σοφί παρόλο που χρησιμοποιούν πολλά στοιχεία του βίου της- πετάει για να ξεπεράσει την απώλεια του συζύγου της, που πέθανε κατά τη διάρκεια μιας πτήσης.

Άλλοτε πάνω στα σύννεφα, μέσα στο μικρό καλάθι του αερόστατου -μάλιστα για τις ανάγκες της παραγωγής κατασκευάστηκε ένα ακριβές αντίγραφο και οι ηθοποιοί δοκιμάστηκαν σε πραγματικά επικίνδυνες σκηνές- κι άλλοτε στο έδαφος, όπου μέσα από φλας μπακ παρακολουθούμε τις πορείες και τους λόγους που τους οδηγούν στο ριψοκίνδυνο ταξίδι τους, ο Χάρπερ φτιάχνει μια διασκεδαστική περιπέτεια, με ποίηση και έντονες σκηνές δράσης, που θυμίζει αρκετά ταινίες της Disney.

Το πένθος και οι εμμονές των δυο ηρώων, τα σκοτεινά δηλαδή σημεία της ιστορίας, δίνουν τη θέση τους στην εναέρια αναμέτρηση των δύο πρωταγωνιστών, που αν και προβλέψιμη σεναριακά, διαθέτει γοητεία και χαρακτήρα.

Έμα (Ema)

Σκηνοθεσία: Πάμπλο Λαραΐν

Παίζουν: Μαριάνα Ντι Τζιρολάμο, Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, Πάολα Τζιανίνι, Σαντιάγκο Καμπρέρα

Περίληψη: Μετά από ένα τραυματικό γεγονός που θα συγκλονίσει την οικογενειακή της ζωή, η Έμα, μια νεαρή γυναίκα που ζει μέσα από τον χορό, προσπαθεί να ξαναχτίσει τη ζωή της.

O Πάμπλο Λαραΐν («Neruda» και «Jackie») αφήνει για λίγο τις βιογραφίες ιστορικών προσώπων και καταπιάνεται με τη μυθοπλαστική ιστορία μιας γυναίκας, μπερδεύοντας άπειρα θέματα σε μια παραισθησιογόνα, πλην, όμως, αρκετά χαοτική κινηματογραφική αφήγηση.

Η Έμα είναι χορεύτρια και δασκάλα σωματικής έκφρασης, που λατρεύει με πάθος την τέχνη της. Μαζί με τον σύζυγό της, Γκαστόν, που είναι χορογράφος, ασχολούνται με το reggaeton και έχουν υιοθετήσει ένα αγόρι, τον Πόλο, που αρχίζει να επιδεικνύει επιθετική συμπεριφορά. Οι προσωπικές τους ασυμφωνίες, οι αλληλοκατηγορίες και οι φόβοι τούς οδηγούν στην απόφαση να δώσουν το παιδί για υιοθεσία. Η κοινωνική λειτουργός κατηγορεί την Έμα για τη στάση της, ενώ, εκείνη, ένοχη και ταυτόχρονα παθιασμένη αναζητάει μέσα από την καλλιτεχνική έκφραση και την σεξουαλική της απελευθέρωση το δικαίωμα να είναι μητέρα, γυναίκα και καλλιτέχνις.

Ανάμεσα σε χορευτικές σεκάνς, που έχουν μία ποιητική εξπρεσιονιστική ατμόσφαιρα, και σε ονειρικές σκηνές που ακροβατούν ανάμεσα στον ρεαλισμό και στην εμμονή, ο Λαραΐν παρακολουθεί τη διαδρομή μιας γυναίκας προς τη χειραφέτησή της, χωρίς, όμως, πάντα να καταφέρνει να κρατήσει τις ισορροπίες.

Συχνά ο αχαλίνωτος ερωτισμός της Έμα καταντάει γραφικός, η ανάγκη καλλιτεχνικής έκφρασης των κεντρικών ηρώων λειτουργεί ως πανάκεια, χωρίς ο Χιλιανός σκηνοθέτης να εμβαθύνει στην «κολασμένη» φύση του δημιουργού, ενώ, ο τρόπος που προσπαθεί να συνδέσει το πολιτικό με το προσωπικό- το πρώτο πλάνο με τα φανάρια που καίγονται για παράδειγμα δηλώνει ξεκάθαρα αυτή την πρόθεση- μοιάζει συχνά συγκεχυμένος.

Μέσα σε όλα αυτά, η Μαριάνα Ντι Τζιρολάμο, γνωστή τηλεοπτική σταρ της Χιλής, διαθέτει μεν μια παγωμένη γοητεία πλην όμως όχι και την απαραίτητη ερμηνευτική δύναμη για να στηρίξει την εκκεντρικότητα και την τραγικότητα της Έμας.

Έτσι ο Λαραϊν, ένας σκηνοθέτης με ταλέντο και αρετές, χάνει το στοίχημα σε αυτόν τον πιο πειραματικό αφηγηματικό δρόμο, καθώς μπερδεύεται στην δαιδαλώδη πλοκή και στα σύνθετα μηνύματα που θέλει να περάσει, χωρίς, όμως, η ιστορία του να έχει ανάλογες δυνατότητες.

Στη Γη του Άγριου Μελιού (Honeyland)

Σκηνοθεσία: Λιούμπομιρ Στεφάνοφ και Τάμαρα Κοτέφσκα

Συμμετέχουν: Χατίτζε Μουράτοβα, Ναζιφέ Μουράτοβα, Χουσέιν Σαμ, Λιούτβιε Σαμ, Μούσταφα Σαμ, Μουζαφέρ Σαμ, Βέλι Σαμ, Αλί Σαμ, Αλίτ Σαμ, Γκαμζέ Σαμ, Λιούτβις Σαμ, Σαφέτ Τζαβόροβακ

Περίληψη: Η καθημερινότητα μιας γυναίκας, που ζει με την ηλικιωμένη μητέρα της σε ένα εγκαταλελειμμένο χωριό της Βόρειας Μακεδονίας, κι επιβιώνει συλλέγοντας το μέλι από τα ημιάγρια μελίσσια της, παίρνοντας το μισό για εκείνη κι αφήνοντας το άλλο μισό για τις μέλισσες. Όταν μια θορυβώδης οικογένεια εγκαθίσταται δίπλα της, η ισορροπία της θα διαταραχθεί με απρόβλεπτους τρόπους.

Οι Λιούμπομιρ Στεφάνοφ και Τάμαρα Κοτέφσκα από τη Βόρεια Μακεδονία πέτυχαν μια ιστορική πρωτιά, αφού η ταινία τους ήταν παράλληλα υποψήφια για Όσκαρ Ντοκιμαντέρ και για Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας, ενώ έχει αποσπάσει και το Μεγάλο Βραβείο Επιτροπής στο Φεστιβάλ Σάντανς.

Σε μία απομονωμένη ορεινή περιοχή στη Βόρεια Μακεδονία, η Χατίτζε Μουράτοβα ζει με την ηλικιωμένη τυφλή μητέρα της, σε ένα χωριό χωρίς δρόμους, ηλεκτρικό ρεύμα ή τρεχούμενο νερό. Τελευταία μιας σειράς γενεών μελισσοκόμων άγριου μελιού, η Χατίτζε βγάζει μικρές παρτίδες αγνού προϊόντος, το οποίο και πουλάει στην πλησιέστερη πόλη. Σεβόμενη απολύτως τη φύση, η μελισσοκόμος κρατάει μόνο το μισό μέλι για τον εαυτό της και το υπόλοιπο το αφήνει στις μέλισσες.

Η ήρεμη ζωή της διαταράσσεται με την άφιξη μιας πολύτεκνης οικογένειας, που στήνει νοικοκυριό δίπλα της. Αρχικά η Χατίτζε αντιμετωπίζει την αλλαγή με ανοιχτό μυαλό και θετική διάθεση, άλλωστε η ίδια έχει πολύ καλές σχέσεις με τα παιδιά- αργότερα θα μάθουμε πως έχει κι ένα παράπονο που δεν έγινε ποτέ μητέρα. Γρήγορα, όμως, δημιουργείται μια διαμάχη ανάμεσά τους με καταστροφικές συνέπειες για όλους.

Οι δυο σκηνοθέτες ανακάλυψαν τυχαία την Χατίτζε και άρχισαν να την ακολουθούν για τρία χρόνια. Αρχικός στόχος ήταν να καταγράψουν την δουλειά της με τις μέλισσες, όμως, η τύχη για τους ίδιους –όχι όμως και για τη χαριτωμένη πρωταγωνίστριά τους -έφερε στον δρόμο τους και τους άτακτους γείτονές της.

Με χιούμορ, ευαισθησία και καθαρή ματιά, οι Λιούμπομιρ Στεφάνοφ και Τάμαρα Κοτέφσκα καταγράφουν μια συγκλονιστική μαρτυρία για το πώς ο άνθρωπος καταστρέφει τη φύση και διαταράσσει την ισορροπία της, καταδικάζοντας στην ουσία τον εαυτό του σε αργό θάνατο, ενώ, παράλληλα μάς συστήνουν τη μοναδική Χατίτζε που παρά τις δύσκολες συνθήκες ξέρει να ζει με γούστο και αγάπη.

Ο Απόστρατος

Σκηνοθεσία: Ζαχαρίας Μαυροειδής

Παίζουν: Μιχάλης Σαράντης, Θανάσης Παπαγεωργίου, Γιώτα Φέστα, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Γιάννης Νιάρρος, Άκης Σακελλαρίου, Ξένια Καλογεροπούλου

Περίληψη:

Ο Άρης, ένας τριαντάρης επιχειρηματίας στα όρια της χρεοκοπίας, μετακομίζει στο σπίτι του εκλιπόντος παππού του, του Αριστείδη, ο οποίος ήταν απόστρατος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού. Σύντομα ξανασμίγει με παιδικούς φίλους, αλλά και με έναν πρώην συναγωνιστή του Αριστείδη, γεγονός που θα του αποκαλύψει ένα κρυφό μυστικό.

Ο Ζαχαρίας Μαυροειδής μετά από τον «Ξεναγό» επανέρχεται με μια sui generis δραμεντί, που αναζητάει τη γεφύρωση του χάσματος των γενεών μέσα από τη διατήρηση της μνήμης.

Ο Άρης, εργένης και γνήσιος Γλυφαδιώτης, στα τριάντα του κι ενώ παλεύει να φτιάξει τη δική τουεπιχείρηση, πουλώντας μηχανές εσπρέσο, βιώνει την αρχή της οικονομικής κρίσης στην Αθήνα του 2012. Αντιμετωπίζοντας σοβαρά προβλήματα, αναγκάζεται να μετακομίσει στο σπίτι του παππού του, Αριστείδη, με τον οποίο όλοι λένε πως έχει πολλά κοινά. Εκείνος ήταν αξιωματικός του στρατού, που αποστρατεύτηκε πολύ νέος, καθώς διατηρούσε φιλικές σχέσεις με έναν κομμουνιστή, που γνώριζε από τα χρόνια της Αντίστασης. Στου Παπάγου λοιπόν ο Άρης θα ξαναβρεθεί με παλιούς γνωστούς, αλλά και τον κύριο Βάσσο, τον αγαπημένο φίλο του παππού, του, και θα έρθει αντιμέτωπος όχι μόνο με το παρελθόν της οικογένειάς του, αλλά και με την Ιστορία της χώρας του.

Σε μια εποχή εθνικού διχασμού, όπως πολλοί χαρακτήρισαν το 2012, τοποθετεί ο Μαυροειδής την τρυφερή του ιστορία,προκειμένου να μελετήσει με ειλικρινή και καθόλου ακαδημαϊκό τρόπο τι σημαίνει τελικά «εμφύλιος». Ο Άρης είναι ένα παιδί της σύγχρονης γενιάς που ζει ανάμεσα στα έπιπλα του παππού του, καπνίζει τσιγάρα στα πορσελάνινα τασάκια του και αναζητάει έναν τρόπο να επιβιώσει μέσα σε μια γενική αναταραχή, αγνοώντας όμως -όντας απολιτίκ ο ίδιος- τις βαθύτερες αιτίες που την έχει προκαλέσει.

Η μνήμη για τον Μαυροειδή και η διατήρησή της φέρνει τελικά την ισορροπία με έναν απλό αλλά όχι απλοϊκό τρόπο, προτάσσοντας τελικά την αγάπη και την αποδοχή, μέσα από μια ανάλαφρη αλλά πολύ γλυκιά ταινία, που μιλάει για τα σημαντικά χωρίς διδακτισμό, χωρίς βαρύγδουπες δηλώσεις και χωρίς να εκβιάζει τη συγκίνηση του θεατή.

Στον Λαβύρινθο (Into the Labyrinth/ L’Uomo Del Labirinto)

Σκηνοθεσία: Ντονάτο Καρίζι

Παίζουν: Τόνι Σερβίλιο, Ντάστιν Χόφμαν, Βαλεντίνα Μπελέ, Βινίτσιο Μαρτσιόνι

Περίληψη:

Ένα χειμωνιάτικο πρωινό, καθώς η Σαμάνθα πηγαίνει στο σχολείο, πέφτει θύμα απαγωγής. Δεκαπέντε χρόνια μετά, ξυπνάει στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου με καμιά ανάμνηση του παρελθόντος. Δίπλα της, κάθεται ο Δόκτωρ Γκριν, ένας ψυχίατρος που ισχυρίζεται ότι θα τη βοηθήσει να επαναφέρει την μνήμη της και να συλληφθεί ο απαγωγέας της. Όμως την προειδοποιεί ότι το κυνήγι του τέρατος δεν είναι έξω στον αληθινό κόσμο, αλλά μέσα στο μυαλό της.

Ο διάσημος Ιταλός συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας Ντονάτο Καρίζι μπλέκεται στον λαβύρινθο της Έβδομης Τέχνης.

Ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ που έχει ελάχιστους μήνες ζωής, αποφασίζει να ανοίξει ξανά μια ξεχασμένη υπόθεση δεκαπέντε χρόνων, σχετικά με την εξαφάνιση ενός νεαρού κοριτσιού, όταν το θύμα, η νεαρή πια Σαμάνθα, βρεθεί. Η κοπέλα νοσηλεύεται σε ένα νοσοκομείο, όπου, υπό την καθοδήγηση του γιατρού Γκριν, προσπαθεί να ανακαλέσει όσα της έχουν συμβεί.

Πραγματικότητα και φαντασία, εμμονές, φαντασιώσεις και αλήθειες μπερδεύονται στο μυαλό και στο σενάριο του επιδέξιου Καρίζι ( «Κορίτσι στην Ομίχλη»), που αν και γνωρίζει να δημιουργεί σασπένς στα βιβλία του, δεν τα καταφέρνει εξίσου καλά και με την κάμερα.

Από τη μια, λοιπόν, δημιουργεί μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, που δανείζεται από διάσημα θρίλερ μυστηρίου, όμως, ελλείψει λογοτεχνικής αφήγησης αδυνατεί να ακολουθήσει μια αφηγηματική γραμμή που να γίνεται κατανοητή στον θεατή. Έτσι, παρά τις ανατροπές και τις έξυπνες ιδέες, πολλά ερωτήματα μένουν αναπάντητα με τον Καρίζι να χάνεται στον λαβύρινθο που προσπαθεί να χτίσει, χωρίς να έχει βρει τον τρόπο να μας βγάλει από αυτόν.

Μαζί του καλοί ηθοποιοί, όπως ο Ντάστιν Χόφμαν που για κάποιον λόγο είναι ο μόνος που μιλάει αγγλικά σε ένα ιταλόφωνο καστ- χάνουν την μπάλα και ξοδεύουν τις υποκριτικές τους ικανότητες σε ρόλους που δεν έχουν καμία δραματουργική συνέπεια και λογική.

Το κάλεσμα της άγριας φύσης (The call of the wild)

Σκηνοθεσία: Κρις Σάντερς

Παίζουν: Χάρισον Φορντ, Νταν Στίβενς, Ομάρ Σι, Κάρεν Γκίλαν, Μπράντλεϊ Γουίτφορντ, Κόλιν Γούντελ.

Περίληψη: Ο Μπακ, ένα εξημερωμένο σκυλί που ζει με τα αφεντικά του σε ένα ράντσο στην Καλιφόρνια, θα κλαπεί για να πουληθεί στην Αλάσκα και να γίνει σκυλί που θα σέρνει έλκηθρο. Οι δοκιμασίες στις οποίες τον υποβάλλουν τα νέα του αφεντικά είναι σκληρές, ενώ, θα χρειαστεί να παλέψει για να επιβληθεί στα υπόλοιπα σκυλιά.

Η διάσημη νουβέλα του Τζακ Λόντον για την πραγματική φιλία ανθρώπου και σκύλου μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη με τον Χάρισον Φορντ.

Η ευτυχισμένη ζωή του Μπακ, ενός αξιαγάπητου τετράποδου, ανατρέπεται όταν ξαφνικά μεταφέρεται από το σπίτι του στην Καλιφόρνια στην εξωτική και άγρια Αλάσκα την περίοδο της μεγάλης εξόρυξης χρυσού το 1890. Ως το νεότερο μέλος μιας ομάδας σκύλων για αποστολές αλληλογραφίας -αργότερα γίνεται ο αρχηγός τους- ο Μπακ θα βιώσει την εμπειρία της ζωής του, βρίσκοντας στο τέλος την αληθινή του θέση σε αυτό τον κόσμο.

Συνδυάζοντας το live-action με το animation, «Το Κάλεσμα της Άγριας Φύσης» κάνει χρήση τελευταίας τεχνολογίας οπτικών εφέ και τεχνικών animation με σκοπό να αποδώσει τα ζώα όσο πιο αληθινά γίνεται.

Sonic, η ταινία (Sonic the Hedgehog)

Σκηνοθεσία: Τζεφ Φάουλερ

Παίζουν: Τζέιμς Μάρσντεν, Τίκα Σούμφτερ, Τζιμ Κάρεϊ

Περίληψη: Ο Sonic και ο νέος καλύτερος φίλος του Τομ συνεργάζονται από κοινού για να υπερασπιστούν τον πλανήτη από τον διαβολικό Δρ. Ρομπότνικ και τα σχέδια του για παγκόσμια κυριαρχία.

Βασισμένη στην παγκόσμια επιτυχημένη videogame σειρά της Sega, η live action ταινία «Sonic» διηγείται την ιστορία του γρηγορότερου σκαντζόχοιρου του κόσμου, καθώς απολαμβάνει το νέο του σπίτι στη Γη.

Ο θρυλικός χαρακτήρας της Sega Sonic, μετά από μερικές δύσκολες πίστες, αναλαμβάνει και πάλι δράση, μιας και η κυβέρνηση θέλει πάση θυσία να τον αιχμαλωτίσει. Αυτή την απαιτητική αποστολή την αναθέτει στον διαβολικό δόκτορα Ρομπότνικ. Σύμμαχος του γνωστού σκαντζόχοιρου σε αυτή την περιπέτεια, είναι ένας αδαής αστυνομικός και βεβαίως οι υπερδυνάμεις του, που τον κάνουν να τρέχει σαν άνεμος.

Σπύρος Μελετζής - Ο Φωτογράφος της Αντίστασης

Σενάριο Σκηνοθεσία : Σαράντος Σακελλάκος

Περίληψη: Ντοκιμαντέρ για έναν σπουδαίο Έλληνα φωτογράφο, που συνέδεσε το όνομά του με το έπος του ‘40.

Ο Σπυρος Μελετζής (20 Ιανουαρίου 1906 – 14 Νοεμβρίου 2003) ήταν Έλληνας φωτογράφος, γεννημένος στο χωριό Άγιοι Θεόδωροι Ίμβρου. Στην περίοδο της γερμανικής κατοχής, ο φακός του κατέγραψε τους αγώνες του ελληνικού λαού κι ο ίδιος έγινε ο επίσημος φωτογράφος του έπους του ΄40, καθώς μέσα από τον φακό του αποτύπωσε τα όνειρα και την ελπίδα ενός ολόκληρου λαού.

Στο ντοκιμαντέρ του Σακελλάκου, ο ιστορικός φωτογράφος το 1990 μπροστά στο φακό μιας βιντεοκάμερας, περιγράφει στιγμές της φωτογράφισης του Άρη Βελουχιώτη στο βουνό, στη Βίνιανη, πώς και πού βρέθηκε το πρωινό που άρχισαν τα Δεκεμβριανά, και ακόμη πώς τράβηξε τις σπάνιες φωτογραφίες, περιγράφοντας λεπτομέρειες και σπάνια ντοκουμέντα τη σύλληψή του και την εξορία του.

Αξιωματικοί (Ofitsery)

Σκηνοθεσία: Βαλντιμίρ Ρογκοβόι

Παίζουν: Βασίλι Λανοβόι, Γκιόργκι Γιουμάτοφ, Αλίνα Ποκρόφσκαγια

Περίληψη: Η ιστορία δύο φίλων, οι οποίοι αχώριστοι από τη δεκαετία του '20, ζουν ως στρατιώτες διαδοχικές ιστορικές πολεμικές συγκρούσεις, που τους αλλάζουν τη ζωή.

Βασισμένος στο έργο του συγγραφέα Μπόρις Βασίλιεφ «Tankers», ο Βαλντιμίρ Ρογκοβί αφηγείται μια σπάνια ιστορία αρετής και ανδρείας.

Δύο φίλοι, ο Αλεξέι Τροφίμοφ και ο Ιβάν Βαραβάβα, τη δεκαετία του '20, υπηρετούν μαζί στα σύνορα. Μετά στην Ισπανία, στις διεθνείς ταξιαρχίες, τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο και τις ήσυχες μέρες που ακολούθησαν, οι παλιοί φίλοι, που πλέον έχουν γίνει στρατηγοί, ξανασυναντιούνται υπό διαφορετικές συνθήκες.

Η ταινία αποτελεί έναν ύμνο στην αγάπη, την πατρίδα, τη ζωή και φυσικά, σε μια γυναίκα. Οι ήρωες, παρά όλες τις αντιξοότητες της τύχης, παραμένουν πιστοί στο καθήκον, παρόλο που πρέπει να περάσουν μέσα από τις μάχες του πολιτικού και πατριωτικού αγώνα, δοκιμάζοντας τη φιλία τους, που τελικά μένει ακλόνητη, ακόμα κι όταν ερωτεύονται την ίδια γυναίκα.