Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο: Είδαμε την επική γερμανική ταινία, υποψήφια για 9 Όσκαρ
Η φρικαελότητα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου αποτελεί το κεντρικό στοιχείο της αριστουργηματικής ταινίας του Edward Berger, που είναι υποψήφια για 9 βραβεία Όσκαρ.
Ο Πολ και τρεις φίλοι του, που μετά βίας έχουν περάσει την εφηβεία, κατατάσσονται εθελοντικά στον γερμανικό στρατό, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, με ενθουσιασμό και ανυπομονησία να πολεμήσουν για την πατρίδα τους και να νικήσουν τον εχθρό. Ωστόσο, το όνειρό τους να γίνουν ήρωες και να γυρίσουν στο σπίτι τους με δόξες και τιμές γρήγορα χάνεται, όταν έρθουν αντιμέτωποι με τη φρίκη του πολέμου, τον κίνδυνο να χάσεις τη ζωή σου ανά πάσα στιγμή από τη σφαίρα του εχθρού, τις κακουχίες, την πείνα και το κρύο.
Η γερμανική ταινία του Edward Berger ανήκει δικαιωματικά στην κατηγορία των «επικών», καθώς, πέρα από τη μεγάλη της διάρκεια (σχεδόν 2μιση ώρες) ακολουθεί την πορεία ενός στρατιώτη από τη στιγμή που ξεκινά από την ασφάλεια του σπιτιού του για έναν σκληρό πόλεμο, όπου άνδρες μάχονται κυριολεκτικά σώμα με σώμα ή καίγονται ζωντανοί από φλογοβόλα, έως τη λήξη του πολέμου.
Οι σκηνές πολέμου είναι ωμές και βίαιες, με τη σκληρότητα, ωστόσο, να περιβάλλει συνολικά την ταινία, καθώς μιλάμε για νεαρούς άνδρες που έρχονται αντιμέτωποι μόνιμα με τον θάνατο -ακόμα και για να τραφούν. Ωστόσο, χάρη στη σκηνοθετική ματιά του Berger και την ερμηνεία των ηθοποιών που υποδύονται τους στρατιώτες, η ταινία καταφέρνει να κυλά αβίαστα, χωρίς κουράζει ή να προκαλεί φρίκη.
Η περιγραφή της ζωής ενός στρατιώτη στον πόλεμο -που καταφέρνει, μετά από μήνες στον πόλεμο, να γελά με τους συμπατριώτες του όταν δεν πολεμά και να κάνει πλάκες και ύστερα, όταν σημάνει συναγερμός, να αρπάζει το όπλο του και να ρίχνεται στη μάχη, σκοτώνοντας ανθρώπους που δεν είχε ξαναδεί στη ζωή του, χωρίς (πολλές φορές) να σκέφτεται ότι το επόμενο δευτερόλεπτο μπορεί να πεθάνει- είναι στην περίπτωση του «Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο» συγκλονιστική. Πραγματικά κόβει την ανάσα.
Μάλιστα, αν κερδίσει θα είναι η πρώτη φορά που ένα remake κερδίζει ξανά το βραβείο Καλύτερης Ταινίας. Το πρώτο «Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο» προβλήθηκε το 1930, σε σκηνοθεσία του Lewis Milestone, και είχε βραβευτεί με το χρυσό αγαλματίδιο. Άλλα remakes οσκαρικών ταινιών που έχουν επίσης υπάρξει υποψήφια, χωρίς να καταφέρουν να κερδίσουν είναι τα «Ανταρσία του Μπάουντι» (1962) και «West Side Story» (2021).
Στον κεντρικό ήρωα βλέπουμε τον 27χρονο newcomer Felix Kammerer, ο οποίος κάνει εξαιρετική δουλειά, ειδικά αν λάβουμε υπόψη μας ότι στη φιλμογραφία του το Imdb αναφέρει μόνο αυτήν την ταινία -είναι ο πρώτος του πρωταγωνιστικός ρόλος στον κινηματογράφο. Οι υπόλοιποι στρατιώτες είναι επίσης πολύ καλοί και μας πείθουν ότι περνούν έναν μόνιμο νευρικό κλονισμό, με τα άψυχα μάτια τους και τα επαναλαμβανόμενα mood swings, μεταξύ ζωής και θανάτου.
Ακόμα και αν δεν σας αρέσουν οι ταινίες πολέμου, αξίζει να τη δείτε -εγώ δεν είμαι και φανατικός, αλλά τα critically acclaimed τα βλέπω, όπως το «Saving Private Ryan» ή το «1917». Η ώρα κυλάει αβίαστα, αλλά ξεκινήστε τη νωρίς.
