«Μια κρυφή ζωή»: Γιατί πρέπει να δεις τη νέα ταινία του Τέρενς Μάλικ

Αυτή την εβδομάδα ο σπουδαίος Τέρενς Μάλικ επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με μια ιστορία που δεν πρέπει να ξεχαστεί, ενώ η Πολωνή Ανιέσκα Χόλαντ καταπιάνεται με τον Μεγάλο Λιμό της Ουκρανίας μέσα από τη βιογραφία ενός αγωνιστή δημοσιογράφου, του Γκάρεθ Τζόουνς.

Μία Κρυφή Ζωή (A Hidden Life)

Σκηνοθεσία: Τέρενς Μάλικ

Παίζουν: Αουγκούστ Ντίελ, Βαλερί Πάχνερ, Ματίας Σένερτς, Μπρούνο Γκαντς, Μαρία Σιμόν, Μάικλ Νίκβιστ, Τομπίας Μορέτι, Ούλριχ Μάτες, Γιούργκεν Πρόχνοφ

Περίληψη: Ο Φραντς Γιέγκερστετερ, ένας αυστριακός αντιρρησίας συνείδησης, αρνείται να πολεμήσει για τους Ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και εκτελείται από αυτούς το 1943. Μπαίνοντας στο σπίτι του, στην ύπαιθρο της Αυστρίας, η ιστορία ακολουθεί τον αγωνιστικό βίο του ίδιου και της συζύγου του, Φάνι.

Ο Τέρενς Μάλικ («Badlands», «Η Λεπτή Κόκκινη Γραμμή», «Το δέντρο της ζωής»), ένας από τους σπουδαιότερους auteurs της εποχής μας, αφηγείται την αληθινή ιστορία ενός πραγματικά ακέραιου ανθρώπου.

Ο Φραντς Γιέγκερστετερ ήταν ένας Αυστριακός αγρότης που αρνήθηκε να ασπαστεί τον ναζισμό, την ώρα που οι συμπατριώτες του αποδέχονταν σχεδόν ομόφωνα την προσάρτηση της χώρας τους στη Γερμανία του Χίτλερ. Πιστός Καθολικός ο ίδιος, αν και ένας απλός άνθρωπος, διέκρινε ότι οι ιδέες του Γ΄ Ράιχ δεν συνάδουν με τον ανθρωπισμό και τον λόγο του Κυρίου, οπότε χωρίς τυμπανοκρουσίες αλλά με απόλυτη πίστη, αποφάσισε να αντιταχθεί. Η στάση του όμως τον έφερε αντιμέτωπο όχι μόνο με τις Αρχές, αλλά και με τους κατοίκους του χωριού του, τον φιλοναζιστή δήμαρχο, ακόμα και την Εκκλησία. Στο πλευρό του, μέχρι την τελευταία μέρα όπου και τελικά εκτελέστηκε από τους Ναζί, στεκόταν η σύζυγός του, Φάνι.

Με αφετηρία τα πραγματικά γράμματα που αντάλλασσαν ο Γιέγκερστετερ και η γυναίκα του κατά τον πόλεμο, ο Μάλικ, ένας αντισυμβατικός καλλιτέχνης, που μετά από μεγάλες επιτυχίες επέλεξε να απέχει από τον κινηματογράφο για μια εικοσαετία αρνούμενος να υποταχθεί στις πιέσεις των στούντιο, είναι ο ιδανικός άνθρωπος για να γυρίσει τη ζωή ενός ιδεαλιστή, που η βιογραφία του έγινε γνωστή μόλις τη δεκαετία του ‘60. Εγκαταλείποντας την αφαίρεση που χαρακτηρίζει την φιλμογραφία του, επιλέγει μια πιο στρωτή αφηγηματική διαδρομή για να καταγράψει το χρονικό μιας άρνησης, εκθειάζοντας την ίδια τη ζωή. Γι' αυτό κινηματογραφεί με λυρισμό την ειδυλλιακή ζωή της επαρχίας και την αρμονία του φυσικού περιβάλλοντος, αποτυπώνοντας με αυτό τον ποιητικό τρόπο την ανισορροπία και την αρρώστια της ναζιστικής προπαγάνδας.

Μεγάλος στυλίστας της εικόνας, ο Μάλικ φτιάχνει μια σειρά από απαράμιλλα κάδρα που αποθεώνουν την ομορφιά και τον άνθρωπο, υπενθυμίζοντάς μας συνεχώς τη μεγάλη θυσία του ήρωά του. Ένας μάρτυρας της ζωής και της αγάπης είναι ο στωικός Γιέγκερστετερ, που χωρίς εκρήξεις, υπερασπίζει σιωπηλά αλλά αμετακίνητα τις θέσεις του, γι’ αυτό και ο Μάλικ τον περιλούζει με ένα εκτυφλωτικό σχεδόν άγιο φως, υπογραμμίζοντας την ιερότητα της απόφασής του. Έτσι παραδίδει ένα τρίωρο αριστούργημα που μας εισάγει σταδιακά στον κόσμο του, προσφέροντας στο κοινό μία ιστορία που αξίζει να ειπωθεί.

Ο Κύριος Τζόουνς (Mr. Jones)

Σκηνοθεσία: Ανιέσκα Χόλαντ

Παίζουν: Τζέιμς Νόρτον, Βανέσα Κέρμπι, Πίτερ Σκάρσγκαρντ, Τζόζεφ Μόουλ

Περίληψη: Ο Γκάρεθ Τζόουνς είναι ένα φιλόδοξος Ουαλός ρεπόρτερ που έγινε διάσημος . όταν έγινε ο πρώτος ξένος δημοσιογράφος που συνομίλησε με τον Χίτλερ. Ψάχνοντας να βρει το επόμενο μεγάλο θέμα του, εργάζεται ως πολιτικός σύμβουλος. Η Σοβιετική «Ουτοπία » είναι το κύριο θέμα των ειδήσεων και ο Τζόουνς αναρωτιέται πώς ο Στάλιν χρηματοδοτεί την τόσο ταχεία ανάπτυξη της Σοβιετική Ένωσης. Αποφασίζει λοιπόν να ταξιδέψει στη Μόσχα και να επιχειρήσει μια προσωπική συνέντευξη μαζί του. Εκεί θα γνωρίσει την Άντα Μπρουκς, μια Βρετανίδα δημοσιογράφο, που του αποκαλύπτει ότι η αλήθεια πίσω από το καθεστώς πνίγεται βίαια.

Η εβδομηντάχρονη Ανιέσκα Χόλαντ «(Europa Europa», «Bittere Ernte»/«Angry Harvest», «Νικώντας το Σκοτάδι») φέρνει στη μεγάλη οθόνη μια μαύρη σελίδα της σύγχρονης Ιστορίας, η οποία ακόμα και σήμερα για κάποιους παραμένει αμφιλεγόμενη.

Ο Γκάρεθ Τζόουνς ήταν ένας νεαρός και μαχητικός δημοσιογράφος, που έγινε γνωστός όταν κατάφερε να αποσπάσει μια συνέντευξη από τον Χίτλερ. Μετά από τη μεγάλη του επιτυχία, εργάζεται ως πολιτικός σύμβουλος, ενώ αναρωτιέται για το πώς ο Στάλιν έχει καταφέρει να δημιουργήσει έναν οικονομικό κολοσσό. Έτσι αποφασίζει να ταξιδέψει ως τη Μόσχα και να προσπαθήσει να συναντήσει από κοντά τον Γενικό Γραμματέα. Εκεί θα γνωρίσει έναν δημοσιογράφο βραβευμένο με Πούλιτζερ που περνάει τις μέρες του σε οργιώδη πάρτι και πρόσκειται κάτι παραπάνω από φιλικά στο Κόμμα, αλλά και μια Βρετανίδα δημοσιογράφο που θα τον προτρέψει να αναζητήσει την αλήθεια μακριά από την πρωτεύουσα. Ο Γκάρεθ θα ταξιδέψει στη χιονισμένη στέπα της Ουκρανίας για να αποκαλύψει την εξόντωση του πληθυσμού μέσω της πείνας, που έμεινε γνωστή ως ο « Μεγάλος Λιμός της Ουκρανίας», ή «Γολοντομόρ».

Η Χόλαντ αποφάσισε να ασχοληθεί με ένα συνταρακτικό γεγονός -οι μαρτυρίες που υπάρχουν περί κανιβαλισμών και ταπεινωτικής εξαθλίωσης είναι πραγματικά συγκλονιστικές- που όμως διαχειρίζεται με απολύτως ακαδημαϊκό και τελικά άνευρο τρόπο. Το κομμάτι που ο Γκάρεθ περνάει στη Μόσχα και πίσω στη Βρετανία, προσπαθώντας να βγάλει την ιστορία του στο φως, παρά τις επιθέσεις που δέχεται, αν και φλερτάρει με το πολιτικό θρίλερ, δεν διαθέτει τη σπίθα και το πάθος του νεαρού ήρωα.

Αντίθετα η Χόλαντ τα καταφέρνει καλύτερα στη σεκάνς στην Ουκρανία, όπου εκεί με τη βοήθεια του παγωμένου τοπίου αλλά και τις αληθινές ιστορίες που χρησιμοποιεί ως υλικό, συνθέτει εφιαλτικές εικόνες που αποτυπώνουν γλαφυρά τα όσα έγιναν.

Εστιάζοντας περισσότερο στην εμμονή του Γκάρεθ να ξεσκεπάσει τον Στάλιν και βάζοντας ακόμα και μερικά μυθοπλαστικά στοιχεία προκειμένου να στηρίξει το αφήγημά της, όπως τη σχέση του δημοσιογράφου με τον Όργουελ- ο συγγραφέας μεν εμπνεύστηκε από το σταλινικό καθεστώς τη «Φάρμα των ζώων», δεν συνάντησε όμως ποτέ τον Γκάρεθ- αναλώνεται περισσότερο σε μια περιγραφική καταγραφή γεγονότων, παρά στον αγώνα ενός ανθρώπου που έδωσε μάχη με την Ιστορία, που ήθελαν να γράψουν οι ισχυροί της εποχής του.

Γκρέτελ και Χάνσελ (Gretel & Hansel)

Σκηνοθεσία: Οζ Πέρκινς

Περίληψη: Μια φορά και έναν καιρό σε μια μακρινή εξοχή, ένα νεαρό κορίτσι οδηγεί τον μικρό της αδερφό στο σκοτεινό δάσος, ψάχνοντας φαγητό και δουλειά, μόνο για να καταλήξουν άθελά τους στον πυρήνα του κακού.

Το κλασικό παραμύθι των αδελφών Γκριμ μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη σε μία σκοτεινή ταινία τρόμου.

Στην εκδοχή του Ρομπ Χέιζ, που συνυπογράφει μάλιστα και το σενάριο της επόμενης ταινίας του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου «Monday», ο Χάνσελ και η Γκρέτελ δεν είναι απλώς δύο αδέρφια που χάνονται στο δάσος, αλλά στην ουσία εγκαταλείπονται και καλούνται να ζήσουν την δική τους περιπέτεια ενηλικίωσης.

Μόνο που αυτή τη φορά η μάγισσα εκπροσωπεί την εγκαταλελειμμένη και κατεστραμμένη από την πατριαρχική κοινωνία γυναίκα, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα για κοινωνικές και ψυχαναλυτικές προεκτάσεις, οι οποίες όμως εδώ δίνονται αρκετά εξόφθαλμα.

Επιπλέον, αυτή η φεμινιστική διάσταση της ιστορίας, αν και σύμφωνη με το πνεύμα της εποχής, στερεί από το όλο εγχείρημα την αμφισημία και τις πολλαπλές αναγνώσεις που επιτρέπει το αυθεντικό υλικό των διάσημων παραμυθάδων.

Παρόλα αυτά, η ατμόσφαιρα που χτίζει λεπτό προς λεπτό ο Οζ Πέρκινς («February», «I Am the Pretty Thing That Lives in the House») διατηρεί το υπνωτιστικό στοιχείο των κλασικών παραμυθιών, δημιουργώντας ένα πέπλο μυστηρίου, που θα αγαπήσουν οι φανατικοί του είδους.

Like a Boss

Σκηνοθεσία: Μιγκέλ Αρτέτα

Παίζουν: Τίφανι Χάντις, Ρόουζ Μπερν, Σάλμα Χάγιεκ, Μπίλι Πόρτερ, Τζένιφερ Κούλιτζ, Άρι Γκρέινορ

Περίληψη: Οι καλύτερες φίλες Μία και Μελ ζουν την καλύτερη στιγμή της ζωής τους, έχοντας τη δική τους εταιρία καλλυντικών που έχουν χτίσει από το μηδέν. Δυστυχώς όμως τα οικονομικά τους βρίσκονται σε αρκετά άσχημη κατάσταση. H προοπτική μιας προσφοράς εξαγοράς από την Κλερ Λούνα, περιβόητη τιτάνα της βιομηχανίας καλλυντικών, αποδεικνύεται πολύ δελεαστική για να την απορρίψουν, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο τη μακρόχρονη φιλία τους.

Ο κόσμος της ομορφιάς έχει και την άσχημη πλευρά του στην άνευρη κωμωδία του Μιγκέλ Αρτέτα, που όμως διαθέτει ένα αξιοζήλευτο γυναικείο καστ.

Δύο αγαπημένες φίλες που από το σχολείο είναι μαζί, έχουν ανοίξει μια δική τους εταιρεία καλλυντικών. Όταν όμως αρχίζουν τα οικονομικά προβλήματα, δέχονται μια δελεαστική προσφορά από την αδίστακτη Λούνα. Οι ιδιοτροπίες και τα παιχνίδια της μεγιστάνα θα βάλουν τη φιλία τους σε κίνδυνο.

Ο Πορτορικανός Aρτέτα έχοντας στα χέρια του ένα σενάριο γραμμένο από άνδρες, καλείται να πραγματευτεί το θέμα της γυναικείας φιλίας. Κι όπως φαίνεται από το αποτέλεσμα μάλλον οι κύριοι της παραγωγής δεν γνωρίζουν εκ των έσω τους ισχυρούς δεσμούς των γυναικών. Έτσι αναλώνονται σε μια κοινότοπη ιστορία, χωρίς χαρακτήρες - η δε εμφάνιση της «κακιάς» Σάλμα Χάγιεκ αλά Τζέσικα Ράμπιτ φλερτάρει με την καρικατούρα- χωρίς αστείες ατάκες, ούτε καν μερικά γκανγκ, οπότε και οι καλές ηθοποιοί Τίφανι Χάντις, και Ρόουζ Μπερν δεν μπορούν να κάνουν πολλά σε αυτή την κωμωδία, που πραγματικά δεν είναι καθόλου αστεία.

Agora II – Δεσμώτες

Σκηνοθεσία: Γιώργος Αυγερόπουλος

Περίληψη: Ντοκιμαντέρ για την οικονομική κρίση, με γνώμονα τα γεγονότα του 2015-2019.

Μετά από το «AGORÁ – Από την Δημοκρατία» στις Αγορές που προκάλεσε αίσθηση και βραβεύτηκε διεθνώς, ο Γιώργος Αυγερόπουλος επιστρέφει με ένα δεύτερο ντοκιμαντέρ πάνω στην ελληνική κρίση.

Για περίπου πέντε χρόνια (2015-2019), ο Αυγερόπουλος παρακολουθεί την κοινωνία της χώρας μας σε διαφορετικά επίπεδα, με πρωταγωνιστές τον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, τον υπουργό οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, ένα ζευγάρι προσφύγων απ’ τη Συρία, μία τραγική μάνα, μία οικονομική μετανάστρια και έναν νέο γιατρό.

Το πολιτικό επίπεδο της ταινίας συντίθεται από ένα υλικό που θα δει το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά, μιας και ο Αυγερόπουλος είναι ο μοναδικός κινηματογραφιστής που μπόρεσε να καταγράψει αυθεντικές στιγμές και παρασκήνια κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές, το δραματικό πρώτο εξάμηνο του 2015.

Αυτή η καταγραφή επεκτείνεται δε και στα επόμενα χρόνια, σε άλλες κρίσιμες στιγμές, όπως το Μακεδονικό, ή η ολοκλήρωση του προγράμματος λιτότητας το καλοκαίρι του 2018.

Τον Αυγερόπουλο τον ενδιαφέρει επίσης η μετεξέλιξη των χαρακτήρων, που ακολουθεί μέσα στον χρόνο: οι αποφάσεις που παίρνουν, τα εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουν και τελικά η σκληρή πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίσουν για να φτάσουν, αν τα καταφέρουν, στον τελικό τους στόχο.

Με αυτόν τον τρόπο, δημιουργεί μια πολιτική, κοινωνική, αλλά και μια βαθιά ανθρώπινη ταινία, το κινηματογραφικό μωσαϊκό της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας, θέτοντας θεμελιώδη ερωτήματα για το μέλλον τόσο της πατρίδας μας, όσο και της Ευρώπης.

Οι σκανταλιάρηδες (The elfkins)

Σκηνοθεσία: Γιαν Στράτχμαν

Με τις φωνές των (στα ελληνικά): Βασίλη Μήλιου, Ζωής Ρηγοπούλου, Γιώργου Σκουφή, Στεφανίας Φιλιάδη, Παναγιώτη Αποστολόπουλου

Περίληψη: Οι ξεκαρδιστικές περιπέτειες μιας παρέας ξωτικών που έμειναν κρυμμένα για 200 χρόνια πριν ανακαλύψουν το πεπρωμένο τους πάνω στη Γη και ανάμεσα στους ανθρώπους!

Ζωηρά ξωτικά επιστρέφουν στη γη, μέσα από μία διασκεδαστική περιπέτεια με γερές δόσεις γέλιου και πολλών λαχταριστών γλυκών.

Σύμφωνα με έναν διάσημο γερμανικό θρύλο, τα σκανταλιάρικα ξωτικά της Κολονίας ήταν πλάσματα που βοηθούσαν τους τεχνίτες κρυφά τη νύχτα. Όμως πριν από διακόσια χρόνια, η κακόβουλη σύζυγος ενός ράφτη τα έδιωξε κι αυτά έφυγαν για πάντα. Από τότε, κρύβονται στις μυστικές υπόγειες κατοικίες τους, όπου απαγορεύεται κάθε επαφή με τον κόσμο από πάνω, ειδικά με τους ανθρώπους.

Ώσπου μια μέρα, η ζωηρούλα Έλφι αποφασίζει να μην ανεχτεί άλλο αυτούς τους περιορισμούς. Μαζί με δύο φίλους της, τον Κιπ και τον Μπακ, σκαρφαλώνει στην επιφάνεια της γης, αποφασισμένη να βρει τον πραγματικό της προορισμό στη ζωή. Μετά από πολλές ξεκαρδιστικές περιπέτειες, η Έλφι πιάνει φιλίες με τον γκρινιάρη ζαχαροπλάστη Θίο και όλοι μαζί οι Σκανταλιάρηδες καταλαβαίνουν πως ο σκοπός τους στη ζωή δεν είναι τίποτα άλλο παρά να βοηθάνε τους άλλους!

Ciao Italia: Οι κλέφτες της καρδιάς μας

Σκηνοθεσία: Γιώργος Παπαθεοδώρου

Ηλίας Λογοθέτης, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Τιτίκα Σαριγκούλη, Νίνα Έππα, Κυριακή Υψηλάντη, Εβίτα Φιτσαντωνάκη, Κατερίνα Χριστοδουλίδου, Στίλβη Ψιλοπούλου, Γρηγόρης Αρναούτογλου

Περίληψη: Πέντε άνεργες κοπέλες σε απελπισία, σχεδιάζουν μια ληστεία, στην οποία μπλέκονται μια πρώην αντάρτισσα γιαγιά, ένας απόστρατος χωροφύλακας, μια άπληστη πλαστογράφος αλλά και ένας περιπτεράς.

Τρεις γενιές ηθοποιών ενώνονται σε μια σουρεαλιστική πολιτική κωμωδία του Γιώργου Παπαθεοδώρου.

Πέντε νεαρά άνεργα, απελπισμένα κορίτσια σχεδιάζουν μία ληστεία. Στα σχέδιά τους αναπάντεχα εμπλέκεται μία περίεργη γιαγιά, πρώην αντάρτισσα, που μένει στο διπλανό διαμέρισμα. Από το πουθενά, ένας παρανοϊκός απόστρατος χωροφύλακας, περιπλέκεται στα πόδια τους. Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα, όταν στο παιχνίδι μπαίνει μια δαιμόνια, αδίστακτη ανιψιά, μια άπληστη πλαστογράφος αλλά και ένας περιπτεράς έκπληξη.

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων

Σκηνοθεσία: Νίκος Παπακώστας

Περίληψη: Το ιστορικό ανεύρεσης, μελέτης και ανάδειξης του πολύπλοκου μηχανισμού.

Ντοκιμαντέρ του Νίκου Παπακώστα, που εξερευνά τα μυστικά του μηχανισμού των Αντικυθήρων, έναν αρχαίο υπολογιστή του 2ου π.Χ. αιώνα, που είναι το σπουδαιότερο αρχαιολογικό εύρημα όλων των εποχών, καθώς αποδεικνύει ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν αναπτύξει προηγμένη τεχνολογία, με βάση την πυθαγόρεια φιλοσοφία και την ελληνική επιστήμη.

Τον Οκτώβριο του 1900, σφουγγαράδες από τη Σύμη με το μηχανοκάικο «Καλλιόπη» και καπετάνιο τον Φώτη Λινδιακό, το καΐκι «Ευτέρπη» με καπετάνιο τον Δημήτρη Κοντό και ένας «αχραρμάς» δηλαδή μια φορτηγίδα συνοδείας, αποφάσισαν να προφυλαχθούν, από δυνατή καταιγίδα, στον απάνεμο όρμο «Ποταμός» του νησιού των Αντικυθήρων. Στα παράλια, άρχισαν καταδύσεις, τόσο για να μαζέψουν σφουγγάρια, όσο και, όπως πολλοί ισχυρίζονται, για να συγκεντρώσουν θαλασσινά για τη διατροφή τους.

Τότε ο δύτης Ηλίας Σταδιάτης ή Λυκοπάντης, αντελήφθη, όταν έφτασε στα 45 μέτρα βάθος, ότι βρισκόταν πάνω από ένα αρχαίο ναυάγιο. Αμέσως καταδύθηκε και ο καπετάν Δημήτρης Κοντός, ο οποίος και επέστρεψε κρατώντας ένα χέρι από μπρούντζινο άγαλμα, που όπως διαπιστώθηκε προέρχεται από το άγαλμα ενός νέου, που ονομάστηκε αργότερα «Έφηβος των Αντικυθήρων».

Οι ναυτικοί συνέχισαν το ταξίδι τους στην Τυνησία και όταν επέστρεψαν στην τουρκοκρατούμενη τότε Σύμη, ανέφεραν το γεγονός στις Ελληνικές αρχές με την βοήθεια του συντοπίτη τους καθηγητή της αρχαιολογίας Αντωνίου Οικονόμου. Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, που ήταν υπεύθυνο για τις αρχαιότητες, έδειξε αμέσως μεγάλη σημασία και ενδιαφέρον για την πληροφορία και με τη βοήθεια του βασιλικού, τότε, πολεμικού ναυτικού οργάνωσε μια μεγάλη επιχείρηση εναλίων ανασκαφών στο ναυάγιο, καλώντας τους σφουγγαράδες να συνεργαστούν στις οργανωμένες πλέον έρευνες. Έτσι το καλοκαίρι του 1901 επανήλθαν στο χώρο του ναυαγίου και ανέλκυσαν ένα μεγάλο αριθμό έργων τέχνης και μάλιστα χωρίς να πάρουν καμιά αμοιβή. Στη διάρκεια των ενάλιων ανασκαφών, με πρωτόγονα μέσα φυσικά, συνέβη ο ξαφνικός θάνατος ενός δύτη και η παράλυση από τη νόσο των δυτών δύο άλλων σφουγγαράδων. Αυτό ανάγκασε τους υπεύθυνους να σταματήσουν την επιχείρηση ανέλκυσης των υπολοίπων αρχαιολογικών θησαυρών. Έτσι για πάνω από εβδομήντα χρόνια δεν έγινε άλλη προσπάθεια ενάλιων ανασκαφών.

Στις 17 Μαΐου 1902, ο πρώην υπουργός παιδείας και μαθηματικός Σπυρίδων Στάης έκανε μια σημαντική ανακάλυψη στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στην Αθήνα. Εξετάζοντας τα έργα που ανελκύθηκαν, παρατήρησε ένα σκουριασμένο μπρούντζινο αντικείμενο, που ήταν ενεπίγραφο και έφερε ενσωματωμένο γρανάζι. Ήταν το αντικείμενο που έγινε γνωστό ως «μηχανισμός ή αστρολάβος των Αντικυθήρων», που αρχικά θεωρήθηκε ότι ήταν κάποιο παλιό ρολόι. Οι αρχαιολόγοι όμως και οι μηχανικοί που το εξέτασαν κατάλαβαν ότι πρόκειται για κάποιο διαφορετικό και μοναδικό αρχαίο αστρονομικό όργανο μεγάλης αξίας.

To τελευταίο διάστημα παρουσιάστηκαν τα νέα συγκλονιστικά ευρήματα από τον χώρο του ναυαγίου των Αντικυθήρων, που παρουσιάζονται στο ντοκιμαντέρ, καθώς και μια συνέντευξη της προϊσταμένης της Εφορείας Εναλίων ανασκαφών κ. Αγγελικής Σίμωσι.

Η Μάχη της Ρωσίας (The Battle of Russia)

Σκηνοθεσία: Φρανκ Κάπρα, Ανατόλι Λίτβακ

Περίληψη: Επανέκδοση της πολεμικής ταινίας των Φρανκ Κάπρα και Ανατόλι Λίτβακ από το 1943, που περιγράφει τη ναζιστική εισβολή στη Σοβιετική Ένωση, τη μάχη του Στάλινγκραντ, την πολιορκία του Λένινγκραντ και τη σοβιετική αντεπίθεση.

O Φρανκ Κάπρα και ο Ανατόλι Λίτβακ καταγράφουν σε αυτό το σημαντικό ντοκιμαντέρ του 1943 τα γεγονότα που οδήγησαν στην εισβολή των ναζιστικών δυνάμεων στη Ρωσία, αλλά και τη σθεναρή αντίσταση που προέβαλαν τα ρώσικα στρατεύματα.

Πρόκειται για την πέμπτη και μεγαλύτερη ταινία από τις εφτά της σειράς ντοκιμαντέρ «Why We Fight» του πολυβραβευμένου Φρανκ Κάπρα και αποτελείται από δύο μέρη. Το ντοκιμαντέρ εξιστορεί τα γεγονότα στο ρωσικό μέτωπο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και την ηρωική αντίσταση της Ρωσίας.

Η ταινία έγινε σε συνεργασία με τον Ανατόλι Λιτβάκ, από την ΕΣΣΔ, και ο Κάπρα που υπηρέτησε στο Σώμα Διαβιβαστών του Στρατού των Η.Π.Α , μέσα από το έργο του ουσιαστικά εξηγούσε στα αμερικανικά στρατεύματα γιατί συμμετείχαν στον πόλεμο. Το σενάριο ανέλαβαν συνολικά επτά συγγραφείς και η αφήγηση έγινε από τους Άντονι Βέιλερ και Γουόλτερ Χιούστον. Η μουσική, για την οποία υπεύθυνος ήταν ο Ντιμίτρι Τιόμκι, συνδυάζει μοτίβα του Τσαϊκόφσκι με παραδοσιακά ρωσικά λαϊκά τραγούδια και μπαλάντες.

Το 2000, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των ΗΠΑ θεώρησε ότι αυτή η ταινία (και τα άλλα έξι ντοκιμαντέρ της σειράς) ήταν «πολιτισμικά σημαντικά» και γι’ αυτό φυλάσσονται στο Εθνικό Κινηματογραφικό Μητρώο.