Ελληνίδες ποιήτριες

9 Ελληνίδες ποιήτριες μας μιλούν για τον έρωτα μέσα από τους στίχους τους

Ποιος μπορεί να μιλήσει καλύτερα για τον έρωτα από τους ποιητές;

Εννιά ποιήματα σύγχρονων Ελληνίδων ποιητριών, αφιερωμένα στο μεγαλείο αλλά και στο μυστήριο της έλξης των ανθρώπων, έρχονται να αποδείξουν για ακόμη μια φορά ότι κάθε φορά που η τέχνη του λόγου συναντά την τέχνη του έρωτα, το αποτέλεσμα είναι μοναδικό!

Πολλές, ήδη, με αρκετές συλλογές στο ενεργητικό τους, άλλες πρωτοεμφανιζόμενες, οι γυναίκες εκπρόσωποι της σημερινής ποιητικής σκηνής έχουν ιδιαίτερα δυναμική παρουσία στα γράμματα με συμμετοχές σε εγχώρια και διεθνή φεστιβάλ, δημοσιεύσεις στα πιο έγκριτα λογοτεχνικά περιοδικά της χώρας αλλά και πλούσιο μεταφραστικό και πεζογραφικό έργο.

Στο Bovary.gr, μοιράζονται μαζί μας το πιο αγαπημένο, δημοσιευμένο ή ανέκδοτο, ερωτικό τους ποίημα δίνοντάς μας την ευκαιρία να τις γνωρίσουμε και να περιπλανηθούμε μαζί τους στο ποιητικό σύμπαν, όπου, όπου κι αν κοιτάξουμε, θα μπορέσουμε ίσως να βρούμε πολλά που θα θέλαμε κι εμείς να είχαμε πει, αλλά δεν είχαμε βρει τις κατάλληλες λέξεις.

Kλεφτοπόλεμος-Μαρία Βαχλιώτη

Της είπε «παίρνω τα βουνά,

να μην ανησυχήσεις»

κι εκείνη μάδησε

όλες τις μαργαρίτες της αυλής

πότισε μέχρι να πνιγούν

τα μαύρα χώματα

φύτεψε σ’ όλες τις γωνιές

μη με λησμόνει

ώσπου εκείνος να γυρίσει

-μεσάνυχτα της Κυριακής-

και να της φέρει λάφυρο

μια πέτρα

(σχήμα καρδιάς – ολοκάθαρο,

άδικα είχε ανησυχήσει)

αργά

είδε στον ύπνο της

πως της τον πήραν τα βουνά

κι έζησε εκείνη

με μια πέτρινη καρδιά

ξημέρωμα

θυμήθηκε τη μάνα της

«το όνειρο της Κυριακής

περίμενε,

θα βγει

μέχρι Δευτέρα μεσημέρι».

H Mαρία Βαχλιώτη γεννήθηκε το 1973 στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στο Ρέθυμνο και συνέχισε τις σπουδές της στη Λευκωσία και στην Αθήνα. Εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Η πρώτη της συλλογή (Άλλα λόγια, Μελάνι 2013) τιμήθηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου στην Ποίηση του περιοδικού Ο Αναγνώστης. Έχει εκδώσει ακόμα δύο ποιητικές συλλογές (Εσπεράντο, Μελάνι, 2016 και Εμφύλιος, Μελάνι 2020).

Καιρός γενικώς αίθριος-Χρύσα Κοντογεωργοπούλου (Μαγκλίνη)

...όμως στο Σαρακήνικο έχει πάλι λίγο

νοτιά

κι ο βυθός έχει γεμίσει φύκια και

μεταξωτές κορδέλες,

φύκια, τα νεύρα μου

ως την επιφάνεια αυτής της λίμνης ∙

έτσι κι αλλιώς, και στις αιθρίες

με γέμιζαν σπηλιές οι διαβρώσεις των βράχων σου

μα τα θυσίαζα όλα για το πετράδι των νερών σου…

πες μου τώρα τί να το κάνω

το δελτίο της μετεωρολογικής

αυθαιρεσίας

που μιλά για καιρό «γενικώς αίθριο»,

όταν οι νοτιάδες σου γεμίζουν βούρκο

την τυρκουάζ επιθυμία

για κολύμπι ;

( 5 Αιμωδίες Ψυχανάλυσης, ανέκδοτο)

Η Χρύσα Κοντογεωργοπούλου (Μαγκλίνη) είναι πτυχιούχος και διδάκτωρ του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μεταξύ άλλων, έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές, με πιο πρόσφατη το Λύπη Ένα Φτερό (εκδ. 24 γράμματα, 2021). Ποιήματα της, ανέκδοτα και μη, έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και ανθολογίες, ενώ στίχοι της έχουν μελοποιηθεί και για τον κινηματογράφο. Εργάζεται ως ξεναγός.

Φυλαχτό-Νάγια Κυριαζοπούλου

Μετά το φιλί σε φύλαξα στο στόμα

Ανάμεσα στις μυστικές μου λέξεις

Πίσω απ’ τα δόντια

Εκεί που σκαλώνουν τα σύννεφα

Κι όλα τα λόγια που δεν λέγονται

Μια μπόρα να ξεσπάει ξαφνικά.

Η Νάγια Κυριαζοπούλου είναι δικηγόρος και ζει στην Αθήνα. Παρακολούθησε από το 2000 μαθήματα δημιουργικής γραφής με την Χριστιάννα Λαμπρινίδη και από το 2011 με τον Κώστα Παπαγεωργίου. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά κι έχουν συμπεριληφθεί σε ποιητικές ανθολογίες. Έχουν εκδοθεί δύο ποιητικές συλλογές της από τις εκδόσεις Μελάνι: Γυάλινες Ραφές (2015), Αφόρετος Χειμώνας (2019).

Nυχτερινό-Ειρήνη Μαργαρίτη

Μένω σ’ ένα μικρό ξενοδοχείο που λέω σώμα μου. Το στήθος μου

έχει κρεβάτι που μοιάζει να συναντά το δρόμο εκεί στην άκρη του.

Απ’ το παράθυρο κτίρια ψηλά σαν πληγές χτίζουν τον ουρανό. Κι

εσύ, μια ανάμνηση, κι ίσως η μόνη ελπίδα να ξυπνήσω πάλι με όνειρα

ανεξήγητα. Ο θόρυβος απ’ τα καρφιά χτυπάει τις λέξεις. Κάποιοι

μάλλον αγκαλιάζονται στο δρόμο. Νύχτα η πόλη μου, κοιμίζει τα

φαντάσματα γλυκά μες στη σιωπή της. Κάθε πρωί μας ξαναφτιάχνω

απ’ την αρχή.

Η Ειρήνη Μαργαρίτη έχει εκδώσεις τις ποιητικές συλλογές, Φλαμίνγκο (Εκδόσεις Μελάνι, 2014), φλου (Εκδόσεις Σαιξπηρικόν, 2019) και τη συλλογή διηγημάτων Επιλεγμένα Είδη (Εκδόσεις Μελάνι, 2017). Ζει κι εργάζεται στην Αθήνα.

Δεύτερο σκαλί-Ελένη Ντούξη

Όπως ήμουν ξαπλωμένη πάνω σου

με τα ρουθούνια σφραγισμένα από το δέρμα σου

σκεφτόμουν αν έσβηνα, έτσι θα ήθελα να σβήσω

αντίθετα με όλους τους άλλους,

με μια εισπνοή.

Και αυτό για να μην εκπνεύσω

το ποσό σ’ αγαπώ

και φανεί σαν απρέπεια.

Η Ελένη (Σουέλα) Ντούξη γεννήθηκε το 1979 στους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας και ζει στην Αθήνα από το 1993. Σπούδασε Θεολογία στο ΕΚΠΑ και κλασική κιθάρα. Η πρώτη της ποιητική συλλογή, Μείον δεκάξι (Μελάνι, 2016) τιμήθηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα στην Ποίηση του περιοδικού "Αναγνώστης", το 2017. Η δεύτερή της ποιητική συλλογή Αντιδραστήρας (2020) κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ενύπνιο.

Κανόνες για ένα παιχνίδι -Βασιλεία Οικονόμου

Aπόψε ειμαι σκύλος

αν είσαι γάτα

κι αυτό δε θα σημαίνει περισσότερα

απ’οσα ήδη εννοούνται

Όμως μη μπερδευτείς και

πιστέψεις στην πίστη μου

Σε προκαλώ

να πιστέψεις στη γλώσσα μου

που παραμένει επίμονη

Να πιστέψεις στα δόντια μου –προειδοποιώ

και σίγουρα

να μην πιστέψεις την ουρά μου

Φρόντισε ν’ αποφεύγεις μεταφράσεις

της σταθερότητας του ύψους

ή της ακρίβειας του ρυθμού

-δεν έχει να κάνει με την ευτυχία

Σε προκαλώ να πιστέψεις στην πείνα μου

και πάνω απ’ όλα

πίστεψε

στην πηγαία

ζωώδη μου

πρόθεση

να κοιμηθώ

στα πόδια σου.

Η Βασιλεία Οικονόμου γεννήθηκε το 1983 στον Πειραιά. Η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο Το Υπόλοιπο της Αφαίρεσης (εκδ. Γκοβόστης) εκδόθηκε το 2015 και συμπεριλήφθηκε στην τελική λίστα υποψηφίων για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου στην ποίηση του περιοδικού «ο Αναγνώστης».Το δεύτερο βιβλίο της Εφήμερα ζώα(εκδ.Θράκα),κυκλοφόρησε το 2018. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, κροατικά και σλοβένικα.

Έρως-Έρις-Βάνα Γ. Πασούλη

Σέ στενό σοκάκι ἐγκλωβίζεται

ἀέρας ὀξύρροπος

κι ἕνα σύννεφο λυγμοῦ

ἄσκεπο ψάχνει γιά ἴσκιο.

Θά μοιράσει ἡ θλίψη τό δάκρυ βουβά

σάν τό δίκιο στό ζύγι

πού ἀποκλίνει σταθερά

πότε ἀπ’τἠ μιά πότε ἀπ’τήν ἄλλη.

Ποιός γνωρίζει τό δίκιο;

Δέν ἐπρόλαβε λέξη ν’ἀρθρώσει ἡ φιλότης.

Παγερή σιωπή πέφτει γύρω ἀπότομα

σάν μιά θύρα πού κλείνει καταπρόσωπο.

Τό παράθυρο μόνο ἀνοιγόκλεινε

στῆς ψυχῆς τους τά σκέλεθρα

παρακλαυσίθυρος ἔρως.

Η Βάννα Γ. Πασούλη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά και Νεοελληνική και Βυζαντινή Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Γλωσσολογία σέ μεταπτυχιακό επίπεδο. Δίδαξε την Ελληνική γλώσσα σε ξένους φοιτητές στο Διδασκαλείο της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών αλλά και στο εξωτερικό. Ποιήματα και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σέ διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Μέρες τοῦ νόστου (Ήριδανός, 2008), και την συλλογή διηγημάτων Ὁ ἑφταξούσιος (Γαβριηλίδης, 2018). Εργάστηκε στη Μέση Εκπαίδευση.

Αίνιγμα-Έλενα Πολυγένη

Με κάνεις να κινούμαι αλλιώτικα

να πεθαίνω με έναν πιο ευφάνταστο τρόπο

η πρόθεσή σου χαράσσεται στο σώμα μου

μ’ ένα μαχαίρι πολύ τρυφερό

τόσο που να μπορώ να τ’ αγαπήσω

λέξεις γεννιούνται από αυτή τη σχισμή

σαν πανομοιότυπα πλάσματα

πασχίζοντας ν’ αντικαταστήσουν κάτι

βαθύτερο

και μετά να πεθάνουν με την ίδια ευκολία,

ξανά και ξανά, χωρίς να περιμένουν

κάποιον να τις θρηνήσει

φρόντισαν να είναι εξαρχής ανώδυνες

ν’ αρθρώνουν όσο πιο καθαρά μπορούν

την πλήξη

έτσι που να αισθάνεσαι δυνατότερος

έτσι που ο θάνατός μου

να σε σώζει.

Η Έλενα Πολυγένη γεννήθηκε στην Πάτρα το 1979. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Ανάγλυφη (Ρώμη 2021), Τα δευτερόλεπτα των ζωντανών στιγμών (Γαβριηλίδης, 2017), Ηχώρα των παράδοξων πραγμάτων (Το Κεντρί, 2014), Η θλίψη μου είναι μια γυναίκα (poema, 2012), Γράμματα σε μαυροπίνακα (Δωδώνη, 2009). Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και ανθολογίες και έχουν μεταφραστεί σε τέσσερις γλώσσες.

Φοβού τους Δαναούς-Χρυσάνθη Πολύζου

Να τους φοβάσαι

Τους ανθρώπους πυροτεχνήματα

Γι’ αυτούς μιλώ με την ουράνια λάμψη

Το νιώθεις πως κατέχουν τη γλώσσα

των αγγέλων

Να τους φοβάσαι

Σου υπαγορεύουν πάντοτε τις λέξεις σου

πριν μπουν στο ποίημα

Σαν να τις ελευθέρωσαν

από τη φυλακή τους

Να τους φοβάσαι

Κρατάνε όσο μια αστραπή

Και ποιος σε σώζει

απ’ το σκοτάδι που θα έρθει.

Να τους φοβάσαι τους Δαναούς

κι ας φέρνουν έρωτες.

Η Χρυσάνθη Πολύζου έχει εργαστεί ως φιλόλογος της αγγλικής και της ελληνικής γλώσσας στη μέση εκπαίδευση. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά (Εμβόλιμον, Οροπέδιο) καθώς και σε ηλεκτρονική μορφή σε σχετικούς ιστότοπους. Έχει μεταφράσει νεοέλληνες ποιητές στην αγγλική γλώσσα και διατηρεί ένα δίγλωσσο ιστολόγιο με ποιήματα από σύγχρονους Έλληνες ποιητές, το "Hellenic Psyche and Poetic Eros."