O Γούιλεμ Νταφόε πρωταγωνιστεί στο «Inside» του Βασίλη Κατσούπη

Αυτή την εβδομάδα, ο Γουίλεμ Νταφόε πρωταγωνιστεί στο «Inside» του Βασίλη Κατσούπη, ο Τζαφάρ Παναχί, που παραμένει φυλακισμένος στην πατρίδα του, υπογράφει μια ακόμα ρηξικέλευθη ταινία,ενώ ο μασκοφόρος δολοφόνος Ghostface επιστρέφει δριμύτερος.

Inside

Σκηνοθεσία: Βασίλης Κατσούπης

Παίζουν: Γουίλεμ Νταφόε, Τζιν Μπέρβετς, Άντριου Μπλούμενταλ

Περίληψη: Ένας κλέφτης έργων τέχνης παγιδεύεται στο ρετιρέ ενός κτιρίου της Νέας Υόρκης, αφού η διάρρηξη που επιχείρησε δεν εξελίσσεται, όπως είχε σχεδιάσει.

Κλειστοφοβικό θρίλερ επιβίωσης του Βασίλη Κατσούπη με πρωταγωνιστή τον τέσσερις φορές υποψήφιο για Όσκαρ Γουίλεμ Νταφόε.

Ένας διαρρήκτης, ο Νίμο, προσγειώνεται από ένα ελικόπτερο σε ένα πολυτελές νεουορκέζικο διαμέρισμα, με σκοπό να κλέψει πέντε πίνακες του Έγκον Σίλε. Με μαεστρία απενεργοποιεί το σύστημα συναγερμού και εισβάλλει σε έναν χώρο λουσμένο στο φως του ήλιου, για να συνειδητοποιήσει ότι λείπει η αυτοπροσωπογραφία που αναζητάει. Λίγο μετά, κι αφού το υψηλής τεχνολογίας σύστημα ασφαλείας δεν μπορεί πλέον να αφοπλιστεί, ο Νίμο βρίσκεται εγκλωβισμένος. Οι μέρες περνούν και εκείνος παγιδευμένος σε ένα χρυσό κλουβί, με τα τρόφιμα να εξαντλούνται, αγγίζει τα φυσικά και συναισθηματικά του όρια, οπότε πρέπει να επιστρατεύσει όλη την οξυδέρκεια και την εφευρετικότητά του για να επιβιώσει.

Ο πρωτοεμφανιζόμενος Βασίλης Κατσούπης, με την παραγωγή της Heretic, που επιχειρεί ένα διεθνές άνοιγμα, κερδίζει την εμπιστοσύνη του Νταφόε, υπογράφοντας ένα υπαρξιακό θρίλερ, με φιλοσοφικές και πολιτικές προεκτάσεις. Ο κεντρικός του ήρωας, λοιπόν, έρχεται  αντιμέτωπος τόσο με τις εσωτερικές του αναζητήσεις, όσο και με την τεχνολογία και τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Εδώ, η επιβίωση δεν είναι, όπως ας πούμε στον «Ναυαγό» με τον Τομ Χανκς, μι μάχη με τη φύση, αλλά με τον ίδιο του τον εαυτό και τα δημιουργήματά του.

Το hi tech διαμέρισμα με τα πανάκριβα έπιπλα και τους υπέροχους πίνακες, όπου φυλακίζεται γίνεται εφιάλτης και η προσπάθειά του Νίμο να κερδίσει την ελευθερία του δημιουργούν σασπένς. Από την άλλη, οι συμβολισμοί και οι αλληγορίες του Κατσούπη γύρω από τον εγκλεισμό (προσωπικό και κοινωνικό), την τέχνη ως διέξοδο, αλλά και την εμπορευματοποίησή της ή τη μοναξιά, μπολιάζονται με ανάσες φρέσκου ανατρεπτικού χιούμορ.

Ο σπουδαίος Νταφόε, που σηκώνει στους ώμους του όλο το βάρος, δίνει μια ερμηνεία πολλαπλών αναγνώσεων και αποτυπώνει με σπαραξικάρδιο τρόπο το δράμα του «νέου» ανθρώπου, ο οποίος σταδιακά οδηγείται στην τρέλα για να μπορέσει να επιζήσει.

Αρκούδες δεν Υπάρχουν (Khers nist/ No Bears)

Σκηνοθεσία: Τζαφάρ Παναχί

Παίζουν: Τζαφάρ Παναχί, Μίνα Καβανί, Nάσερ Χασεμί

Περίληψη: Ένα ζευγάρι, που ζει σε ένα χωριό κοντά στα σύνορα μεταξύ Ιράν και Αζερμπαϊτζάν, προσπαθεί να φύγει για το Παρίσι με κλεμμένα διαβατήρια, ενώ τους ακολουθεί ένα κινηματογραφικό συνεργείο. Ένα άλλο ζευγάρι προσπαθεί να γλιτώσει από το συνοικέσιο και τα κουτσομπολιά του χωριού.

Ο Τζαφάρ Παναχί υπογράφει την απόλυτη κινηματογραφική υπεράσπιση της ελευθερίας του λόγου, που τιμήθηκε με το ειδικό Βραβείο στο Φεστιβάλ Βενετίας.

Ένα ζευγάρι Ιρανών προσπαθεί με πλαστά διαβατήρια να φύγει για την Ευρώπη. Σύντομα όμως διαπιστώνουμε ότι στην ουσία παρακολουθούμε τα γυρίσματα μιας ταινίας, που ενορχηστρώνει ο ίδιος ο Παναχί- ο οποίος πλέον βρίσκεται φυλακισμένος στη χώρα του για τις πολιτικές του ιδέες-από ένα χωριό κάπου στα σύνορα Ιράν- Τουρκίας. Μέσω του διαδικτύου και αναζητώντας σήμα συχνά στην ταράτσα του σπιτιού, όπου διαμένει, ο Ιρανός σκηνοθέτης εμπλέκεται στην τραγική ιστορία δύο ντόπιων ερωτευμένων, που οι οικογένειές τους δεν τους επιτρέπουν να είναι μαζί.

Ανάμεσα στη μυθοπλασία και στο ντοκιμαντέρ, ο Παναχί κάνει σινεμά με άποψη και κυρίως ουσία,δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο meta film, που αποθεώνει τη δύναμη των ιστοριών, του κινηματογράφου, αλλά και του κάθε ανθρώπου που μάχεται γα τις ιδέες του, χωρίς να υπολογίζει το τίμημα. Ακόμα και ο τίτλος είναι μια έμμεση αναφορά στο καθεστώς τρόμου, αφού οι ανύπαρκτες αρκούδες είναι ο φόβος, που σπέρνει το εκάστοτε σύστημα για να κρατάει τους ανθρώπους έγκλειστους στα σπίτια τους.

Αντιμετωπίζοντας κατά μέτωπο αυτή την τρομοκρατία, την εξουσία και τους μηχανισμούς της, τις στείρες προκαταλήψεις και την καταπίεση που στερούν στον άνθρωπο το δικαίωμα να αναπνέει ελεύθερα, ο Παναχί αποδεικνύεται ένας από τους πιο θαρραλέους auteurs του σύγχρονου σινεμά, υπενθυμίζοντας όχι μόνο με το έργο του, αλλά και με την ίδια του τη ζωή τον λόγο που αξίζει να κάνει κάποιος ταινίες.

Για την Ιστορία, αξίζει να σημειώσουμε ότι ο Ιρανός σκηνοθέτης και στο παρελθόν είχε αντιμετωπίσει προβλήματα με τον νόμο της πατρίδας του, που τον κράτησε σε κατ' οίκον περιορισμό. Τότε, δεν σταμάτησε να γυρίζει ταινίες. Τώρα, μέσα από τη φυλακή, παραμένει στα επάλξεις, στέλνοντας το δικό του μήνυμα.

Scream VI

Σκηνοθεσία: Ματ Μπετινέλι-Όλπιν & Τάιλερ Τζίλετ

Παίζουν: Μελίσα Μπαρέρα, Τζάσμιν Σαβόι Μπράουν, Μέισον Γκούντινγκ, Τζένα Ορτέγκα, Χέιντεν Πανετιέρ, Κόρτνεϊ Κοξ

Περίληψη: Οι επιζώντες της δολοφονικής μανίας του Ghostface έχουν εγκαταλείψει την πόλη του Γουέστμπορο και πια βρίσκονται στη Νέα Υόρκη.

To horror franchise, που σκαρφίστηκε ο αείμνηστος Γουές Κρέιβεν, επιστρέφει με ένα έκτο κεφάλαιο.

Έχοντας απομακρυνθεί από την αιματοκυλισμένη πόλη του Γουέστμπορο με σκοπό να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στη Νέα Υόρκη, οι αδελφές Σαμ και Τάρα έντρομες ανακαλύπτουν ότι ο μασκοφόρος δολοφόνος Ghostface όχι μόνο δεν έχει εξαφανιστεί από τις ζωές τους, αλλά τις παρακολουθεί στενά.

Η εμπορική επιτυχία του reboot του 2022 οδήγησε σε ένα ακόμα sequel με την υπογραφή και πάλι των Ματ Μπετινέλι-Όλπιν και Τάιλερ Τζίλετ, που με ένα σεναριακό twist προσπαθούν να ξεφύγουν από το παραδοσιακό horror, χωρίς πάντα να τα καταφέρνουν. Έτσι, οι πρωταγωνιστές αυτοσαρκάζονται και το όλο εγχείρημα, αν και δεν του λείπει η δράση και οι ακραίες σκηνές βίας, θυμίζει περισσότερο ένα κινηματογραφικό παιχνίδι, που έχει την πλάκα του, αρκεί να έχει δει κανείς και τα υπόλοιπα κεφάλαια, ή έστω να γνωρίζει πάνω κάτω την ιστορία του μασκοφόρου δολοφόνου.

Η Εξαφάνιση του Προέδρου (Le Tigre et le President)

Σκηνοθεσία: Ζαν-Μαρκ Περφίτ

Παίζουν: Ζακ Γκαμπλέν, Αντρέ Ντισολιέ, Ανά Μουγκλαλίς

Περίληψη: Ενάντια σε κάθε πιθανότητα, ο Πολ Ντεσανέλ εκλέγεται Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας. Τα πρώτα του βήματα στην εξουσία είναι εντυπωσιακά, κάνοντας μερικές τολμηρές προτάσεις. Όμως, ο κυνισμός του πολιτικού κόσμου, τα θεσμικά παιχνίδια και η αγριότητα των ΜΜΕ βρίσκονται απέναντί του, ενώ ο ίδιος εξαφανίζεται μυστηριωδώς κατά τη διάρκεια ενός σιδηροδρομικού ταξιδιού.

Ο Πολ Ντεσανέλ, που διατέλεσε Πρόεδρος της Γαλλίας για ένα μικρό διάστημα –κάτι λιγότερο από εφτά μήνες- υπήρξε μια ιδιαίτερη περίπτωση πολιτικού. Υπερασπιζόμενος την κατάργηση της θανατικής ποινής και το δικαίωμα ψήφου των γυναικών, μαχόμενος για την θέσπιση ενός μισθού, απλώς επειδή κάποιος είναι ζωντανός, μιλώντας για κοινωνικές ιδέες και προασπισμένος την ειρήνη, φτάνοντας στο σημείο να ζητήσει ακόμα και το να παραβλέψουν οι Γάλλοι τη συνθήκη των Βερσαλλιών, ήταν ένας οραματιστής, που έμελλε φυσικά να περάσει στα ψιλά γράμματα της Ιστορίας. Η εμμονή του να μην ανήκει σε κανένα κόμμα, αλλά και η συμμετοχή του σε διαφημιστικά σοκολάτας, τον μετέτρεψαν σε περίγελο της πολιτικής σκηνής, αν και στην πραγματικότητα το όραμά του ήταν αυτό που φόβιζε τους αντιπάλους του.

Ο Ζαν Μαρκ Περεφίτ όμως, αφού αγόρασε όλους τους λόγους του, αποφάσισε να κάνει μια μαύρη κωμωδία, που επικεντρώνεται στην αναμέτρησή του με τον «Τίγρη» Ζορζ Κλεμανσό, υπογραμμίζοντας την αντίθεση συντηρητισμού και φιλελευθερισμού. Ο Ντεσανέλ επιπλέον ηχογραφούσε μόνος του τις ομιλίες του, πράγμα εξαιρετικά πρωτοποριακό στην εποχή του, γι’ αυτό και ο Περερφίτ εστιάζει σε μία από αυτές, που όλοι θεωρούσαν πως θα αποτελέσει σημείο αναφοράς, ακόμα κι αν οι ριζοσπαστικές του ιδέες του Προέδρου ήταν παραπάνω από δεδομένο πως δεν θα μπορούσαν να υλοποιηθούν.

Ο Περεφίτ με τη συνεργασία του Μαρκ Συρίγας στο σενάριο αντιπαραβάλλουν την καθαρή γλώσσα του Ντενανέλ με τους ξύλινους λόγους του Κλεμανσό και φτιάχνουν μια γλυκόπικρη σάτιρα για το ψεύτικο πρόσωπο της πολιτικής και την οδυνηρή μοίρα των οραματιστών, που ως άλλοι Δον Κιχώτες πληρώνουν το τίμημα της αφοσίωσής τους στο συλλογικό καλό με τον χαρακτηρισμό του «τρελού».

Αντιγόνη (Antigone)

Σκηνοθεσία: Σοφί Ντεράπ

Παίζουν: Ναεμά Ριτσί, Νουρ Μπεκιριά, Ραβάδ Ελ-Ζεΐν, Ρασιντά Ουσαντά

Περίληψη: Η Αντιγόνη, άριστη μαθήτρια και υποδειγματικό μέλος της κοινότητας, παραβαίνει τον νόμο, βοηθώντας τον αδερφό της να δραπετεύσει από τη φυλακή. Καθώς ο κλοιός στενεύει διαρκώς γύρω της, αυτή ορθώνει το ανάστημά της απέναντι στις Αρχές.

Μεταφορά της τραγωδίας του Σοφοκλή στη σύγχρονη πραγματικότητα, με βασικό άξονα το μεταναστευτικό.

Η Αντιγόνη, άριστη μαθήτρια και πρότυπο πολίτη, παραβαίνει τον νόμο, όταν βοηθάει τον αδερφό της να δραπετεύσει από τη φυλακή. Κι ενώ όλοι είναι εναντίον της, αυτή ορθώνει το ανάστημά της απέναντι στις Αρχές: την αστυνομία, τη δικαιοσύνη, το σωφρονιστικό σύστημα, αλλά και στον πατέρα του φίλου της, του Αίμονα. Η σθεναρή της άρνηση να συμβιβαστεί και να καταπνίξει το προσωπικό περί δικαίου αίσθημα κερδίζει την υποστήριξη των συνομηλίκων της, οι οποίοι κινητοποιούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε πολύχρωμες διαδηλώσεις. Απορρίπτοντας μια πρόταση που θα εξασφάλιζε το μέλλον της, η Αντιγόνη επιλέγει την αγάπη και την αφοσίωση στην οικογένειά της, μια οικογένεια μεταναστών.

H Καναδή Σοφί Ντεράπ βασίζεται στην αγαπημένη της ηρωίδα, τη σοφόκλεια Αντιγόνη την οποία μεταφέρει στον 21ο αιώνα για να συναντήσει έναν Χορό νέων που εξεγείρεται, έναν Τειρεσία σε ρόλο ψυχιάτρου, ένα δικαστήριο και φυσικά το μεταναστατευτικό ζήτημα. Η δική της ηρωίδα ως «ξένη» βιώνει την αδικία, τη φτώχεια και τη βία, όμως εδώ η σύγκρουση δεν είναι ανάμεσα στον νόμο των θεών και τον νόμο των ανθρώπων, αλλά ανάμεσα στο σκληρό και άτεγκτο σύστημα και στην αδικία, που δέχεται ένα νέο κορίτσι. Περισσότερο ως κοινωνικό δράμα, παρά ως τραγωδία, το εγχείρημα της Ντεράπ με αναμφίβολα ουμανιστικές προθέσεις, καταδικάζει τη βία από όπου κι αν προέρχεται και ζητάει, έστω και με μια νεανική αθωότητα, μια ανατροπή, όχι του συστήματος, αλλά της σκέψης μας.

Τελετουργία Θανάτου (The Ritual Killer)

Σκηνοθεσία: Τζορτζ Γκάλο

Παίζουν: Μόργκαν Φρίμαν, Κόουλ Χάουζερ, Πίτερ Στορμάρε, Βέρνον Ντέιβις

Περίληψη: Ο ντετέκτιβ Μπόιντ ταξιδεύει από τις ΗΠΑ μέχρι την Ευρώπη στα ίχνη ενός κατά συρροή δολοφόνου, που σκοτώνει τα θύματα του με μία απάνθρωπη και αποτρόπαια τελετουργία μαύρης μαγείας. Ο μόνος που μπορεί να τον βοηθήσει είναι ο καθηγητής Μάκλς.

Ο Μόργκαν Φρίμαν πρωταγωνιστεί σ' ένα δευτεροκλασάτο θρίλερ με την υπογραφή του Τζορτζ Γκάλο.

Ο ντετέκτιβ Μπόιντ, ο οποίος δεν έχει ξεπεράσει την απώλεια της κόρης του, ταξιδεύει από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη, ώστε να εντοπίσει έναn κατά συρροή δολοφόνοn που χρησιμοποιεί μια αποτρόπαια μορφή μαύρης μαγείας για να σκοτώνει τα θύματά του. Στις έρευνές του πολύτιμη βοήθεια του προσφέρει ένας καθηγητής ανθρωπολογίας, ο οποίος όμως κρύβει ένα μυστικό. Η γραμμή ανάμεσα στη λογική και την παράνοια λεπταίνει, καθώς ο Μπόιντ βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στον κόσμο του νοσηρού δολοφόνου.

Χρησιμοποιώντας κακόγουστα ένα κομμάτι της παράδοσης των αφρικανικών λαών, συγκεκριμένα το «μούτι», ένα τελετουργικό της φυλής των Ζουλού, σύμφωνα με το οποίο όποιος τρώει ανθρώπινα μέλη αποκτάει δύναμη, ο Γκάλο με την ασφάλεια που του δίνει η παρουσία Φρίμαν -ποιος θα κατηγορήσει έναν μαύρο ηθοποιό για μη πολιτική ορθότητα- καταφεύγει σε ένα σωρό κλισέ τεχνάσματα, που έχουμε δει άπειρες φορές σε b-movies και κοινοτοπίες. Το αποτέλεσμα είναι ένα άνευρο wannabe θρίλερ, που το μόνο του σκοτεινό του σημείο είναι το ποιος αποφάσισε να το βγάλει στις αίθουσες.

Παίζονται ακόμα:

Έχω ηλεκτρισμένα όνειρα (Tengo Sueños Eléctricos /Ι Have Electric Dreams)

Σκηνοθεσία: Βαλεντίνα Μαουρέλ

Παίζουν: Ντανιέλα Μαρίν Ναβάρο, Ρεϊνάλντο Αμιέν Γκιτιέρεζ, Ρεϊνάλντο Μαϊρέν

Περίληψη: Η δεκαεξάχρονη Εύα ζει με τη μητέρα και τη μικρότερη αδερφή της, αλλά ζητά απεγνωσμένα να μετακομίσει με τον αποξενωμένο πατέρα της. Τελικά, καταφέρνει να βρεθεί μαζί του, όμως εκείνος περνά μια αυτοκαταστροφική φάση. Έτσι, η Εύα έρχεται αντιμέτωπη με την αγριότητα της ενηλικίωσης.

H οικογένεια της δεκαεξάχρονης Εύας μετακομίζει σε ένα προάστιο του Σαν Χοζέ. Μαζί με την μικρότερη της αδελφή, τη μαμά, τον μπαμπά και τον γάτο της πηγαίνουν σ’ ένα νέο σπίτι που υπόσχεται μία νέα αρχή. Αυτό όμως δεν συμβαίνει ποτέ. Τουλάχιστον με τον τρόπο που θα ήθελε η Εύα. Ο βίαιος πατέρας της έχει ακόμα ένα ξέσπασμα και η μαμά τον χωρίζει - τον πετάει έξω από το καινούργιο σπίτι, πολύ πριν αδειάσουν τις κούτες με τα πράγματα τους.

Η Εύα όμως αγαπά τον μπαμπά της. Για τη μαμά της έχει μόνο θυμό, επειδή τον χώρισε, επειδή είναι αυστηρή, ελεγκτική και καταπιεστική. Εκείνος από την άλλη είναι γοητευτικός, μυστηριώδης. Ένας μποέμ καλλιτέχνης. Το πνεύμα της έφηβης Εύας είναι εξίσου ανήσυχο. Με τις ορμόνες να έχουν βάλει φωτιά στο σώμα της, το σκάει κι επιχειρεί να ζήσει μόνιμα με τον μπαμπά της. Μέσα σ’ ένα καλοκαίρι τελικά, θα αναγκαστεί να μεγαλώσει απότομα, βίαια και ηλεκτρισμένα.

Έχοντας μια βραβευμένη καριέρα στις μικρού μήκους («Lucia in Limbo») η Βαλεντίνα Μαουρέλ από την Κόστα Ρίκα, κάνει το σκηνοθετικό της ντεμπούτο, ακολουθώντας ακόμα μία ιστορία εφηβείας. Αυτή τη φορά μελετώνταςτη σχέση πατέρα-κόρης, του πρώτου ανδρικού μοντέλου που μια γυναίκα γνωρίζει στη ζωή της, θέτει τα θεμέλια της ενήλικης πορείας της: της θηλυκής της ταυτότητας, της ψυχικής της ισορροπίας, της αυτοπεποίθησης της στις μελλοντικές σχέσεις της. Όταν όμως το πρότυπο αρρενωπότητας είναι ανώριμο, ασταθές και βίαιο, η αγάπη συνδέεται με την εγκατάλειψη με τον πιο επώδυνο τρόπο.

Μούμιες (Mummies)

Σκηνοθεσία: Χουάν Χεσούς Γκαρσία Γκαλότσα

Με τις φωνές των (στα ελληνικά): Πηνελόπης Σκαλκώτου, Βασίλη Παπαστάθη, Θανάση Κουρλαμπά, Γιώτας Μηλίτση, Κωνσταντίνου Ρεπάνη κ.α

Περίληψη: Τρεις αρχαίες μούμιες ζουν σε μία μυστική υπόγεια πόλη, κρυμμένη στη σύγχρονη Αίγυπτο. Μία σειρά από ατυχή περιστατικά θα τις οδηγήσει στο σύγχρονο Λονδίνο, όπου θα ζήσουν ξεκαρδιστικές και θεότρελες περιπέτειες στην προσπάθεια τους να ανακτήσουν ένα αρχαίο δαχτυλίδι.

Ισπανικό animation με τρεις μούμιες, που «ξυπνούν» στο σύγχρονο Λονδίνο.

Στη σημερινή Αίγυπτο, υπάρχει μία βαθιά κρυμμένη πόλη που δεν ξέρουμε. Εκεί, στα έγκατα της γης και μακριά από τον κόσμο, ζουν μούμιες ηλικίας 3.000 ετών. Με αυτοκρατορική εντολή, η νεαρή και ετοιμόλογη πριγκίπισσα Νέφερ πρέπει να παντρευτεί τον Τουτ, έναν αλαζόνα πρώην αρματοδρόμο. Αυτή η απόφαση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις επιθυμίες τους. Η Νέφερ λαχταράει την ελευθερία της, μακριά από τους περιορισμούς της βασιλικής οικογένεια,ς και ο Τουτ, ο πιο περιζήτητος εργένης της πόλης, είναι αλλεργικός στη δέσμευση. Αλλά οι επιθυμίες του Φαραώ είναι απαράβατες και ο Τουτ πρέπει να παντρευτεί τη Νέφερ σε επτά μέρες. Οπρώτος εμπιστεύεται μία αρχαία, πανέμορφη βέρα στον Τουτ, που πρέπει να φυλάξει το κειμήλιο μέχρι τον γάμο. Στην αντίθετη περίπτωση, θα βρεθεί αντιμέτωπος με βαρύτατες συνέπειες.

Εν τω μεταξύ, ο λόρδος Σιλβέστερ Κάρναμπι κάνει αρχαιολογικές ανασκαφές και για πρώτη φορά ανακαλύπτει ένα εύρημα ιστορικής σημασίας: έναν αιγυπτιακό τάφο που περιέχει μία εκπληκτική βέρα. Γνωρίζει καλά ότι αυτή είναι η ευκαιρία να εκπληρώσει τις φιλοδοξίες του και να καταγραφεί στην Ιστορία ως ένας καταξιωμένος αρχαιολόγος. 'Ετσι, επιστρέφει άμεσα στο Λονδίνο με το πολύτιμο εύρημα του, που σκοπεύει να το εκθέσει ως κεντρικό αντικείμενο της συλλογής του.

Όμως, η πραγματικότητα ξεπερνάει τη φαντασία. Στην κρυμμένη πόλη, όταν ο Τουτ συνειδητοποιήσει ότι το δαχτυλίδι εκλάπη, δεν μπορεί παρά να ταξιδέψει στο κόσμο των ανθρώπων. Πρέπει λοιπόν να εισχωρήσει στο σύγχρονο Λονδίνο. Διαφορετικά τον περιμένει η οργή το Φαραώ. Στο ταξίδι του, τον συνοδεύει ο οχτάχρονος αδελφός του Σέκεμ, που ονειρεύεται να αποκαταστήσει το ηρωικό στάτους του Τουτ. Μαζί τους βρίσκεται και ο Κροκ, ένα κροκοδειλάκι, που είναι το κατοικίδιο του Σέκεμ. Την παρέα συμπληρώνει η Νέφερ, που αρπάζει την ευκαιρία να ξεφύγει από τον γάμο και να ακολουθήσει τα όνειρα της.

Οι τρεις μούμιες θα διασχίσουν το σύγχρονο Λονδίνο για να εντοπίσουν και να επιστρέψουν το δαχτυλίδι, που έκλεψε ο λόρδος με την προϋπόθεση ότι η Νέφερ και ο Τουτ θα συνεργαστούν για να ολοκληρώσουν την αποστολή με επιτυχία.