Μην Ανησυχείς, Αγάπη μου: Η πολυαναμενόμενη ταινία με τον Χάρι Στάιλς και τη Φλόρενς Πιου στις αίθουσες

Αυτή την εβδομάδα, ο Χάρι Στάιλς και η Φλόρενς Πιού συναντιούνται στo τολμηρό ψυχολογικό θρίλερ της Ολίβια Γουάιλντ, ενώ ο Χρήστος Μασσαλάς μάς συστήνεται μέσα από ένα αλμοδοβαρικό ντεμπούτο.

Μην Ανησυχείς, Αγάπη μου (Don't Worry Darling)

Σκηνοθεσία: Ολίβια Γουάιλντ

Παίζουν: Φλόρενς Πιου, Χάρι Στάιλς, Ολίβια Γουάιλντ, Κρις Πάιν

Περίληψη: Στην Καλιφόρνια των 50s, η Άλις και ο Τζακ ζουν μια ειδυλλιακή ζωή σε μια κλειστή κοινότητα, η οποία φιλοξενεί τις οικογένειες όσων εργάζονται για ένα πειραματικό, άκρως απόρρητο εγχείρημα. Η Άλις όμως αρχίζει σταδιακά να υποπτεύεται πως κάτι νοσηρό υπάρχει πίσω από αυτή την υπερβολικά λαμπερή και τακτοποιημένη καθημερινότητα.

Η Ολίβια Γουάιλντ σκηνοθετεί ένα τολμήρό ψυχολογικό θρίλερ, όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.

Στην Αμερική της δεκαετία του 1950, ένα υποδειγματικό ζευγάρι οικογενειακής ευτυχίας, η Άλις και ο Τζακ, έχουν την «τύχη» να ζουν σε μία ονειρική κλειστή κοινότητα, που φιλοξενεί τις οικογένειες όσων εργάζονται για ένα πειραματικό και άκρως απόρρητο εγχείρημα. Όσο οι σύζυγοι απασχολούνται με το μυστικό σχέδιο «ανάπτυξης προοδευτικών υλικών», οι γυναίκες περνούν τον χρόνο τους, απολαμβάνοντας μία πολυτελή ζωή, χωρίς έγνοιες. Μόνη απαίτηση είναι η διακριτικότητα και η αφοσίωση όλων στο σχέδιο. Όταν η Άλις, μετά από ένα περίεργο ατύχημα μιας γειτόνισσας, υποψιάζεται πως κάτι περίεργο συμβαίνει, αρχίζει να αναζητάει την αλήθεια.

Η αποκαθήλωση της ιδανικής ευτυχίας, που θυμίζει καλοβαλμένη τηλεοπτική διαφήμιση, δεν είναι καμία πρωτότυπη κινηματογραφικά ιδέα, ούτε φυσικά και η περίπτωση μιας υποδειγματικής νοικοκυράς, που τολμάει να βγει από το κατεστημένο και να κάνει την επανάστασή της. Η συμπαθέστατη Ολίβια Γουάιλντ («Booksmart») βασίζεται στο διάσημο μυθιστόρημα του Άιρα Λεβάιν «Γυναίκες του Στέπφορν» και μετά από πολλές ίντριγκες και παρασκήνια, που συνοδεύουν την ταινία, χαρίζοντάς της μεγάλη δημοτικότητα, προσπαθεί να διαχειριστεί μια κλασική ιστορία γυναικείας χειραφέτησης με εμπορικούς όρους, επενδύοντας περισσότερο στη γοητεία του πρωταγωνιστικού διδύμου της και στον ερωτισμό, παρά σε μα ρηξικέλευθη προσέγγιση της απατηλής ευτυχίας και του περίφημου «αμερικανικού ονείρου». Έτσι, παρά τις καλές προθέσεις της και τις απόπειρές της, μέσα από υπερρεαλιστικές σκηνές, να υπερκεράσει τις κοινοτοπίες, συχνά αφήνεται σε υπερβολές, αλλά ευτυχώς υπάρχει πάντα η Φλόρενς Πιου, που σώζει την κατάσταση, σε αντίθεση με τον δημοφιλή Χάρι Στάιλς, ο οποίος χρειάζεται ακόμα να διανύσει πολύ δρόμο.

Φτερά και Πούπουλα (Feathers)

Σκηνοθεσία: Ομάρ Ελ Ζοχάιρι

Παίζουν: Σάμι Μπασούνι, Μοχάμεντ Αμπντ Ελ Χαντί, Φαντί Μινά Φαουζί, Ντεμιάνα Νασάρ

Περίληψη: Όταν σ’ ένα παιδικό πάρτι, ένα μαγικό κόλπο πάει στραβά, ο αυστηρός πατέρας της οικογένειας μεταμορφώνεται σε κοτόπουλο. Μια χιονοστιβάδα από περίεργες συμπτώσεις παρασέρνει τους πάντες, και κυρίως τη μητέρα, η οποία ζούσε μια μονότονη ζωή, αφιερωμένη στον σύζυγο και στα παιδιά της.

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ομάρ Ελ Ζοχάιρι, που κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών το 2021.

Mια φτωχική οικογένεια στην Αίγυπτο ετοιμάζεται να γιορτάσει τα γενέθλια του γιου της. Ο δυνάστης πατέρας έχει κανονίσει τα πάντα στην παραμικρή λεπτομέρεια, ενώ η μητέρα, πάντα με χαμηλωμένα μάτια και αμίλητη, δέχεται τις αποφάσεις του. Όταν όμως ο μάγος που έχουν καλέσει για να διασκεδάσει τα παιδιά, μετά από ένα ατυχές νούμερο, μεταμορφώνει τον πατέρα σε κότα, τότε ξεκινάει ένας πραγματικός Γολγοθάς για εκείνη. Καταρχάς, πρέπει να  βρει τον απατεώνα ταχυδακτυλουργό, ενώ ταυτόχρονα παλεύει να τα βγάλει πέρα με την επιβίωση της οικογένειά της, τους δανειστές και τους δήθεν φίλους του άνδρα της, αλλά και με την απαιτητική κότα, που συνεχώς την απομυζά.

Ο Ομάρ Ελ Ζοχαίρι μέσα από ένα σουρεαλιστικό πλην σαφέστατο συμβολισμό -ο δυνάστης πατριάρχης που μεταμορφώνεται σε πουλερικό- στήνει μια απολαυστική μαύρη κωμωδία   χειραφέτησης, αποτυπώνοντας την πραγματικότητα της αιγυπτιακής κοινωνίας. Δίνοντας έμφαση στη διαδρομή αυτής της σιωπηλής γυναίκας, που καλείται να βρει τη δική της  φωνή, αποδεικνύει τελικά ότι οι πραγματικές μεταμορφώσεις είναι εσωτερικές και επίπονες. Με ανατρεπτικό χιούμορ και ντοκιμαντερίστικη αισθητική καταγράφει την περιπλάνηση της  ηρωίδας του, παραμένοντας βιτριολικά καυστικός απέναντι στις προκαταλήψεις της πατριαρχίας, αλλά από ένα σημείο και μετά εγκαταλείπει τoυς κωμικούς τόνους, που δεξιοτεχνικά πετυχαίνει, για να ακολουθήσει πιο δραματικές οδούς, που όμως αποδυναμώνουν την εξαιρετικά καλή αφετηρία του.

Η Συγκάλυψη (Marco Effekten/The Marco Effect)

Σκηνοθεσία: Μάρτιν Ζαντβλιέτ

Παίζουν: Ούλριχ Τόμσεν, Ζάκι Γιούσεφ, Σόφι Τορπ, Χένρικ Νοέλ Όλεσεν, Άντερς Μάτεσεν

Περίληψη: Ο ντετέκτιβ Καρλ Μορκ ανοίγει μια παλιά υπόθεση, όταν η αστυνομία συλλαμβάνει ένα δεκατετράχρονο αγόρι, που έχει στην κατοχή του το διαβατήριο ενός αγνοούμενου άντρα.

Σκανδιναβικό αστυνομικό θρίλερ βασισμένο στο διεθνές best-seller «Η Αναμονή» του Γιούσι Άντλερ-Όλσεν.

O ντετέκτιβ Καρλ Μορκ επιστρέφει στην ενεργό δράση μετά από απουσία μερικών εβδομάδων και καλείται να αντιμετωπίσει μια καινούργια υπόθεση, που όμως έρχεται από το παρελθόν. Πρόκειται για την περίπτωση του Γουίλιαμ Σταρκ, ενός οικογενειάρχη που αγνοείται από τότε που κατηγορήθηκε για παιδοφιλία. Τα τότε ερωτήματα της αστυνομίας δεν απαντήθηκαν ποτέ και ο φάκελος έκλεισε εσπευσμένα, μετά από την εξαφάνιση του Σταρκ, με άνωθεν εντολές. Η  σύλληψη ενός δεκατετράχρονου  Ρομά, του Μάρκο, που ταξιδεύει σε ένα τρένο με ένα διαβατήριο που ανήκε στον αγνοούμενο Σταρκ, ανακινεί την ξεχασμένη αυτή ιστορία και ο Μορκ καλείται να βρει την άκρη του νήματος. Ο σιωπηλός έφηβος όμως  δεν έχει καμία πρόθεση να βοηθήσει την αστυνομία και το σκάει, καταδιωκόμενος από ανθρώπους, που θέλουν να τον σκοτώσουν για όσα ξέρει.

Ο Μάρτιν Ζαντβλιέτ («Κάτω από την Άμμο») στην παράδοση του Nordic Noir μεταφέρει ένα από τα  βιβλία της  διάσημης λογοτεχνικής σειράς «Τμήμα Q» του δημοφιλέστατου Δανού συγγραφέα Γιούσι Άντλερ-Όλσεν, προσπαθώντας να φωτίσει τρεις παράλληλους άξονες. Από τη μια έχουμε λοιπόν ένα αστυνομικό μυστήριο που αναζητάει τη λύση του, από την άλλη ένα Ρομά αγόρι που έρχεται αντιμέτωπο με τον ρατσισμό μιας θεωρητικά ανοιχτής στη διαφορετικότητα κοινωνίας, και τέλος έναν σκοτεινό ντετέκτιβ, που παλεύει με τους δικούς του δαίμονες.

Τελικά, ακολουθώντας μια τηλεοπτική λογική συνταγή δεν πετυχαίνει να αναπτύξει κανέναν από τους τρεις, με αποτέλεσμα να εξασθενεί ακόμα και το σασπένς για τον γρίφο που έχει στα χέρια του ο Μορκ. Η δεξιοτεχνία του Άντλερ-Όλσεν και η ικανότητά του να δημιουργεί  ένα κλίμα αγωνίας, θίγοντας παράλληλα θέματα της σύγχρονης κοινωνίας, μένει τελικά ανεκμετάλλευτη σε μια εκδοχή, που οι λίγες καλές στιγμές δεν αρκούν για να τη μετατρέψουν σε μια κινηματογραφική εμπειρία.

Παίζονται ακόμα:

Broadway

Σκηνοθεσία: Χρήστος Μασσαλάς

Παίζουν: Έλσα Λεκάκου, Φοίβος Παπαδόπουλος, Στάθης Αποστόλου, Ραφάελ Παπάντ, Σαλίμ Ταλμπί, Χρήστος Πολίτης

Περίληψη: Μια εκκεντρική παρέα πορτοφολάδων με ορμητήριο το ιστορικό θέατρο Broadway στο κέντρο της Αθήνας, βλέπει την εσωτερική ισορροπία της να διαταράσσεται επικίνδυνα, όταν ένα νέο πρόσωπο εισβάλλει στη ζωή τους.

To σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χρήστου Μασσαλά, που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ του Ρότερνταμ.

Ο δυνατός αθηναϊκός ήλιος και τα χρόνια της κρίσης έχουν ξεθωριάσει τα φανταχτερά χρώματα και την γυαλάδα των κοστουμιών, που η ομάδα πορτοφολάδων με έδρα τον κινηματογράφο Broadway, χρησιμοποιεί στα θεάματα που στήνει για να μαζέψει θύματα. Στο καινούργιο υπερθέαμα-παγίδα όμως, η χημεία μεταξύ παλαιότερων και άρτι αφιχθέντων συντελεστών  προκαλεί παρενέργειες. Θα χρειαστεί η παρέμβαση μιας ομάδας drag queens, η μυστηριώδης εμφάνιση του Χρήστου Πολίτη (ο "Γιάγκος Δράκος"), η λάμψη της Ελένης Φουρέιρα, το μπρίο του Λάκη Γαβαλά και η μουσική του Gabriel Yared, για να επέλθει η ισορροπία σε αυτό το φτιαγμένο από στρας και πολυέστερ σύμπαν.

«Όταν φτιάχνεις μια ταινία είναι σαν να ονειρεύεσαι με τα μάτια ανοιχτά. Και στις ταινίες, όπως στα όνειρα, ενώνεις κουκίδες -ασύνδετες ως εκείνη τη στιγμή- και προκύπτουν καινούργια σχήματα. Αυτά τα σχήματα κουβαλούν τη μυστηριώδη ουσία του κόσμου, του δικού σου κόσμου τουλάχιστον. Το όνειρο του Broadway ξεκίνησε εφτά χρόνια πριν. Τα χρώματα ήταν κορεσμένα και τα συναισθήματα ήταν άλλοτε κόκκινα, άλλοτε μπλε και κάποιες φορές μύριζαν βενζίνη. Υπήρχαν χορευτές, υπήρχαν κλέφτες και η Αθήνα ήταν μια ηλιόλουστη σκηνή με τα μνημεία του 20ου αιώνα να στέκονται λαμπρά και σκουριασμένα. Ο κόσμος του Broadway άρχισε να χτίζεται μέσα στο κεφάλι μου, λίγο λίγο μέσα στα χρόνια. Στο μεταξύ, έκανα κάποιες μικρού μήκους ταινίες και μέσα από αυτές γνώρισα τους ανθρώπους, που θα γίνονταν η πολύτιμη συμμορία του Broadway, και μπρος και πίσω από την κάμερα.

Στα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από την πρώτη ονειροπόληση ο κόσμος έχει αλλάξει, παράξενα. Και μαζί του, η συλλογική μας φαντασία αναζητά καινούργιους ρυθμούς, καινούργιες ρίμες, παλιούς κόσμους και αστικούς μύθους για την νέα εποχή. Και όπως συμβαίνει με όλους τους αστικούς μύθους, ο μύθος τους Broadway είναι όσο αληθινός όσο εμείς θέλουμε. Αν το πιστέψεις, μπορεί να δεις τις ταμπέλες να ανάβουν, η μία μετά την άλλη. Και ίσως αυτήν την φορά το αστέρι να είσαι εσύ», αναφέρει ο Χρήστος Μασσαλάς.

Ο Ντογκτανιάν και οι Τρεις Σωματοφύλακες (Dogtanian and the Three Muskehounds)

Σκηνοθεσία: Τόνι Γκαρσία

Με τις φωνές των (στα ελληνικά): Γιώργου Σκουφή, Στέλιου Ψαρουδάκη, Βασίλη Μηλιού Ανδρέα Ευαγγελάτου, Ειρήνης Τσίγκα κ.α

Περίληψη: Ο νεαρός Ντογκτανιάν ταξιδεύει στο Παρίσι, όπου βρίσκει τον καλύτερό του φίλο και πιστό ακόλουθο -το ποντικάκι Πιπ- προσπαθώντας να πραγματοποιήσει το όνειρό του: να γίνει ένας από τους βασιλικούς Σκύλους Σωματοφύλακες.

Μία νέα έκδοση της κλασικής τηλεοπτικής σειράς κινουμένων σχεδίων του ‘80, εμπνευσμένη από το διάσημο μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου Δουμά.

Ο Ντογκτανιάν είναι ένας φιλόδοξος ξιφομάχος, που ονειρεύεται να γίνει ήρωας και μέλος των θρυλικών Σκύλων Σωματοφυλάκων. Αφού αποδείξει την ικανότητά του και κερδίζει την εμπιστοσύνη τους, πρέπει να προστατέψει τον βασιλιά από τον απειλητική πλεκτάνη του σατανικούΚαρδινάλιου Ρισελιέ.

Βασισμένη στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά που έχει προβληθεί σε 100 χώρες και 150 δίκτυα και το σενάριο του καταξιωμένου σεναριογράφου Νταγκ Λανγκντέιλ, δημιουργό των «Kung Fu Panda», «Το Βιβλίο της Ζωής» & «Γάτος Σπιρουνάτος», η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός σπουδαίου ήρωα που πολέμησε για την τιμή, την αφοσίωση και τη φιλία, αλλά επίσης βρήκε την αγάπη.

Επαναπροβολές:

Avatar

Σκηνοθεσία: Τζέιμς Κάμερον

Παίζουν: Σαμ Γουόρδινγκτον, Σιγκούρνι Γουίβερ, Ζόε Σαλντάνα, Στίβεν Λανγκ, Μισέλ Ροντρίγκεζ, Τζιοβάνι Ριμπίζι

Περίληψη: Ο Τζέικ Σάλι, ένας πρώην ναυτικός, που είναι πλέον καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, έχει στρατολογηθεί για μια αποστολή στον πλανήτη Πανδώρα, ο οποίος έχει τραβήξει το ενδιαφέρον εταιρειών ανά τον κόσμο, λόγω της εκμετάλλευσης ενός ορυκτού, που αξίζει 20 εκατομμύρια δολάρια το κιλό στη Γη.

Η επική περιπέτεια του 2009 και η πιο επιτυχημένη εισπρακτικά ταινία όλων των εποχών από τον βραβευμένο με Όσκαρ Τζέιμς Κάμερον, επιστρέφει σε remaster έκδοση και σε 4K σε επιλεγμένους κινηματογράφους.

Στα μέσα του 22ου αιώνα, στον πλανήτη Πανδώρα, όπου κατοικεί η φιλήσυχη φυλή των Να'βι, υπάρχει ένα πολύτιμο ορυκτό, το ουνομπταίνιο, απαραίτητο για την επιβίωση του ανθρώπινου γένους. Μια αμερικανική εταιρία έχει αναλάβει να εξορύξει αυτό το ορυκτό, χρησιμοποιώντας ως δόλωμα τον πεζοναύτη Τζέικ Σάλι, υπό τις οδηγίες της Δρ. Γκρέις Ογκουστίν. Ο Τζέικ λοιπόν μεταφέρεται ως avatar και σιγά σιγά γίνεται σε αληθινό μέλος της φυλής. Ερωτεύεται όμως την κόρη του αρχηγού της, τη Νεϊτίρι και αρνείται να συνεργαστεί με την ομάδα του. Ενώ η Δρ. Ογκουστίν προσπαθεί να τον μεταπείσει, μπαίνει στη μέση ο αμερικανικός στρατός με επικεφαλής τον Στρατηγό Μάιλς Κουάριτς, ο οποίος από την αρχή δεν ενέκρινε το συγκεκριμένο πείραμα. Έτσι, εξοπλισμένος με ισχυρά στρατιωτικά μέσα, κηρύσσει πόλεμο εναντίον του Τζέικ και της φυλής των Να'βι.

Ο Κάμερον ξεκίνησε το Avatar το 1994, γράφοντας ένα προσχέδιο ογδόντα σελίδων. Τα γυρίσματα θα ξεκινούσαν αμέσως μετά από την ολοκλήρωση της ταινίας «Εξολοθρευτής 2: Μέρα Κρίσης» (1991) και του «Τιτανικού» (1997) και θα κυκλοφορούσε στους κινηματογράφους το 1999. Όμως το όραμα του σκηνοθέτη ήταν πολύ πιο μπροστά από την απαραίτητη τεχνολογία για να υλοποιηθούν πρακτικά οι ευφάνταστες ιδέες του. Έπρεπε να περιμένει. Έφτασε το 2006 για να ξεκινήσει να γράφει το σενάριο της ταινίας, που έμελλε να γράψει τη δική της ιστορία. Η πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2009 στο Λονδίνο κι έγινε η  πρώτη ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου, που έφτασε τα 2 δισεκατομμύρια δολάρια σε εισπράξεις. Στην 82η Απονομή των Βραβείων της Ακαδημίας Κινηματογράφου έλαβε εννέα υποψηφιότητες, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας, κερδίζοντας τρία στις κατηγορίες Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, Φωτογραφίας και Οπτικών Εφέ. Βραβεύτηκε επίσης με τη Χρυσή Σφαίρα στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας-Δράμα και Σκηνοθεσίας.

Αδελαΐδα (Adelheid )

Σκηνοθεσία: Φράντισεκ Βλάτσιλ

Παίζουν: Πετρ Τσέπεκ, Έμμα Τσέρνα, Ζαν Βόστρτσιλ

Περίληψη: Δύο άνθρωποι σημαδεμένοι από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένας Τσέχος και μια Γερμανίδα από οικογένεια Ναζί, ζουν μια ιστορία αγάπης καταδικασμένη να αποτύχει.

Η πρώτη έγχρωμη ταινία του Φράντισεκ Βλάτσιλ («Μαρκέτα Λαζάροβα», «Η Κοιλάδα των Μελισσών», «Το Λευκό Περιστέρι»).

Στον απόηχο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ένας πρώην Τσέχος στρατιώτης αναλαμβάνει τη διεύθυνση ενός αρχοντικού, που ανήκε στο παρελθόν σε μια γερμανική οικογένεια. Ερωτεύεται την κόρη του σπιτιού, η οποία είναι τώρα υπηρέτρια, και αναγκάζεται να έρθει αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό: από τη μία, ο έρωτάς του για την Αδελαΐδα τον  συναρπάζει, από την άλλη η συνείδησή του βαραίνει, όταν ανακαλύπτει ότι στεγάζει τον Γερμανό στρατιώτη αδελφό της.

Σε ένα χειμωνιάτικο τοπίο, η «Αδελαΐδα» είναι μια ιστορική ταινία, που καταπιάνεται με την ιστορία δύο μοιραίων εραστών,οι οποίοι βρίσκουν ο ένας τον άλλο μέσα στα ερείπια και τις συνέπειες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Φράντισεκ Βλάτσιλ στην πρώτη έγχρωμη απόπειρά του βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Βλάντιμιρ Κόρνερ και συνεργάζεται με τον διευθυντή φωτογραφίας της, Φράντισεκ Ούλντριχ, προσδίδοντας σε κάθε καρέ μία βαθιά αίσθηση λύπης και απώλειας. Γι’ αυτό, οι χαρακτήρες του μοιάζουν πολλές φορές χαμένοι μέσα στα κάδρα του, εξαιτίας της καχυποψίας που έχουν ο ένας για τον άλλο, ανήμποροι να ξεπεράσουν το ιστορικό παρελθόν.