Eίδαμε τη 2η σεζόν του «Bridgerton»: Μια γλυκιά, ένοχη απόλαυση που λειτουργεί παρηγορητικά
Μετά από ενάμιση χρόνο οι ρομαντικές περιπέτειες της οικογένειας Bridgerton, που εκτυλίσσονται την εποχή της Αντιβασιλείας στην Αγγλία, επιστρέφουν δυναμικά και συνεχίζουν να απασχολούν τους αριστοκρατικούς κύκλους του Λονδίνου.
Κι όπως συμβαίνει στα βιβλία της Τζούλια Κούιν -που, αν και Αμερικανίδα, έχει εντρυφήσει στην Τζέιν Όστιν- στο προσκήνιο, μετά από τη Δάφνη, η οποία πλέον έχει αποκατασταθεί και απολαμβάνει την ευτυχία στο πλευρό του βαρόνου της, βρίσκεται ο πρωτότοκος Άντονι.
Άνθρωπος του καθήκοντος, ορθολογικός και αρκούντως κυνικός, αναζητάει την «τέλεια νύφη», που θα μπορέσει να ανταποκριθεί στο βαρύ όνομα των Bridgerton. Του αρκεί να είναι συνετή, όμορφη, με καλούς τρόπους και κυρίως να μην την ερωτευτεί. Καμία όμως από τις υποψήφιες δεν μοιάζει ιδανική στα μάτια του.Ταυτόχρονα, η ατίθαση Ελόιζ ετοιμάζεται να ντεμπουτάρει, παρά την άρνησή της, στον χορό της Βασίλισσας, η οποία με τη σειρά της ψάχνει εναγωνίως το νέο της «διαμάντι» για να μπει στο μάτι της Λάιδης Γουιστλντάουν, που με την περίφημη αλά «Gossip girl» στήλη της συνεχίζει να αναστατώνει την υψηλή κοινωνία.
Η Ελοΐζ για καλή της τύχη δεν κάνει την εντύπωση, που είχε προκαλέσει η αδερφή της την προηγούμενη χρονιά, κι έτσι η βασίλισσα χρίζει πρωταγωνίστρια της σεζόν τη δεσποινίδα Εντουίνα Σάρμα, άρτι αφιχθείσα από την Ινδία με τη μητέρα της και την ετεροθαλή αδερφή της, Κέιτ. Ο Άντονι θεωρεί πως έχει βρει στο πρόσωπο της γλυκιάς Εντουίνα τη μέλλουσα υποκόμισσα, όμως η έκπληξή του είναι τεράστια, όταν διαπιστώσει πως η αδερφή της είναι η μυστηριώδης και ετοιμόλογη ιππεύτρια, που του κέντρισε την προσοχή σε μια τυχαία βόλτα του στο δάσος.
Η Κουίν, αντιγράφοντας το δημοφιλές ζευγάρι του κυρίου Ντάρσι και της Ελίζαμπεθ Μπένετ («Περηφάνια και Προκατάληψη»), που μέσα από τους καβγάδες και τις λεκτικές τους αψιμαχίες ανακαλύπτουν το πάθος που τους ενώνει, ενορχηστρώνει ένα ερωτικό τρίγωνο, που μοιράζεται περισσότερο ανάμεσα σε ηθικές συγκρούσεις της ενήλικης ζωής. Το χρέος και το καθήκον εναντιώνονται στις επιταγές της καρδιάς σε αυτόν τον κύκλο, όχι μόνο για το κεντρικό ζευγάρι, αλλά και για τους υπόλοιπους ήρωες. Η Ελοΐζ ανακαλύπτει μια μυστική λέσχη σε μια κακόφημη συνοικία που με τις επαναστατικές της ιδέες την αφυπνίζει, ο Μπένεντικτ τελικά κάνει το μεγάλο βήμα να κυνηγήσει το όνειρό του, τη ζωγραφική, ο Κόλιν έρχεται αντιμέτωπος με τους φόβους του, η τρομερή Λάιδη Ντάνπερι αναπροσαρμόζει τα πιστεύω της σχετικά με το τι είναι «κοινωνικά αποδεκτό», ενώ ακόμα και η ίδια η Βασίλισσα βάζει νερό στο κρασί της.
Η παραγωγός Σόντα Ράιμς συνεχίζει την επιτυχημένη συνταγή του πρώτου κύκλου, συνδυάζοντας την πολυχρωμία και το υπερθέαμα μιας ιστορικής σειράς, που δεν φοβάται τον μαξιμαλισμό όσον αφορά στο εικαστικό κομμάτι, αλλά διαθέτει ταυτόχρονα όλους τους απαραίτητους και πιασάρικους εκσυγχρονισμούς. Γυναικεία χειραφέτηση και διαφορετικότητα κυριαρχούν και πάλι σε ένα φαντζεί σύμπαν, όπου οι φυλετικές διακρίσεις έχουν ξεπεραστεί και οι ταξικές διαφορές δεν μοιάζουν με δυσθεώρητα εμπόδια, εφόσον υπάρχει αγάπη. Όλα αυτά φυσικά συμβαίνουν υπό τους ήχους ποπ επιτυχιών, διασκευασμένων αναλόγως για τους χορούς στα επιβλητικά αρχοντικά -θα ακούσετε από το «Material girl» της Madonna μέχρι το «Diamonds» της Rihanna, ή το «Sign of the Times» του Harry Styles- που δίνουν έναν ανάλαφρο τόνο στον καθωσπρεπισμό μιας συντηρητικής κοινωνίας.
Μπορεί μεν σε αυτόν τον κύκλο να μην συμμετέχει ο γοητευτικός Ρεγκέ-Ζαν Πέιτζ, όμως η Σιμόν Άσλεϊ (Κέιτ Σάρμα), που τη μάθαμε από το «Sex Education», είναι μια εντυπωσιακή είσοδος στο καστ και πραγματικά κάνει καλό match με τονΤζόναθαν Μπέιλ (Άντονι). Οι δυο τους δεν επιδίδονται σε πολλές ερωτικές περιπτύξεις, αλλά μεταφέρουν αυτό το υπόγειο σκίρτημα των απαγορευμένων σχέσεων, όπου ένα τυχαίο άγγιγμα λέει πολλά περισσότερα από μια καυτή νύχτα. Η σκηνή με τη μέλισσα που τσιμπάει την όμορφη Κέιτ, προκαλώντας την ταραχή του Άντονι, οποίος ανακαλεί τον άδικο θάνατό του πατέρα του, σίγουρα θα σας δημιουργήσει μια γλυκιά αναστάτωση.
Από τους αγαπημένους χαρακτήρες, η απείθαρχη Ελοΐζ, που μεταμορφώνεται σε μια επαναστατική φεμινίστρια, συνεχίζει να κεντρίζει το ενδιαφέρον με τις περιπέτειές της και σίγουρα η Κλαούντια Τζέσι με το χιούμορ της και την ανεπιτήδευτη αδεξιότητά της κλέβει ξανά τις εντυπώσεις, κάνοντάς μας να περιμένουμε τον δικό της κύκλο.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, το «Bridgerton» με όλη την αφέλεια και την αθώα ωραιοποίηση όχι μόνο της Ιστορίας, αλλά και της πραγματικότητας, παραμένει μια γλυκιά ένοχη απόλαυση, που ειδικά σε τέτοιες περιόδους λειτουργεί σχεδόν παρηγορητικά. Γιατί ακόμα κι αν όλοι ξέρουμε πως δεν υπάρχουν ούτε ιδανικές σχέσεις, ούτε τέλειες κοινωνίες, δεν είναι κακό πού και πού να τις ονειρευόμαστε.
