7 ταινίες για τη γιορτή της μητέρας -Από το Mamma Mia στο Freaky Friday
Ποιες είναι οι καλύτερες ταινίες για τη Γιορτή της Μητέρας;
Από το Mamma Mia μέχρι το Freaky Friday, το Bovary σας παρουσιάζει 7 ταινίες που πραγματεύονται τις σχέσεις μητέρας/κόρης, και σας προσκαλεί σε ένα απόλυτα επίκαιρο, άκρως οικογενειακό movie night!
Μπορεί η ανδροκρατούμενη κινηματογραφική βιομηχανία να αγνοεί συστηματικά τις σχέσεις μητέρας-κόρης (εστιάζοντας μονίμως σε πατεράδες και γιους), υπάρχουν όμως κάποιοι καλλιτέχνες που έχουν γεμίσει αυτό το αραιοκατοικημένο subgenre με αξεπέραστα αριστουργήματα κάθε είδους.
Από την Σιαμά στον Άστερ κι από την Γκέργουικ στον Αλμοδοβάρ, δημιουργοί από όλο τον κόσμο έχουν αποτυπώσει τις εμπειρίες τους (και τις εμμονές τους) στο πανί, εξερευνώντας ενδελεχώς μια σχέση που έχει καίριο ρόλο στις ζωές μας.
Με αφορμή την Ημέρα της Μητέρας, λοιπόν, το Bovary θυμάται και σας παρουσιάζει τις αγαπημένες μας ταινίες του είδους, από το μελωδικό «Mamma Mia» στο αξιαγάπητο «Petite Maman» -επιλέξτε την αγαπημένη σας, χουχουλιάστε με την μητέρα ή την κόρη σας, και σας ευχόμαστε καλές προβολές!
Τα Πάντα Όλα (Everything Everywhere All At Once) - 2022
Ας ξεκινήσουμε από τα προφανή: Το πιο πρόσφατο και πιο θορυβώδες φιλμ της λίστας μας είναι το Οσκαρικό «Everything Everywhere All At Once», ένας low-budget, ξέφρενος sci-fi πανζουρλισμός δια χειρός Ντάνιελ Σάινερτ και Ντάνιελ Κουάν. Η Έβελιν είναι μία Κινέζα μετανάστρια στις ΗΠΑ που νοιώθει απογοητευμένη από τη ζωή της και παγιδευμένη στην υποτονική, ανιαρή καθημερινότητά της. Ανάμεσα σε καυγάδες με την κόρη της και τσακωμούς με τον πειθήνιο άντρα της, η Έβελιν πιάνει τον εαυτό της να ονειρεύεται μια άλλη, δεύτερη ζωή -μια εναλλακτική πραγματικότητα στην οποία τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά.
Τη βαρεμάρα έρχεται να σπάσει ένας μυστηριώδης επισκέπτης από το πολυσύμπαν ο οποίος παρασύρει την Έβελιν σε μια θεότρελη περιπέτεια. Στην πορεία, η απογοητευμένη μητέρα θα μάθει (τι άλλο;) να εκτιμά αυτά που έχει, και να αντιλαμβάνεται το αφόρητο ψυχολογικό βάρος που επιβάλλει άθελά της στην κόρη της. Η ταινία μπορεί να μην είναι τόσο δημιουργική όσο φαίνεται εκ πρώτης όψεως, αποτελεί όμως μία πολυεπίπεδη, ευφυέστατη διήγηση που σε συνοδεύει για μήνες μετά την πρώτη θέαση -ακόμη κι αν τελικά υποκύπτει στην κλασική αμερικάνικη φλυαρία.
Γύρνα Πίσω (Volver) - 2006
Ίσως η εμβληματικότερη ταινία της λίστας μας, το «Volver» του 2006 δεν αποτελεί την πρώτη, ούτε την τελευταία φορά που η Κρουζ και ο Αλμοδοβάρ θα ασχοληθούν με τις σχέσεις μητέρας-κόρης: Ο Ισπανός auteur και η μούσα του θα πραγματευτούν παρόμοιες θεματικές καμιά δεκαριά φορές ακόμη (μέχρι και το πιο πρόσφατο «Madres Paralelas»), το Volver ωστόσο αποτελεί το απόγειο της πολυετούς συνεργασίας τους.
Στα Νότια προάστια της Μαδρίτης, η Ραϊμούντα (Κρουζ) πασχίζει να μεγαλώσει την 14χρονη κόρη της (Γιοχάνα Κόμπο), όταν μια σειρά από φυσικά και υπερφυσικά γεγονότα περιπλέκουν ακόμη περισσότερο τη ζωή τους. Όπως και οι Ντάνιελς 20 χρόνια αργότερα, ο Αλμοδοβάρ διασταυρώνει εδώ την μητρική εμπειρία με την ανυπόφορη μετάνοια, και παρέα με την Κρουζ, αφήνει ανεξίτηλο το σημάδι του στο παγκόσμιο σινεμά.
Μικρή Μαμά (Petite Maman) - 2021
Σε 15 χρόνια καριέρας, η 45χρονη Σελίν Σιαμά μας έχει προσφέρει μερικές συναρπαστικά ειλικρινείς ματιές στη γυναικεία χειραφέτηση -από το λεσβιακό ερωτικό τρίγωνο του «Water Lillies» στο φυλετικό non-conformity του «Tomboy», και από τις θηλυκές συμμορίες του «Girlhood» στο φλογερό ρομάντζο του «Portrait of a Lady on Fire». Η Σιαμά έχει εξερευνήσει κάθε πτυχή της γυναικείας ενηλικίωσης (ειδικά όταν αυτή διασταυρώνεται με την queer εμπειρία) και το τελευταίο της έργο μοιάζει να ολοκληρώνει τον κύκλο της ζωής που διαγράφει η φιλμογραφία της.
Το «Petite Maman» μπορεί να μην είναι το πιο edgy φιλμ της δημιουργού, είναι όμως το πιο συναισθηματικά φιλόδοξο: Μετά το θάνατο της γιαγιάς της, η μικρή Νέλι επιστρέφει στο πατρικό της μαζί με την μητέρα της, η οποία εξαφανίζεται μυστηριωδώς την πρώτη νύχτα της διαμονής τους. Το επόμενο πρωί, η Νέλι συναντά στο δάσος ένα κοριτσάκι στην ηλικία της, και οι δυο τους συνάπτουν αμέσως μια ζεστή φιλία.
Η Σιαμά πραγματεύεται εδώ δύο γενιές μητρικών σχέσεων, σε μία γλυκόπικρη εξερεύνηση του πένθους και της απώλειας που γοήτευσε το κοινό. Σύμφωνα με το περιοδικό Σινεμά, το «Petite Maman» είναι ένα «ανυποχώρητα εγκάρδιο φιλμ, που καθρεφτίζει πιστά τις αγωνίες της παιδικής ηλικίας» -ενώ το Αθηνόραμα έγραψε πως «Η Σιαμά προσεγγίζει τη σχέση μητέρας-κόρης με έναν απροσδόκητα ευρηματικό τρόπο, αποτυπώνοντας αφοπλιστικά την παιδική ψυχοσύνθεση».
Δύσκολα Δεκαεπτά (Edge of Seventeen) - 2016
Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της αμερικανίδας Κέλι Φρέμον Κρέγκ ήταν ένα ζόρικο κοινωνικό δράμα μεταμφιεσμένο σε high school movie, και την καθιέρωσε ως μία ιδιαίτερα δημιουργική παρουσία στην αφρόκρεμα του σύγχρονου Hollywood. Η Ναντίν είναι μια ψυχολογικά ασταθής δεκαεπτάχρονη που αντιμετωπίζει τα άγχη της αποξενώνοντας τον περίγυρό της, σε μια ιστορία που περιγράφει με αδυσώπητα ρεαλιστικό τρόπο την κατάθλιψη, τις διαταραχές άγχους και το εφηβικό angst.
Αν και η ταινία εξερευνά σύσσωμες τις σχέσεις της Ναντίν, στο επίκεντρο βρίσκεται η σχέση της με την μητέρα της, με τις Χέιλι Στάινφελντ και Κίρα Σέντγουιγκ να σηκώνουν στους ώμους τους τον συναισθηματικό πυρήνα της αφήγησης. Φειδωλή στο output της, η Κρέγκ καθυστέρησε 7 ολόκληρα χρόνια να ετοιμάσει τη δεύτερη ταινία της, αλλά παραμένει πιστή στην αποστολή της να εξερευνήσει τις σχέσεις μητέρας-κόρης, υιοθετώντας αυτή τη φορά το εμβληματικό μυθιστόρημα «Are You There God? It's Me Margaret» της Τζούντι Μπλουμ.
Mamma Mia! - 2008
Αν δεν έχετε όρεξη για βαριά και ασήκωτη ψυχολογική ανάλυση, το χαρμόσυνο «Mamma Mia» του 2008 αποτελεί μία απόλυτα ανάλαφρη εναλλακτική. Το jukebox musical της Φιλίπα Λόιντ παραμένει ένα αξέχαστο κινηματογραφικό event, 15 ολόκληρα χρόνια μετά τη δημιουργία του και, παρ' όλο που δεν βρίσκεται σε καμία top κινηματογραφική λίστα, η ενέργεια και η διασκέδαση που προσφέρει είναι αδιαμφισβήτητες. Μέριλ Στριπ και Αμάντα Σέιφριντ περνάνε υπέροχα, οι μελωδίες των Abba είναι αποδεδειγμένα διαχρονικές, ενώ οι τρεις «πατεράδες» (Στέλαν Σκάρζγκαρντ, Πιρς Μπρόσναν, Κόλιν Φέρθ) αποτελούν το κερασάκι στην τούρτα. Τι πιο διασκεδαστικό, εξάλλου, από το να βλέπεις τον Πιρς Μπρόσναν να πασχίζει να ερμηνεύσει το «SOS» μέσα από αναρίθμητα φιλτρα autotune;
Απίστευτη Παρασκευή (Freaky Friday) - 2004
Παραμένοντας στα 2000s και τις ανάλαφρες κομεντί, το Freaky Friday αποτελεί μία μόνο από τις εμβληματικές ερμηνείες της Τζέιμι Λι Κέρτις. Έναν μόλις χρόνο πριν από το «Mean Girls», ο Μαρκ Γουότερς επιστράτευσε την Κέρτις και την Λίντζει Λόχαν για μια τρυφερή μεταφυσική κωμωδία, που αναλαμβάνει να θεραπεύσει την αποξενωμένη σχέση μιας μητέρας με την έφηβη κόρη της, αλλάζοντας σώματα στις δύο άτυχες γυναίκες. Η ταινία είναι βασισμένη στο βιβλίο της Μέρι Ρότζερς, και αποτελεί remake της ομώνυμης ταινίας του 1976, με τις Μπάρμπαρα Χάρις και Τζόντι Φόστερ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους!
Lady Bird -2017
Ακόμη ένα ντεμπούτο-βόμβα από μία πολλά υποσχόμενη δημιουργό, το Lady Bird έσκασε στις οθόνες μας το 2017 και εκτόξευσε την Γκρέτα Γκέργουικ στην κορυφή του σύγχρονου Χόλιγουντ. Στο Σακραμέντο του 2002, η νεαρή Κριστίν (Σίρσα Ρόναν) ονερεύεται να ξεφύγει από τα στενά όρια της πόλης της και να σπουδάσει στη Νέα Υόρκη. Με τον πατέρα της (Τρέισι Λετς) να είναι άνεργος και υποτονικός, η οικογένεια της Κριστίν βασίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στη μητέρα της (Λόρι Μέτκαλφ), και η κάμερα της Γκέργουικ ακολουθεί με τρυφερότητα τη σχέση τους, τόσο στα καλά, όσο και τα άσχημα της καθημερινότητάς τους.
Το «Lady Bird» αποτέλεσε υποδειγματικό παράδειγμα της feelgood κινηματογραφικής ενηλικίωσης, με την Γκέργουικ να τελειοποιεί την συνταγή της στις «Μικρές Κυρίες» του 2019, και να ετοιμάζεται σήμερα να μας παραδώσει ίσως το πιο πολυαναμενόμενο φιλμ του 2023: το επερχόμενο «Barbie» με την Μάργκο Ρόμπι!
